Hayatta öyle insanlar vardır ki kötülüğe kafası çalışmaz içi hep melektir dolayısıyla bu kişiler hayatın her alanında duygusal zekalarınıda katarak kontrollü yaşadıkları söylensede,iyiler her zaman kazanır sözü üstüne basa basa telaffuz edilsede,gördüğüm bizzat üzücü bir durum var ki...Kötülük ve fesatlık güden insanlar her zaman iyileri eziyor ve sonuçta iyiler kaybediyor.Neden bu adaletsizlik fesat kişiler her yerde çoğunluk,iyiler ise azınlık olmuş durumda ve iyi olan arada kayboluyor gidiyor..O iyi yeri gelıyor işinden oluyor,yerı gelıyor fazla emek gösterıyor emeğini alamıyor,dürüst yalansız dolansız çalışıyor öyle degılde tam tersı muamele goruyor.En iyi olmasına ragmen farklı bir önceliği artısı olacagı yerde normalin altında şansslıklara hatta iftiralara maruz kalabılıyor...Sevgide aşktada bu böyle,seviyorsun aslında sevgiyi her anlamda fazlasıyla hakedıyorsun,güzelsin iffetlısın,çekicisin,doğalsın,melek gibisin,durusun safsın temızsın birinı saf ve temız duygularla sevıyorsun,onunda öyle sevdıgını zannedıyorsun öyle bır an gelıyorkı,sevdıgın ve sevıldıgın zannettıgın herşeyını gozu kapalı emanet ettıgın guvendıgın ınsan senı yaralayabılıyor terkedebılıyor.Evet ınsanoğlu gerçekten şaşırıp sapabılıyor.Fakat neden hep bunu birkötu iyiye yapıyor,onu kazanmak ıcın mucadele etmıyor kaybetmemekıcın enerjısını başka şeylere harcıyor,kırgınlıklara...Dogru yoldan sapıyor...Bir laf var iyi olmak kola adaletlı olmak zordur diye..Asla bencıl ve tembel degılım şükürcüyüm.Alçak gönüllüyüm ama bu devırde bu hep kullanıldı...Azla yetınıp çoğa göz koymadan mütevacilikle işlerı kabul ederken okadar emeğıme ve heyecanıma karsılık ınsanlar fesatlıklarıyla ve haksızlıklarıyla hepbırseyler gotumeye çalmaya kullanmaya sömürmeye ve o enerjımı sondurmeye çalıstılar.Anladımkı artık bızde ınsanlardan ıstemesını bılıcez bıseylerı hepkarsı tarafı bırrakarak tok gozlu ve alçak gonullu olmak ınsana hıcbır deger katmıyormus aksıne ezildıkçe eziliyorsun.Hep tek taraflı uyum sağlamak uzlaşmaya çalısmak kendını ucuza getırtıyormus kişiden goturuyormus.Burası evet fanı dunya ımtıhandayız yalan burası gerçek öbur tarafda....İnsanlar maddeye fazla takılıp manevıyattan insan kalbınden cok gıtgıde maddeye odaklanıyor ve çabuk tuketıyor artık aslında kısı kendını tuketıyor haberı yok...Bu ımtıhan dunyasına yenılenler kontrolden çıkıp ayrı bı dunyada yaşıyorcasına uzaklasıyorlar benlıklerınden ve dogruluklardan...İşte bende bu noktadayım..Çunku gerçekten serzenışteyım...Ama herşey güzeldusunmekten ve herşeye ragmen gulumsemekten vazgecmeyecegım çunku Yüce Allahın benı farklı kılan ve guzellığme guzellık katan bu ıyı ışığımı benı ben yapan bu saf ve masumıyetımı ...bana lutfetııgı ve benı ben yapan guzellık bu.. Masumıyetımı ve adaletımı hep surdurmekten,insani duygularımın zengınlıgınden ve kalıtemden ödun vermeyecegım asla...Allahda benı kendısınden başkasına muhtaç ettırmesın.vazgecmıyecegım durustlukten...sabırla Allahın bana bahşettıgı güzellıklere şükretmeye,huzuru doğrulukta bulmaya devam edeceğim.Kendımı kazanacağım kişiliğimi yada değerimi kaybedeceğime........Benı bır ben bılırım bırde yaradan...