- 20 Haziran 2007
- 4.250
- 27
- 45
Önce sevdim..
Sevdiğimi öğrendim, sevebildiğimi farkettim: sevdikçe kendimi kainatla topladiğimi gördüm.
Affetmeyi öğrendim:
affetmenin, dostlarimi onla çarpmak olduğunu farkettim.
Pişman oldum...
Pişman olduğumu itiraf ettim, pişman oldukça, hatalarimi küçük, anlaşilir ve bağişlanabilir parçalara bölebildiğimi gördüm.
Hatirlamayi öğrendim:
Hatirladikça sevgilerimin karekökünü bulup, onlardan hüznü çikardiğimi farkettim.
Değer vermesini öğrendim:
Değer verdikçe sevgilerin küpünü bulup, onlari mutlulukla çarpabildiğimi gördüm.
iltifat etmesini öğrendim:
iltifat ettikçe, insanlarla aramdaki en kisa mesafenin bir tebessümün resmettiği eğri bir çizgi olduğunu gördüm.
Özür dilemesini öğrendim:
Özür diledikçe nefretin ve öfkenin sonsuza bölündüğünü, böylece darginliklarin limit sifira giderken yok olduğunu farkettim.
Aşik oldum,aşki tattim...
Böylece bir üçgenin iç açilarinin toplaminin 180 dereceyi aşip, bütün yamuklari kendi içinde barindira bildiğini gördüm.
Hüzünlendim...
Hüznü sevdim, hüznün kalbime dokunmasina izin verdim.böylece bütün mutluluklarin ve zevklerin sonunda ayrilik çizgisine teğe geçip geri döndüğünü gördüm.
Ve bir gün öleceğim...
Kesinlikle öleceğim ve öldüğüm gün anlayacağim ki, yaşadiğim hayat, paydasi sonsuz olan basit bir kesirden ibaremiş. kesrrin payinda ne olursa olsun, ne kadar çok şey biriktirmiş olursam olayim, hepsi son işlemde sifira eşitleniyor.kesrin üzerine , yani bu dünyaya, sonsuzluk içinden bir şeyler koymam gerekiyor. yoksa elde var sifir.
Tüm bu işlemlerin sağlamasini yapmak isterseniz,
kalbinize bir bakin...
sevgilera.s.
Sevdiğimi öğrendim, sevebildiğimi farkettim: sevdikçe kendimi kainatla topladiğimi gördüm.
Affetmeyi öğrendim:
affetmenin, dostlarimi onla çarpmak olduğunu farkettim.
Pişman oldum...
Pişman olduğumu itiraf ettim, pişman oldukça, hatalarimi küçük, anlaşilir ve bağişlanabilir parçalara bölebildiğimi gördüm.
Hatirlamayi öğrendim:
Hatirladikça sevgilerimin karekökünü bulup, onlardan hüznü çikardiğimi farkettim.
Değer vermesini öğrendim:
Değer verdikçe sevgilerin küpünü bulup, onlari mutlulukla çarpabildiğimi gördüm.
iltifat etmesini öğrendim:
iltifat ettikçe, insanlarla aramdaki en kisa mesafenin bir tebessümün resmettiği eğri bir çizgi olduğunu gördüm.
Özür dilemesini öğrendim:
Özür diledikçe nefretin ve öfkenin sonsuza bölündüğünü, böylece darginliklarin limit sifira giderken yok olduğunu farkettim.
Aşik oldum,aşki tattim...
Böylece bir üçgenin iç açilarinin toplaminin 180 dereceyi aşip, bütün yamuklari kendi içinde barindira bildiğini gördüm.
Hüzünlendim...
Hüznü sevdim, hüznün kalbime dokunmasina izin verdim.böylece bütün mutluluklarin ve zevklerin sonunda ayrilik çizgisine teğe geçip geri döndüğünü gördüm.
Ve bir gün öleceğim...
Kesinlikle öleceğim ve öldüğüm gün anlayacağim ki, yaşadiğim hayat, paydasi sonsuz olan basit bir kesirden ibaremiş. kesrrin payinda ne olursa olsun, ne kadar çok şey biriktirmiş olursam olayim, hepsi son işlemde sifira eşitleniyor.kesrin üzerine , yani bu dünyaya, sonsuzluk içinden bir şeyler koymam gerekiyor. yoksa elde var sifir.
Tüm bu işlemlerin sağlamasini yapmak isterseniz,
kalbinize bir bakin...
sevgilera.s.
