• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Engelli Bir İnsana Nasıl Davranılmalı?

DagCicegi

Bir Kızım Olana Kadar...
Kayıtlı Üye
6 Ağustos 2007
8.073
20
683



1.) Engelli bir insanın eli-kolu olmasa dahi, elinizi uzatarak selam verin. Engelli kişi size nasıl davranacağını bilir.

2.) Yardım etmeden önce yardım isteyip istemediğini sorun. İstek olmadan yardım etmeye kalkmayın.

3.) Kendinize göre yardım etmeye kalkmayın. Engelli kişinin sizi yönlendirmesine fırsat verin.

4.) Engelli kişi karşısında aşırı dikkatli olmaya kalkışmayın. Diğer insanlarla nasıl konuşuyorsanız, onlarla da öyle konuşun.

Acıyarak yaklaşmayın. Engelli insanlar sadece birtakım engellere sahip, mutsuz ya da hasta değiller.

5.) Kelimeleri dikkatle, vurgulayarak, yüksek sesle bağırıp çağırarak konuşmayın. Bedensel engelli bir kişinin duyma sorunu yoktur. Tane tane konuşarak onun bir zeka sorunu olduğunu ima eder tarzda konuşmayın.

6.) Kibarlık yapacağım diye günlük konuşmanızın dışına çıkmayın. Örneğin tekerlekli sandalyedeki engelliye, “Nereye gidiyorsun?” ya da görme engelli birine, “Görüşmek üzere” demenizin bir sakıncası yok.
 
bu yazıyı her kim hazırladıysa bir şeyi atladığını düşünüyorum. acaba engelli deyince hemen akla ortapedik engelli veya görme duyma engellilermi geliyor acaba. psikolojik engelli zihinsel engelli ruhsal engelli çocuklarımız vatandaşlarımızda var.


aslında başlığı ben bir cümleye düşürebilirim sanırım bir engelli annesi olarak. sadece anlayışlı olmak yeterli. anladıktan sonra ne yapması nasıl davranması gerektiğini ve tepkilerini daha isabetli seçer .
 
size kesinlikle katılıyorum benim kardeşimde engelli sadece anlayışlı olmak:D lazım onlar insanın gözünün içine bakınca bizden daha çok şey anlıyo :5:




bu yazıyı her kim hazırladıysa bir şeyi atladığını düşünüyorum. acaba engelli deyince hemen akla ortapedik engelli veya görme duyma engellilermi geliyor acaba. psikolojik engelli zihinsel engelli ruhsal engelli çocuklarımız vatandaşlarımızda var.


aslında başlığı ben bir cümleye düşürebilirim sanırım bir engelli annesi olarak. sadece anlayışlı olmak yeterli. anladıktan sonra ne yapması nasıl davranması gerektiğini ve tepkilerini daha isabetli seçer .
 
size kesinlikle katılıyorum benim kardeşimde engelli sadece anlayışlı olmak:D lazım onlar insanın gözünün içine bakınca bizden daha çok şey anlıyo :nazar:




bu yazıyı her kim hazırladıysa bir şeyi atladığını düşünüyorum. acaba engelli deyince hemen akla ortapedik engelli veya görme duyma engellilermi geliyor acaba. psikolojik engelli zihinsel engelli ruhsal engelli çocuklarımız vatandaşlarımızda var.


aslında başlığı ben bir cümleye düşürebilirim sanırım bir engelli annesi olarak. sadece anlayışlı olmak yeterli. anladıktan sonra ne yapması nasıl davranması gerektiğini ve tepkilerini daha isabetli seçer .
 
bende engelli annesiyim o kadar zorki anlatılmaz yaşanır her kafadan ses akıl verenler bilip bilmeden eleştirenler çok duyarlı olanlarda var olmayanlarda bizim her zaman desteğe ihtiyacımız var çünkü uykusuz geceler istedigin yere gidemez misafir alamaz tv kısıtlı hasta olma gibi lüksümüzde yok 24 saaat büyümeyen bebeğimizle ilgilenmek zorundayız tek o öfke nöbeti geçirmesin diye konuşmayı bile unuttuk yolda yürümeyi bayramda bile çıkaramadık evden sırayla gittik Allah bizim gibilere yar ve yardımcı olsun .
 
farkına varmadan psikolojik baskıya maruz bırakıyoruz engellileri. eğer ki, fizyolojik bi engel söz konusuysa o kısmına kitleniyor üzülen, belki acıyan gözlerle bakıyoruz. hepimiz yapıyoruz bunu. bu çok yanlış bi durum. doğal karşılamak, ekstra bi durum varmışcasına davranmamak, yani göze sokmamak daha makul duranı. diğer türlü, psikolojik bi ezinç yaşatıyoruz karşıya. yüzüne vururcasına davranıyoruz. ki bu bence en kötüsü. bundan kaçınalım.
 



1.) Engelli bir insanın eli-kolu olmasa dahi, elinizi uzatarak selam verin. Engelli kişi size nasıl davranacağını bilir.

2.) Yardım etmeden önce yardım isteyip istemediğini sorun. İstek olmadan yardım etmeye kalkmayın.

3.) Kendinize göre yardım etmeye kalkmayın. Engelli kişinin sizi yönlendirmesine fırsat verin.

4.) Engelli kişi karşısında aşırı dikkatli olmaya kalkışmayın. Diğer insanlarla nasıl konuşuyorsanız, onlarla da öyle konuşun.

Acıyarak yaklaşmayın. Engelli insanlar sadece birtakım engellere sahip, mutsuz ya da hasta değiller.

5.) Kelimeleri dikkatle, vurgulayarak, yüksek sesle bağırıp çağırarak konuşmayın. Bedensel engelli bir kişinin duyma sorunu yoktur. Tane tane konuşarak onun bir zeka sorunu olduğunu ima eder tarzda konuşmayın.

6.) Kibarlık yapacağım diye günlük konuşmanızın dışına çıkmayın. Örneğin tekerlekli sandalyedeki engelliye, “Nereye gidiyorsun?” ya da görme engelli birine, “Görüşmek üzere” demenizin bir sakıncası yok.

Bizleri bilgilendirmek için yazdığınız ,bu yazıdan ötürü size teşekkür ediyorum,sağ olun...Engelli arkadaşların ve onlara bakan kişilerin durumları mutlaka çok zor,elimizden geldiğince anlayışlı olmalıyız... tüm bireyler birbirlerine...
 
bence herkese nasıl davranıyosak o şekilde davranmamız gerekiyo mesela ben markette çalışırken yanında biriyle gelen göremeyen biri vardı parayı görmeyen kişi verdi bende hiç belli etmeden normal bi şekilde kişiyi rahatsız etmeden parayı uzattım eli boşluğa gitmesin diye de parayı eline değdirdim rahat alsın diye
 
Tek birşeye dikkat edin. O da herkese nasıl davranıyorsanız engellilere de öyle davranın. Engelliler çoğu zaman farklı olduklarını unuturlar. Farklı davranarak farklı olduklarını hatırlatmayın. Hele bazıları var ki iyilik yaptığını sana sana engellilerin engellerini ve farklılıklarını gözüne sokuyorlar.

Bende bir engelliyim sırf bana farklı davranılmasın diye engelli olduğumu söylemem. Benımki saklanabilir bir durum saçlarımı salar gezerim. 8 yaşında duymasını kaybeden biriyim işitme cihazınla duyuyorum. Okumayı ve konuşmayı öğrendikten sonra duymamı kaybettiğim için konuşmamda hiç bir sorun yok. Cihazıma cep telefonu gibi şeyler yaklaştırmak yasak olduğu için sadece uygun ortamda uzaktan (hoparlörle) konuşuyorum.
Ama gel gör ki nerdeyse 5 aydır konuştuğum ve benı normal zanneden işyerinden biri telefonum çaldığında kapattığımı görmüş bana neden her seferınde kapattığımı sordu bende cihazım olduğunu söyledim. Ve o günden sonra bana sağır muamelesi yapmaya başladı. (Oysa işyeri heleki mesai saati hoparlöre müsait değil.) Efendim bu adam benımle bağırarak konuşmaya başladı. Oysa ki işitme cihazları sesleri zaten mikrofondan verir. Siz bağırınca sesler o mikrofona çok gelir ve ses anlaşılmaz olur. Ama engelli birisi karşısındaki insandan soğuduğu için bunları açıklama gereği duymaz. Uzaklaşır ondan. Sonuç mu ?

Engellileri topluma kazandıralım..... Zor kazandırırsınız !
Engelliler bizden uzak durmasın... Siz engellilere farklı davranınca engelliler uzaklaşır. İçinizden biri olmadığını hisseder.

Neyse çok uzattım yine. Engelliler farklı değildir, farklı gören sizin gözleriniz o kadar. Sizde o gözlerinizi bir gün kaybedebilirsiniz. Tıpkı benım kulaklarımı çocuk yaşta kaybetmem gibi.
 
Tek birşeye dikkat edin. O da herkese nasıl davranıyorsanız engellilere de öyle davranın. Engelliler çoğu zaman farklı olduklarını unuturlar. Farklı davranarak farklı olduklarını hatırlatmayın. Hele bazıları var ki iyilik yaptığını sana sana engellilerin engellerini ve farklılıklarını gözüne sokuyorlar.

Bende bir engelliyim sırf bana farklı davranılmasın diye engelli olduğumu söylemem. Benımki saklanabilir bir durum saçlarımı salar gezerim. 8 yaşında duymasını kaybeden biriyim işitme cihazınla duyuyorum. Okumayı ve konuşmayı öğrendikten sonra duymamı kaybettiğim için konuşmamda hiç bir sorun yok. Cihazıma cep telefonu gibi şeyler yaklaştırmak yasak olduğu için sadece uygun ortamda uzaktan (hoparlörle) konuşuyorum.
Ama gel gör ki nerdeyse 5 aydır konuştuğum ve benı normal zanneden işyerinden biri telefonum çaldığında kapattığımı görmüş bana neden her seferınde kapattığımı sordu bende cihazım olduğunu söyledim. Ve o günden sonra bana sağır muamelesi yapmaya başladı. (Oysa işyeri heleki mesai saati hoparlöre müsait değil.) Efendim bu adam benımle bağırarak konuşmaya başladı. Oysa ki işitme cihazları sesleri zaten mikrofondan verir. Siz bağırınca sesler o mikrofona çok gelir ve ses anlaşılmaz olur. Ama engelli birisi karşısındaki insandan soğuduğu için bunları açıklama gereği duymaz. Uzaklaşır ondan. Sonuç mu ?

Engellileri topluma kazandıralım..... Zor kazandırırsınız !
Engelliler bizden uzak durmasın... Siz engellilere farklı davranınca engelliler uzaklaşır. İçinizden biri olmadığını hisseder.

Neyse çok uzattım yine. Engelliler farklı değildir, farklı gören sizin gözleriniz o kadar. Sizde o gözlerinizi bir gün kaybedebilirsiniz. Tıpkı benım kulaklarımı çocuk yaşta kaybetmem gibi.


benim kayınvalidemde de cihaz var geçirdiği trafik kazası yüzünden ama ben normal konuşuyorum onunla bağırmadan
 
Sevgili hanımlar,
Engelli arkadaşlarımız, hastalar ve yaşlılar için çok faydalı olan bir koltuğu tavsiye etmek istiyorum. Bu normal oturma odası koltukları gibi görünüyor, ama motorlu ve herşey tek bir düğme ile kumanda edililyor. Ayak kısmı kalkıyor, sırtı tam yatak olacak şekilde yatıyor, masaj yapıyor, ısıtıyor ve bir de hareket kısıtlılığı olanlar ve bel, diz rahatsızlığı bulunanlar için çok yararlı olan oturanı ayağa kaldırma özelliği var. Adı Eurostrong olan bu masaj koltukları hastalar için büyük bir kurtarıcı -benim annemin diz rahatsızlığı sırasında bulunmaz nimet oldu. Annesi alzeimer hastası olan komşum da satın aldı ve şimdi sahah uyanır uyanmaz annesini salonda bu koltuğa oturtuyor. Uyursa da arkasını yatırıp yatak haline getiriyor. Ayaklarında hep süren şişme problemi de ortadan kalkmış. Şimdi bu koltuk olmasa ne yaparım diyor. Bilginize. Fiyatında şu anda indirim varmış - 2350 TL den 1750 ye düşürmüşler. Bilginize. İhtiyacı olan arkadaşlara yararlı olacağı düşüncesiyle yazmak istedim.
 
Merhaba

9 yaşında engelli bir kızım var konuşamıyor ve söylenenleri çoğunu anlayamıyor. İlk aylarda kas gevşekliği ile başladı rahatsızlığımız herşeyi geç oldu yürümesi oturması ve başını tutması. O kadar yıpratıcı bir süreçten geçtik ve kendimi o kadar suçladım ki hayatla bir ara tüm ipleri kopardım. Duyduğum her doktora gittim. Ama çoğu bu çocuktan bişey olmaz nereye gidersen git zeka yaşı 5 yaşı geçmez dediler. Hiçbir zaman yılmadım 4 yaşında bulduk doktorumuzu tam olarak diyebilirim. Şimdi hergün minicik adımlarla gelişmeye başladı allahıma çok şükür. Hiç unutmam ilk kez parkta bir çocuğun elini tuttu kızım allahım ne mutluluktu benim için ancak kısa sürdü annesi koşarak geldi ve çocuğunu kucağına aldı zarar vermesinden korktu. Halbuki benm yanındaydım buna izin vermeyi bırakın kızımın sadece sevgi göstermesinden başka niyeti yoktu. O günden sonra bir daha birinin elini tutmak istemedi. İnsanlarımız çok anlayışsız. zaten kızım da hisleriyle belli ediyor artık kendine hor bakan biri evimize geldiği zaman zabdedemiyoruz onu inanılmaz yaramazlık yapıyor. Bizler engelli annesi olarak çok şanslıyız. Çünki bizim çocuklarımız minicik bir gelişme gösterdiğnde dünyanın en mutlu insanı oluruz. Bir oğlum daha var 3. kardeşı düşünüyorum bazen ama yaşım 36 hipotiroidi olduğumdan bir de en önemlisi onları ihmal ederim diye korkuyorum. Ayrıca gelecek korkusu da çok yaşıyorum. Allah hepimize sağlık versin.
 
Tek birşeye dikkat edin. O da herkese nasıl davranıyorsanız engellilere de öyle davranın. Engelliler çoğu zaman farklı olduklarını unuturlar. Farklı davranarak farklı olduklarını hatırlatmayın. Hele bazıları var ki iyilik yaptığını sana sana engellilerin engellerini ve farklılıklarını gözüne sokuyorlar.

Bende bir engelliyim sırf bana farklı davranılmasın diye engelli olduğumu söylemem. Benımki saklanabilir bir durum saçlarımı salar gezerim. 8 yaşında duymasını kaybeden biriyim işitme cihazınla duyuyorum. Okumayı ve konuşmayı öğrendikten sonra duymamı kaybettiğim için konuşmamda hiç bir sorun yok. Cihazıma cep telefonu gibi şeyler yaklaştırmak yasak olduğu için sadece uygun ortamda uzaktan (hoparlörle) konuşuyorum.
Ama gel gör ki nerdeyse 5 aydır konuştuğum ve benı normal zanneden işyerinden biri telefonum çaldığında kapattığımı görmüş bana neden her seferınde kapattığımı sordu bende cihazım olduğunu söyledim. Ve o günden sonra bana sağır muamelesi yapmaya başladı. (Oysa işyeri heleki mesai saati hoparlöre müsait değil.) Efendim bu adam benımle bağırarak konuşmaya başladı. Oysa ki işitme cihazları sesleri zaten mikrofondan verir. Siz bağırınca sesler o mikrofona çok gelir ve ses anlaşılmaz olur. Ama engelli birisi karşısındaki insandan soğuduğu için bunları açıklama gereği duymaz. Uzaklaşır ondan. Sonuç mu ?

Engellileri topluma kazandıralım..... Zor kazandırırsınız !
Engelliler bizden uzak durmasın... Siz engellilere farklı davranınca engelliler uzaklaşır. İçinizden biri olmadığını hisseder.

Neyse çok uzattım yine. Engelliler farklı değildir, farklı gören sizin gözleriniz o kadar. Sizde o gözlerinizi bir gün kaybedebilirsiniz. Tıpkı benım kulaklarımı çocuk yaşta kaybetmem gibi.

duygulaınızı anlatmışsınız bunu anlamaya çalışıyorum ama anlamadığım bir şey var karşınızdaki insandan sogumak onu yaptığı yanlışla bırakmak yerine aynı bize yazdığınız gibi açılklasanız ve normal düzeyde konuşursa onu daha iyi anlayacağınızı söyleseniz oda aslında bilmeden yaptığı bir yanlışı düzeltmiş olur sizde daha rahat edersiniz evet biz toplum olarak nasıl davranmamız ve ne yapmamaız gerektiğini bilmiyoruz ama bunu bize öğreten bir kimsede yok o yüzden karşılaştıgınız insanlardan kaçmak yerine nasıl rahat olacağınızı anlatsanız bizde bunları öğrenmiş oluruz şimdi bu benim aklımda cihaz takan biriyle karşılaştığımda onun durumuna aldanmadan normal konuşmamı yapmam gerektiğini yoksa beni anlamayacağını öğrenmiş oldum
 



1.) Engelli bir insanın eli-kolu olmasa dahi, elinizi uzatarak selam verin. Engelli kişi size nasıl davranacağını bilir.

2.) Yardım etmeden önce yardım isteyip istemediğini sorun. İstek olmadan yardım etmeye kalkmayın.

3.) Kendinize göre yardım etmeye kalkmayın. Engelli kişinin sizi yönlendirmesine fırsat verin.

4.) Engelli kişi karşısında aşırı dikkatli olmaya kalkışmayın. Diğer insanlarla nasıl konuşuyorsanız, onlarla da öyle konuşun.

Acıyarak yaklaşmayın. Engelli insanlar sadece birtakım engellere sahip, mutsuz ya da hasta değiller.

5.) Kelimeleri dikkatle, vurgulayarak, yüksek sesle bağırıp çağırarak konuşmayın. Bedensel engelli bir kişinin duyma sorunu yoktur. Tane tane konuşarak onun bir zeka sorunu olduğunu ima eder tarzda konuşmayın.

6.) Kibarlık yapacağım diye günlük konuşmanızın dışına çıkmayın. Örneğin tekerlekli sandalyedeki engelliye, “Nereye gidiyorsun?” ya da görme engelli birine, “Görüşmek üzere” demenizin bir sakıncası yok.

virüslü gibi kaçmak yada acıyarak bakmak yerine onlara normal insan gibi davransak yeter... :16: böylece herkes mutlu olur..
 
farkına varmadan psikolojik baskıya maruz bırakıyoruz engellileri. eğer ki, fizyolojik bi engel söz konusuysa o kısmına kitleniyor üzülen, belki acıyan gözlerle bakıyoruz. hepimiz yapıyoruz bunu. bu çok yanlış bi durum. doğal karşılamak, ekstra bi durum varmışcasına davranmamak, yani göze sokmamak daha makul duranı. diğer türlü, psikolojik bi ezinç yaşatıyoruz karşıya. yüzüne vururcasına davranıyoruz. ki bu bence en kötüsü. bundan kaçınalım.


hemen hemen hergün benzeri hislere kapılıyorum
sonra abartma canım senin hüsnü kuruntun bu diyorum kendi kendime
forumda bi konu açtım engellilere dair
iki üç arkadaşımın özel mesajlarında bana acıdığını hissettim ve konunun kapatılmasını istedim
Allah, kimseyi kimseye muhtaç edecek engeller vermesin
 
hemen hemen hergün benzeri hislere kapılıyorum
sonra abartma canım senin hüsnü kuruntun bu diyorum kendi kendime
forumda bi konu açtım engellilere dair
iki üç arkadaşımın özel mesajlarında bana acıdığını hissettim ve konunun kapatılmasını istedim
Allah, kimseyi kimseye muhtaç edecek engeller vermesin

allah kimseye gönül engeli vermesin canım benm, başkalaarını ötekileştiren, kendine benzemeyenden korkan, kendi gibi düşünmeyene öcü muamelesi yapan, yargılayan insanlardan uzak tutsun
arkadaşların sana ne yazdı bilemiyorum ama o topiğe bende yazıp yazıp sildim ufacık bi yanlışımla seni üzmekten korktum. yanlış anlaşılmaktan kortum. asimelacım bizlerden çok daha bilgili deneyimli ve bilinçlisiniz aslında sizin yol göstermeniz lazım bizlere. çünkü üzüldüğümü belli etsem acıma gibi algılanabileceğini düşündüğümden ben de yoksayıyorumbu konularda konuşmayı. cesaret edemiyorum. portekizde yaşayan engelli bi arkadaşım vardı. ailesiyle bile görüşmek istemiyodu sanki bana bakışları değişti gibi hissediyorum diyordu. karşı tarafta nasıl davranıcağını bilemiyo sanırım.çok zor biliyorum:(
 
duygulaınızı anlatmışsınız bunu anlamaya çalışıyorum ama anlamadığım bir şey var karşınızdaki insandan sogumak onu yaptığı yanlışla bırakmak yerine aynı bize yazdığınız gibi açılklasanız ve normal düzeyde konuşursa onu daha iyi anlayacağınızı söyleseniz oda aslında bilmeden yaptığı bir yanlışı düzeltmiş olur sizde daha rahat edersiniz evet biz toplum olarak nasıl davranmamız ve ne yapmamaız gerektiğini bilmiyoruz ama bunu bize öğreten bir kimsede yok o yüzden karşılaştıgınız insanlardan kaçmak yerine nasıl rahat olacağınızı anlatsanız bizde bunları öğrenmiş oluruz şimdi bu benim aklımda cihaz takan biriyle karşılaştığımda onun durumuna aldanmadan normal konuşmamı yapmam gerektiğini yoksa beni anlamayacağını öğrenmiş oldum

bunu demeye çalışıyodum okumamıştım bu mesajı
 
Tek birşeye dikkat edin. O da herkese nasıl davranıyorsanız engellilere de öyle davranın. Engelliler çoğu zaman farklı olduklarını unuturlar. Farklı davranarak farklı olduklarını hatırlatmayın. Hele bazıları var ki iyilik yaptığını sana sana engellilerin engellerini ve farklılıklarını gözüne sokuyorlar.

İşte bu yazınız konunun özeti olmuş bence. Bravo çok dogru yazmıssınız. Engellilere neden farklı davranalım ki zaten. Haklarını gözetmek, yolları,yayınları,kurumları vs.. onların da faydalanabilecegi şekilde düzenlemek ayrı birşey. Bunlar zaten bir lutuf da degil ki olması gereken normal şeyler. O insanlar hepimiz gibi bu toplumda yasıyorlar ve herkes gibi rahat etmek de en dogal hakları. Bunun dışında yani özel ilişkilerimizde ise herkese nasıl davranıyorsak öyle davranmalıyız tabiiki.
 
Son düzenleme:
Back