Merhaba bayanlar..Neresinden başlayıp anlatsam bilmiyorum..6 yıldır evliyim ve dünyalar tatlısı bir kız evladımız var..Bir çok sorunlarımız oldu maddi manevi ama hepsine göğüs gerdik beraber,halada mücadelemiz devam ediyor,çok şükür huzurumuzda yerinde..Ama;
Bundan 4yıl önce eşimin beni aldattığını duydum 1 gecelik kadınlardan , eşim bir yakınımıza kendisi itiraf etmiş ve oda bana anlattı,ben ise eşimin tek kelimesinden anladım doğru olduğunu..(Ayrıca aldatığı gecenin sabahı bana çook ilgili ne istersem o gün yapmıştı,suçluluk duygusu sanırım.)Eşimle konuştum ozamanlar sonuna kadar inkar etti..Bana söyleyen kişiyide ele vermedim hiç bir şekilde kelime oyunlarıyla konuyu açtım..O günden sonra eşime olan tüüüm güvenim sarsıldı..Eve geç gelse o tarz kadınlara gittiğini düşünyorum..Hergangi bir zamanda bu tarz konular açıldığında onu affetmeyeceğimi ve asla güvenmediğimi dile getiriyorum..Ve inanın bu güvensizlik çok yıpratıyor beni..Eşimi seviyorum,oda beni çook seviyor çook eminim heryerde söylüyor dile getiriyor tavırlar davranışlar sevgi baki..Ama o bir geceyi affedip,unutup önüme bakamıyorum.Bazen bu konudan dolayı kavga bile ediyoruz..Ama elimde değil yıktı güvenimi,bir daha yapmayacağını nerden bilebilirim?Ve bu mevzu aklıma gelince otomatikman gerilip eşime tavırlarım değişiyor, ne oldu diye sorunca üstünü kapatıyorum..Ben bunu 4 yıldır aşamadım,sürekli kuşkuyla şüpheyle yaklaşıyorum,telefonlarını açmasa , eve geç gelse , pazar günü bazen arkadaşlarla çıkıcam dediği zaman bile aklımı beynimi kalbimi kemiriyorum..Bu durumu nasıl aşacağım bilmiyorum.Eşimlede konuştum bu durumu beni bu duruma bu hale sen getirdin,dediğimde ben seni aldatmadım gül koklamadım hiç bir zaman diyor sadece..İnanmıyorum inanmayacağım güvenmiyorum güvenemiyorum..