Merhaba arkadaşlar son günlerde hiç keyfim yok.burası benim evim gibi oldu içimi rahat rahat dökebiliyorum.tavsiyeleriniz bana hep yol gösterdi.derdimi kısaca anlatmaya çalışacağım.
Lise son sınıfta hoşlandığım çocukla 5 yıl sonra f.booktan konuşmaya başladık.ben başta normal arkadaşım gibi davrandım ama onun niyeti baştan belliydi.lisede de sessiz sakin ama çapkın bi çocuktu. serseriliğiyle değil masumiyetiyle etkiliyodu kızları diyelim.o zamanlar ondan hoşlandığımı biliyormuş ama ilişkisi olduğu için bana arkadaş gibi davranmış.sonraları o da benden hoşlanmış ama okul bitmiş maalesef
neyse biz 28 şubattan beri konuşuyorduk.ilk ay hiç yüz vermedim.whatsaptan o yazınca yazıyodum bazen yazmıyodum bile.bu baya uğraştı benim için.1 ay sonra beni sevdiğini söyledi.ben tam emin olmadan bir şey söylemek istemedim.ama o konuştuğumuz süre boyunca hiç çekinmedi sevdiğini söylemekten.bana göre daha ilgiliydi daha çok seviyodu.ben de yavaş yavaş duvarlarımı alçalttım.onun ilgisi sevgisi samimiyeti beni ikna etti.gerçekten çok düzgün bi çocuk o kadar uygunuz ki birbirimize.en önemlisi güveniyodum ben ona.
emlak işiyle uğraşıyor yaz gelince işleri yoğunlaştı ilgisi azalmadı ama bana ayırdığı vakit azaldı özellikle son 3 hafta.ben de ilgi düşkünü bi insanım.bana daha çok vakit ayırası gerektiğini söyledim.konuştum.tatlı dille anlattım en olmadı trip attım.o da farkındaydı ama bi çabası yoktu.işi bırakamam diyodu.ama sabah 8 akşam 9 iş,eve gitmesi 10bucuk sürekli misafirleri oluyodu sonrada yorgunluktan uyuyup kalıyodu.
bu konu yüzünden bi kaç kere soğuk davrandım ona.konuşmadım.
"seni kaybetmekten çok korkuyorum dedi.değerlisin benim için.sanki hep benimleymişsin benimmişsin gibi.çok değerlisin benim için seni seviyorum demesen de ben söylediğimde "bende" bile demesen de ben seni seviyorum" dedi
bende yelkenler suya tabi
ama son zamanlarda hiç göstermiyodu bunu bana.en son sınav stresiyle bitirelim.burda bırakalım dedim.önce şaşırdı hiç bir şey için zorlamam seni ama bu kararla bir çok şeyi yıktığının farkındasın di mi dedi.sn ilerde de böyle yaparsan bi ilişki yürütemezsin bunu da bil dedi.biliyorum ama istediğim hayal ettiğim bu değildi dedim ve bitirdim.kendine iyi bak dedik kapadık. 1 hafta oldu benle küs kalmaya bi gün dayanamayan adam bana yazmıyo.face twitter whatsapta ekli hala.resimlerimizi felan beğeniyoz:):) biiliyorum sen haksızsın diyeceksiniz ama bi de şu açıdan bakın:seven adam bu kadar çabuk vazgeçer mi?ne bileyim insan azıcık diretmez mi ya da tamam daha çok vakit ayırıcam demez mi?sanki o da bunu bekliyodu yani ne bileyim.ben kırıldım açıkcası.ayrıca bitirelim derken çok sert ve net değildim.açık kapı bıraktığımın farkındaydı.neyse 4-5 gün sonra dayanamadım ben nasılsın dedim buna hal hatır sorduk o kadar.sıcaktı öyle çok soğuk konuşmadı.ertesi gün de kandilimi kutladı.o kadar!
ben pişman oldum evet ama daha önce bu bölöfü yapmadığıma pişman oldum.ufacık bi tripte vazgeçecek bi adamla ben nasıl yola çıkayım ki? 23 yaşındayım ve bu benim ilk düzgün ilişkim olacaktı.hatta evlilik hayallerine bile karşılık veriyodum artık.şimdi onu arayasım var ama gözünde değerimi düşürmek istemiyorum ama cidden soru işaretlerim var.hiç mi özlemiyor?binlerce resmim var onda nebilim hiç mi bakmıyo sildi mi?samimi değil miydi hislerinde? ben sadece çok sevilmek istedim.benden hemen vazgeçmesi beni çok kırdı.
sizce arayıp yukarıdakileri ona da söyleyeyim mi?
okuyanlara ve yorum yapanlara şimdiden teşekkür ederim.
Lise son sınıfta hoşlandığım çocukla 5 yıl sonra f.booktan konuşmaya başladık.ben başta normal arkadaşım gibi davrandım ama onun niyeti baştan belliydi.lisede de sessiz sakin ama çapkın bi çocuktu. serseriliğiyle değil masumiyetiyle etkiliyodu kızları diyelim.o zamanlar ondan hoşlandığımı biliyormuş ama ilişkisi olduğu için bana arkadaş gibi davranmış.sonraları o da benden hoşlanmış ama okul bitmiş maalesef
neyse biz 28 şubattan beri konuşuyorduk.ilk ay hiç yüz vermedim.whatsaptan o yazınca yazıyodum bazen yazmıyodum bile.bu baya uğraştı benim için.1 ay sonra beni sevdiğini söyledi.ben tam emin olmadan bir şey söylemek istemedim.ama o konuştuğumuz süre boyunca hiç çekinmedi sevdiğini söylemekten.bana göre daha ilgiliydi daha çok seviyodu.ben de yavaş yavaş duvarlarımı alçalttım.onun ilgisi sevgisi samimiyeti beni ikna etti.gerçekten çok düzgün bi çocuk o kadar uygunuz ki birbirimize.en önemlisi güveniyodum ben ona.
emlak işiyle uğraşıyor yaz gelince işleri yoğunlaştı ilgisi azalmadı ama bana ayırdığı vakit azaldı özellikle son 3 hafta.ben de ilgi düşkünü bi insanım.bana daha çok vakit ayırası gerektiğini söyledim.konuştum.tatlı dille anlattım en olmadı trip attım.o da farkındaydı ama bi çabası yoktu.işi bırakamam diyodu.ama sabah 8 akşam 9 iş,eve gitmesi 10bucuk sürekli misafirleri oluyodu sonrada yorgunluktan uyuyup kalıyodu.
bu konu yüzünden bi kaç kere soğuk davrandım ona.konuşmadım.
"seni kaybetmekten çok korkuyorum dedi.değerlisin benim için.sanki hep benimleymişsin benimmişsin gibi.çok değerlisin benim için seni seviyorum demesen de ben söylediğimde "bende" bile demesen de ben seni seviyorum" dedi
bende yelkenler suya tabi
ama son zamanlarda hiç göstermiyodu bunu bana.en son sınav stresiyle bitirelim.burda bırakalım dedim.önce şaşırdı hiç bir şey için zorlamam seni ama bu kararla bir çok şeyi yıktığının farkındasın di mi dedi.sn ilerde de böyle yaparsan bi ilişki yürütemezsin bunu da bil dedi.biliyorum ama istediğim hayal ettiğim bu değildi dedim ve bitirdim.kendine iyi bak dedik kapadık. 1 hafta oldu benle küs kalmaya bi gün dayanamayan adam bana yazmıyo.face twitter whatsapta ekli hala.resimlerimizi felan beğeniyoz:):) biiliyorum sen haksızsın diyeceksiniz ama bi de şu açıdan bakın:seven adam bu kadar çabuk vazgeçer mi?ne bileyim insan azıcık diretmez mi ya da tamam daha çok vakit ayırıcam demez mi?sanki o da bunu bekliyodu yani ne bileyim.ben kırıldım açıkcası.ayrıca bitirelim derken çok sert ve net değildim.açık kapı bıraktığımın farkındaydı.neyse 4-5 gün sonra dayanamadım ben nasılsın dedim buna hal hatır sorduk o kadar.sıcaktı öyle çok soğuk konuşmadı.ertesi gün de kandilimi kutladı.o kadar!
ben pişman oldum evet ama daha önce bu bölöfü yapmadığıma pişman oldum.ufacık bi tripte vazgeçecek bi adamla ben nasıl yola çıkayım ki? 23 yaşındayım ve bu benim ilk düzgün ilişkim olacaktı.hatta evlilik hayallerine bile karşılık veriyodum artık.şimdi onu arayasım var ama gözünde değerimi düşürmek istemiyorum ama cidden soru işaretlerim var.hiç mi özlemiyor?binlerce resmim var onda nebilim hiç mi bakmıyo sildi mi?samimi değil miydi hislerinde? ben sadece çok sevilmek istedim.benden hemen vazgeçmesi beni çok kırdı.
sizce arayıp yukarıdakileri ona da söyleyeyim mi?
okuyanlara ve yorum yapanlara şimdiden teşekkür ederim.