İstenme falan değil de, beni bu törenler silsilesi geriyor. Bu sözdü, nişandı, düğündü falan bana çok anlamsız geliyor. Eskiden belki insanların, ailelerin birbirlerini tanıması için bir fırsattı bu süreç, hâlâ da işlerin geleneksel prosedüre göre ilerlemesini isteyenler olur ona da bir şey diyemem ama ben böyle şeylere gelebileceğimi sanmıyorum. Neyse ki erkek arkadaşım da benimle aynı fikirde. Ailelerimiz de siz bilirsiniz diyorlar ama sanki öyle yapsak bir şeyler içlerinde eksik kalacakmış gibi hissediyoruz. Hatta son gittiğimizde kayınvalide adayım sordu, siz yoksa bu yüzden mi erteleyip duruyorsunuz diye. Biz de bilmediğimiz için kendisini pek aydınlatamadık bu konuda =)
Ama düşününce de komiğime gidiyor, ben bu adamla zaten yıllardır aynı hayatı paylaşıyorum, biz nişanlansak da beklesek ne olur, beklemesek ne olur, neyi bekliyorsak artık.. Nişanın bizim için bir hükmü yok ki. Evlenmek neticede hukuki bir mesele, o da nikahla olacak bir şey, ve bir düğün buna hiçbir şekilde eşlik etmeyecek, kına gecesi gibi sazlı sözlü aktiviteler zaten söz konusu değil. Eee?
Eskiden konusu açılınca "yakınlarımızı sürpriz vaadiyle bir yere toplayıp orada nikah töreni yapalım, sonra da evimizde daha yakınlarımıza bir yemekli davet veririrz sen sağ ben selamet" der gülerdik, ama şükür ki ailelerimiz zannettiğimizden çok daha sıcak baktılar bu kuru kuru nikah olayına. Ama öbür türlü de suyu çıkıyor zaten, onlar da bir yerde farkında yani.
Allah herkesin gönlüne göre versin.
:26:
