Bence de bu çok büyük bir sorumluluk. Buna hazır olmadığınızı ne yazık ki ifadelerinizden anlıyorum. Bu tarz evliliklerde çocuk olarak göremiyor çoğunlukla insanlar, aksine kuma olarak, eski eşle arada bağ olarak görüyor ve inanılmaz bir kıskançlık duyuyorlar.
Kesin sevmemiştir eski eşini.Merhabalar sırf bu durum içime dert olduğu için üye olup yazmak istedim. İllaki benim gibiler vardır görüşlerinizi merak ediyorum. 25yaşındayım hiç evlenmedim .Sevgili olduğum adam 31yaşında başından bir evlilik geçmiş bir de küçük kızı var bir sene evli kalmış anlaşamayıp ayrılmış zaten görücü usulü sevmeden evlenmiş. Kadınla hiç bir şekilde görüşmüyor biliyorum zaten hergün beraberiz ama ayda iki üç kez kızını görüyor. Adam beni cok seviyor el üstünde tutuyor kıymetimi biliyor ona cok güveniyorum o konuda bi sıkıntım yok. demek istediğim ben bekarım o evlenmiş boşanmış diye benm de derdim yok fakat ailemin hala haberi yok ve tepkilerinden korkuyorum söylemeye cesaretim yok karşı çıkacaklarını adım gibi biliyorum ne yapmalıyım aileme söylerken nasıl bir yol izlemeliyim fikri olan varsa lütfenn
bukadın hiç evlenmeyeckmi sizce ?emin olun sevgiliniz üvey baba yanına bırakmaz kız cocugunu yanına alır haklıolarak belkide kadının haytaına giren kişi çocugu sürekli istemeyeck yanındaKızla annesi uzak bi ile taşındılar kız hep annesiyle yaşayacak ama annesinin başına bişey gelirse ne yapcaz dedim o zaman alıcaz tabiki dedi zaten bende okadar kötü kalpli bi insan değilim tabiki alırız dedim ama içten içe öyle bir şey olmasın diye de dua ediyorum
Kızla annesi uzak bi ile taşındılar kız hep annesiyle yaşayacak ama annesinin başına bişey gelirse ne yapcaz dedim o zaman alıcaz tabiki dedi zaten bende okadar kötü kalpli bi insan değilim tabiki alırız dedim ama içten içe öyle bir şey olmasın diye de dua ediyorum
Bu başlarda bana imkansız geliyordu kendim de ikna olmamıştım asla kabul edemem böyle birşeyi diyordum. Sonradan ikna oldum sevdim güvendim onunla herşey kolay olacakmış gibi geldi ama bu sıralar ailemin yanına geldim ve kafam karışmaya başladı hiçbirşeyden haberleri olmamasına rağmen bana şimdi bile zor geliyor vicdan yapıyorum gelecek günleri düşündükçe kalbim sıkışıyor nasıl söyleyeceğim diyorum.
Allah senden razı olsun önce onu söyleyeyim. Bi de tatlım eşin ölmesiyle, ayrılmak; bunlar çok farklı şeyler. Çocuk mecbur ( ve tabi ki senin şefkatin sayesinde) sana bağlanmış. Konu sahibinin durumu farklı, bu çocuğun bir annesi var zaten ve konu sahibini senin evladının seni benimsediği gibi kabullenip benimsemesi çok zor. Kaldı ki konu sahibinin de aklında şüphe çok ve hazır hissetmiyor. Hayırlısı diyelim. Rabbim yuvanın huzurunu daim etsin tatlımBen varım...
Ben hiç evlenmemistim,eşimin eski eşi vefat etmiş.
Bir de evladı var, 4 yıldan fazla ben bakıyorum herşeyiyle ilgileniyorum şimdi 2. Sınıfa geçecek ve öğretmeni bile karne günu öğrendi öz annesi olmadigimi. Hiç kimseye söylemiyorum çocuğumda söylemiyor. Tabi ki başta zorluk oldu ama öyle bakmak ile ilgili değil. Ufakti ve beni tanıyana hissedene kadar gel gitleri oldu için de ama şimdi birbirimizi çok iyi anlıyoruz.
Eşimi çok seviyorum, tek bir kez bile " benim evladım değil" demedim.
şimdi evladım bana" sensin öz annem" diyor, bana yetiyor bu.
Eşim ikimizi koyun koyuna görünce bize nasıl baktığını anlatamam..
Bu da tüm sıkıntıların üstesinden geliyor.
Demem o ki sevgilinin evladını gerçekten seversen onun arkadaşı gibi olman bile kafi o zaman sorun olmaz.
Sen sevgilinden ve kendinden hala emin değilsin.
Çünkü herkes bana " zor olur yapamazsin" dedi ama dinlemedim, iyi ki dinlememisim.
Allah senden razi olsun senden, hem bu dunyada hem diger dunyada en iyisi heyse onu versin sanaBen varım...
Ben hiç evlenmemistim,eşimin eski eşi vefat etmiş.
Bir de evladı var, 4 yıldan fazla ben bakıyorum herşeyiyle ilgileniyorum şimdi 2. Sınıfa geçecek ve öğretmeni bile karne günu öğrendi öz annesi olmadigimi. Hiç kimseye söylemiyorum çocuğumda söylemiyor. Tabi ki başta zorluk oldu ama öyle bakmak ile ilgili değil. Ufakti ve beni tanıyana hissedene kadar gel gitleri oldu için de ama şimdi birbirimizi çok iyi anlıyoruz.
Eşimi çok seviyorum, tek bir kez bile " benim evladım değil" demedim.
şimdi evladım bana" sensin öz annem" diyor, bana yetiyor bu.
Eşim ikimizi koyun koyuna görünce bize nasıl baktığını anlatamam..
Bu da tüm sıkıntıların üstesinden geliyor.
Demem o ki sevgilinin evladını gerçekten seversen onun arkadaşı gibi olman bile kafi o zaman sorun olmaz.
Sen sevgilinden ve kendinden hala emin değilsin.
Çünkü herkes bana " zor olur yapamazsin" dedi ama dinlemedim, iyi ki dinlememisim.
Çok teşekkürler güzel düşüncelerin için. Ve yürekten Amin diyorum.Allah senden razı olsun önce onu söyleyeyim. Bi de tatlım eşin ölmesiyle, ayrılmak; bunlar çok farklı şeyler. Çocuk mecbur ( ve tabi ki senin şefkatin sayesinde) sana bağlanmış. Konu sahibinin durumu farklı, bu çocuğun bir annesi var zaten ve konu sahibini senin evladının seni benimsediği gibi kabullenip benimsemesi çok zor. Kaldı ki konu sahibinin de aklında şüphe çok ve hazır hissetmiyor. Hayırlısı diyelim. Rabbim yuvanın huzurunu daim etsin tatlım
Allah senden razi olsun senden, hem bu dunyada hem diger dunyada en iyisi heyse onu versin sana
olmesiyle bosanmasi farkli seyler ama o kesin