Merhaba arkadaşlar,
Sorunum şu ki;ben gerçekten ders çalışmaktan nefret eden bir insanım ama bir o kadar da başarmak istiyorum.Ama gelin görün ki iş ders çalışmaya gelince hemen havlu atıyorum.Bıktım artık bu durumdan ve kendimle nasıl başa çıkabileceğimi şaşırmış bir durumdayım.
Bugün sanki sinir krizleri geçiriyorum ve aslında bunu yaptığıma kafam inanmıyor ama bünyem sinir krizi geçirmek istiyor.Daha bu pazar YGS ye girdim ve işin aslı o kadar berbat geçtiği için kontrol bile etmedim.Sınıfa geldik herkes kötü kötü diyordu demekki bir yapamayan ben değilmişim dedim.Evet öyleymiş gerçektende öyle.Hanımefendilerin beyefendilerin kötü dedikleri mat tan 37 net yapmak.Allah'ım hepsinin gırtlağını sıkasım geldi.Aynı durumda ben olsam havalara uçardım ama onlar sanki elaleme nispet yapar gibi "yok kötü geçt,yok sosyal yetişmedi vıdı vıdı" sallıyorlar ve 2 gündür YGS muhabbeti yapıyorlar,kafam şişti.Bir susun artık ya,haliyle bende rezilliğimi ezikliğimi iyice hissetmeye başladım.
Öyleki hiç salak bir insan değilim,hatta çoğu şeye arkadaşlarımdan daha çok kafamın bastığına eminim.Onlar kadar lüzumsuz işlerle uğraşmıyorum.Amaaa çalışmamam beni deli ediyor.İstemiyorum yahu zerre kadar istemiyorum.Eee çalışmıyorumda ne kadar ekmek o kadar köfte kuralınada razı olmuyorum.Ne yapıp ne edip bunu yenmeliyim.Eğer yenemezsem cidden kafayı yiyeceğim,hatta çoktandır yemiş haldeyim bence.
İnsan kendini nasıl motive eder,nasıl başarır.Burada ki çoğu kişi sonuçta benden daha çok görmüş geçirmiştir.
Aslında daha çok şey yazmak isterdim de çok uzun yazınca korkup kaçarsınız diye korktum.İşi kısa kesmekte fayda var.
Sorunum şu ki;ben gerçekten ders çalışmaktan nefret eden bir insanım ama bir o kadar da başarmak istiyorum.Ama gelin görün ki iş ders çalışmaya gelince hemen havlu atıyorum.Bıktım artık bu durumdan ve kendimle nasıl başa çıkabileceğimi şaşırmış bir durumdayım.
Bugün sanki sinir krizleri geçiriyorum ve aslında bunu yaptığıma kafam inanmıyor ama bünyem sinir krizi geçirmek istiyor.Daha bu pazar YGS ye girdim ve işin aslı o kadar berbat geçtiği için kontrol bile etmedim.Sınıfa geldik herkes kötü kötü diyordu demekki bir yapamayan ben değilmişim dedim.Evet öyleymiş gerçektende öyle.Hanımefendilerin beyefendilerin kötü dedikleri mat tan 37 net yapmak.Allah'ım hepsinin gırtlağını sıkasım geldi.Aynı durumda ben olsam havalara uçardım ama onlar sanki elaleme nispet yapar gibi "yok kötü geçt,yok sosyal yetişmedi vıdı vıdı" sallıyorlar ve 2 gündür YGS muhabbeti yapıyorlar,kafam şişti.Bir susun artık ya,haliyle bende rezilliğimi ezikliğimi iyice hissetmeye başladım.
Öyleki hiç salak bir insan değilim,hatta çoğu şeye arkadaşlarımdan daha çok kafamın bastığına eminim.Onlar kadar lüzumsuz işlerle uğraşmıyorum.Amaaa çalışmamam beni deli ediyor.İstemiyorum yahu zerre kadar istemiyorum.Eee çalışmıyorumda ne kadar ekmek o kadar köfte kuralınada razı olmuyorum.Ne yapıp ne edip bunu yenmeliyim.Eğer yenemezsem cidden kafayı yiyeceğim,hatta çoktandır yemiş haldeyim bence.
İnsan kendini nasıl motive eder,nasıl başarır.Burada ki çoğu kişi sonuçta benden daha çok görmüş geçirmiştir.
Aslında daha çok şey yazmak isterdim de çok uzun yazınca korkup kaçarsınız diye korktum.İşi kısa kesmekte fayda var.
Son düzenleme:
