bundan 6 ay önce olsa ve birisi bana bunu dese nasıl ya ama o öyle o şöyle diye o yokken bile onu savunurdum. Maymun gözünü açtıBu bir ilişki değil ki.
Ver numarasını biz yazalım
Sindirmiş, yalnızlaştırmış seni çünkü.
Evde ütüsünü yemeğini yapan olsun, etraftan da ben evliyim aile babasıyım densin diyeBunu anlamıyorum madem başka bi hayat yaşamak istiyo bu erkekler neden evleniyolar gerçekten yani
İyi anlaşabileceğinizi düşünüp evlenmeniz lazım. Seviyorum yetmiyor. Ben bu insanla iyi anlaşıyorum, sorun çıktığında beraber çözebiliriz diyorsanız. Yoksa kedi köpek gibi olunuyor evin içinde. Hayata bakışınızın, gelecekten beklentilerinizin de benzemesi lazım. Çünkü sonra herkes istediği yöne gidemediği için karşısındakini suçluyor.Artık çok doldum ve uyandım, 3 senelik birlikteliğimiz var. 1 sene yan yanaydık sonra uzaktan mesafeye döndü. Bana bazen çok yüksek sesle bağırırdı, uzaktan olduğumuzdan beri beni aramaz görmeye gelmez küçük de olsa doğumgünü hariç hediye almazdı. İlgisizin önde gideni. Aradığımda muhabbet etmez 3 dakika konuşur kapatırız. Akşamları benimle konuşmak için telefonunu almaz. Her yere gider gezer ama bana vakit ayırmaz nakit de :’) sorun şu ki ilişkide hata yaptığının artık farkındayım fakat hala konunun sonunda ondan özür dilerken kendimi buluyorum. Beni o kadar sindirmiş ki asosyal (neredeyse bütün arkadaşlarıma şu şöyle bu böyle diyerek aylarca bana işlemiş ve ben de en son bu sebeplere inanıp herkesten uzaklaştım) neşesiz gülümsemeyen kimseyle konuşmayan bi hale geldim. Artık bunun farkındayım en azından, sadece bağımlı mı dersiniz cesaretsiz mi ayrılamıyorum, o seneye evlilik düşünüyor? Ama hayatım boyunca mutsuz olacakmışım gibi hissediyorum. İyi yönleri de yok değil ama kötüler ağır basmaya başladı uzaktan olunca .. tavsiye ve yorumlarınıza olduğu gibi açığım…
Benım vardı böyle bu tarz ilişkim bir sene önce bitti tam bir sene oldu ıkıgın önce. Uzaktan değildi ama artık uzaklasmaya baslamıstı o uzaklastıkca ben ona duskunlestım ınsanın aklıyla oynardı resmen. En ufak özüre razıydım. Bağımlılık cok kötü kolum kanadımdı. Ayrıldık baskasıyla beraber olmaya basladı kı zaten hep hayatındaydı da. Çok zorlandım cok acı cektım bende cok ağladım. Sonra cok guzel bı yaz geçirdim etkısını kaybettı ama hala özlediğim oluyor ama ne olacak bılıyo musun rahatlayacaksın senı kısıtladıgı her seyden kurtulcaksın suan dıyorumkı ıyıkı bıtmış ıyıkı hemde.Artık çok doldum ve uyandım, 3 senelik birlikteliğimiz var. 1 sene yan yanaydık sonra uzaktan mesafeye döndü. Bana bazen çok yüksek sesle bağırırdı, uzaktan olduğumuzdan beri beni aramaz görmeye gelmez küçük de olsa doğumgünü hariç hediye almazdı. İlgisizin önde gideni. Aradığımda muhabbet etmez 3 dakika konuşur kapatırız. Akşamları benimle konuşmak için telefonunu almaz. Her yere gider gezer ama bana vakit ayırmaz nakit de :’) sorun şu ki ilişkide hata yaptığının artık farkındayım fakat hala konunun sonunda ondan özür dilerken kendimi buluyorum. Beni o kadar sindirmiş ki asosyal (neredeyse bütün arkadaşlarıma şu şöyle bu böyle diyerek aylarca bana işlemiş ve ben de en son bu sebeplere inanıp herkesten uzaklaştım) neşesiz gülümsemeyen kimseyle konuşmayan bi hale geldim. Artık bunun farkındayım en azından, sadece bağımlı mı dersiniz cesaretsiz mi ayrılamıyorum, o seneye evlilik düşünüyor? Ama hayatım boyunca mutsuz olacakmışım gibi hissediyorum. İyi yönleri de yok değil ama kötüler ağır basmaya başladı uzaktan olunca .. tavsiye ve yorumlarınıza olduğu gibi açığım…
Geçimsiz değil o zaman, manipülatör dediğiniz gibi.Yani bana daha önce ailem vs kardeşlerimle kavga ettiğimizde bile bağırılmadığı için ben sadece şoka girmiştim ilkinde sonrakilerde ben de ona bağırdım bağırmaması için. Arkadaşlarıyla arası gayet iyi ve şeytan tüyü mü derler girdiği her ortamda hemen sevilir masanın baş sandalyesine oturtulur öyle de biri bunu anlamıyorum. Herkese verdiği muhabbet ve sevgiyi bana esirgemesinden bunu söylediğimde bir şekilde beni manipüle edip en son hatalı olduğumu hissettirmesinden sıkıldım. Ona ilk ben aşıktım ve 2 sene bekledim
Bu bir ilişki değil ki.
Bacım saf mısın sen evlenirsen evde saksı ona da hizmetçi canı isterse yatakta sevişilecek insan olursun başka da bir halt olmaz üç beş de sıpa yapar bağlar eve seniNormalde ilişkilerde telefonla konuşmalar nasıl oluyor çünkü biz arada sırada max 3 dakika konuşuyoruz ben mi fazla salağım beynim mi bağımlı of anlamıyorum her şey açık açık ortada
İlk zamanlar sevgi yeter sanıyordum heyecandan ama o güzel zamanlar bittikten sonra görmeye başladım. Önceden onun için çalışacağım mesleğimi bile değiştirmeyi düşünüyordum o kadar kördümİyi anlaşabileceğinizi düşünüp evlenmeniz lazım. Seviyorum yetmiyor. Ben bu insanla iyi anlaşıyorum, sorun çıktığında beraber çözebiliriz diyorsanız. Yoksa kedi köpek gibi olunuyor evin içinde. Hayata bakışınızın, gelecekten beklentilerinizin de benzemesi lazım. Çünkü sonra herkes istediği yöne gidemediği için karşısındakini suçluyor.
Sizin adınıza şu an için çok sevindim her zaman daha güzelleri hepimizi bulsun umarımBenım vardı böyle bu tarz ilişkim bir sene önce bitti tam bir sene oldu ıkıgın önce. Uzaktan değildi ama artık uzaklasmaya baslamıstı o uzaklastıkca ben ona duskunlestım ınsanın aklıyla oynardı resmen. En ufak özüre razıydım. Bağımlılık cok kötü kolum kanadımdı. Ayrıldık baskasıyla beraber olmaya basladı kı zaten hep hayatındaydı da. Çok zorlandım cok acı cektım bende cok ağladım. Sonra cok guzel bı yaz geçirdim etkısını kaybettı ama hala özlediğim oluyor ama ne olacak bılıyo musun rahatlayacaksın senı kısıtladıgı her seyden kurtulcaksın suan dıyorumkı ıyıkı bıtmış ıyıkı hemde.
manipülatör insanlar o kadar işi iyi biliyor ki siz kendinizi suçlu sanıyorsunuz :’)Geçimsiz değil o zaman, manipülatör dediğiniz gibi.
Çok yakışıklı değil ben de ona kıyasla daha iyi görünüyorum muhtemelen o yüzden peşimi bırakmayacakBacım saf mısın sen evlenirsen evde saksı ona da hizmetçi canı isterse yatakta sevişilecek insan olursun başka da bir halt olmaz üç beş de sıpa yapar bağlar eve
Yapılabilir tabi sevdiğiniz için. Ama anlaşabilmek lazım. Uzakta oluşu da sekteye uğratıyor birini doğru tanımayı. Ben tanıyamıyorum kimseyi uzaktan. Yakındayken bile zor. Gözlemleyin olabildiğince.İlk zamanlar sevgi yeter sanıyordum heyecandan ama o güzel zamanlar bittikten sonra görmeye başladım. Önceden onun için çalışacağım mesleğimi bile değiştirmeyi düşünüyordum o kadar kördüm
Püfff burası Türkiye Cumhuriyeti, tehdit ederse ara polisi kapına gelirse tuttur tutanak, mesaj atarsa git savcılığa şikayet et elini kolunu sallayan herkes millete salça mı olacak. Şu gereksiz tiplerin afedersin g.tünü kaldırıp tepenize çıkarıyorsunuz sonra da peşimi bırakmaz. Hayırdır sen istemedikten sonra kim peşini bırakmıyor? Sen sahipsiz misin de devlet var kanun var ailen var. Sıkıyorsa söyle de ailenin karşısına çıksın. Yaptığı şeyleri anlatsan anan baban vermez böyle ipsiz sapsıza gül gibi kızlarını. Ha sana belki sitem ederler ama elin oğluna kimse evladını harcatmaz. Kendini kitlemiş, at gözlüğü takmışsın, etkisine girmişsin, havlayan köpek ısırmaz korkma. Uzaklaştırma kararı al bak bakalım gelebiliyor mu, senin korkunu kullanıyor. Seven adam senin dediğin hiç bir şeyi yapmaz. Sevgili iken böyle olan evlenince daha beter olacak. Gidip de evlenme, başka çarem yok diye, daha ne diyim yani...Çok yakışıklı değil ben de ona kıyasla daha iyi görünüyorum muhtemelen o yüzden peşimi bırakmayacak
Artık çok doldum ve uyandım, 3 senelik birlikteliğimiz var. 1 sene yan yanaydık sonra uzaktan mesafeye döndü. Bana bazen çok yüksek sesle bağırırdı, uzaktan olduğumuzdan beri beni aramaz görmeye gelmez küçük de olsa doğumgünü hariç hediye almazdı. İlgisizin önde gideni. Aradığımda muhabbet etmez 3 dakika konuşur kapatırız. Akşamları benimle konuşmak için telefonunu almaz. Her yere gider gezer ama bana vakit ayırmaz nakit de :’) sorun şu ki ilişkide hata yaptığının artık farkındayım fakat hala konunun sonunda ondan özür dilerken kendimi buluyorum. Beni o kadar sindirmiş ki asosyal (neredeyse bütün arkadaşlarıma şu şöyle bu böyle diyerek aylarca bana işlemiş ve ben de en son bu sebeplere inanıp herkesten uzaklaştım) neşesiz gülümsemeyen kimseyle konuşmayan bi hale geldim. Artık bunun farkındayım en azından, sadece bağımlı mı dersiniz cesaretsiz mi ayrılamıyorum, o seneye evlilik düşünüyor? Ama hayatım boyunca mutsuz olacakmışım gibi hissediyorum. İyi yönleri de yok değil ama kötüler ağır basmaya başladı uzaktan olunca .. tavsiye ve yorumlarınıza olduğu gibi açığım…
Özgüvenimi toplamak için kolumu bile kıpırdatacak halim olmamasına rağmen diyete ve spora başladım başlangıç için en azından iyi gerisi de gelecek kendime güveniyorumİlişkilerde tartışmalar ses yükselmeler olabilir.
Ama nasıl oluyor nasıl sonuçlanıyor bunlar önemli.
Birde ayrilmaktan cekinmenize anlam veremedim çünkü adam zaten hayatınızda yok gibi.
Yani o olmasa ne eksik olacak ki hayatınızda anlamadım ?
Hani şöyle ilgili falan bı adam olsa çok ozlersiniz dicem de o da yok.
Sizi cepte görüyor ne yapsam susar kabul eder diye düşünüyor.
Ayrıca özür dilemeye de gerek yok haklıyim deyin gecin manipüle ettiğini düşünüyorsaniz da açıkça konuşun.
Eskiden uzaklaştığıniz insanlarla tekrar iletişime geçin.
Zaten uzaktaymis biraz kendi hayatınıza bakın sonra ayrılık konuşması yaparsınız .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?