Eşimden Çok Soğudum :(

Misafir34100

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
5 Nisan 2021
26
31
39
Merhaba Hanımlar,
Derdim başlıktaki gibi, eşimden çok soğudum ve ne yapacağımı bilmiyorum :KK43:
Eşimle 7 senelik bir arkadaşlığımızın ardından 8 sene önce evlendik. 15 senedir birbirimizi tanıyoruz yani. Eşim hiçbir zaman çok romantik biri olmadi bu zaman içinde ama aşırı kaba birisi de değildi. Şimdi özellikle son 2 senedir yavaş yavaş yükselen dozlarla giderek daha çekilmez bir hale dönüşüyor ve ben tahammul edemez vaziyetteyim. Evliliğimiz sonrasında bir kaç kere ayrılma noktasına geldiğimiz oldu. Beni bir kaç sefer sosyal medya üzerinden aldattı. En son bir kaç sene önce çalıştığı kurumda bir kadin müşterinin telefon numarasını sistemden yasak olmasına rağmen öğrenip, kadına esprili olduğunu düşündüğü bir mesaj atınca kadinin nişanlısı iş yerini basıp rezillik çıkarttı ve olay bana kadar geldi. O yıl boşanma davası açtım çünkü o tarihe kadar aramızdaki güven malesef cok zedelenmişti.

Aile büyüklerinin araya girmesi ve kendisinin özür dilemesi ile davamı geri çektim ve bir şans daha verdim. Ama o tarihten sonra ben malesef kocama eskisi gibi güvenmedim.

Son 2 senedir kendisindeki davranışlar çok değişmeye başladı ve artık hersey gözüme batıyor, yada diyorum ki acaba zaten hep böyleydi de ben mi idare ediyordum. Benim de artık tahammül seviyem düştü sanırım. Sessiz kalamıyorum artık, insanlığımı unutacağım gibi geliyor yoksa.

Eşim çok kaba davranışlarda bulunuyor, yazmaya bile utanıyorum ama mesela odada çocuklar da varken afedersiniz gayet bilinçli ve özellikle sesli şekilde yelleniyor, geniriyor. Düzgünce aşırı derecede rahatsız olduğumu da söylesem, cinnet de geçirerek söylesem inadına bu davranisi sürdürmeye devam ediyor. Elalemin yanında yapamadığın davranışı benim yanımda neden yapıyorsun, midem bulanıyor, igreniyorum, elalem kadar bile saygı göstermiyorsun dediğimde abartıyorsun amaaan yapıyor.

Kişisel eşyalara saygı sıfır. Diş fırçama kadar sanki normal birseymis gibi kullanıyor, ne var ya sanki dünyanın sonumu gibi umursamaz cümleler kuruyor. Kişisel havlu, kişisel bakım ürünleri vs umrunda değil, benim baş havlumla poposunu bilmemneresini kurulayıp öylece yerine astigini bile gördüm. Paranoyak gibi acaba buna da bisey yapmış midir diye eşyalarımı kullanmaya iğreniyorum.

Eskiden de çok derli toplu biri değildi ama en azından çıkardıklarını belli bir noktaya atardı, ben ordan alıp banyoya götürürdüm, dun çamaşırları kurutmak için astığım salonda ic çamaşırını öylece yerde buldum, orda kirli çamaşırı çıkartıp yenisini kuruyanlardan alıp giymiş öylece bırakmış. Mutfak deseniz hiç girmiyorum bile detayına.

Tamam diyorum eskiden de çok derli toplu bir adam değildi ama neden simdi iyice iğrençleşti anlayamıyorum. Eskiye oranla bariz şekilde artan bir hizmet beklentisi var. Konuşuyorum anlaşamıyoruz dinlemiyor bile. Saçma sapan cümleler kuruyor, benimle cümle kurarak mücadele edemeyeceğini anlayınca da kaçıyor.

Yediği ambalajlı bir yiyeceğin ambalajıni pat diye atıverdi odanın bir tarafına. Cocuk bile dedi ki baba burasi cop mu niye attın. Diyorum ki niye ortalığa atıyorsun manyak mısın? Eee nasılsa supurmeyecek misin diyor. E diyorum bu sokakları temizleyen çöpçü var nasılsa deyip çöpleri sokağa atan gerzeklerin durumuyla aynı şey oluyor. Vay efendim sen bana nasıl böyle dersin ne kadar abartıyorum

Cocuklara nasil örnek olduğunun farkında mısın, sen böyle yaparsan onlar be yapmaz diyorum. Amaaannn deyip umursamıyor bile. O mu fazla rahat ben mi fazla tahammulsuzum anlayamıyorum kafam karıştı artık.

Aramızdaki güven duygusu zaten yara almıştı, saygı tamamen yerlerde vaziyette, sevgimiz vardi diyeceğim ama bu durumlar malesef beni çok etkiliyor ve ben kocamdan tiksiniyorum. Yatakta bana dokunmasını dahi istemiyorum, o uyuduktan sonra yatağa gitmeye çalışıyorum, çünkü o konuda da defalarca düzgünce uyarmama rağmen bana kaba davranıyor

Cocuk bakimi ve ev konusunda kesinlikle desteği yok zaten. Bir çöpü bile 3 gün sonra artık kokmaya başladığında ancak götürüp atıyor. Bende inatla çöpe elimi surmuyorum. Aşırı üşengeç, aşırı bencil, aşırı egolu bir adama dönüştü resmen. Evden çıktığında oh be der hale geldim

Ya ben ne yapacağım böyle hanımlar. Düzgünce anlattım olmadı, bağırıp çağırdım yine olmadı, dedim evlilik terapisine gidelim belki bir yabancıdan duyarsa utanır mı, onu da kabul etmedi. Ve ben artık surekli bu şehirden nasil giderim artık diye düşünmeden edemiyorum. Surekli boşansam nerden ev tutarım nerden iş bakarım diye ilan araştırır hale geldim. Hani guncel ilanları bileyim bir b planım olsun gibi. Bu düşünceleri atamıyorum kafamdan ve ne yapacağımı bilmez vaziyetteyim :KK43:((
 
Merhaba Hanımlar,
Derdim başlıktaki gibi, eşimden çok soğudum ve ne yapacağımı bilmiyorum :KK43:
Eşimle 7 senelik bir arkadaşlığımızın ardından 8 sene önce evlendik. 15 senedir birbirimizi tanıyoruz yani. Eşim hiçbir zaman çok romantik biri olmadi bu zaman içinde ama aşırı kaba birisi de değildi. Şimdi özellikle son 2 senedir yavaş yavaş yükselen dozlarla giderek daha çekilmez bir hale dönüşüyor ve ben tahammul edemez vaziyetteyim. Evliliğimiz sonrasında bir kaç kere ayrılma noktasına geldiğimiz oldu. Beni bir kaç sefer sosyal medya üzerinden aldattı. En son bir kaç sene önce çalıştığı kurumda bir kadin müşterinin telefon numarasını sistemden yasak olmasına rağmen öğrenip, kadına esprili olduğunu düşündüğü bir mesaj atınca kadinin nişanlısı iş yerini basıp rezillik çıkarttı ve olay bana kadar geldi. O yıl boşanma davası açtım çünkü o tarihe kadar aramızdaki güven malesef cok zedelenmişti.

Aile büyüklerinin araya girmesi ve kendisinin özür dilemesi ile davamı geri çektim ve bir şans daha verdim. Ama o tarihten sonra ben malesef kocama eskisi gibi güvenmedim.

Son 2 senedir kendisindeki davranışlar çok değişmeye başladı ve artık hersey gözüme batıyor, yada diyorum ki acaba zaten hep böyleydi de ben mi idare ediyordum. Benim de artık tahammül seviyem düştü sanırım. Sessiz kalamıyorum artık, insanlığımı unutacağım gibi geliyor yoksa.

Eşim çok kaba davranışlarda bulunuyor, yazmaya bile utanıyorum ama mesela odada çocuklar da varken afedersiniz gayet bilinçli ve özellikle sesli şekilde yelleniyor, geniriyor. Düzgünce aşırı derecede rahatsız olduğumu da söylesem, cinnet de geçirerek söylesem inadına bu davranisi sürdürmeye devam ediyor. Elalemin yanında yapamadığın davranışı benim yanımda neden yapıyorsun, midem bulanıyor, igreniyorum, elalem kadar bile saygı göstermiyorsun dediğimde abartıyorsun amaaan yapıyor.

Kişisel eşyalara saygı sıfır. Diş fırçama kadar sanki normal birseymis gibi kullanıyor, ne var ya sanki dünyanın sonumu gibi umursamaz cümleler kuruyor. Kişisel havlu, kişisel bakım ürünleri vs umrunda değil, benim baş havlumla poposunu bilmemneresini kurulayıp öylece yerine astigini bile gördüm. Paranoyak gibi acaba buna da bisey yapmış midir diye eşyalarımı kullanmaya iğreniyorum.

Eskiden de çok derli toplu biri değildi ama en azından çıkardıklarını belli bir noktaya atardı, ben ordan alıp banyoya götürürdüm, dun çamaşırları kurutmak için astığım salonda ic çamaşırını öylece yerde buldum, orda kirli çamaşırı çıkartıp yenisini kuruyanlardan alıp giymiş öylece bırakmış. Mutfak deseniz hiç girmiyorum bile detayına.

Tamam diyorum eskiden de çok derli toplu bir adam değildi ama neden simdi iyice iğrençleşti anlayamıyorum. Eskiye oranla bariz şekilde artan bir hizmet beklentisi var. Konuşuyorum anlaşamıyoruz dinlemiyor bile. Saçma sapan cümleler kuruyor, benimle cümle kurarak mücadele edemeyeceğini anlayınca da kaçıyor.

Yediği ambalajlı bir yiyeceğin ambalajıni pat diye atıverdi odanın bir tarafına. Cocuk bile dedi ki baba burasi cop mu niye attın. Diyorum ki niye ortalığa atıyorsun manyak mısın? Eee nasılsa supurmeyecek misin diyor. E diyorum bu sokakları temizleyen çöpçü var nasılsa deyip çöpleri sokağa atan gerzeklerin durumuyla aynı şey oluyor. Vay efendim sen bana nasıl böyle dersin ne kadar abartıyorum

Cocuklara nasil örnek olduğunun farkında mısın, sen böyle yaparsan onlar be yapmaz diyorum. Amaaannn deyip umursamıyor bile. O mu fazla rahat ben mi fazla tahammulsuzum anlayamıyorum kafam karıştı artık.

Aramızdaki güven duygusu zaten yara almıştı, saygı tamamen yerlerde vaziyette, sevgimiz vardi diyeceğim ama bu durumlar malesef beni çok etkiliyor ve ben kocamdan tiksiniyorum. Yatakta bana dokunmasını dahi istemiyorum, o uyuduktan sonra yatağa gitmeye çalışıyorum, çünkü o konuda da defalarca düzgünce uyarmama rağmen bana kaba davranıyor

Cocuk bakimi ve ev konusunda kesinlikle desteği yok zaten. Bir çöpü bile 3 gün sonra artık kokmaya başladığında ancak götürüp atıyor. Bende inatla çöpe elimi surmuyorum. Aşırı üşengeç, aşırı bencil, aşırı egolu bir adama dönüştü resmen. Evden çıktığında oh be der hale geldim

Ya ben ne yapacağım böyle hanımlar. Düzgünce anlattım olmadı, bağırıp çağırdım yine olmadı, dedim evlilik terapisine gidelim belki bir yabancıdan duyarsa utanır mı, onu da kabul etmedi. Ve ben artık surekli bu şehirden nasil giderim artık diye düşünmeden edemiyorum. Surekli boşansam nerden ev tutarım nerden iş bakarım diye ilan araştırır hale geldim. Hani guncel ilanları bileyim bir b planım olsun gibi. Bu düşünceleri atamıyorum kafamdan ve ne yapacağımı bilmez vaziyetteyim :KK43:((
Ayrılın bence. Adam insanlıktan çıkmış resmen.
saygı yok,sevgi yok, aldatma var. Bunlar boşanmak için yeterli nedenler
 
Merhaba Hanımlar,
Derdim başlıktaki gibi, eşimden çok soğudum ve ne yapacağımı bilmiyorum :KK43:
Eşimle 7 senelik bir arkadaşlığımızın ardından 8 sene önce evlendik. 15 senedir birbirimizi tanıyoruz yani. Eşim hiçbir zaman çok romantik biri olmadi bu zaman içinde ama aşırı kaba birisi de değildi. Şimdi özellikle son 2 senedir yavaş yavaş yükselen dozlarla giderek daha çekilmez bir hale dönüşüyor ve ben tahammul edemez vaziyetteyim. Evliliğimiz sonrasında bir kaç kere ayrılma noktasına geldiğimiz oldu. Beni bir kaç sefer sosyal medya üzerinden aldattı. En son bir kaç sene önce çalıştığı kurumda bir kadin müşterinin telefon numarasını sistemden yasak olmasına rağmen öğrenip, kadına esprili olduğunu düşündüğü bir mesaj atınca kadinin nişanlısı iş yerini basıp rezillik çıkarttı ve olay bana kadar geldi. O yıl boşanma davası açtım çünkü o tarihe kadar aramızdaki güven malesef cok zedelenmişti.

Aile büyüklerinin araya girmesi ve kendisinin özür dilemesi ile davamı geri çektim ve bir şans daha verdim. Ama o tarihten sonra ben malesef kocama eskisi gibi güvenmedim.

Son 2 senedir kendisindeki davranışlar çok değişmeye başladı ve artık hersey gözüme batıyor, yada diyorum ki acaba zaten hep böyleydi de ben mi idare ediyordum. Benim de artık tahammül seviyem düştü sanırım. Sessiz kalamıyorum artık, insanlığımı unutacağım gibi geliyor yoksa.

Eşim çok kaba davranışlarda bulunuyor, yazmaya bile utanıyorum ama mesela odada çocuklar da varken afedersiniz gayet bilinçli ve özellikle sesli şekilde yelleniyor, geniriyor. Düzgünce aşırı derecede rahatsız olduğumu da söylesem, cinnet de geçirerek söylesem inadına bu davranisi sürdürmeye devam ediyor. Elalemin yanında yapamadığın davranışı benim yanımda neden yapıyorsun, midem bulanıyor, igreniyorum, elalem kadar bile saygı göstermiyorsun dediğimde abartıyorsun amaaan yapıyor.

Kişisel eşyalara saygı sıfır. Diş fırçama kadar sanki normal birseymis gibi kullanıyor, ne var ya sanki dünyanın sonumu gibi umursamaz cümleler kuruyor. Kişisel havlu, kişisel bakım ürünleri vs umrunda değil, benim baş havlumla poposunu bilmemneresini kurulayıp öylece yerine astigini bile gördüm. Paranoyak gibi acaba buna da bisey yapmış midir diye eşyalarımı kullanmaya iğreniyorum.

Eskiden de çok derli toplu biri değildi ama en azından çıkardıklarını belli bir noktaya atardı, ben ordan alıp banyoya götürürdüm, dun çamaşırları kurutmak için astığım salonda ic çamaşırını öylece yerde buldum, orda kirli çamaşırı çıkartıp yenisini kuruyanlardan alıp giymiş öylece bırakmış. Mutfak deseniz hiç girmiyorum bile detayına.

Tamam diyorum eskiden de çok derli toplu bir adam değildi ama neden simdi iyice iğrençleşti anlayamıyorum. Eskiye oranla bariz şekilde artan bir hizmet beklentisi var. Konuşuyorum anlaşamıyoruz dinlemiyor bile. Saçma sapan cümleler kuruyor, benimle cümle kurarak mücadele edemeyeceğini anlayınca da kaçıyor.

Yediği ambalajlı bir yiyeceğin ambalajıni pat diye atıverdi odanın bir tarafına. Cocuk bile dedi ki baba burasi cop mu niye attın. Diyorum ki niye ortalığa atıyorsun manyak mısın? Eee nasılsa supurmeyecek misin diyor. E diyorum bu sokakları temizleyen çöpçü var nasılsa deyip çöpleri sokağa atan gerzeklerin durumuyla aynı şey oluyor. Vay efendim sen bana nasıl böyle dersin ne kadar abartıyorum

Cocuklara nasil örnek olduğunun farkında mısın, sen böyle yaparsan onlar be yapmaz diyorum. Amaaannn deyip umursamıyor bile. O mu fazla rahat ben mi fazla tahammulsuzum anlayamıyorum kafam karıştı artık.

Aramızdaki güven duygusu zaten yara almıştı, saygı tamamen yerlerde vaziyette, sevgimiz vardi diyeceğim ama bu durumlar malesef beni çok etkiliyor ve ben kocamdan tiksiniyorum. Yatakta bana dokunmasını dahi istemiyorum, o uyuduktan sonra yatağa gitmeye çalışıyorum, çünkü o konuda da defalarca düzgünce uyarmama rağmen bana kaba davranıyor

Cocuk bakimi ve ev konusunda kesinlikle desteği yok zaten. Bir çöpü bile 3 gün sonra artık kokmaya başladığında ancak götürüp atıyor. Bende inatla çöpe elimi surmuyorum. Aşırı üşengeç, aşırı bencil, aşırı egolu bir adama dönüştü resmen. Evden çıktığında oh be der hale geldim

Ya ben ne yapacağım böyle hanımlar. Düzgünce anlattım olmadı, bağırıp çağırdım yine olmadı, dedim evlilik terapisine gidelim belki bir yabancıdan duyarsa utanır mı, onu da kabul etmedi. Ve ben artık surekli bu şehirden nasil giderim artık diye düşünmeden edemiyorum. Surekli boşansam nerden ev tutarım nerden iş bakarım diye ilan araştırır hale geldim. Hani guncel ilanları bileyim bir b planım olsun gibi. Bu düşünceleri atamıyorum kafamdan ve ne yapacağımı bilmez vaziyetteyim :KK43:((

affettiğin için böyle, burnu surtmemiş. cidden kapıya bağlanmayacak adamlarla evleniyor insan, mutlu olacağım sanarak. çoğunlukla husran oluyor işte. senin suçun değil yanlış anlama. eşin beter ötesi bir adam. ben olsam çocuğum var diye duşunmezdim ayrılırdım. ne terapisi ne başka şey. evin içine çöp atan adamın terapiye değil, evrim geçirmeye ihtiyacı vardır, o da bir 200 sene ffalan surer.
 
Aileler araya girmiş düzelMİŞ. Düzelmemiş bacım. Düzelmez. Eşiniz sizi bıktırmaya çalışıyor. Bariz bir şekilde boşanın diye uğraşıyor.
Gerçeği artık görseniz iyi olur. Giden günler ömürden...
Yo düzeldi demedim zaten
İlerde acaba o şansı versem daha mı farklı olurdu der miyim diye çok düşünmüştüm o zaman. Gerçeği görüyorum ama diyorum ya her zaman böyle değildi, son 2 senedir bu kadar başladı ve son aylarda ayyuka çıktı artık
Bende şaşırdım ne yapacağımı nedenini anlayamıyorum
 
Yo düzeldi demedim zaten
İlerde acaba o şansı versem daha mı farklı olurdu der miyim diye çok düşünmüştüm o zaman. Gerçeği görüyorum ama diyorum ya her zaman böyle değildi, son 2 senedir bu kadar başladı ve son aylarda ayyuka çıktı artık
Bende şaşırdım ne yapacağımı nedenini anlayamıyorum
Bunun nedeni olmaz. İyice umursamazlığı, vurdumduymazlığı ele almış. Aldatmış boşanmamışsın. Artık adamın kendisine çeki düzen vermesi için bir kaybetme kaygısı yok. Ölümü görmüş insan sıtmadan korkmuyor İşte.
 
Merhaba Hanımlar,
Derdim başlıktaki gibi, eşimden çok soğudum ve ne yapacağımı bilmiyorum :KK43:
Eşimle 7 senelik bir arkadaşlığımızın ardından 8 sene önce evlendik. 15 senedir birbirimizi tanıyoruz yani. Eşim hiçbir zaman çok romantik biri olmadi bu zaman içinde ama aşırı kaba birisi de değildi. Şimdi özellikle son 2 senedir yavaş yavaş yükselen dozlarla giderek daha çekilmez bir hale dönüşüyor ve ben tahammul edemez vaziyetteyim. Evliliğimiz sonrasında bir kaç kere ayrılma noktasına geldiğimiz oldu. Beni bir kaç sefer sosyal medya üzerinden aldattı. En son bir kaç sene önce çalıştığı kurumda bir kadin müşterinin telefon numarasını sistemden yasak olmasına rağmen öğrenip, kadına esprili olduğunu düşündüğü bir mesaj atınca kadinin nişanlısı iş yerini basıp rezillik çıkarttı ve olay bana kadar geldi. O yıl boşanma davası açtım çünkü o tarihe kadar aramızdaki güven malesef cok zedelenmişti.

Aile büyüklerinin araya girmesi ve kendisinin özür dilemesi ile davamı geri çektim ve bir şans daha verdim. Ama o tarihten sonra ben malesef kocama eskisi gibi güvenmedim.

Son 2 senedir kendisindeki davranışlar çok değişmeye başladı ve artık hersey gözüme batıyor, yada diyorum ki acaba zaten hep böyleydi de ben mi idare ediyordum. Benim de artık tahammül seviyem düştü sanırım. Sessiz kalamıyorum artık, insanlığımı unutacağım gibi geliyor yoksa.

Eşim çok kaba davranışlarda bulunuyor, yazmaya bile utanıyorum ama mesela odada çocuklar da varken afedersiniz gayet bilinçli ve özellikle sesli şekilde yelleniyor, geniriyor. Düzgünce aşırı derecede rahatsız olduğumu da söylesem, cinnet de geçirerek söylesem inadına bu davranisi sürdürmeye devam ediyor. Elalemin yanında yapamadığın davranışı benim yanımda neden yapıyorsun, midem bulanıyor, igreniyorum, elalem kadar bile saygı göstermiyorsun dediğimde abartıyorsun amaaan yapıyor.

Kişisel eşyalara saygı sıfır. Diş fırçama kadar sanki normal birseymis gibi kullanıyor, ne var ya sanki dünyanın sonumu gibi umursamaz cümleler kuruyor. Kişisel havlu, kişisel bakım ürünleri vs umrunda değil, benim baş havlumla poposunu bilmemneresini kurulayıp öylece yerine astigini bile gördüm. Paranoyak gibi acaba buna da bisey yapmış midir diye eşyalarımı kullanmaya iğreniyorum.

Eskiden de çok derli toplu biri değildi ama en azından çıkardıklarını belli bir noktaya atardı, ben ordan alıp banyoya götürürdüm, dun çamaşırları kurutmak için astığım salonda ic çamaşırını öylece yerde buldum, orda kirli çamaşırı çıkartıp yenisini kuruyanlardan alıp giymiş öylece bırakmış. Mutfak deseniz hiç girmiyorum bile detayına.

Tamam diyorum eskiden de çok derli toplu bir adam değildi ama neden simdi iyice iğrençleşti anlayamıyorum. Eskiye oranla bariz şekilde artan bir hizmet beklentisi var. Konuşuyorum anlaşamıyoruz dinlemiyor bile. Saçma sapan cümleler kuruyor, benimle cümle kurarak mücadele edemeyeceğini anlayınca da kaçıyor.

Yediği ambalajlı bir yiyeceğin ambalajıni pat diye atıverdi odanın bir tarafına. Cocuk bile dedi ki baba burasi cop mu niye attın. Diyorum ki niye ortalığa atıyorsun manyak mısın? Eee nasılsa supurmeyecek misin diyor. E diyorum bu sokakları temizleyen çöpçü var nasılsa deyip çöpleri sokağa atan gerzeklerin durumuyla aynı şey oluyor. Vay efendim sen bana nasıl böyle dersin ne kadar abartıyorum

Cocuklara nasil örnek olduğunun farkında mısın, sen böyle yaparsan onlar be yapmaz diyorum. Amaaannn deyip umursamıyor bile. O mu fazla rahat ben mi fazla tahammulsuzum anlayamıyorum kafam karıştı artık.

Aramızdaki güven duygusu zaten yara almıştı, saygı tamamen yerlerde vaziyette, sevgimiz vardi diyeceğim ama bu durumlar malesef beni çok etkiliyor ve ben kocamdan tiksiniyorum. Yatakta bana dokunmasını dahi istemiyorum, o uyuduktan sonra yatağa gitmeye çalışıyorum, çünkü o konuda da defalarca düzgünce uyarmama rağmen bana kaba davranıyor

Cocuk bakimi ve ev konusunda kesinlikle desteği yok zaten. Bir çöpü bile 3 gün sonra artık kokmaya başladığında ancak götürüp atıyor. Bende inatla çöpe elimi surmuyorum. Aşırı üşengeç, aşırı bencil, aşırı egolu bir adama dönüştü resmen. Evden çıktığında oh be der hale geldim

Ya ben ne yapacağım böyle hanımlar. Düzgünce anlattım olmadı, bağırıp çağırdım yine olmadı, dedim evlilik terapisine gidelim belki bir yabancıdan duyarsa utanır mı, onu da kabul etmedi. Ve ben artık surekli bu şehirden nasil giderim artık diye düşünmeden edemiyorum. Surekli boşansam nerden ev tutarım nerden iş bakarım diye ilan araştırır hale geldim. Hani guncel ilanları bileyim bir b planım olsun gibi. Bu düşünceleri atamıyorum kafamdan ve ne yapacağımı bilmez vaziyetteyim :KK43:((
Çok özür dilerim ama bence eşiniz sizin onu boşamanız için özellikle uğraşıyor. Sizi istemeyen bir adamla birlikte yaşamayın derim.
 
Temizliğinden önce aldattığı icin soğumaniz gerekmezmiydi, biraz geç olmamış mı bu duygu icin?
Aldatma olayından sonra baktı bu kadın ne yaparsam affediyor diyerek salmış kendini, insanlıktan cıkmış resmen. Sevgi saygı hiç birşey kalmamış
Tabiki o dönemde soğumaya başladı aramız. Güven duygusu gittikten sonra hicbirsey eskisi gibi olmadı
Ama güven duygusu ve tiksinti farklı şeyler diye düşünüyorum. İdare eder bir evlilik vardi o olaydan sonra, simdi güven saygı ve sevginin de hepsinin tükendiği bir hale dönüştü malesef
 
Ilk primat homo habilis bile eşinizden daha fazla insani özellik taşıyordur buna eminim


Eşiniz ya evrilmemiş ya da insanlıktan cıkmış başka bir canlıya evrilme aşamasına gelmiş


30 senelik ahir ömrümde böyle bir varlığın varlığından habersizdim ve habersizken daha mutluydum


Eşinize iğrenç bile diyemiyorum, iğrenç kelimesi çok sığ kalıyor. Türkçede bu adamı yeterince ifade edebilecek bir kelime yok. Türkçe bu kadar zengin bir dil değil .

Inanin şoka uğradım. Ölürken aklıma gelirse gene şaşıracağım.

Bu adamla rüyamda evli olsam sabah kalkar kalkmaz boşanma protokolü hazırlarım.
 
Çok özür dilerim ama bence eşiniz sizin onu boşamanız için özellikle uğraşıyor. Sizi istemeyen bir adamla birlikte yaşamayın derim.
İnanın bunu da sordum. Kendinden özellikle sogutup gitmem için yapıyorsan ben varım dedim bu kadar igrenclesmesine gerek yok
Bu sefer gene ben suçlu oldum, ben her sıkıya gelemediğimde boşanma lafını ortaya atıyormuşum gibi davrandı. Dalga bile geçti ne diyeceksin hakime gürültülü şekilde os....ugu için mi boşanmak istiyorum diyeceksin bi git işine falan gibi benim abarttigimi soylwyecen cümleler kuruyor
 
Siz elinizden geleni yapmışsınız kanımca acaba mı dememek adına aldatıldığınız halde affetmişsiniz daha fazla kendinize zulüm bence
 
X