eşim neden çocuk istemiyor:'-(

bak konu sahibi ben neredeyse 30 yaşındayım, hani arkadaşlarımın bebeklerini görünce "lan yapmak lazım bir ara şunlardan bir tane" modundayım henüz ki öyle baba adayı olacak ciddi bir şahıs da yok ha.
ama şimdiki sevgilim gelse ben çocuk istiyom Neriman :KK70: dese püüüüüü :KK55: süpürgeme bindiğim gibi uzarım mevzudan. hazır değilim çünkü. şahsen kendime süre verdim 32-35 arası düşünüyorum 34,99 bence ideal:KK45:
demem o ki yaşınız daha genç. gezin, evlenin, sevginizin tadını çıkarın.
hem kocanıza sakın sakın "çocuk baskısı" yapmayın, inanın erkekler bir süre sonra kendilerini afedersiniz damızlık olarak görüp mutsuz oluyorlar. düşünün eşiniz sizden ısrarla çocuk istese ve dilindeki tek kelime bu olsa nasıl hissedersiniz.
tedavi olmanız gerekebilir kısmına yorum bile yapmayayım benim 39 yaşındaki arkadaşım ilk denemede bebek sahibi oldu, ki doktoru yumurta hücren azalıyor bebek istiyorsan yap artık dedi diye bebek istedi :KK45: o işlere tıp bakıyor çünkü sorun yaşamamanızı dilerim.
kocan da hazır değildir, ben 27 yaşındayken hangi konsere gitsem onu düşünüyordum o yine seninle evlenmiş :KK53: bak benim gibi birine denk gelsen 30'uına kadar evlenmek için beklicektin bi de kocanın kıymetini bil bence :KK4:
 
bu arada nekadar çok çocuk istemeyen kadın varmış:confused: herkes bana çoccuğum olursa hayatımda nelerden vazgeçmek zorunda kalacağımı nelerden mahrum olacağımı yazmış.. ama kimse hayatıma neler katabileceğini yazmamış. eşimin istememe sebebi şu anda meçhul. tahminlerimize göre hazır hissetmiyor. ama bunun sebebini üzerine gitmeden dolaylı yollardan öğrenip paylaşacağım. inşallah sağlık sorunu değildir diyeceğim kocacıma kıyamamam ama duygusal olma sebebi beni ürkütüyor. peki ben bu durduramadığım isteğimi nasıl dizginleyebilirim:KK43:
Sizce neler katabilir anneliği hissetmek dışında?
 
bazı insanlar neden çocuk için acele eder hiç anlamıyorum. samimiyetle soruyorum nasıl oluşuyor bu his içinizde?

hiç mi korkmuyorsunuz.

şu dünyanın pisliğinin içinde nasıl koruyacaksınız onu ?

para puldan bahsetmiyorum ben. (maddi olarak hazır olmaktan kesinlikle bahsetmiyorum) maneviyattan bahsediyorum. etrafta türlü pis olaylar dönerken nasıl "ben bebek sevmek istiyorum" sebebiyle bir insanın sorumluluğunu sırtınıza alabilecek cesareti nerden buluyorsunuz ? bir ömür onun içinde olacağı yaşamak zorunda kalacağı kötü olaylarda ne hissedeceksiniz ?

doğduğu andan öleceği ana kadar sizin sorumluluğunuzda olan bir canlıdan, size emanet verilen bir canlıdan bahsediyorsunuz "bebek" derken. kucağına alıp sevimlik yaşlarından değil sadece. lise üniversite çağlarında bir sürü saçma sapan karakterde ! insanla karşı karşıya nasıl bırakacaksınız?

ben doğurdum 10 yaşına kadar sevdim ,hadi yoluna.... değil bu olay.

ya özürlü doğarsa, hiç mi içiniz yanmayacak ona bakarken!

öleceği korkusu hiç mi olmuyor içinizde ?
 
Neler katabilir?

Benim yemeklerim gelişti iyi bir aşçıyım :)

Sabrım gelişti daha zor sinirleniyorum

Hafızam gelişti hayal gücüm gelişti

Kısa sürede çok iş yapmayı öğrendim

El becerim gelişti oyuncak vs üretiyorum

Hayata farklı pencerelerden bakılabileceğini öğrendim

Aynı olayın farklı yorumlarını gördüm

Sürekli tekrar etmeyi ve karşıdakinin bundan mutlu olabileceğini öğrendim

Her türlü icimi son güne bırakmamayı zira çocuk ile ilgili bir durumun oluşabileceğini öğrendim gece çalışma hayatının devam edebileceğini öğrendim

Evin içinde ön planda bir kişi olmasını öğrendim

Çocuğu sevmek için yapmadım ben artık anneyim. Kutsalım gibi duygularım yok
 
Bana göre her ikiniz de bunun için sabırlı ve güçlü şekilde davranmalısınız. Siz ve kocanız birbirinizi daha iyi tanımaya özen göstermelisiniz. Bunun için aceleci davranmanız ileride sizleri derin bir hataya sürükleyebilir diye düşünüyorum. Eşiniz yeni doğacak olan ortak bir bebeğe yetememe sorumluluğu ile karşı karşıya kalmış olabilir. Şahsi düşüncem karşılıklı olarak sakin biçimde oturup konuşmalısınız. Sizin çocuk hevesinizi de çok iyi anlıyorum. Annelik kadar güzel bir duygu olmadığının farkındayım. Zaman, her şeyin ilacı olacaktır.

Bol şanslar.
 
bizde de tam tersi durum var.Eşim istiyor ama ben daha hazır olmadığım için istemiyorum.Sizde eşiniz baba olmaya hazır olmadan sakın bebek sahibi olmayın.Hatta bir konu vardı k.k da kadının eşi ben mi istedim yapmasaydın çocuk deyip çıkmıştı işin içinden.Sonra olan size olur
 
canım belki eşin baba olmaya hazır değildir ? ona biraz zaman tanısan ya da bir köşeye çekip ne kadar çok istediğini anlatsan belki düzelir.
 
Benimki de çok istiyordu. Bebek dogana kadar harikaydik. Sonra yasananlari anlatsam hayattin sogursunuz. Simdi 5aylık oglumla ailemin evindeyim ve 3 aydir babasi gelip gormuyor bile. Zamana birakin, hayirlisiyla olur inşallah.
 
Ya biz ne yapalim esim 36 ben 26 yasindayim ve cocuk dusunuyormuyuz diye daha hic birbirimize sormadik. Yaslariniz oldukca genc ozellikle esinin yadi daha 27. Suan baba olmus olsa benim esimin yasina geldiginde muhtemelen ilkokul 2.sinifa giden bir meleginiz olacak. En guzel zamanlariniz iyi degerlendirin allah sizin icinde birseyler kararlamistir elbet.
 
eve dahil olan minik uye butun dengeleri altust eder,ozellikle de babanin dengesini..benim esim oglumuza tam tamina 1 senede alisti..simdi tepesinden indirmiyor o ayri ama o surec anne ve baba icin cok yipratici..
bence esin hazir degil ondan ic cekiyor.
yasin daha genc evliliginin tadini cikar,mesela taylanda gidin beraber,ne bileyim cocuk olmadan yapabileceginiz seylerin tadini bi cikarin sonra ah vah etmeyin..
 
bizde öyle istemiyorduk. tatile gidicektik, araba alıcaktık, borçlar biticekti sonra hamile kalıcaktım. he he ve he diyorum şimdi. 25aralıkta pkos olduğumu öğrenince deli gibi çalışmaya başladık halada çalışıyoruz. demem o ki bu işler çok plana programa gelmiyor arkadaş. akışına bırak bence.. kocanıda bi şekil ikna et allah vermesin ama bi sorun varsa ne kadar erken teşhis edilirse okadar iyidir..
canım geçmiş olsun bende pko var teşhis konar konmaz korunmayıda bıraktım. oğluma 3 ayda hamile kaldım 2,5 yıl geçti şimdide kız bebek bekliyorum. tedavi olmayı bi kaç ay erteleyerek bebek yapmaya çalışmanı öneriyorum sakın hamile kalabilirmiyim diye stress te yapma çok yakında sonuç alırsın ümid ediyorum.
 
Şunu söyleye bilirsiniz 26 anne olursanız 30geldiğinizde 4 Yaşında olacak ve hala ilk okula başlamamış olacak
Yılları nekadar ertelerseniz YAŞ okadar ilerler ve çevrenize bir bakarsınızki milletinocukları kocamam çocuk olmuş ben hala büyütmeye çalışıyorum
Aslında bunu kendime söylemiştim
Birde Dediğiniz gibi artık hop diyince gebe kalınmıyor artık çevremde çok örnek var hatta 1.olup 2.olmayanlar daha çok
 
canım geçmiş olsun bende pko var teşhis konar konmaz korunmayıda bıraktım. oğluma 3 ayda hamile kaldım 2,5 yıl geçti şimdide kız bebek bekliyorum. tedavi olmayı bi kaç ay erteleyerek bebek yapmaya çalışmanı öneriyorum sakın hamile kalabilirmiyim diye stress te yapma çok yakında sonuç alırsın ümid ediyorum.
canım allah bağışlasın inşallah, bende teşhisin 3. ayımdayım bugün yarın adet olcam heyecanla bekliyorum. tedavi değilde 1-2 ay daha inofolicle deneyeceğim. artık yaz sonu gibi bakarız çaresine herhalde.
 
bazı insanlar neden çocuk için acele eder hiç anlamıyorum. samimiyetle soruyorum nasıl oluşuyor bu his içinizde?

hiç mi korkmuyorsunuz.

şu dünyanın pisliğinin içinde nasıl koruyacaksınız onu ?

para puldan bahsetmiyorum ben. (maddi olarak hazır olmaktan kesinlikle bahsetmiyorum) maneviyattan bahsediyorum. etrafta türlü pis olaylar dönerken nasıl "ben bebek sevmek istiyorum" sebebiyle bir insanın sorumluluğunu sırtınıza alabilecek cesareti nerden buluyorsunuz ? bir ömür onun içinde olacağı yaşamak zorunda kalacağı kötü olaylarda ne hissedeceksiniz ?

doğduğu andan öleceği ana kadar sizin sorumluluğunuzda olan bir canlıdan, size emanet verilen bir canlıdan bahsediyorsunuz "bebek" derken. kucağına alıp sevimlik yaşlarından değil sadece. lise üniversite çağlarında bir sürü saçma sapan karakterde ! insanla karşı karşıya nasıl bırakacaksınız?

ben doğurdum 10 yaşına kadar sevdim ,hadi yoluna.... değil bu olay.

ya özürlü doğarsa, hiç mi içiniz yanmayacak ona bakarken!

öleceği korkusu hiç mi olmuyor içinizde ?
o zaman kimse çocuk yapmasın. buradan bunu anlıyoruz. fikrine saygı duyarım istiyorsan yapma ama benim başttan sona foruma yazdıklarımı okursan sadece sevip salıvermek için istemiyorum zatten çocuk bakmanın ne demek olduğunu biliyorum arkadaşlar ben öğretmenim.
 
Şunu söyleye bilirsiniz 26 anne olursanız 30geldiğinizde 4 Yaşında olacak ve hala ilk okula başlamamış olacak
Yılları nekadar ertelerseniz YAŞ okadar ilerler ve çevrenize bir bakarsınızki milletinocukları kocamam çocuk olmuş ben hala büyütmeye çalışıyorum
Aslında bunu kendime söylemiştim
Birde Dediğiniz gibi artık hop diyince gebe kalınmıyor artık çevremde çok örnek var hatta 1.olup 2.olmayanlar daha çok
çok haklısın arkadaşım bende bütün ihtimalleri düşünüyorum şuan bunlar başta olmak üzere beni bu ihtimalleri düşünmeye itende eşimin bana net bir şekilde konuşma yapmaması. evlenmeden politik yaklaştı bu konuya evlenincede nabzını yokluyorum adam susuyor. bende birdaha üzerine gitmedim ısrar etmedim zaten. ben çok istiyorum kendimi hazır hissetmesem her anlamda bu kadar üzülmezdim. eğer çocuk istemiyorsada açıkça söylemiyor yada bir sağlık sorunu varsada açıkça söylemiyor bende kendi kendimi yiyorum işte o yüzden sizlere danışıyorum neden olabilir diye. beim çocuk isteğimi yargılayamaz hiç kimse ben nasıl başkalarının istememe sebebini yargılamıyorsam....bana eşimin neden istememesi konusunda fikir veren arkaşlarımada teşekkürler. haklı olabilirsiniz kendini hazır hissetmiyo olabilir bir süre daha beklicem gelişmelerden haberdar ederim.:KK24:
 
Benimki de çok istiyordu. Bebek dogana kadar harikaydik. Sonra yasananlari anlatsam hayattin sogursunuz. Simdi 5aylık oglumla ailemin evindeyim ve 3 aydir babasi gelip gormuyor bile. Zamana birakin, hayirlisiyla olur inşallah.
Allah yardımcın olsun arkadaşım.
 
Bana göre her ikiniz de bunun için sabırlı ve güçlü şekilde davranmalısınız. Siz ve kocanız birbirinizi daha iyi tanımaya özen göstermelisiniz. Bunun için aceleci davranmanız ileride sizleri derin bir hataya sürükleyebilir diye düşünüyorum. Eşiniz yeni doğacak olan ortak bir bebeğe yetememe sorumluluğu ile karşı karşıya kalmış olabilir. Şahsi düşüncem karşılıklı olarak sakin biçimde oturup konuşmalısınız. Sizin çocuk hevesinizi de çok iyi anlıyorum. Annelik kadar güzel bir duygu olmadığının farkındayım. Zaman, her şeyin ilacı olacaktır.

Bol şanslar.
mantıklı yorumunuz için çok teşekkürler. dikkate alıyorum.
 
Kendini hazır hissetmiyordur.
Baba olacak sorumluluğa sahip değildir.
Üzerine yük binecek, ondan korkuyordur.
Vs. vs.
Baskı yapmadan istemesiniz sağlayın.
Eğer baba olma yetisi yoksa zaten olmasın.
 
Kendini hazır hissetmiyordur.
Baba olacak sorumluluğa sahip değildir.
Üzerine yük binecek, ondan korkuyordur.
Vs. vs.
Baskı yapmadan istemesiniz sağlayın.
Eğer baba olma yetisi yoksa zaten olmasın.
çok teşekkürler:KK15:
 
X