dushekimi88 / Kendi Şiirleri

Düş Ebesi



uzun zaman oldu değmeyeli elime gönül telim...
zamanın kasvetli çıldırışına inat
susuyorum...!!

nerde açık pencere bulsa,
öleceğini bile bile
kanatlarıyla yalıyor camları sükun kelebeği...

sırtında aşkın tarifsiz ağrısı
kör bir bıçağın
körelmiş bir nasırı törpüleyişinden daha çok acılı....

söyle...
hangi fırtına bu saçlarımı dağıtan?

zamansız çalınan kapı zillerinin arkasına yaslanmış
"yine bekleriz"lerin yalancı sevimliliği...

aslında "evde yokuz"..

"olmayacağız"kalp tamir olana kadar...

kapı arkasına ağ yapan örümcekten daha az huzurluyum bu aralar
daha az saniyeyle inatlaşıyor kalp atışlarım
hep iken;
hiç gibi birşey ...

devrik cümlelerin birbirine sırnaşık halleri
terletiyor avuçlarımı...

yorgunum...
sebepsiz "mut"suzum birazda
"hal"sizim az biraz...
yada
hiç bilinmedik "hal"lerdeyim

gönülll..
deve cüce oynamaktan felç olmuş bir oyunbozansın bu gece

neye dokunsan "don"
neye dokunsan" ateş..."

hani"elma dersem"çıkacaktın?


hayat söylermisin bana


yinemi beni ebe yaptın?

(düşhekimi)