- 17 Temmuz 2008
- 86
- 1
-
- Konu Sahibi edebiyatci_16
- #1
34 yaşındayım 9 yıllık evliyim. eşimdeki sperm hareketsizliği ve sayı azlığından dolayı mikroenjeksiyondan başka bebek sahibi olma yolumuz yok. 2003 yılında güneydoğuda bir şehirde (adını vermek istemedim) mikroenjeksiyon denendi bana. fakat anesteziye girerken beklemediğim bir şey oldu. anestezi uzmanı geldi ve bana şu açıklamayı yaptı
şimdi size bir .ğne yapacağım önce dudağınızın kenarı uyuşacak daha sonra kulaklarınız uğuldamaya başlayacak çan sesi gibi sesler duyacaksınız ondan sonra ise başınız dönecek hızlı dönebilir korkmayın !!!
aynen öyle oldu ve ben çok korktum kulağımda çanlar çalmaya tavan tepemde dönmeye başladı ve o sırada bana bir iğne daha mı vurdular anımsamıyorum aniden nefesim kesildi göğüs kafesim kırılacak gibi oldu ve ben hızla masadan kalkmaya çalışarak ben nefes alamıyorum kurtarın beni ölüyorum dedim o anda ağzıma bir şey kapatıp tamam uyuyorsunuz bunu koklayın dediler oradan soğuk bir hava geliyordu nefes aldım uyumuşum..
ben 2003 ten beri bu olayı unutmadım ve bir daha da tüpbebek denemedik bu korkumdan dolayı.defalarca farklı hastanelerle görüşmemize defalarca doktorlar bana bu bizim hastanemizde olmayacak demelerine rağmen tedaviye başlayamadım
ama artık başlamalıyım. öyle büyük bir iç çatışma yaşamaktayım ki hem çocuk istiyorum hem tüpbebek işlemindeki yaşadıklarımdan ürküyorum
bana yardımcı olabilir misiniz?geceleri uyuyamayacak kadar çok korkuyorum evet doktorumla falan görüşünce rahatlıyorum ama eve gelince tekrar üşüşüyor o anın hayali..mayısta deneyeceğiz mayısa kadar her gece rüyama mı girecek bu? karar verdiğimizden bu yana her gece rüyalarıma giriyor
ha..bir de.. bu mayısa kadarki bekleme sürecinde doktorumuz eşime keçiboynuzunu önerdi biz bu kürü ve pekmezini geçtiğimiz yıllarda denemiştik ama eşimde kürü değil de pekmezi işe yaradı
bana önerebileceğiniz bir şey var mı? fsh 12 çıktı yüksek herhalde anladığım kadarıyla. hayıt iyi demiş arkadaşlar nasıl kullanılıyor hayıt ? ya da başka çözüm önerileriniz var mı?
çok teşekkür ederim arkadaşlar. evet ben anestezi alırken oldukça stresliydim korkmuştum korkudan da olabilir diye düşünüyorum ama bana bunları yaşayacağımı söyleyen anestezi uzmanının kendisiydi ben nasıl korkmam?
zaten bunları hepsi yaşadı benimle aynı grupta tedaviye başlayanlar.(bizi grup olarak almışlardı yani her hastanede böyle mi yapıyorlar şimdiki doktoruma sormayı unuttum bunu onlar da böyle mi yapacaklar diye)
bana lucrin vurmaya başlamışlardı adetim gecikti sonra benimle aynı gruptaki hastaların adeti geldi onlar kalça iğnelerine başlamışlardı.
benim reglim gelince diğer grubu beklemek zorunda kaldım 1 haftadan fazla lucrin vurdular bana devam ettiler yani.ben diğer grupla devam ettim yani bir sonraki grup bana yetişince kalça iğnelerine başlayabildim.
3 martta başlayan tedavim 3 mayısta aldığım negatif sonucuyla sona erdi
yani ilk lucrini 3 martta vurmuşlardı 21 nisanda transferim yapıldı
İNANIN DERDİM NEGATİF SONUÇ BİLE DEĞİL ŞU ANDA ANLATABİLİYOR MUYUM? BEN İLK TEDAVİMDE ÖYLE YIPRANDIM YIPRATILDIM Kİ(
34 yaşındayım 9 yıllık evliyim. eşimdeki sperm hareketsizliği ve sayı azlığından dolayı mikroenjeksiyondan başka bebek sahibi olma yolumuz yok. 2003 yılında güneydoğuda bir şehirde (adını vermek istemedim) mikroenjeksiyon denendi bana. fakat anesteziye girerken beklemediğim bir şey oldu. anestezi uzmanı geldi ve bana şu açıklamayı yaptı
şimdi size bir .ğne yapacağım önce dudağınızın kenarı uyuşacak daha sonra kulaklarınız uğuldamaya başlayacak çan sesi gibi sesler duyacaksınız ondan sonra ise başınız dönecek hızlı dönebilir korkmayın !!!
aynen öyle oldu ve ben çok korktum kulağımda çanlar çalmaya tavan tepemde dönmeye başladı ve o sırada bana bir iğne daha mı vurdular anımsamıyorum aniden nefesim kesildi göğüs kafesim kırılacak gibi oldu ve ben hızla masadan kalkmaya çalışarak ben nefes alamıyorum kurtarın beni ölüyorum dedim o anda ağzıma bir şey kapatıp tamam uyuyorsunuz bunu koklayın dediler oradan soğuk bir hava geliyordu nefes aldım uyumuşum..
ben 2003 ten beri bu olayı unutmadım ve bir daha da tüpbebek denemedik bu korkumdan dolayı.defalarca farklı hastanelerle görüşmemize defalarca doktorlar bana bu bizim hastanemizde olmayacak demelerine rağmen tedaviye başlayamadım
ama artık başlamalıyım. öyle büyük bir iç çatışma yaşamaktayım ki hem çocuk istiyorum hem tüpbebek işlemindeki yaşadıklarımdan ürküyorum
bana yardımcı olabilir misiniz?geceleri uyuyamayacak kadar çok korkuyorum evet doktorumla falan görüşünce rahatlıyorum ama eve gelince tekrar üşüşüyor o anın hayali..mayısta deneyeceğiz mayısa kadar her gece rüyama mı girecek bu? karar verdiğimizden bu yana her gece rüyalarıma giriyor
ha..bir de.. bu mayısa kadarki bekleme sürecinde doktorumuz eşime keçiboynuzunu önerdi biz bu kürü ve pekmezini geçtiğimiz yıllarda denemiştik ama eşimde kürü değil de pekmezi işe yaradı
bana önerebileceğiniz bir şey var mı? fsh 12 çıktı yüksek herhalde anladığım kadarıyla. hayıt iyi demiş arkadaşlar nasıl kullanılıyor hayıt ? ya da başka çözüm önerileriniz var mı?
çok teşekkür ederim arkadaşlar. evet ben anestezi alırken oldukça stresliydim korkmuştum korkudan da olabilir diye düşünüyorum ama bana bunları yaşayacağımı söyleyen anestezi uzmanının kendisiydi ben nasıl korkmam?
zaten bunları hepsi yaşadı benimle aynı grupta tedaviye başlayanlar.(bizi grup olarak almışlardı yani her hastanede böyle mi yapıyorlar şimdiki doktoruma sormayı unuttum bunu onlar da böyle mi yapacaklar diye)
bana lucrin vurmaya başlamışlardı adetim gecikti sonra benimle aynı gruptaki hastaların adeti geldi onlar kalça iğnelerine başlamışlardı.
benim reglim gelince diğer grubu beklemek zorunda kaldım 1 haftadan fazla lucrin vurdular bana devam ettiler yani.ben diğer grupla devam ettim yani bir sonraki grup bana yetişince kalça iğnelerine başlayabildim.
3 martta başlayan tedavim 3 mayısta aldığım negatif sonucuyla sona erdi
yani ilk lucrini 3 martta vurmuşlardı 21 nisanda transferim yapıldı
İNANIN DERDİM NEGATİF SONUÇ BİLE DEĞİL ŞU ANDA ANLATABİLİYOR MUYUM? BEN İLK TEDAVİMDE ÖYLE YIPRANDIM YIPRATILDIM Kİ(
özel bir hastahaneydi üstelik( evet grup halinde yaptılar ben zavallı ne bileyim iş hep böyle sandım çaresizdim. 3 yıllık evliydik o zaman ve çocuğumuz olmuyordu güneydoğuda görev yapıyorduk oradaki en yakın hastahane (ve oldukça iyi olduğu söylenen bir yerdi) de denedim. ama doktorumuz istanbuldan geliyordu dolayısıyla orada iğneleri vurup bizi tedaviye başlayan doktor ayrı, yumurta toplama ve transfere gelen doktor ise istanbuldan gelen başka bir doktordu.
benim lucrinin dozu yüksek gelip de adetim başlamayınca , benim gruptakiler beni geçince yani, bir sonraki grubu beklemek zorunda kaldım(
şimdi düşünüyorum da keşke keşke o tedaviyi o anda bıraksaymışım hiç güvenmedim doktıruma ve hastaneye hiç hiç..niye devam ettim bilmiyorum zaten grubumuzda 6 da 6 başarısızlık oldu hiçbirimiz de hamile kalamadık hatta ben orada tedavideyken bir kadın geldi oraya ona gebelik testi sonunda hamile değilsin demişler ama hamileymiş( yüreğinin sesine kulak vermiş başka doktorlara gitmiş ve bebeği kucağındaydı oradakilere göstermeye gelmişti (
ha..bir de tüpbebek merkezindeki yetkili hemşire biz tam yumurta transferine giderken "hadi allah yüzünüze baksın "DİYE GARİP BİR ACIMA İFADESİYLE DUA ETTİ İNANLIMAZ KÖTÜ HİSSETMİŞTİM KENDİMİ(