Merhaba hanımlar,
Biliyorum ki hamile pek çok arkadaşımız burada bu öyküleri okuyup moral ve destek arıyor kendine. Ben de o yüzden yazıyorum.
40+3 olmama rağmen ne nişan, ne suyum gelmişti ne de açılmam vardı. NST'de neredeyse sancım yoktu. Sanırım oğluma kalsa 11 ayı bulacaktı doğması :) Kontrolümde suyumun azaldığı görülünce doktorum suni sancı verelim, daha fazla riske girmeyelim dedi.
Dedi ama.. Biz sadece kontrol diye gitmiştik, tamamen hazırlıksızdık :) Benim yatış işlemlerimden sonra eşim eve dönüp eşyalarımızı alıp geri geldi. Saat 11:00 civarı artık suni sancı verilmeye başlamıştı. Saat 14:00 civarlarından açıklık 4cm olmuştu ama benim sinirlerim bozulmaya başlamıştı :) 4 saate 4 cm açılabilmiştim sadece. Doktorumun da önerisiyle epidural almaya karar verdim.
Eğer bilseydim ki epiduralden sadece 2 saat sonra doğuracağım, inanın almazdım :) Epidurali alıp odaya gelmemden yaklaşık 1,5 saat sonra ıkınma hissi başladı, tam açıklıkla doğumhaneye gittim.
3.ıkınmamda bebeğim doğmuştu..
Ve ben saatlerdir yatıyor olmaktan öyle sıkılmıştım ki bir an önce bebeğimi kucağıma alıp doğumhaneden çıkmak istiyordum :) Tabi ki öyle birşey olmadı. Ama olsaydı 10 numara olurdu :))
Benim dikişlerim atılırken ( hepi topu 4 dikişim vardı) bebeğimi temizleyip pakladılar. Ve odamızda tekrar kavuştuk oğlumla.
5 saat emzirdim, ayrılmadı mememden.. Sonra da uyuyakaldı zaten.
O uyurken ben hastanede gezinmeye başlamıştım bile.
Kısmet olursa ileride bir bebek daha istiyorum, umarım onu da normal doğumla doğurmak nasip olur.
Okuyan hamile arkadaşlarıma hayırlı doğumlar, içinizi ferah tutun :) bebişler ne yapacaklarını biliyorlar, bizim sadece onlara yardım etmemiz lazım :)