iyi geceler,
akşam koltukta uyuklamaya başlamiştim yatağa gittim birşey düşdü aklima uykum kacdi.
kalkdim yazdim unutmadan:
Güneşi ve denizi seviyorum..
Güneş...doğduğunda benimde içimde
bir güneş doğar..
sanki dünyayi yeni görüyormuş gibi
dişariyi keşfetmek için sabirsizlanirim..
kalbimde çiceklerin acmasini sağlar..
kipir kipir duramam kendimi
güneşe atarim..
Güneş ,beni isitir...güneşlenmek bana huzur verir ,beni güclendirir..
Güneşiz yaşamam ,güneşi seviyorum....
Deniz ...deniz bir başka sevgi
yeşil mavi rengiyle ,kumsaliyla
gözümü şenlendirir..
dalgarin sesi ,sanki en sevdiğim muzik
oynuyor gibi dinlemeye doyamam
dalgalara birakirim kendimi
denizin suyu bana güzellik katar
ohh..keşke birde içilir olsaydi....
Denizide seviyorum..
SEN benim güneşim ve denizimsin..
Sensiz yaşayamam seni seviyorum..
Fakat çok uzun güneşte kalmak yakar..
canimi acitir...
Denize kendini savunmasiz biraktinmi
boğulursun ,seni alir diyarlara...
SEN benim güneşimdin denizimdin..
güvendim,güvenerek savunmasiz
kendimi sana biraktim..
Canim yandi...
Boğuluyorum...
Denizin girdabinda boğuşuyorum..
canim yansada boğulsamda ..
güneşi de denizi de hala seviyorum...
Bu ayri bir kita:
Hayatimin en büyük güveni..
Hayatimin en büyük aşk tutkusu..
Hayatimin en büyük sevgisi..
Hayatimin en büyük bağasi..
Hayatimin en büyük hayal kirikliği...
...............sen.............
Maksattim şiircilik yapmak değildi becerememde.
Benim bir derdim var "fazla sevmek"