Epidural / Spinal Sezaryen Doğum Hikayeleri

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Öyle cok istiyordum ki normal doğumu, sancısını, açılma ilerlemisini vs. Ama benim güzel kızım 9ay boyunca dönmek bilmedi başı hep yukarda kaldı hal böyle olunca 38+3 de 12eylul2019 akşam 17.00 için sezeryan günü aldık doktorumla ben genel anestezi olmal istiyordum korktuğum icin ama doktorum öyle güzel ikna etti ki beni belden uyuşmalı oldum spinal mi epidural mi bilmiyorum açıkçası hangisi ne ama galiba spinaldi.
Allah doktorumdan milyonlarca kere razı olsun hem süper bir hamilelik süreci yaşattı bana hem şahane bir doğum anı yaşadım.
Benim bebeğim saatleri şaşırmıştı akşam 5de olacağım sezeryani sabaha karşı 5de suyumun gelmesi, açılma ve sancımla oldum.
Doktorum harika bir insandı benimle hep konuştu doğum esnasında hatta belime iğne yapılırken elimi tutup konuştu rahatlattı ignemi oldu yattım sedyeye doktorum bir kac kere sordu hissiyat var mi diye olduğu yerleri söyledim bekledi tamamen uyuşunca başladı doğum ben heyecandan dilim tutulmuş sekildeydim doktorum soru soruyor aklimdan cevap veriyorum ama sesli veremiyordum bu sebeple doktorum ya uyuduğumu ya da iyi olmadığımı sandı hep
Bebeğimi çıkarmadan önce doktorum "Birazdan bebeğini çıkarıyorum" dedi ve bebeğimin ağlama sesi geldi birden neye uğradığımı şaşırdım inanamadım benim kızım mı benim içimden mi çıktı bu acaba Allah'ım sana cok şükür dileyen isteyen herkese nasip etsin inşallah diye dualar ediyordum ki hemşire ağlayan bebeğimi getirdi yanağıma yasladı ve birden sustu mucize gibi birseydi doğum videolarını izlerken inanamadığım an gercek olmuştu cok şükür. Öptüm kokladım bebeğimi öylece duruyordu yanağımda elleri yüzüme koymuştu. Hemşire şimdi kontroller icin gidiyoruz annesi odada buluşuruz dedi be aldi götürdü bebeğimi ve benden ayırır ayırmaz tekrar çığlığı bastı kızım yok böyle muhteşem bir an gercekten.
Ameliyatim bitmişti odama gittim hicbirsey hissetmiyordum belden aşağı dogal olarak.
Bebeğim geldi hemen buluştuk öpüştük koklastik hemen emzirdim muhteşem bir andı gercekten
Herşey güzel gidiyor derken hemsireler kontrole geldi benim müthiş kanamam oldu rahim toparlanmıyormuş tembelleşmiş pıhtı kalmış icimde hemşireler birseyler yaptılar karnıma deli gibi bastırıp pıhtıları atmaya çalıştılar çok canım acıdı hemşire öyle korkmuştu ki kan grubumu sordu birsey olacak sandı. Ama şükür olmadı bol bol emzir dediler rahim toparlasın diye birde masaj verdiler birseyim kalmamıştı akşama kalkıp yürüdüm bile hatta.Tabii bu arada bol bol posalı kayısı kompostosu ve su ictim gaz atmak ve süt oluşması için. Cok işe yaradı.
Doktorum ertesi gün kontrole gelince gaz atmadigin icin sancin olur, 1hafta kadar büyük tuvaletini yapamayabilirsin dedi ama ben kayısı kompostosu sayesinde rahat yaptim herseyi. Ve sonrasında eve çıktım hicbir sıkıntım olmadı cok şükür.

Rabbim herkese sağlıkla ve eksiksiz noksansız evladına kavuşmak nasip etsin inşallah ve dileyen isteyen herkese nasip etsin inşallah...
 

Amin inşallah Paylaşımınız ve verdiğiniz her detay için çok teşekkür ederim çok yardımcı oldunuz bana Ameliyathane ortamını hatırlıyor musunuz peki? Sizi şaşırtan ya da keşke şöyle olsaydı daha iyi olurdu diye hatırladığınız bir şey oldu mu hiç?
 
Şu an hamileyim ve normal doğum kesinlikle düşünmüyorum, istemiyorum. Normal doğum yapmak zorunda bırakılırsam muhtemelen eve geri dönüp yatağımda yan yatarak veya küvette suyun içinde çömelerek doğurmaya çalışmayı tercih ederim. Hastanedeki o bence kadının anatomisine hiçbir uygunluğu olmayan masada litotomi pozisyonu denen normal zamanda spekulum yerleştirilince dahi acı ve sonrasında ağrı/kanamaya sebep olan halde doğurabileceğimi hiç sanmıyorum ve evde tek başıma doğum yapmak daha az korkutucu geliyor. Doğada hayvanlar sakin bir ortamda ayakta durarak, hafif çömelerek veya yan yatarak doğum yaparlar. Bizdeki gibi spot ışıklarını açıp, odada 50 kişi, gürültü patırtı, belini kırarcasına bastırmalar, bağırmalar olsa hiçbiri doğuramazdı herhalde. Sırt üstü pozisyon zaten annenin tansiyonuyla oynayıp aynı zamanda açıklığı da azaltıyormuş, o masanın zaten tek avantajı da sağlık personelinin rahat çalışmasıymış.
Diğer bir konu anüse kadar veya yan taraflara doğru yapılan epizyotomi. Bunun sadece çok gerekli hallerde değil, kolaylık açısından neredeyse rutin şekilde yapıldığının anlatılması beni korkutuyor. Doğumdan sonra da sürekli kanamanın, nemli ortamın varlığında o dikişlerin kolay iyileşmeyeceğini düşünüyorum.
Ayrıca normal doğum sonrası kalıcı şekilde idrar kaçırma ihtimali beni korkutuyor.
Ve bir ihmal durumunda bebeğin sağ doğamamasından, oksijensiz kalmasından, omzunun çıkması, bacağının kırılması gibi gibi kazalardan korkuyorum. Normal doğsun diye beklerken son hafta bir şekilde aniden ölmesinden veya son yıllarda çokça duyduğum kendi kakasını yiyerek boğulmasından korkuyorum.
Hem kendimle ilgili korkuyorum yani normal doğurabileceğime inanmıyorum galiba, hem de ve daha fazla olarak bir ihmale veya kötü muameleye kurban gitmekten korkuyorum.
Şu an 28 hafta bitmek üzere. Sezaryenden sonra da hala ihtiyacınız olursa yazarım buraya
 

Düşüncelerinizi detaylı bir şekilde paylaştığınız için çok teşekkür ederim Size acaba dilediğiniz pozisyonlarda doğum yapabilme imkanı verilseydi o zaman normal doğum ister miydiniz peki? Ayrıca yapacağınız her paylaşım benim için çok değerli o yüzden doğum deneyiminizi de paylaştığınızda çok memnun olurum
 
Ben teşekkür ederim. Tabii o zaman daha ılımlı olurdum muhtemelen. Beni zorlamayacak, azarlayıp bağırmayacak, belime bastırmayacak, bacaklarımı bir masaya bağlamayacak olsalardı, daha sakin bir odada, bana güven veren minimum sağlık personeliyle doğum yapabilme imkanım olsaydı bu kadar korkutucu gelmezdi.
Belki o zaman diğer korkularım da göze alınabilecek bazı ihtimaller olarak görünebilirdi.
Şu halde ise hem kendimi hem bebeği korkunç bir tehlikeye atmaktan farksız geliyor normal doğum. Tabii bu endişeler hamileliğin getirdiği hormonal dalgalanmalarla anormal boyutlarda olup şu an bunu fark edemiyor da olabilirim.
Umarım doğumdan sonra güzel anılarımı yazabilirim buraya :) sevgiler...
 

Tekrar teşekkür ediyorum. Umarım sağlıkla ve en güzel şekilde kavuşursunuz bebeğinize, merakla pozitif hikayenizi bekliyor olacağım
 
9 ay boyunca Normal doğuma odaklandım. Kesinlikle normal doğum yapmalıydım. Çocuk gelişimi bölümünden mezunum. Normal doğumun avantajlarını çok iyi biliyordum. Sezeryan doğumu asla aklımdan bile geçirmiyordum. 9 ayım bulantılı ve ağrılı geçti. Bu nasıl bişey biliyormusunuz? O 9 ay yaşamıyorsun ve doğuma odaklandığın için doğumun muhteşem geçmeliydi. Son haftalarımı ağrılarıma rağmen bol bol yürüyüşle geçirdim. Kızım 39+5 haftalık olmuştu. Sabah suyum geldi. Hastaneye gittik. Doktorum izindeydi. Başka hastanede başka doktora kendimi emanet ettim. Sancılarım açılmam gayet iyi gidiyordu. Suyum erken geldiği için suni sancı verip hızlandırmak istediler. İşte ben o acıya dayanamadım. Bebeğimde gelmeyince sezaryen doğum oldum. O anda o acılara rağmen bebeğimi görmek istediğim için Spinal sezeryan tercih ettim. İyi ki de öyle tercih etmişim. Sadece bebeğimin karnımdan çıkarttıklarını hissettim. İçime biri üflemiş gibiydi. Bebeğimin sesini duydum. Bana gösterdiler. Hayatım boyunca yaşadığım en güzel andı. 9 ay çektiklerim ameliyatımdan önce yaşadığım sancılar silindi. 20 ay aralıklı şimdi tekrardan bebeğim olucak ve tercihim tekrar spinal sezaryen olucak. Tabi bir aksilik çıkmazsa.. Ameliyat sonrası ara ara dikiş ağrılarım oldu. Ama çok şiddetli değildi. Zaten ağrı kesici iğne ile ağrılarım azalıyordu. Sütüm hemen geldi ve bebişimle güzel anılarım oldu. Herkese spinal sezaryanı tavsiye ediyorum. Keşke dediiğim tek şey baştan o sancıları, muayeneleri yaşamadan sezaryen doğumu tercih etseydim.
 
Rica ederim, yardımcı olabildiysem ne mutlu bana
Ben sabah 5 gibi acil sezeryan aldığım için pek birsey fark edemedim heyecan ve panikle hicbirseye dikkat etmedim sadecd cokca dua ettim bebeğim de bende sağlıkla kavuşalım diye ve dileyen isteyen herkese nasip etsin inşallah Rabbim diye bütün odagim buydu başka birşey fırsat kalmadı.
Ama söyle bir şey var maddi durumdan ötürü fotoğrafcı tutamamıştık biz en cok istediğim sey bebegimle ilk kavuşma anımızın fotoğrafı olmasıydı kısmet değilmiş diye geçiyordu ki içimden doktorum kendine de arşiv yapıyormuş tlfnunu hemşireye verip bir kaç kare fotoğraf cektirmisti nasıl mutlu olmuştum ve bunun icinde Ayrica Allah razı olsun kendisinden benim icin cok hos bir anı ve surpriz olmuştu.
Uzun lafın kısası eğer imkanınız yoksa fotoğrafçi tutmaya doktorunuzdan riva edin hemsirelerden istesin bir kac kare poz harikabir anı çünkü.
 

Paylaşımınız için çok teşekkür ederim, umarım ikinci çocuğunuzu da sağlıklı bir şekilde kucağınıza alırsınız Belki buradan onun hikayesini de bizlerle paylaşırsınız Bu deneyime henüz kendim sahip olamadığım için ameliyathane ortamı nasıl, etraftaki ses, ışık vs. nasıl, süreç nasıl işliyor, insan o masada yatarken ne hissediyor, ne düşünüyor vs. her detayı merak ediyorum açıkcası bu yüzden :))
 

Fazlasıyla oldunuz tekrar çok teşekkür ediyorum Fotoğraf konusuna da çok sevindim. Çünkü bir annenin hayatındaki en güzel anlardan biri olsa gerek bebeği ile ilk kavuşması Siz de ne kadar içten istediyseniz demek ki dileğiniz gerçek olmuş:))
 
İki normal doğumum var
İlkinde 39+3 te suyum geldi ağrı sancı açıklık vs.yoktu. Bebek kakasını yapmış, kanamam vardı. Nst de bebeğin kalp atışı iyiydi. Rahim ağzına fitil ve balon koydular açılmam oldu. Son iki saat çok sancılıydı. Aksam 9 da başladı hafif sancılar sabah 6 da doğumum oldu. Yırtılmam vardı kesi de yapıldı. Doğum sonrası süreç rahattı emzirdim. Sütüm de geldi. Tüm dikisler 15 güne düştü. Kesi yerim kontrollü olduğu için daha çabuk geçti (korkmayın

İkinci doğumum 39+5 te oldu. Kontrole diye gittim meger benim kasılma diye tanımladığım sancıymış 3 cm açıklık varmış ikinci doğum seni bırakmayız dediler. Saat 15.00 te hissedilen ağrılarım vardi aksam 18.00 de doğum oldu. Ne olduğunu bile anlamadan bebeğimi kucağıma aldim. Dogum sonrasi yine rahattı. Varisim olduğu icin dikisler 20 gune tamamen gecti.

Benim rahim yolum dar (hsg cekildiginde doktor söylemişti) boyum 1.59 minyonum bebekler 3.500 gr ve 3200 gr dogdular. Oğlumun kafası 2 hafta onde gidiyordu. Ben bile dogurduysam herkes doğuru diyorum. Doğum oncesi gebelik egitimine katıldım egzersiz ve doğru nefes teknikleri ile bu süreci daha kolay karşılıyorsunuz. Herkese gönlündeki gibi bir doğum diliyorum. Ben normal doğumu cok istedim çok şükür nasip oldu..
 

Çok memnun oldum yardımcı olduğuma.
Inşallah sizinde hic keşkeleriniz olmadan hayirla ve sağlıkla kavuşursunuz yavrunuza.
Gercekten cok istiyordum internetten bakip ozeniyordum gercekten eşsiz bir an çünkü.
Rabbime şükürler olsun yaşattı doktorum da sağolsun harika bir anı kalacak bana da.
 
Allah razı olsun Elleriniz bağlı, önünüzde örtü oluyor. ( Örtü yeşil renkti.) Ellerimin bağlı olduğunu son dakikalarda farkettim çünkü doktorumun konuşmalarına odaklanmıştım. Anestezisyen başımda duruyordu. Sürekli nasıl olduğumu soruyordu. Tansiyonumu kontrol ediyordu. Çok soğuktu. Çok üşümüştüm. Üşüdüğümü söylediğimi hatırlıyorum. Kollarımıda örttüler. Yukarı baktığımda yuvarlak beyaz spot ışıkları vardı. Sadece bebeğinizin sesini duymaya çalışıyorsunuz o an. Bebeğim nasıl diye sorup duruyordum. 15 dkkada zaten bebeğiniz doğmuş oluyor. Sonrası biraz uzun geliyor. ( Dikiş anı ) Hiçbişey hissetmedim. Önceki yazımda yazdığım gibi sadece bebeği çıkartırken hafif sarsıldığımı ve içimin ferahladını hissettim. Başka sorunuz olursa cevaplayabilirim
 

Harika iki deneyim Paylaşımınız için çok teşekkür ediyorum Sağlıkla güzellikle büyütün inş evlatlarınızı
 

Çok teşekkür ediyorum tekrar her türlü paylaşımınız ve desteğiniz için umarım herkes dilediği en güzel şekilde kavuşur yavrusuna
 

Süpersiniz tüm bu detaylar çalışmam için o kadar değerli ki O zaman bir kaç sorum daha var yardımcı olabilirseniz çok sevinirim Ellerinizin bağlı olması size ne hissettirdi? Mesela elleriniz bağlı olmasa doğduktan sonra bebeğinize dokunmak ya da o an onu kucağınıza hemen almak ister miydiniz? Bir de o yeşil örtülerin varlığı sizi tedirgin etti mi mesela farklı bir renk olsun ister miydiniz? Ya da bebeğinizin doğum anını görebilceğiniz şekilde şeffaf örtüler olsa nasıl olurdu sizce?
 
Hamile olduğumu ögrendigim ilk andan beri doğumu düşünüyorum o kadar korkuyorum doğumdan
En çokta norma doğumdan
 
Bebişim bir sürpriz yapıp erken gelmezse 3 Mart salı günü sezeryan olacağım ama yöntemi inananın sormak aklıma gelmedi açıkçası benim için önemsiz bir detay (sadece genel anestezi değil) , doktoruma güveniyorum. Bende bebeğimin iri olması ve normal doğum korkusu, hemoroid olması vs sebeplerden bu haftamda sezeryana karar kıldım. Kısmet olursa hikayemi sizlerle paylaşırım
 
Tercihe göre örtü olsa çok güzel olurdu. Kesinlikle pembe olsun derdim Ama şeffaf olmasını kimsenin isteyeceğini sanmıyorum. Kesim zamanı, dikim zamanı insanı panikletebilir. O an ellerinizin bağlı olması sizi tedirgin etmiyor çünkü öyle olması gerektiğini biliyorsunuz. O anki psikolojiyle herşey yapılabilir çünkü. Başta farketmemiştim zaten bağlı olduğunu sonra farkettim ama rahatsız etmedi beni. Ameliyattan vs korkan insanların komple sezaryen olmaları gerektiğini düşünüyorum. Ablam benim gibi spinal oldu ama bu onu çok kötü etkiledi. Birdahakini komple sezaryen olucak büyük ihtimalle... Bir de bebeğimi kucağıma alabilirmiyim diye sormuştum Şuan mümkün değil demişlerdi. Ama çok istemiştim kucağıma almayı Yanağıma iyice birleştirmişlerdi bol bol öpüp koklamıştım
 
Hamile olduğumu ögrendigim ilk andan beri doğumu düşünüyorum o kadar korkuyorum doğumdan
En çokta norma doğumdan

Tebrik ediyorum çok, umarım sağlıkla en güzel şekilde kucağınıza alırsınız yavrunuzu normal doğumun sizi korkutan yanları neler peki paylaşırsanız çok sevinirim
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…