Selamlar günü bitiriyoruz, birazdan beyimle bir kahve içeceğim.
Efendim şöyle ki
Sabah rutininden sonra mutfağı süpürdüm.
Ayakkabıları yıkadım.
Bir posta çamaşır yıkadım,sonra posta katladım kaldırdım. Askıda çamaşır yok
2 tepsi börek, 2 tepsi mayalı poğaça, 2 tepsi de simit poğaça yaptım
(3 çocukla birlikte yaptık, bu da ayrıca görülsün lütfen)
Uzun süre yeter beslenmelere.
Mutfağı birçok kez topladım. 2 kez daha süpürdüm.
Eşimle ortak çocukları yıkadık.
Ütü çamaşır son okul hazırlıkları yaptım.
Kocam 10 kilo domates aldı yarın içün şenlik var
Aklıma gelenler bunlar...
Aslında görünen / görünmeyen o kadar iş yapıyoruz ki değil mi?
Mesela marketten gelen domatesler poşeti delinmiş domates akmış ve bunu sonradan gördük, halı sildim ufak çaplı da olsa.
Çöpleri çıkarıp çöp kutusunu temizledim.
Havluları değiştirdim.
Kabında çay bitmiş,kuru çay doldurdum.
Çocukların tırnaklarını kestim.
Böyle aslında iş olmayan ama vakit alan bazen enerji sömüren, bazen sinir bozan, bazen üşengeçlik yaratan, bazen de çok da zor olmayan ufak tefek şeyler de yapıyoruz.
Öyle işte...
Neyse.. Okullar açılıyor.
İkizlerim 3. Sınıf oldu, çok heyecanlı bir şekilde uyudular.
Ben de heyecanlıyım.Şimdi yeni düzenimiz olur falan.
Herkese, herkesin evladına hayırlı bir eğitim öğretim yılı olsun.
Başarılarla dolu bir yıl.
Sağlıkla, iyi insanlarla, iyi yerlerde olsunlar...