Benim de ortaokuldan üniye kadar dostum olarak bildiğim bi arkım vardı, aramızdan su sızmazdı can ciğer kuzu sarmasıydık ancak aşırı bencildi, okuldan çıkıp hep bi yerlere giderdik, beni hep gelmem için zorlardı hayır dediğimde küserdi surat asardı falan sgsgs ergenlik kafası, ben eve geç kalıyorum beni merak edecekler erken dönelim dediğim halde sallamazdı, hep onun istediği olsun isterdi, kendi annesi ona sormazdı nerdesin diye

hep ısrarcı, bize gel, bizde kal, şuraya gidelim, konsere gidelim, aileye yalan söyleyip konsere diye başka yerlere falan filan…ama sözde dost. Ben kaç kere zor durumda kaldım onla olcam onun istediklerini yapcam diye anne babamdan fırçalar yedim falan, ama ona hava hoştu.
Üniye geldiğimizin ilk senesinde, aynı şehri 1 yıl arayla kazandık, ben ondan sonra gittim, o zaman da f.book yeni cıkmıstı, hala tuşlu telefonlarlaydık haberleşirken ya da f.booktan mesajla ya da fotolara yorum ile konuşurduk, o dönemi bilenler bilir.
Gelelim dostuluğumuzun (sözde!) nasıl bittiğine:
- Doğumgünü organize edecekti sevgilisiyle falan kalabalık grupla olcaktı, şehir de istanbul, bana şurayı düşünüyoruz mekan olarak büyük ihtimalle burası olcak ama sana kesin mekanı haber vercem vs dedi vermedi, saati de tahminen şu saatte olur ama kesinleşince yazarım dedi gene yazmadı son kesin kararı söylemedi

sonra ben erkek arkadaşımla yola çıktım gelmek icin d.gününe, dedim haber vermedi ama heralde söylediği şekilde kararlastırdılar, trafikten, yoldan 1-2 saat geç kaldım doğumgününe, telimin de şarjı bitti geç kaldım diye haber veremedim, kocaelinden geliyoduk mekana, gittiğimizde d.gunu bitmişti ama topluluk oturuyodu sohbet muhabbet neticede gittim gec kalsam da, sonrasında bana dedikleri; sanki dünya yıkıldı kıyamet koptu, beni rezil ettin, ben sana şu saatte olcak dedim sen sallamadın, kaile almadın, ciddiye almadın bilmemne, seni dostum biliyodum, erk arkadasınla gezcen diye beni satıyosun, dgunu bitti geliyosun ben sana zamanında gel dedim da ooo neler neler

abi şaka gibi geliyo bugün hepsi.
- İkinci sebep; bulusma ayarlıcaktık ben hastalandım kötüydüm dedim mesajla ben gelemicem hastayım, bozuldu falan, neyse o gün de ben f.booktan fotoğrafına falan yorum yapmısım, şakalı komikli bişeyler yazmısım, bu yorumu sonra gördü, gene döşedi, hani hastaydın yalan söyledin, nasıl hastasın sen f.booka yorum yapıyosun, hastayım diye bulusmaya gelmedin ama f.bookta geziniyosun, mesajla hastasın diyosun

hastayken yorum yapamam, yatakta put gibi uzanmam gerekiyodu zaar, iki farklı şey yaptığım icin gene yalancı ben olmustum.
Sonra ben de dedim bu ne ya, tamam ergenlik kafasındayız olgun değiliz ama pire için yorganları yaktı, her şeyde beni suçladı, yok ailesine rezil etmişim bu iki olayla, ne alakaysa, sonra ben konuşmadım, şak diye kestim abi, zaten iletişimi sık sık bu zamandaki gibi kuramıyoduk, dedim ben bunu mu çekcem ya, dost bildik düşman çıktı, böyle koptuk 15-16 yıldır da hiç görüşmedik.
Sonra yalandan falan ulaşmaya calıstı, yok seni yeniden dostluğuma kabul etmeye karar verdim, sen kimsin k.peksin ki makamına hazretlerimizzz kölesini kabul ediyo sanki



dedim ben almiyim saol sonra daha hic görusmedim. Özür mözür de dilemedi, aşırı kibirli ve egoluydu zaten, hafif de eziklerdi böyle, gururluydu falan. Dedim Allahından bulsun.
Biraz uzun oldu ama ben yapmadığım suclu olmadığım halde suclanarak suclu bulunarak iliskiden böyle koptum, belki bi ilham olur
