Kendilerine uygun günaha harama bulaşmayacakları meslekler seçiyorlar canım. Bizim dert ettiğimiz kadar etmeden..
hadi bir yere kadar gönderdi diyelim üniversiteye göndermeyeceği kesin ve kız annesi yüzünden meslek sahibi olamayacak.
böyle aileler çocuk yapmasa daha iyi olur bence çocuklarının da hayatlarını ellerinden alıyorlar.
doğru dürüst dini öğretmek varken utanmasalar eve kapatacaklar.
kesinlikle göndermezler ama facede varya böyleleri kızını okutmaz eşini doktora götürdüklerinde bayan doktor bakmasını ister
Allah herşeyin en iyisini biliyor evlat hasreti yaşayanlardanım bana vermeyip onlara veriyorsada vardır bir bildiği
Herkese merhaba arkadaşlar. Daha önce açılmış konularda bulamadım. Bende kendim açmaya karar verdim.
Eşimle 3 yıl önce evlendim. Allah bir de evlat nasip etti. 10 aylık bir kızım var. İlk evlendiğimde büyük şehirde yaşıyorduk. 6 aylık evliyken eşimin tayini başka bir şehrin küçük bir kasabasına çıktı. Kısacası 2,5 senedir buradayız.
Eşim dindar bir insan ve bir cemaate mensup. Benimde hoşgörüyle baktığım bir cemaatti. Yalnız buraya geleli işi çok abarttı. Hafta 3 defa iş çıkışı sohbetlere gidiyor. Akşam 8 de başlayıp, gece 12 de geliyor eve. Bazen hafta sonları da gidiyor, mesela yarın gün boyu evde olmayacak. Gerçekten ben çok sıkılıyorum. Yani küçük bir yerde yaşıyoruz, akşama kadar evdeyim, insan yüzü göremiyorum. Birde akşamları da yalnız kalıyorum bu yüzden. Onca uyarıma rağmen beni dinlemiyor. bu yüzden sürekli kavga ediyoruz, biraz önce yine tartıştık hatta. Onu çok bunalttığımı söylüyor, sanki ben insan değilmişim gibi.
Bilmiyorum kızlar hata mı ediyorum, ama bu durumdan hiç memnun değilim. Benimle aynı durumda olan var mı yada bana tavsiye verebilecek olan.
Bakış açınız tuhaf. Kadın o çocuğu çeyizinde mi getirdi?
Adam Allah rızası alıp cennete gidecek diye neden kadın kendine bir meşguliyet bulacak?
O zaman evlenmeseydi, çocuğu ve eşi olmasaydı, haftada beş gün mü yedi gün mü, istediği kadar otursaydı hocasının dizinin dibinde.
Ne cihadından bahsediyorsunuz, ortada savaş mı var?
Allah akıl ve fikiri kullan diye vermiş insana, sürekli kadının sorumluluk aldığı hayatın bütün yükünü kadına yükleyen bu ilkel bakış açısından kurtulun, bir kadın buna hayır der, erkeğin sorumsuzluğuna bahane üretmez.
Herkese merhaba arkadaşlar. Daha önce açılmış konularda bulamadım. Bende kendim açmaya karar verdim.
Eşimle 3 yıl önce evlendim. Allah bir de evlat nasip etti. 10 aylık bir kızım var. İlk evlendiğimde büyük şehirde yaşıyorduk. 6 aylık evliyken eşimin tayini başka bir şehrin küçük bir kasabasına çıktı. Kısacası 2,5 senedir buradayız.
Eşim dindar bir insan ve bir cemaate mensup. Benimde hoşgörüyle baktığım bir cemaatti. Yalnız buraya geleli işi çok abarttı. Hafta 3 defa iş çıkışı sohbetlere gidiyor. Akşam 8 de başlayıp, gece 12 de geliyor eve. Bazen hafta sonları da gidiyor, mesela yarın gün boyu evde olmayacak. Gerçekten ben çok sıkılıyorum. Yani küçük bir yerde yaşıyoruz, akşama kadar evdeyim, insan yüzü göremiyorum. Birde akşamları da yalnız kalıyorum bu yüzden. Onca uyarıma rağmen beni dinlemiyor. bu yüzden sürekli kavga ediyoruz, biraz önce yine tartıştık hatta. Onu çok bunalttığımı söylüyor, sanki ben insan değilmişim gibi.
Bilmiyorum kızlar hata mı ediyorum, ama bu durumdan hiç memnun değilim. Benimle aynı durumda olan var mı yada bana tavsiye verebilecek olan.
