merhaba..
6 yıllık evliyim.eşim daha önceleri ailevi sebeplerden sonra ortaya çıkan bir nefes alamama sorunu yaşamış yıllar önce.o sıralar doktora gitmemiş.yaklaşık 3 ay önce dişini çektirdi ve 2 saat sonra nabzı 54e düştü,bayılmak üzereydi.şükür atlattı.bir kaç gün sonra ansızın kalbini tuttu ve bayılıyorum galiba demeye başladı.bu defa nabzı çok hızlıydı.ardından mide bulantısı.çekap yaptırdık ve herşey temiz çıktı.sonra psikiyatsiste gitti ve panik atak teşhisi kondu.3 farklı ilaç kullanıyor bir tanesi yeşil reçeteli.şimdi ansızın ortaya çıkan mide bulantıları ve bayılma hissi var.o zamanlarda yüzü hiç gülmüyor.ailelerimiz bursada biz ise afyonda oturuyoruz.ve o böyle günlerde sürekli evden kaçıyor ve ailesinin yanına gitmek istiyorum..
asıl sormak istediğim şu
nun bu evden kendini uzaklaştırma çabaları benim çok ağırıma gidiyor.ona yetemediğimi düşünüyorum.zaten bir kez ağır bir depresyon geçirmiş biriyim.iki kez intihara kalkışmıştım.benim de psikolojik olarak pek iyi olduğum söylenemez.nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım.bu tarz her durumda ailesinin yanına gitmek nereye kadar çözüm olur yada gitmeli miyim?ve ona nasıl yaklaşmalıyım kendi psikolojimi de iyice mahvetmeden?
korkuyorum tekrar ben de o eski günlere dönmekten.birgün sebepsiz karamsarlıklara boğuluyor;ağlıyor;birgün çok neşeliyim..
lütfen ne yapmalıyım?...
6 yıllık evliyim.eşim daha önceleri ailevi sebeplerden sonra ortaya çıkan bir nefes alamama sorunu yaşamış yıllar önce.o sıralar doktora gitmemiş.yaklaşık 3 ay önce dişini çektirdi ve 2 saat sonra nabzı 54e düştü,bayılmak üzereydi.şükür atlattı.bir kaç gün sonra ansızın kalbini tuttu ve bayılıyorum galiba demeye başladı.bu defa nabzı çok hızlıydı.ardından mide bulantısı.çekap yaptırdık ve herşey temiz çıktı.sonra psikiyatsiste gitti ve panik atak teşhisi kondu.3 farklı ilaç kullanıyor bir tanesi yeşil reçeteli.şimdi ansızın ortaya çıkan mide bulantıları ve bayılma hissi var.o zamanlarda yüzü hiç gülmüyor.ailelerimiz bursada biz ise afyonda oturuyoruz.ve o böyle günlerde sürekli evden kaçıyor ve ailesinin yanına gitmek istiyorum..
asıl sormak istediğim şu
nun bu evden kendini uzaklaştırma çabaları benim çok ağırıma gidiyor.ona yetemediğimi düşünüyorum.zaten bir kez ağır bir depresyon geçirmiş biriyim.iki kez intihara kalkışmıştım.benim de psikolojik olarak pek iyi olduğum söylenemez.nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım.bu tarz her durumda ailesinin yanına gitmek nereye kadar çözüm olur yada gitmeli miyim?ve ona nasıl yaklaşmalıyım kendi psikolojimi de iyice mahvetmeden?korkuyorum tekrar ben de o eski günlere dönmekten.birgün sebepsiz karamsarlıklara boğuluyor;ağlıyor;birgün çok neşeliyim..
lütfen ne yapmalıyım?...
