Merhaba Arkadaşlar;
bu aralar tavan yapmış üzüntümü sizlerle paylaşmak istiyorum.
Sorunum eşimin suskun olması,konuşmaktan haz almaması ve tv aşığı olması.
Akşam işten gelir,hoşgeldin derim sarılırız öpüşürüz,yemeğimizi yeriz soframızı toplarız
ben mutfağı temizlerken eşim oturma odasına geçer,çayı meyvesi çerezi ne varsa hazırlar içeri götürürüm yanına otururum teşekkür eder susar ve onları yiyip içmeye başlar Tv izler.
Ben sohbet etmeye çalışırım,konu açarım,Maçtan bahsederim,siyasetten bahsederim sırf konuşsun diye...
Ama ki eşim kısa cümlelerle sohbeti başlamadan bitirir..Evet,hayır,bilmiyorum,tamam,öylemi,hı hı,
bunlar eşimin çok severek kullandığı kelimeler...
Geçen gün benim için önemli olan birşeyi anlatırken yaklaşık 5 dakika konustuktan sonra eşimin beni
hiiç dinlemediğini Tv'ye daldığını gördüm...Öyleki ben susunca kafasını cevirip bana bakmadı bile.
Kalktım yanından gittim yarım saat sonra yanıma geldi,durumun farkında bile değil,hadi uyuyalım dedi.
Bende sinirlendim,düşüncelerimi söyledim bağırdım çağırdım...
Dönüp bana cevabı şu oldu ''otururken neden buna kızdığını söylemiyorsunda,tam uyumaya giderken söylüyorsun''.
Oysaki otururkende beni dinlemiyor... Herzaman üste çıkıyor,ya da cevap vermiyor.
Tamam geneldede çok konuşmayı sevmez ama insan eşiyle sohbet etmek istemez mi?
O böyle yapınca bende sürekli dır dır eden kadın konumuna düşüyorum,bazen kendi sesimden rahatsız olduğum zamanlar oluyor.
Akşama kadar heyecanla bekliyorum onu,sonuç hiç değişmiyor susuyoruz konuşmamız yemek yeme süresi kadar genelde...
Pek nadir konuşur,ondada hayrete düşerim nasıl konusuyor sohbet edıyor diye.
Kendimi değersiz ve yalnız hissetmeye başladım...Çokta üzülüyorum bu duruma.
Defalarca konuştum ama başarılı olamadım... 10 yıl sussak neden konuşmuyoruz demez.
Eşi aynı olan arkadaşlar var mı?Sizler neler yapıyorsunuz ya da ne önerirsiniz?
Önerilerinize,düşüncelerinize ihtiyacım var...Paylaşırsanız sevinirim.
Not: Lütfen kimse ikili tartışma yaratmaya müsait yorum yapmasın...Kimseyle tartışmak istemiyorum.