Kızlar, bende duygusal yeme problemi var. Baş edemeyeceğim kadar büyük sorunlar olduğunda, işin içinden çıkamadığımda, umudum kalmadığında stresimi, üzüntümü yemek yiyerek bastırıyorum.
İradesizlik değil, mutluyken veya sadece baş edebileceğim kadar sorunum varken çok zayıflayabiliyorum. Eskiden ufak tefek konularda bile stres olur yemek yerdim. Ama sonra kendimi geliştirdim, bu konuyu hallettim. Ne güzel başardım diyordum. Ama sonra hayatımda çok fazla sorun çıktı ve neredeyse hiç umudum bile kalmadı. Eskisinden çok daha büyük sorunlar. Üzüntümü yemek yiyerek bastırmaya çalışıyorum.
İstiyorum ki hayatımda olanlarla yeme alışkanlığım arasında bir bağlantı olmasın. Hedefim bu. Sorunlar çözülür veya çözülmez. Sorunlar hep olabilir. Hedefim yeme alışkanlığımın buna göre değişmemesi, istikrarlı olması.
İçinizde veya tanıdıklarınızda duygusal yeme problemi olup bunu çözen var mı? Neler yaptınız/yaptılar? Şimdiden teşekkürler.