BU BÜYÜK HEYECANI YAŞARKEN BİZLERİ KUTLAYAN TEBRİK EDEN VE O GÜZEL DUALARINI ESİRGEMEYEN TÜM ARKADAŞLARIMA çok teşekkür ederim
sizlerle doğum hikayemi paylaşayım...
kızımı sezeryan ile dünyaya getireceğim için
son doktor kontrolünde 3 eylül olarak doğum tarihine karar vermiştik..
21 ağustosta kızımın boyunu kilosunu öğrenmek onu ultrasonda son bi defa daha görebilmek için doktora gittik...nst için sıra bekledik ve sıramız geldi...nst raporunu alıp doktorumuzun yanına indik...ama sanki bişeyler içimde kıpır kıpır oluyordu...kalp atışlarımda tuhaf bir hızlanma hissediyordum.. doktorumun yüz ifadesi birden değişti ve çok sancın var mı diye sordu.....!!!!! "HAYIR" dedim...çünkü hiç sancı hissetmiyordum...muayene edelim bi bakalım dedi...muayene sonrasında 5 cm açılma olduğunu her an suyumun geleceğini söylediğinde panik heyecan ve korku karışımı bi hal aldı içim....peki ne olacak bu hafta doğum yapar mıyım diye sordum????45 dakika içinde ameliyata alıyorum seni hemen odana çık hazırlan dedi doktorum...hıçkıra hıçkıra ağlasam mı kahkalar atarak gülsem mi bilemedim...şaka gibiydi sanki....eşim ve ben dr odasından çıkarken birbirimize bakıp tek kelime bile edemedik...donmuş kalmıştık...ne annem yanımdaydı ne de bebeğimin eşyaları....ve evim hastaneye 40 dakika kadar uzaktı...eve kim gidecek yanımda kim kalacak derken kendimi hemşirelerin ellerinde buldum..eşim apar topar taksi tutup eve gitti..ama anahtarı bende unuttuğunu eve varınca anlayıp çilingir aramak zorunda kalacağını bilemiyordu tabi...bense kendimi tamamen bıraktım hemşirelere..sonda lavman damaryolu açımı serum derken ameliyat önlüğünü giymiştim bile...geri dönüş yoktu artık...ameliyat masası geldi ve ben hiç tanımadığım ilk defa gördüğüm kişilerin allah yardımcın olsun söylemleri ile ameliyathaneye indirildim...spinal epidural kombine sezeryan ile dünyaya gelecekti kızım ve ben korkudan adeta titriyordum...ilk defa bir ameliyathane görüyordum ve öylesine şaşkındım ki ne diyeceğimi bilemiyor belki de saçma sapan sorular soruyordum:)
10 dakika sonra kızımın ilk ağlama sesiyle kendimi toparladım gerçekten anne olduğumu hissettim ve mutluluktan gözyaşlarına boğuldum..öyle güzeldi ki....hayal gibi rüya gibi..kızım zeynebim 9 aydır tekmelerini hissettiğim bebişim yanıma gelmiş o kapkara gözleri ile bana bakıyordu...ameliyat bitti eşim yetişmişti ve biz artık anne baba olmuştuk...sonrası malum...2 gece hastanede kaldık ve taburcu olduk...şimdi kızm 6 günlük ve biz çok iyiyiz...rabbim her isteyene her dileyene bu müberek geceler hürmetine anne olmayı nasip etsin...
TEKRAR HOŞGELDİN KIZIM..