Arkadaşlar. Biraz uzun olcak ama kusuruma bakmayın. Moralim çok bozuk, ağlamaktan harap oldum. Birile tanıştım, görür görmez bu benim evlencegim adam dedim. oda bana ilk gün hayalimdeki insan sensin demişti. yıllardır hayatina kimse almamiş, sonunda benimle görüştü ve yakındık. aramiz cok iyidi, ama hep bizden nasil olcak diyordu. Bende kültürler farkli diye öyle diyor sanıyordum. o lafları sevdiğim çocuğun ailesi yüzündenmiş, ailesi kendi yakın çevresinden kimse alsin istiyormus. Abileri bile istediği kızı alamamışlar. sanirim benimle olan ilişkisini duydular ve baskı yapmaya başladılar. İstemiyorum dedikce kavga çıkıyormuş kaç zamandır bunlarla uğraşmış ve tamam tanışcam kizla Yeterki üstüme gelmeyin demiş. Geldi bana anlatı, sen istiyorsan hayırlı olsun dedim ve kalktım, elimden tutu dönüp gitme desteğine ihtiyaçım var istemiyorum ama mecburum Galiba hayırlısı bu dedi. Biraz kafamı toplamak için zaman istedim ama kaldıramıyorum. üzülmeni istemiyorum diyor. Herşey nasıp kısmet derler ama gücüme gidiyor bu sebeble kopmak.. Nolur yardım edin bildiğiniz dualar varmı?