- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.837
En az harcama eğitim ve sağlığa
TÜİK’e göre, en az harcama eğitim ve sağlığa yapılıyor.
Parasızlıktan mı? Evet demek zor.
Niye?
Çünkü önceliğimiz hiçbir zaman en az ekmek, su kadar değerli olan eğitim ve sağlığımız yönünde olmadı.
Harcamaların düşüklüğü sanki biraz da o yüzden.
Hasta olmadan sağlığımızın kıymetini anlamıyoruz, aradan onlarca yıl geçmeden de eğitimin önemini kavramıyoruz!
İşte bu yüzden de ertelenecek harcamaların en başında onlar geliyor.
Arabamız en ufak bir arıza gösterdiğinde hemen servise koşuyoruz ama yatağa düşmeden doktora gitmiyoruz.
Yine aynı şekilde çocuklar için her türlü yatırımı yapıyoruz ama en değerli mirasın eğitim olduğu hiç aklımıza gelmiyor.
Batılı standartlara göre gelirin yedide birinin eğitime harcanması gerekir.
Bu oran bizde yüzde 3 bile değil.
Oysa yabancı arabalara, kozmetiğe, sigaraya, eğlenceye, alkole, yılda kaç hafta gidilen yazlıklara, cep telefonlarına ve daha nelere harcadığımız paralar, eğitime ve sağlığa harcadıklarımızın katbekat daha fazlası...
Her şeye para buluyoruz da iş eğitim ve sağlığa gelince niye her şeyi devlete havale ediyoruz ya da en ucuza kapatmaya çalışıyoruz?
Bu sorunun cevabını, ne olur artık herkes kendi açısından düşünmeye başlasın biraz...
Vatandaş böyle de...
Eğitim ve sağlık konusunda vatandaş cimri de devlet farklı mı?
Alın birini, vurun diğerine...
Göreceli olarak eğitime ve sağlığa çok para harcanıyor gibi gözükse de kişi başına düşen harcamalara baktığımızda, yine yerlerde sürünüyoruz.
Yılda yüz binlerce konut yapılan bir ülkede, yılda birkaç yüz yurt yapamıyoruz.
AVM’ler için hiç arsa sorunu yok ama okul için arsa bulamıyoruz.
Batık bankalara, batık şirketlere trilyonlar aktarıyoruz ama öğrenciye burs vermeye gelince para yok diyoruz.
Gençlere okuyun, okuyun diye sürekli yeni hedefler koyup dershane-okul-sınav üçgeninde canlarına okuyoruz ama mezuniyet ödülleri işsizlik oluyor...
Çocuk ve gençler için bayramı olan ender ülkelerden biriyiz ama hepsi o kadar!..
Parayı neye harcıyoruz?
TÜİK’in Hane Halkı Bütçe Araştırması’na göre, aile bütçelerinden en fazla payı konut ve kira harcaması aldı.
En az para ise eğitim ve sağlığa harcandı!
2014 verilerine göre, Türkiye genelinde hane halklarının tüketim amaçlı yaptığı harcamalar içinde en yüksek payı yüzde 24.8’le konut ve kira harcamaları alırken, harcamaların yüzde 19.7’si gıda ve alkolsüz içeceklerden oluştu. Hane halkı başına aylık ortalama tüketim harcaması ise 2 bin 848 TL oldu.
Peki, para nerelere mi harcanıyor? İşte dökümü:
- Konut ve kira 24.8
- Gıda ve alkolsüz içecekler 19.7
- Ulaştırma 17.8
- Mobilya, ev eşyası, ev bakım 6.8
- Lokanta ve oteller 6.0
- Giyim ve ayakkabı 5.1
- Çeşitli mal ve hizmetler 4.3
- Alkollü içecek, sigara, tütün 4.2
- Haberleşme 3.7
- Eğlence ve kültür 3.0
- Eğitim 2.4
- Sağlık 2.1
Bu tablo nasıl değişir?
Yukarıdaki tabloda bir anormallik olduğu kesin!
Değiştirilmesi gerekliliğine de eminiz ki herkes inanıyor.
Peki, bu değişim nasıl gerçekleşecek?
Neyin yerini ne alacak, daha da önemlisi sıralama nasıl olmalı?
Bu konuda devlete olduğu kadar vatandaşa da ciddi görevler düşüyor.
Kamu, kesinlikle üzerine düşeni yapmalı, aileler de harcama önceliklerini değiştirmelidir.
Yoksa bu gidişat, gidişat değil!..
Eğitim ve sağlık, kesinlikle ilk 5 harcama içine girmelidir.
Yoksa, ne sağlıklı ne de donanımlı gençler yetiştirmemiz mümkün olur.
Bu da felaketi beraberinde getirir!
Özetin özeti: Kısır siyasi tartışmalar, ülkeye, sadece zaman kaybettirmekle kalmıyor, geleceğimizi de riske atıyor!.
http://www.milliyet.com.tr/en-az-harcama-egitim-ve-sagliga/gundem/ydetay/2098249/default.htm
TÜİK’e göre, en az harcama eğitim ve sağlığa yapılıyor.
Parasızlıktan mı? Evet demek zor.
Niye?
Çünkü önceliğimiz hiçbir zaman en az ekmek, su kadar değerli olan eğitim ve sağlığımız yönünde olmadı.
Harcamaların düşüklüğü sanki biraz da o yüzden.
Hasta olmadan sağlığımızın kıymetini anlamıyoruz, aradan onlarca yıl geçmeden de eğitimin önemini kavramıyoruz!
İşte bu yüzden de ertelenecek harcamaların en başında onlar geliyor.
Arabamız en ufak bir arıza gösterdiğinde hemen servise koşuyoruz ama yatağa düşmeden doktora gitmiyoruz.
Yine aynı şekilde çocuklar için her türlü yatırımı yapıyoruz ama en değerli mirasın eğitim olduğu hiç aklımıza gelmiyor.
Batılı standartlara göre gelirin yedide birinin eğitime harcanması gerekir.
Bu oran bizde yüzde 3 bile değil.
Oysa yabancı arabalara, kozmetiğe, sigaraya, eğlenceye, alkole, yılda kaç hafta gidilen yazlıklara, cep telefonlarına ve daha nelere harcadığımız paralar, eğitime ve sağlığa harcadıklarımızın katbekat daha fazlası...
Her şeye para buluyoruz da iş eğitim ve sağlığa gelince niye her şeyi devlete havale ediyoruz ya da en ucuza kapatmaya çalışıyoruz?
Bu sorunun cevabını, ne olur artık herkes kendi açısından düşünmeye başlasın biraz...
Vatandaş böyle de...
Eğitim ve sağlık konusunda vatandaş cimri de devlet farklı mı?
Alın birini, vurun diğerine...
Göreceli olarak eğitime ve sağlığa çok para harcanıyor gibi gözükse de kişi başına düşen harcamalara baktığımızda, yine yerlerde sürünüyoruz.
Yılda yüz binlerce konut yapılan bir ülkede, yılda birkaç yüz yurt yapamıyoruz.
AVM’ler için hiç arsa sorunu yok ama okul için arsa bulamıyoruz.
Batık bankalara, batık şirketlere trilyonlar aktarıyoruz ama öğrenciye burs vermeye gelince para yok diyoruz.
Gençlere okuyun, okuyun diye sürekli yeni hedefler koyup dershane-okul-sınav üçgeninde canlarına okuyoruz ama mezuniyet ödülleri işsizlik oluyor...
Çocuk ve gençler için bayramı olan ender ülkelerden biriyiz ama hepsi o kadar!..
Parayı neye harcıyoruz?
TÜİK’in Hane Halkı Bütçe Araştırması’na göre, aile bütçelerinden en fazla payı konut ve kira harcaması aldı.
En az para ise eğitim ve sağlığa harcandı!
2014 verilerine göre, Türkiye genelinde hane halklarının tüketim amaçlı yaptığı harcamalar içinde en yüksek payı yüzde 24.8’le konut ve kira harcamaları alırken, harcamaların yüzde 19.7’si gıda ve alkolsüz içeceklerden oluştu. Hane halkı başına aylık ortalama tüketim harcaması ise 2 bin 848 TL oldu.
Peki, para nerelere mi harcanıyor? İşte dökümü:
- Konut ve kira 24.8
- Gıda ve alkolsüz içecekler 19.7
- Ulaştırma 17.8
- Mobilya, ev eşyası, ev bakım 6.8
- Lokanta ve oteller 6.0
- Giyim ve ayakkabı 5.1
- Çeşitli mal ve hizmetler 4.3
- Alkollü içecek, sigara, tütün 4.2
- Haberleşme 3.7
- Eğlence ve kültür 3.0
- Eğitim 2.4
- Sağlık 2.1
Bu tablo nasıl değişir?
Yukarıdaki tabloda bir anormallik olduğu kesin!
Değiştirilmesi gerekliliğine de eminiz ki herkes inanıyor.
Peki, bu değişim nasıl gerçekleşecek?
Neyin yerini ne alacak, daha da önemlisi sıralama nasıl olmalı?
Bu konuda devlete olduğu kadar vatandaşa da ciddi görevler düşüyor.
Kamu, kesinlikle üzerine düşeni yapmalı, aileler de harcama önceliklerini değiştirmelidir.
Yoksa bu gidişat, gidişat değil!..
Eğitim ve sağlık, kesinlikle ilk 5 harcama içine girmelidir.
Yoksa, ne sağlıklı ne de donanımlı gençler yetiştirmemiz mümkün olur.
Bu da felaketi beraberinde getirir!
Özetin özeti: Kısır siyasi tartışmalar, ülkeye, sadece zaman kaybettirmekle kalmıyor, geleceğimizi de riske atıyor!.
http://www.milliyet.com.tr/en-az-harcama-egitim-ve-sagliga/gundem/ydetay/2098249/default.htm