Bazen insanların yanında sönük kaldığımı ve söylemek istediklerimi söyleyemediğimi düşünüyorum. Haksizliga uğradığimda yeterince kendimi savunamiyorum ya da karsimdakinin soyledigine cok katilmasamda onu onaylarken buluyorum kendimi. Aklımda hep kendi fikrimin yanlış olma ihtimali oluyor.
Böyle olduğu için bi karar aldım. Artık insanlara beni üzen şeyleri söyluyorum. Kişilerin fikirleri dogru gelmiyorsa onaylamamaya calisiyorum Cok rahatlatiyor. İnsanlar artık görmezden gelmiyor.
Ama sorun şu ki ne diyeceğimi bilmiyorum. Aklıma gelmiyor.
Mesela bugün kızımla arkadaşı koşarken carpistilar kızımın burnu kanadı. Diğer çocuğun da suçu yok tabiki. Ancak annesinin gelip iyi mi diye bakmasını beklerdim. Ama yapmadi.
Ben çocuğumu hem sakinlestiriyorum hemde hızlı kosmamasini söylerken o bisey yapmadı.
Hiç birsey diyemedim kadına ama bozuldum. Siz böyle durumlarda ne yapıyorsunuz. Tavsiyeleriniz var mi?
Böyle olduğu için bi karar aldım. Artık insanlara beni üzen şeyleri söyluyorum. Kişilerin fikirleri dogru gelmiyorsa onaylamamaya calisiyorum Cok rahatlatiyor. İnsanlar artık görmezden gelmiyor.
Ama sorun şu ki ne diyeceğimi bilmiyorum. Aklıma gelmiyor.
Mesela bugün kızımla arkadaşı koşarken carpistilar kızımın burnu kanadı. Diğer çocuğun da suçu yok tabiki. Ancak annesinin gelip iyi mi diye bakmasını beklerdim. Ama yapmadi.
Ben çocuğumu hem sakinlestiriyorum hemde hızlı kosmamasini söylerken o bisey yapmadı.
Hiç birsey diyemedim kadına ama bozuldum. Siz böyle durumlarda ne yapıyorsunuz. Tavsiyeleriniz var mi?
