En büyük fobim: Erkek arkadaşımın ailesi !

Biliyor musun su an sana resmen IM REN DIM! benim erkek arkadasimin ailesi de seninkiler gibi olsa keske sukredicem. Benimkiler seninkilerin bir ust modeli durduk yere sarilip opmeler mi dersin bu da bizim gelin diye tanistirmalar mi dersin ortada hicbirsey yokken... bi de olayin bu levelini dusun :KK70:
Fazla samimiyet hiçbir şekilde hoş olmuyor demekki, ne bir level altı ne bir level üstü :KK48: E herşey kararında güzel tabi :)
 
Ahh canım yaa kıyamam sana ..
Sen çok iyi niyetli bir kızsın, onlarda anlayacaklar seni zamanla mutlaka ..
Aile de biraz kimin ne düşüneceğini düşünmeden o an akıllarına geldiği gibi konuşan tipler .
Zamanla anlayacaksınızdır birbirinizi .
Hiç üzülme canım .
Canım benim çok teşekkür ederim :oops: İnşallah dediklerinizde haklı çıkarsınız. Zamanla alışır kaynaşırız umarım..
 
yaşadıklarınızı geç,nickiniz bile aynı:)
Level atlayınca queenEb olunuyor herhalde:)

Aaa hic dikkat etmemisim :KK48: hakikaten demek ki lackalikta level atlayinca boyle oluyo :KK70: ben aslinda eski uyeyim ama ifsa olunca yonetime mesaj attim obur hesabimi kapattirip yeni hesap actim queenbee yi daha once gorsem almazdim bu adi ozur diliyorum :)
 
Queen Bee beni anlatmışsın sanki,Eşinin ailesini kendi ailesi gibi görenler şeklinde konum da var bakabilirsin. 4 yıldır evliyim hala yabancı gibiyim ve bunun çözümünü bulamadım. İnş. sen bulabilirsin. Ayda bir en fazla 2 kere gideriz ve bana günler öncesinden afakanlar basar. Keşke böyle olmasam ama elimde değil:KK43:
 
Aaa hic dikkat etmemisim :KK48: hakikaten demek ki lackalikta level atlayinca boyle oluyo :KK70: ben aslinda eski uyeyim ama ifsa olunca yonetime mesaj attim obur hesabimi kapattirip yeni hesap actim queenbee yi daha once gorsem almazdim bu adi ozur diliyorum :)
Yok kız ne özürü ilahi :KK45: Hem aynı değil ki nicklerimiz, senin nickin benim nickimin bir level üstü :KK8: :KK70:
 
Queen Bee beni anlatmışsın sanki,Eşinin ailesini kendi ailesi gibi görenler şeklinde konum da var bakabilirsin. 4 yıldır evliyim hala yabancı gibiyim ve bunun çözümünü bulamadım. İnş. sen bulabilirsin. Ayda bir en fazla 2 kere gideriz ve bana günler öncesinden afakanlar basar. Keşke böyle olmasam ama elimde değil:KK43:
Off of çok iyi anladım sizi. Geleceğimsiniz sanırım benim. Benimde memlekete dönüş yolunda başlıyor afakanlar, sonra ailevi buluşmalar travma etkisi yaratıyor, akabinde günlerce bunalımından çıkamıyorum. Alışılmayınca alışılmıyıor demekki :KK51:
 
bence sıcakkanlı ve komün halinde yaşamayı seven insanlar .Aile arasında fazla samimi olup her türlü espriyi karşısındakileri de kendileri gibi gördükleri için yapabiliyorlar.Ben aileye ısındım nedense .Zararlı insanlar değiller sanki .inşallah mutlu olursunuz .
 
Hayırlı günler diliyorum herkese. Arkadaşlar son birkaç gündür acayip canım sıkkın. Erkek arkadaşımla 3 yıldır birlikteyiz ve maşallah çok güzel anlaşıyoruz ve çok da seviyoruz birbirimizi. (Yaş soracaklara itafen; ben 23, erkek arkadaşım 24 yaşında) Aynı memleketliyiz ve memleketimize 3-4 saat uzaklıkta aynı üniversitede son sınıfımızı okuyoruz. Ailelerimizle tanışalı 2 sene oldu ancak öyle fazlaca bir araya gelmedik. Ve sorun şu ki; o benim aileme çok alıştı ve çok seviyor bense onun ailesine bir türlü alışamıyorum. Çerkesler, biz Bulgaristan göçmeniyiz. Çok sıcakkanlı insanlar. Hatta o kadar sıcakkanlılar ki eve geldikleri insanın misafir olduğunu unutuyorlar kırk yıldır tanışıyormuşuz gibi samimi olalım istiyorlar. Ben yapım gereği zaten tanıyıp alışana kadar insanlara karşı mesafeliyimdir. Ama alıştıktan sonra çok eğlenceli ve sevecen olurum. Ama onlara bazı davranışlarından dolayı bir türlü alışamıyorum. Yanlarında bir buzdolabı kadar soğuk oluyorum ve kendimi tanıyamıyorum. Geçen gün memlekete gittik, yeğeninin doğum günü vardı. Ablamı da götürdüm. Erkek arkadaşımın tüm akrabaları ordaydı. Ablam da çok sıcakkanlı bir kadın olduğu için hemen kaynaşıp ölümüne kanka oldular. Herkes bana halimi hatrımı sorup başka hiçbir diyaloğa girmediler, girmeye çalışmadılar, beni görmediler bile, okulumu bile sormadılar, tüm gece ablamla konuştular. Sonra teyzesi geldi. Hemen hemen 30 yaşında güzel bir kadın ve tüm sülalesi gibi gözlerinin renkli olmasıyla ve güzellikleriyle fazlaca övünür. İçeri girer girmez çığlık çığlığa; "Oha QueenBee ne kadar zayıflamışsın çabuk git kilo al öleceksin bu ne haaaaallllll!" diyerek beni utandırmak oldu. İşin garibi abartılacak kadar zayıf değilim ve kendisi zayıflamak için her yolu denerken ve kilolarından yakınırken bana neden böyle bir yaklaşımda bulundu anlamadım. Sonra yemek masasına geçtik kısır yapmışlar bende içinde bulgur olan hiçbirşey yiyemem. "X teyzeciğim ben kısır almayayım" dedim. "Neden dokunuyor mu?" dedi. "Evet" dedim. Akabinde dakikalarca kısır sevilmez mi? Kısır yenmez mi? Kısırdan daha güzel birşey mi var bu dünyada ? Ay vallla ben yerim hiç umrumda değil gibi ailece kısır sevgisi üzerine söyleşilerde bulundular. Ne diyeceğimi bilemedim. Bulgur yiyemememe lanet ettim, kendimi kısıra karşı çok suçlu hissettim, madem kısır sevmiyorum yaşamamın da bir anlamı yokmuş demekki, öldürün beni demek istedim.. Anneanneside 50 yaşlarında genç bir kadındır, gördüğü her hamarat kızı erkek arkadaşıma övmeyi çok sever ve hamaratlığıyla çok övünür, sürekli övgü bekler. Biraz içten pazarlıklı olduğuna inanırım.. Onunla girdiğimiz diyalog:
Anneanne: Tatlıyı da ben yaptım.
Ben: Öyle mi çok güzel olmuş elinize sağlık.. (=
Anneanne: Aslında şerbeti soğumuş dökmem gerekiyordu ama sıcakken dökmüşüm. Böyle oldu işte.
Ben: Yoo yo gayet güzel olmuş elinize sağlık..
Anneanne: Komşu çağırdı acele ettim bende şerbet soğumuş sandım döküverip çıktım hemen tüh..
Ben: Ben beğendim. Elinize sağlık.
Anneanne: Şerbet soğusaydı daha güzel olacaktı ama !
Ben: ?!.
İşin garibi resmen sinirlendi. Yani cevap olarak ne vermeliydim, neyi yanlış söyledim bilmiyorum.. Velhasıl kelam bu şekilde muhabbetlerimiz kısır bir döngüye dönüşüyor işte. Tüm akşam tanımadığım insanlar hakkında muhabbetler edip, espriler yapıp benimde konuşmamı bekliyorlar. Bense sadece gülümseyebiliyorum. Sonunda annesi imalı imalı "QueenBee'de bize bir alışamadı!" dedi. Teyzesi de, "QueenBee'nin duruşu bu. İlk gördüğümde çekiniyor sandım ama sonra 1-2 kere daha gördüm ve kararımı verdim onun duruşu bu." dedi. Benim insanlara zor alışma huyuma bir de onların bana oldukça garip gelen tavırları eklenince beni hiçbir zaman sevip aralarına almayacaklar hissine kapıldım. O gece üniversite okuduğumuz şehre tüm dönüş yolunda "beni sevmiyolar yeaaa, sevmiceklerde işte!" diye saatlerce salya sümük ağladım. Erkek arkadaşımda önce; "Bu kadar ağlaman normal değil bak sana bişey mi dediler QueenBee, dönmeden söyle gözünü seveyim ne dediler ne yaptılar sana?!" diye sinir krizleri geçirdi. Sonra olayın benim şahsımdan kaynaklı olduğunu anlayınca "Bak sevmemiş olabilirsin, sevmediysen daha az görüşürüz, hatta hiç görüşmek zorunda da değilsin.." diye beni sakinleştirmeye çalıştı. Ama benim istediğim bu değil. Onlara alışmamın bir yolu yokmudur ? Biliyorum sevmek zorunda değilim, saygı duymak zorundaym. Ama arkasından kötü, soğuk diye konuşulan bir gelin olmak istemiyorum. Evlenince ve aynı şehirde yaşamaya başlayınca alışır mıyım ? Varmı benim gibi birlikte olduğu kişinin ailesine zor da olsa alışmış biri ? Kansere bile çare olan şu dünyada benim içinde bir umut var mıdır...

EDİT= Kızım sende böyle yalı kazığı gibi durma acık muhabbet şeet diyecek arkadaşlara itafen;
Onuda denedim ama daha da saçma oluyor. Mesela şöyle bir muhabbet açtım açmaz olaydım:
Ben: Cem'cim karne almışsınız, bugün söyle bakalım karne nasıl ihihi (=
Cem: Kötü yea.
Ben: Olsun olsun, olur öyle, kaça geçtin ? (=
Cem: Geçmedim.
Ben: Sınıfta mı kaldın ?
Cem: Yoo, ara dönemdeyiz biz sene sonunda sınıf geçiyoruz ?!
Teyzesi: Aaa QueenBee şubat ayındayız ne sınıf geçmesi yahu ?
Kimden geldiğini anlayamadığım cümle: Birde öğretmen olacaksın QueenBee ahah.
Ben: Kem küm. Şey. Evet. İhihi. Tabi ya şubat.. Üniversitede başka oluyoda. (Akabinde derin bir sessizlik)
İşte bu yüzden ağzımı açmıyorum. Herşeye gülümsemekle yetiniyorum. :KK51:


bence sen çook şeker bir kızsın erkek arkadaşının ailesi alışman için aceleci davranıp seni panikletiyorlar ve biraz dan dun konuşan insanlar gibi geldi..bende sıcak kanlıyımdır ama aşırı açık sözlü konuşmalarda bende tutulur kalırım
 
Ahahaha sabah sabah beni guldurdunuz ya Allah da sizi guldursun :KK48:

Durumun bi level ust olmasin :KK70:
Durumumun leveli iyidir, üst levellerde hiç gözüm yok :KK48: Sana da levelinde başarılar, onlar seni öpüyorsa sende onları öp tavsiyemide vereyim alt mesaj olaraktan :KK53:
 
bence sıcakkanlı ve komün halinde yaşamayı seven insanlar .Aile arasında fazla samimi olup her türlü espriyi karşısındakileri de kendileri gibi gördükleri için yapabiliyorlar.Ben aileye ısındım nedense .Zararlı insanlar değiller sanki .inşallah mutlu olursunuz .
Zararlı değiller fazla sıcaklar :110: Ama gerçekten sevilmeyecek insanlar değil. Biraz zamana ihtiyacım var sanırım. Teşekkür ederim güzel dileğiniz için (=
 
ben anladım sizi, kendinizi fazla kasıyorsunuz ve duruşunuzda mesafeli. onların karşısında yanlış kelime kullanmaktan ve yanlış anlaşılmaktan çekiniyorsunuz.
bir de baştan sevmediyseniz sonradan da sevemezsiniz. ben de öyleydim, ısınamamıştım baştan, şimdide aynıyım mesafeliyim. size tavsiyem, kendinize bu kötülüğü yapmayın, kasmayın. onlar sizi beğense ne olur, beğenmese ne olur..
ayrıca erkek arkadaşınızın duruşunu çok beğendim. ne güzel yanınızda her zaman..
hiç kasmayın, kendinizi de üzmeyin. bende öyle saçma sapan muhabbetlere gelemem iyice uyuz olurum.
 
Off of çok iyi anladım sizi. Geleceğimsiniz sanırım benim. Benimde memlekete dönüş yolunda başlıyor afakanlar, sonra ailevi buluşmalar travma etkisi yaratıyor, akabinde günlerce bunalımından çıkamıyorum. Alışılmayınca alışılmıyıor demekki :KK51:
Evlendiğinizde sizi zorla ailesine götürecek,gitmezseniz tartışacak anneci tiplerden mi sevgiliniz? ona dikkat edin derim. Eğer değilse bu durum ilişkinizde mutsuzluğa sebep olmaz,ilerde çok da dert etmezsiniz.
 
X