Başkaları tarafından sevilmeyen biri kendini nasıl sevebilir ki? Bu mümkün mü? İnsanların sürekli kendine kötü, ters davrandığı, yanına istemediği biri kendine nasıl değer verebilir.
Başkalarinin sevgisiyle benim değerim arasında bir bağlantı yok ki. Benim de iş yaşamında gerçekten benden nefret eden iş arkadaşım vardı mesela. Çok da belli ederdi. Ne alindim ne gücendim. Ne de onun için kendi canımı sıktım. Çünkü zaten ben de ona uyuz oluyordum. Öyle biri beni sevse neee sevmese ne.
Kaldı ki ben o kadına zaten içimi açmamişim, gerçek beni göstermemişim. Oturup iki lafın belini kirmamişiz. Böyle bir insan beni sevmiyor diye neden kendimi değersiz hissedeyim ki?
Eski erkek arkadaşım ishal ağızlı biriydi. Ne duysa gelir mutlaka bana yetiştirirdi. Ailesinin-arkadaslarinin tüm özel hayatına hakimdim... Mesela bu çocuğun kız kardeşi benim hakkımda hoş olmayan bir yorumda bulunmuş, ne kadar uyuz biri oldugumla alakalı.
Ben bunu duydum ama kesinlikle üzülmedim ya da icerlemedim. Çünkü zaten ben de o kızı hiç sevmemiştim ve ondan asla ismiyle söz etmezdim 'katnem karı' derdim :) gerçekten de çok salak bir kadındı, beni yemeğe davet Edip yanımda geğirmişti,medeniyetsiz
Şimdi bu kadın benim hakkımda kötü birşey soylemesine neden takılayim ki? Bende zaten onun hakkında kötü şeyler söylüyorum çünkü :) kaldı ki beni tanımayan birisinin yorumu beni hiç alakadar etmiyor.
İsteyen beni sevmesin, herkes herkesi sevecek diye birşey yok. Bazı insanlar dünyanın en minnoş şeyi olan yavru kedileri de sevmiyor,hatta iğreniyorlar . Ne yani, onlar iğrendi diye yavru kediler şirinliklerinden birşey mi kaybediyor?
Ne demiş Nazım Hikmet:
seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
yani tahiri zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
tahir ne kaybederdi tahirliğinden?