bu yazıyı her kim hazırladıysa bir şeyi atladığını düşünüyorum. acaba engelli deyince hemen akla ortapedik engelli veya görme duyma engellilermi geliyor acaba. psikolojik engelli zihinsel engelli ruhsal engelli çocuklarımız vatandaşlarımızda var.
aslında başlığı ben bir cümleye düşürebilirim sanırım bir engelli annesi olarak. sadece anlayışlı olmak yeterli. anladıktan sonra ne yapması nasıl davranması gerektiğini ve tepkilerini daha isabetli seçer .
bu yazıyı her kim hazırladıysa bir şeyi atladığını düşünüyorum. acaba engelli deyince hemen akla ortapedik engelli veya görme duyma engellilermi geliyor acaba. psikolojik engelli zihinsel engelli ruhsal engelli çocuklarımız vatandaşlarımızda var.
aslında başlığı ben bir cümleye düşürebilirim sanırım bir engelli annesi olarak. sadece anlayışlı olmak yeterli. anladıktan sonra ne yapması nasıl davranması gerektiğini ve tepkilerini daha isabetli seçer .
1.) Engelli bir insanın eli-kolu olmasa dahi, elinizi uzatarak selam verin. Engelli kişi size nasıl davranacağını bilir.
2.) Yardım etmeden önce yardım isteyip istemediğini sorun. İstek olmadan yardım etmeye kalkmayın.
3.) Kendinize göre yardım etmeye kalkmayın. Engelli kişinin sizi yönlendirmesine fırsat verin.
4.) Engelli kişi karşısında aşırı dikkatli olmaya kalkışmayın. Diğer insanlarla nasıl konuşuyorsanız, onlarla da öyle konuşun.
Acıyarak yaklaşmayın. Engelli insanlar sadece birtakım engellere sahip, mutsuz ya da hasta değiller.
5.) Kelimeleri dikkatle, vurgulayarak, yüksek sesle bağırıp çağırarak konuşmayın. Bedensel engelli bir kişinin duyma sorunu yoktur. Tane tane konuşarak onun bir zeka sorunu olduğunu ima eder tarzda konuşmayın.
6.) Kibarlık yapacağım diye günlük konuşmanızın dışına çıkmayın. Örneğin tekerlekli sandalyedeki engelliye, Nereye gidiyorsun? ya da görme engelli birine, Görüşmek üzere demenizin bir sakıncası yok.
Tek birşeye dikkat edin. O da herkese nasıl davranıyorsanız engellilere de öyle davranın. Engelliler çoğu zaman farklı olduklarını unuturlar. Farklı davranarak farklı olduklarını hatırlatmayın. Hele bazıları var ki iyilik yaptığını sana sana engellilerin engellerini ve farklılıklarını gözüne sokuyorlar.
Bende bir engelliyim sırf bana farklı davranılmasın diye engelli olduğumu söylemem. Benımki saklanabilir bir durum saçlarımı salar gezerim. 8 yaşında duymasını kaybeden biriyim işitme cihazınla duyuyorum. Okumayı ve konuşmayı öğrendikten sonra duymamı kaybettiğim için konuşmamda hiç bir sorun yok. Cihazıma cep telefonu gibi şeyler yaklaştırmak yasak olduğu için sadece uygun ortamda uzaktan (hoparlörle) konuşuyorum.
Ama gel gör ki nerdeyse 5 aydır konuştuğum ve benı normal zanneden işyerinden biri telefonum çaldığında kapattığımı görmüş bana neden her seferınde kapattığımı sordu bende cihazım olduğunu söyledim. Ve o günden sonra bana sağır muamelesi yapmaya başladı. (Oysa işyeri heleki mesai saati hoparlöre müsait değil.) Efendim bu adam benımle bağırarak konuşmaya başladı. Oysa ki işitme cihazları sesleri zaten mikrofondan verir. Siz bağırınca sesler o mikrofona çok gelir ve ses anlaşılmaz olur. Ama engelli birisi karşısındaki insandan soğuduğu için bunları açıklama gereği duymaz. Uzaklaşır ondan. Sonuç mu ?
Engellileri topluma kazandıralım..... Zor kazandırırsınız !
Engelliler bizden uzak durmasın... Siz engellilere farklı davranınca engelliler uzaklaşır. İçinizden biri olmadığını hisseder.
Neyse çok uzattım yine. Engelliler farklı değildir, farklı gören sizin gözleriniz o kadar. Sizde o gözlerinizi bir gün kaybedebilirsiniz. Tıpkı benım kulaklarımı çocuk yaşta kaybetmem gibi.
benim kayınvalidemde de cihaz var geçirdiği trafik kazası yüzünden ama ben normal konuşuyorum onunla bağırmadan
Tek birşeye dikkat edin. O da herkese nasıl davranıyorsanız engellilere de öyle davranın. Engelliler çoğu zaman farklı olduklarını unuturlar. Farklı davranarak farklı olduklarını hatırlatmayın. Hele bazıları var ki iyilik yaptığını sana sana engellilerin engellerini ve farklılıklarını gözüne sokuyorlar.
Bende bir engelliyim sırf bana farklı davranılmasın diye engelli olduğumu söylemem. Benımki saklanabilir bir durum saçlarımı salar gezerim. 8 yaşında duymasını kaybeden biriyim işitme cihazınla duyuyorum. Okumayı ve konuşmayı öğrendikten sonra duymamı kaybettiğim için konuşmamda hiç bir sorun yok. Cihazıma cep telefonu gibi şeyler yaklaştırmak yasak olduğu için sadece uygun ortamda uzaktan (hoparlörle) konuşuyorum.
Ama gel gör ki nerdeyse 5 aydır konuştuğum ve benı normal zanneden işyerinden biri telefonum çaldığında kapattığımı görmüş bana neden her seferınde kapattığımı sordu bende cihazım olduğunu söyledim. Ve o günden sonra bana sağır muamelesi yapmaya başladı. (Oysa işyeri heleki mesai saati hoparlöre müsait değil.) Efendim bu adam benımle bağırarak konuşmaya başladı. Oysa ki işitme cihazları sesleri zaten mikrofondan verir. Siz bağırınca sesler o mikrofona çok gelir ve ses anlaşılmaz olur. Ama engelli birisi karşısındaki insandan soğuduğu için bunları açıklama gereği duymaz. Uzaklaşır ondan. Sonuç mu ?
Engellileri topluma kazandıralım..... Zor kazandırırsınız !
Engelliler bizden uzak durmasın... Siz engellilere farklı davranınca engelliler uzaklaşır. İçinizden biri olmadığını hisseder.
Neyse çok uzattım yine. Engelliler farklı değildir, farklı gören sizin gözleriniz o kadar. Sizde o gözlerinizi bir gün kaybedebilirsiniz. Tıpkı benım kulaklarımı çocuk yaşta kaybetmem gibi.
1.) Engelli bir insanın eli-kolu olmasa dahi, elinizi uzatarak selam verin. Engelli kişi size nasıl davranacağını bilir.
2.) Yardım etmeden önce yardım isteyip istemediğini sorun. İstek olmadan yardım etmeye kalkmayın.
3.) Kendinize göre yardım etmeye kalkmayın. Engelli kişinin sizi yönlendirmesine fırsat verin.
4.) Engelli kişi karşısında aşırı dikkatli olmaya kalkışmayın. Diğer insanlarla nasıl konuşuyorsanız, onlarla da öyle konuşun.
Acıyarak yaklaşmayın. Engelli insanlar sadece birtakım engellere sahip, mutsuz ya da hasta değiller.
5.) Kelimeleri dikkatle, vurgulayarak, yüksek sesle bağırıp çağırarak konuşmayın. Bedensel engelli bir kişinin duyma sorunu yoktur. Tane tane konuşarak onun bir zeka sorunu olduğunu ima eder tarzda konuşmayın.
6.) Kibarlık yapacağım diye günlük konuşmanızın dışına çıkmayın. Örneğin tekerlekli sandalyedeki engelliye, “Nereye gidiyorsun?” ya da görme engelli birine, “Görüşmek üzere” demenizin bir sakıncası yok.
farkına varmadan psikolojik baskıya maruz bırakıyoruz engellileri. eğer ki, fizyolojik bi engel söz konusuysa o kısmına kitleniyor üzülen, belki acıyan gözlerle bakıyoruz. hepimiz yapıyoruz bunu. bu çok yanlış bi durum. doğal karşılamak, ekstra bi durum varmışcasına davranmamak, yani göze sokmamak daha makul duranı. diğer türlü, psikolojik bi ezinç yaşatıyoruz karşıya. yüzüne vururcasına davranıyoruz. ki bu bence en kötüsü. bundan kaçınalım.
hemen hemen hergün benzeri hislere kapılıyorum
sonra abartma canım senin hüsnü kuruntun bu diyorum kendi kendime
forumda bi konu açtım engellilere dair
iki üç arkadaşımın özel mesajlarında bana acıdığını hissettim ve konunun kapatılmasını istedim
Allah, kimseyi kimseye muhtaç edecek engeller vermesin
duygulaınızı anlatmışsınız bunu anlamaya çalışıyorum ama anlamadığım bir şey var karşınızdaki insandan sogumak onu yaptığı yanlışla bırakmak yerine aynı bize yazdığınız gibi açılklasanız ve normal düzeyde konuşursa onu daha iyi anlayacağınızı söyleseniz oda aslında bilmeden yaptığı bir yanlışı düzeltmiş olur sizde daha rahat edersiniz evet biz toplum olarak nasıl davranmamız ve ne yapmamaız gerektiğini bilmiyoruz ama bunu bize öğreten bir kimsede yok o yüzden karşılaştıgınız insanlardan kaçmak yerine nasıl rahat olacağınızı anlatsanız bizde bunları öğrenmiş oluruz şimdi bu benim aklımda cihaz takan biriyle karşılaştığımda onun durumuna aldanmadan normal konuşmamı yapmam gerektiğini yoksa beni anlamayacağını öğrenmiş oldum
Tek birşeye dikkat edin. O da herkese nasıl davranıyorsanız engellilere de öyle davranın. Engelliler çoğu zaman farklı olduklarını unuturlar. Farklı davranarak farklı olduklarını hatırlatmayın. Hele bazıları var ki iyilik yaptığını sana sana engellilerin engellerini ve farklılıklarını gözüne sokuyorlar.
İşte bu yazınız konunun özeti olmuş bence. Bravo çok dogru yazmıssınız. Engellilere neden farklı davranalım ki zaten. Haklarını gözetmek, yolları,yayınları,kurumları vs.. onların da faydalanabilecegi şekilde düzenlemek ayrı birşey. Bunlar zaten bir lutuf da degil ki olması gereken normal şeyler. O insanlar hepimiz gibi bu toplumda yasıyorlar ve herkes gibi rahat etmek de en dogal hakları. Bunun dışında yani özel ilişkilerimizde ise herkese nasıl davranıyorsak öyle davranmalıyız tabiiki.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?