Senin kafan karışmış bence.Birşeylerin etkisinde kalmışsın.Boşluğa düşmüşsün.Bir insanın ,fazla ibadet edeyim,fazla sohbete katılayım diye işini gücünü birden bırakmak istemesi ve aqşırı derecede ölüm korkusu taşıması ve bu korku yüzünden kapanmak istemesi.
İnsanlar,eşinin içkili yere gitmesini yadırgamış.Eşinin namaz kılıpta kapanmanı istememesini yadırgamış.Hatta yargılamış.
Bir insanın dinini yapabildiği kadar yaşaması ayrı birşey,açık olarak evlendiği karısının bir gün karşısına geçip ben kapanacağım demesini kabullenmemesi,kapalı bir eş istememesi ayrı birşey.
İnsanlar yazmış,eşinin karışmak haddi değil sen kapan.Evliliği sağlıklı bir şekilde yürütme çabası da ibadettir.Eşin senin karşına geçip ben cübbe giyicem şalvar giyicem deseydi ne olurdu.Ya da sen istemesen ama eşin Allah ın emri kapan deseydi ne olurdu.
Sen şimdi bi hevesle fazla ibadet yapmak istiyorum diyorsun ama,çalışırkende yapabilirsin.Eve gider televizyon seyretmez yine yaparsın.Gece teheccüde kalkar yine yaparsın.Sabah kuşluğa kalkar yine yaparsın.İlmihaller okur,yolda tesbih çeker yine yaparsın.İzin günlerinde sohbete gider yine yaparsın.
Yalan söylememek,oruç tutmak,dürüst namuslu olmak,hayırlı evlat yetiştirmek,düşküne yardım etmek,alın terini kazanmak,şükretmek...bunlar da ibadettir.
Eşini tatlı dille,zamanla,güzellkle anlatarak alıştıra alıştıra ve dua ederek kabul ettirebilirsin.
Yazdıklarınız bi an içimi ferahlattı nedense
..