- Konu Sahibi ballxixm53
-
- #1
evet kızlar sonunda 9 ayı geride bırakıp doğum hikayelerini yazmaya başladık 6 aralık cumartesi günü kontorolüm vardı sabah 5.5 kalktım bi heyecanla uyuyaadım sanki doğum yapacağım içime doğmuştu
saat 9 da hastaneye gittim nst ye bağlandım daha sonra nst sonucunu dr verdim kapının önünde içeri girmek için bekedim asistan çıkıp yeniden nst ye bağlanmamı bebeğin kalp atışlarını zayıf gördüğünü söyledi
ben o sıra kantine inip bişeyler atıştırıyım dedim belki karnım açtır hareket etmiyodur diye düşündüm nst ye bağlanmadan dr muayne için içeri çağırdı ultrasyona girdim ve dr bebeğin aşşağı indiğini bayramda sancım tutacağını ve kilosunun iyi olduğunu bebeği alması gerektiğini söyledi ve yatış işlemlerini yapmamızı söyledi ve ben tek başıma hastanedeyim eşim yanımda yok arkadaşla gitmiştim gözlerim doldu eve gidip gelliyim bari dedim 2 ye kadar hastanede olmamı söyledi dr
eve geldi duşumu aldım çantalarımızı aldık ve hastanenin yolunu tuttuk beni hazırlamaya başladılar bende bir heyecan oğlumda yanımda bana bakıyo ve ağlamaya başladım oğluma baktıkça önlüğü giydirdiler sonkez resim çekildim sedyeye yatırdılar ve odadan çıkarırken ben hüngür hüngür ağlıyorum oğlumda bana bakıp ağlıyo çok kötüydü o an
ameliyathaneye indim anestezi uzmanı genel anestezi yapamıyacağını söyledi spinal anestezi yapacaz dedi ben bi şoka daha girdim ben yapamam dayanamam dedim ama genel yaparsak masadan kalabilirsin dediler çünki 6 saatlik açlık olması gerekiyormuş herneyse belimden iğneyi yaptılar ve ben ayaklarımı hissetmiyodum artık ameliyat başladı
efsamı çıkardıkları an karnımda bir boşluk hissettim o sıra ordaki elemanların ay ne güzel bebek aynı japonlara benziyo dediler ben bi heyecanla bana ne zaman gösterecekler diye bekliyom o sıra ben ağlamaya başladım kızımı yanıma getirdiler öptüm kokladım o an bütün herşeyi unuttum kızımı görünce çokmu uzattım anlamadım ya yarım saat dikişlerim sürdü odaya çıkardılar beni kızımla 9 aylık maratonu bitirdik artık meleğim kucağımda
kızım 38+2 de 3730 gr 50 cm
HEPİNİZİN ELLERİNDEN ÖPER TEYZELERİa.s.a.s.
saat 9 da hastaneye gittim nst ye bağlandım daha sonra nst sonucunu dr verdim kapının önünde içeri girmek için bekedim asistan çıkıp yeniden nst ye bağlanmamı bebeğin kalp atışlarını zayıf gördüğünü söyledi
ben o sıra kantine inip bişeyler atıştırıyım dedim belki karnım açtır hareket etmiyodur diye düşündüm nst ye bağlanmadan dr muayne için içeri çağırdı ultrasyona girdim ve dr bebeğin aşşağı indiğini bayramda sancım tutacağını ve kilosunun iyi olduğunu bebeği alması gerektiğini söyledi ve yatış işlemlerini yapmamızı söyledi ve ben tek başıma hastanedeyim eşim yanımda yok arkadaşla gitmiştim gözlerim doldu eve gidip gelliyim bari dedim 2 ye kadar hastanede olmamı söyledi dr
eve geldi duşumu aldım çantalarımızı aldık ve hastanenin yolunu tuttuk beni hazırlamaya başladılar bende bir heyecan oğlumda yanımda bana bakıyo ve ağlamaya başladım oğluma baktıkça önlüğü giydirdiler sonkez resim çekildim sedyeye yatırdılar ve odadan çıkarırken ben hüngür hüngür ağlıyorum oğlumda bana bakıp ağlıyo çok kötüydü o an
ameliyathaneye indim anestezi uzmanı genel anestezi yapamıyacağını söyledi spinal anestezi yapacaz dedi ben bi şoka daha girdim ben yapamam dayanamam dedim ama genel yaparsak masadan kalabilirsin dediler çünki 6 saatlik açlık olması gerekiyormuş herneyse belimden iğneyi yaptılar ve ben ayaklarımı hissetmiyodum artık ameliyat başladı
efsamı çıkardıkları an karnımda bir boşluk hissettim o sıra ordaki elemanların ay ne güzel bebek aynı japonlara benziyo dediler ben bi heyecanla bana ne zaman gösterecekler diye bekliyom o sıra ben ağlamaya başladım kızımı yanıma getirdiler öptüm kokladım o an bütün herşeyi unuttum kızımı görünce çokmu uzattım anlamadım ya yarım saat dikişlerim sürdü odaya çıkardılar beni kızımla 9 aylık maratonu bitirdik artık meleğim kucağımda
kızım 38+2 de 3730 gr 50 cm
HEPİNİZİN ELLERİNDEN ÖPER TEYZELERİa.s.a.s.
Son düzenleme: