Duygu dalgalanmalarım

hilarite

Guru
Kayıtlı Üye
4 Eylül 2009
322
622
303
İzmir
Doğum yapalı tam 25 gün oldu. Daha dogrusu sezeryan olalı. Neden normal doğum diye soran olur şimdi soruyoruz çünkü. Karsimizdakinin ruh halini düşünmeden herşeyi biz biliyormuşuz gibi soruyoruz çünkü. Ben de sorardım. Ne anlamsizmış karşınızdakini uzmekten başka biseye yaramıyormuş. Çünkü bekledik ve doğmadı.
Neyse şimdi 25 günlük gaz sancisi çekiyor, laktoz intoleransı çıktı. Bu aralar en çok kendimi suçluyorum. Az önce uyuyakaldigim için laktazini vermedim. Çünkü ac karina olmalı bir panikle uyandım 4 saat 15 dk dır uyuyor şekeri düştü diye uyandırıp emzirdim. Emzirirken farkettim. Allahım ben bu çocuğa iyi bir anne olamıyorum diyorum. O pozitif neşeli duygusal olarak güçlü bir anneyi hakediyor. Bense herşeye ağlıyorum doğumdan beri. Eşime de kızıyorum. Herkese herşeye ofkeliyim. En çok kendime. Bir gün icin de o kadar çok duyguya girip çıkıyorum ki. Çok yalnız hissediyorum. Yanimda kardeşim var ama duygusal yalnızlık bu.
 
Dogum yapali 25 gun oldu diyip daha dogrusu sezaryen olali diyorsunuz. Sezaryenin bir dogum sekli olduğunu siz kabul etmiyorsunuz once. Acı cekmediniz diye dogurmus sayılmadiginizi düsünmeyin. Vaktiniz durumunuz varsa terapi alin derim. Bu surec zor bir süreç. Hayatıma nerden geldi bu bebek diyorsunuz, agzi yok dili yok isteklerini aglayarak anlatiyor. Uyku duzemi yok, Herkeste bi cok bilmislik havası, sana kendini eksik hissettirmek icin ellerinden geleni yapiyorlar... daha neler neler... benim sana soyleyecegim seyler cok ise yaramaz ama gun icind3 sık sık ben yeterli bir anneyim de. Kendimi seviyorum ve onaylıyorum de. Zamanla iyi geldigini goreceksin.
 
Aynı sorunları bende yaşadım diyorsun ben bakamam ve daha önce bebek bakıcılığı ablamın kızları küçük kardeşimi görmüş biri olarak.geciyor sabır bebekle ilgilen sadece ve ona senden başkası güzel bakamaz bunu unutma ben hamileliğini bile yalnız geçirdim doğdu kızımız esim36 günlükken göreve gitti ve 6 aylıkken geldi.boyle şeyler düşünün eşiniz yanımızda bebeğimiz sağlıklı ve sen onun annesisin o yüzden kötü düşünme geçecek hepsi
 
Herkes aynı duyguları yaşıyor inanın. Ben doğum yaptığımda etrafımda yardım eden okadar kişi olmasına rağmen akşam olunca içime Bi hüzün çökerdi. Odaya girip 1 saat ağlardım. Sonra da şükretmiyorum, niye böyle mutsuzum diye vicdan azabı yapar bide ona ağlardım. Konum bile var hatta 🤣 Bebeğimi sanki yeterince sevmiyomuşum gibi gelirdi. Benimki de çok gazlı çok çok ağlayan Bi bebekti. 40 ınız çıkınca şuan hissettiklerinin hepsi geçiyo. Gerçekten lohusalık berbat bişey. Hala bazen yetemiyorum, İyi bir anne olamıyorum gibi hissettiğim oluyo tabi ki. Zaten Annelik sürekli Bi endişe hali bence. İnsanların söylediklerini duymayın bu süreçte. O sizin çocugunuz ve kimse sizden daha çok düşünemez, kimse sizden daha çok sevemez, kimse sizden daha iyi bakamaz.
 
Kızlar herbirinize tek tek teşekkür ederim. Damdan düşenin halinden damdan düşen anlatmış. Yorumlariniz beni daha iyi hissettirdi. Sevgiler..
 
Back