- 10 Şubat 2015
- 3.047
- 3.041
-
- Konu Sahibi Yanlizzzzzz
- #41
Eski konularina baktim telefondan biriyle tanismissin cocuk senden 4 yas kucuk yasini yalan soylemissin kapalisin cocugun yanina acik gidiyomussun. Hakikaten bu yalan dolanlarla sen imtihani kaybetmissin yani. Evdeki psikolojisi tek bozuk ablan degil yani sen de kendine biraz ceki duzen ver
Sana bir şey diyeyimmi ne yap biliyormusun ilk başta al ailenin karşına bu şekilde yaşamaktan mutlu olup olmadıklarını sor neden bu kadar mutsuz olduğunuzu.oturun uzun uzun düşünün konuşun gerekirse psikolojik bir destekle gerçekleştirin bu konuşmayı eğer halinden herkes memnunsa o zaman kendinizi düşünün çünkü hayata bir kere geliyoruz kendinizi bunaltmayın umudunuzu asla yitirmeyin unutmayınki umudun bittiği yerde karanlık başlar karanlığa hapsolmayın bu bir imtihan imtihanınızı kabullenip üstesinden gelmeye çabalayın eğer maddi imkânınız varsa bir haftalığına tatile çıkın her şeyi unutun kendinize güzel bir iş bulun stressiz isteğiniz ve zevkleriniz doğrultusunda hobiler edinmeye çalışın ayriyeten insanı huzura kavuşturan bir yöntemde kuran okumaktır günlük 1 sayfa okusanız bile ne kadar rahat layacağınızı tahmin bile edemezsiniz bolmbol dua edin, kendinize zaman ayırın umarım sıkıntılarınız en yakın zamanda geçer[/QUOTE
Cok tesekkur ederim cevabiniz icin..orucumu bile zor tutuyorum ama kuran okumaya caliscam. Defalarca konustuk. Durum gecici sabrey diyolar ama yok.
Ablanız eşiyle ayrımı
O zaman annen biraz gidip ablanda kalsın?
Sana bir şey diyeyimmi ne yap biliyormusun ilk başta al ailenin karşına bu şekilde yaşamaktan mutlu olup olmadıklarını sor neden bu kadar mutsuz olduğunuzu.oturun uzun uzun düşünün konuşun gerekirse psikolojik bir destekle gerçekleştirin bu konuşmayı eğer halinden herkes memnunsa o zaman kendinizi düşünün çünkü hayata bir kere geliyoruz kendinizi bunaltmayın umudunuzu asla yitirmeyin unutmayınki umudun bittiği yerde karanlık başlar karanlığa hapsolmayın bu bir imtihan imtihanınızı kabullenip üstesinden gelmeye çabalayın eğer maddi imkânınız varsa bir haftalığına tatile çıkın her şeyi unutun kendinize güzel bir iş bulun stressiz isteğiniz ve zevkleriniz doğrultusunda hobiler edinmeye çalışın ayriyeten insanı huzura kavuşturan bir yöntemde kuran okumaktır günlük 1 sayfa okusanız bile ne kadar rahat layacağınızı tahmin bile edemezsiniz bolmbol dua edin, kendinize zaman ayırın umarım sıkıntılarınız en yakın zamanda geçer
Sabret.Sabrin sonu selamettir.Bi ailem olsun herseye katlanirim diyenler var.Dua et onlar senin ailen.Baska bi aileden cekmiyosun.Bnde bekarken sabrim tasardi evdeki bazi durumlardan.Evlenip gidicem derdim.Simdi 10 aylik evliyim.Her gun agliyorum.Ailemi cok ozluyorum.Keske biraz daha hizmet etseydim diyorum
BENCEDE.
ne yaparsınız yapın o iki masum meleğe bu bıkkınlığı hissettirmeyin. onların bir suçu yok. size gelince evet çok şanssızsınız belki ailenizde yaşadığınız talihsizlikleri aşk duygusuyla bastırmak yenmeye çalışıyorsunuz. bu da olmayınca çok üzülüyorsunuz anlıyorum. çok iyi anlıyorum. ama bir işe girip çalışabilirsiniz. mesela bebek bakıcılığı yapabilirsiniz, sekreterlik yapabilirsiniz, inanın bir işle meşgul olup para kazanınca eski sevgilinizi de eskisi gibi aramayacaksınız. özlemeyeceksiniz. geleceği varsa o gelir. kendinizi eve kapatmayın siz çok değerlisiniz evet birtakım fedakarlııklar yapmanız gerekmiş bu vakte kadar. ama kim yaşamıyor ki bunları. her şeyi değiştiremeseniz de hayatınızı eskisinden daha iyi bir konuma getirebilirsiniz. allah yardımcınız olsun.Merhaba. Herkeze hayirli ramazanlar.. Cok sikintili uyandigim bi günde paylasmak istedim derdimi.. Ayriligi ve sevilmemeyei bi türlü kabullenemedim. Bi kac gurursuz davranistan sonra bi kac gündür sesssizlige büründüm. Ama elim hep telefonda gelecek bi mesaji bekliyorum malesef..ben tamamen sogudum herseyden. Psikolojik hasta kiz kardesimden dünyaya getirip bakamadigi cocuklarindan. Elimden geldigince yardim ediyorum elbet. Ama iki arti bir evde mutfak salon beraber anne baba ben ablam ve iki kücük cocukla beraber yasamaktan bunalim geldi.hep hastayim diyen annem son derece üzüldügümü bile bile sürekli vurgulyan annemden dünyadan bi haber olan babamdan. Ve asiri pasakli olmalarindan biktim. Cok sabrettim ama artik dayanamadigimi far ettim. Artik mutlu olacagim umudumu yitirdim gercekten. Bekliyorum senelerdir. 30 oldum hemen hem. Ben ailemin gölgesinde ve yanlislarinda ezilip onlarin dogrularini yasamaktan biktim. Cok caresizim... Eger bu bi imtihansa ben bu imtihani gecemedim malesef.....(((((((
ne yaparsınız yapın o iki masum meleğe bu bıkkınlığı hissettirmeyin. onların bir suçu yok. size gelince evet çok şanssızsınız belki ailenizde yaşadığınız talihsizlikleri aşk duygusuyla bastırmak yenmeye çalışıyorsunuz. bu da olmayınca çok üzülüyorsunuz anlıyorum. çok iyi anlıyorum. ama bir işe girip çalışabilirsiniz. mesela bebek bakıcılığı yapabilirsiniz, sekreterlik yapabilirsiniz, inanın bir işle meşgul olup para kazanınca eski sevgilinizi de eskisi gibi aramayacaksınız. özlemeyeceksiniz. geleceği varsa o gelir. kendinizi eve kapatmayın siz çok değerlisiniz evet birtakım fedakarlııklar yapmanız gerekmiş bu vakte kadar. ama kim yaşamıyor ki bunları. her şeyi değiştiremeseniz de hayatınızı eskisinden daha iyi bir konuma getirebilirsiniz. allah yardımcınız olsun.
Anliyorum.Ama insanin ailesi ne olursa olsun insan herseye katlanir.Bu dedigimi evlendikten sonra daha iyi anlıycaksin.Esinin ailesi iyi olur ins evlencegin zaman.Ben mesela bu ailenin icinde yapayanlizim.Keske onlari hergun gormek yerine ailemi gorseydim hep annem yanimda olsaydi diyorum.Etrafina bi bak cok caresiz insanlar dertli hasta insanlar görürsun.Ve hayatina imrenirsinMesele hizmet degil geecekten. Herseyi yapiyorum ben ablama destek evin alis veris kagit isleri. Yatma kalkma toplama temizleme. Ben bunlarda degilim. Sorunda bu ya baska aile olsa ceker giderdim belkide. Insanin kendi ailesi olunca gidemiyos. Bu daginik halleri evin kücüklügü. Varlik icinde yokluk cekmem. Ve bana hic nefes aldirtmamalari.. Sikintim bu