Arkadaşlar merhaba,
3 ay kadar evvel eşimin babası vefat etmişti . 7. günü mevlüt yapıldı herkes ağlıyor üzgün eşimin teyzesi sohbet ediyoruz oda bana sen ne iş yapıyorsun filan sorguya çekti resmen beni nerede çalışıyorsun filan diye normal karşıladım beni düğünden sonra ilk kez görüyor sonuçta dedim.
başladı bana sen neden çalışıyorsun çocuğuna bakmıyorsun da bu kadın senin çocuğun yüzünden dışarı çıkıp bir hava bile almaya gidemiyor filan acayip kalbim kırıldı . zaten yalnızdık o an mutfakta kendimi tutamadım ağladım odaya geçip eşime de bişey belli etmemeye çalıştım adamın babası ölmüş sonuçta .
2. olay yine 40 olduğu zaman lokma dökme işi bitti millet dağıldı yakın akrabalar kaldı sadece başladı bu bak kaynanan tek kaldı ne zaman alacaksın bu çocuğu diye milletin içinde bana bağırıyor bu kadın senin çocuğa bakmak zorunda değil filan ben şok zaten öfke kontrol problemim var çocukluğumda yaşadığım ağır şeylerden ötürü film koptu bende kayınvalidem de kardeşine neden öyle diyorsun ben memnunum ben kendim bakmak istiyorum ikisi de çalışıyor ne güzel tek maaşla artık ev mi geçinir diye oradan eşimin babaannesi yalnız değil ben varım sana ne oluyor filan kadın çocuk olmasa belki benim mahalleme taşınır kardeşim diyor ben de artık tutamadım saydırdım ağzıma ne gelirse sinirden kadının önündeki sehpayı kaldırıp atmışım öfkeden çocuğu da kreşe vericem dedim kayınvalidem bu kez ağlamaya başladı ben onunla avunuyorum 3 yaşını bekle diye ağlıyo bir yandan bu kez herkes kavgaya tutuştu eşimi aramak zorunda kaldım herkes kadına bağırıyor hem kaynanamı ağlattığı için senin gibi kardeş olmaz olsun filan kaynanam onun sözlerine ağladı neden kreşe ver diyorsun diye eşim geldi kavga hala devam ediyor eşimde kızının çocuğu olursa sen bakmazsın sanane bizim aile meselemizden diye oda sinirlendi baya kadın bu kez bakmam tabi bana güvenip kimse çocuk yapmasın diyor eşimle baya ağız dalaşına girdiler sonra kalkıp gitti kadın
20 aylık bebek kaynanam kendisi ben onunla avunuyorum 3 yaşını bekle bezi filan bırakır o zaman daha rahat olur benim kardeşim böyle saçmalıyor diyor kadının da acısı var bişey diyemiyorum ama kadına çıldırıyorum tam düzeliyorum öfke konusunda tedavim sonuç veriyor diyorum yaşadığım bir olay beni başa döndürdü ve ben eşimin tüm akrabalarına sanırım rezil oldum.
3 ay kadar evvel eşimin babası vefat etmişti . 7. günü mevlüt yapıldı herkes ağlıyor üzgün eşimin teyzesi sohbet ediyoruz oda bana sen ne iş yapıyorsun filan sorguya çekti resmen beni nerede çalışıyorsun filan diye normal karşıladım beni düğünden sonra ilk kez görüyor sonuçta dedim.
başladı bana sen neden çalışıyorsun çocuğuna bakmıyorsun da bu kadın senin çocuğun yüzünden dışarı çıkıp bir hava bile almaya gidemiyor filan acayip kalbim kırıldı . zaten yalnızdık o an mutfakta kendimi tutamadım ağladım odaya geçip eşime de bişey belli etmemeye çalıştım adamın babası ölmüş sonuçta .
2. olay yine 40 olduğu zaman lokma dökme işi bitti millet dağıldı yakın akrabalar kaldı sadece başladı bu bak kaynanan tek kaldı ne zaman alacaksın bu çocuğu diye milletin içinde bana bağırıyor bu kadın senin çocuğa bakmak zorunda değil filan ben şok zaten öfke kontrol problemim var çocukluğumda yaşadığım ağır şeylerden ötürü film koptu bende kayınvalidem de kardeşine neden öyle diyorsun ben memnunum ben kendim bakmak istiyorum ikisi de çalışıyor ne güzel tek maaşla artık ev mi geçinir diye oradan eşimin babaannesi yalnız değil ben varım sana ne oluyor filan kadın çocuk olmasa belki benim mahalleme taşınır kardeşim diyor ben de artık tutamadım saydırdım ağzıma ne gelirse sinirden kadının önündeki sehpayı kaldırıp atmışım öfkeden çocuğu da kreşe vericem dedim kayınvalidem bu kez ağlamaya başladı ben onunla avunuyorum 3 yaşını bekle diye ağlıyo bir yandan bu kez herkes kavgaya tutuştu eşimi aramak zorunda kaldım herkes kadına bağırıyor hem kaynanamı ağlattığı için senin gibi kardeş olmaz olsun filan kaynanam onun sözlerine ağladı neden kreşe ver diyorsun diye eşim geldi kavga hala devam ediyor eşimde kızının çocuğu olursa sen bakmazsın sanane bizim aile meselemizden diye oda sinirlendi baya kadın bu kez bakmam tabi bana güvenip kimse çocuk yapmasın diyor eşimle baya ağız dalaşına girdiler sonra kalkıp gitti kadın
20 aylık bebek kaynanam kendisi ben onunla avunuyorum 3 yaşını bekle bezi filan bırakır o zaman daha rahat olur benim kardeşim böyle saçmalıyor diyor kadının da acısı var bişey diyemiyorum ama kadına çıldırıyorum tam düzeliyorum öfke konusunda tedavim sonuç veriyor diyorum yaşadığım bir olay beni başa döndürdü ve ben eşimin tüm akrabalarına sanırım rezil oldum.
