Bak güzel kardeşim, öncelikle tebrik ederim, hayırlı olsun. Kazasız belasız, uzatmasız mezun olursun umarım. Yurtta kalacaksan şu aileden ayrılma, yalnız hissetme psikolojisinden gidince kısa sürede kurtulursun bence çünkü yurtlarda hep başka şehirlerden senin gibi okumaya gelen bir sürü insan var. Çocuk değilsin artık yani endişelerini anlıyorum ama aileden ayrılma olayını bu kadar büyütme gözünü seveyim. Ben de 3 senedir başka şehirde okuyorum ve yurtta kalıyorum. Ben sonucumu öğrendiğim ilk an gitmeyeceğim dedim mesela. Ailem de gitme boşver o zaman dedi. Sonra düşündüm taşındım, gitmek zorundayım dedim ve aileme gideceğimi söyledim. Benim annem bana hiç karışmadı ama ağlamıştı ben gitmeye karar verince. Anneannem ve teyzem teselli etmişlerdi. Kayıttı, yurda yerleşmekti falan derken annemi otogarda otobüsüne bindirdim ve ben hiç bilmediğim o şehrin merkezine dolaşmaya falan gittim akşam saati tek başıma. Sonra yurda dönüp milletle de tanıştım, sohbetti falan derken üzülüp sızlanmaya zaman kalmadı. Günlerce ağlayan arkadaşlarım oldu, hep ben teselli ettim. İlk sene içinde zaman ilerledikçe bazen canım sıkıldı, ağlayacak duruma ben de geldim elbette ama annem falan yanımda yok diye değil. Yurt hayatı zordur, zaman zaman benim yurtta ne işim var, ben evimin rahatlığını istiyorum diye düşünüp sinirden ağlayasım geldiği zamanlar oldu. :) Tabi sonra herkesin nabzına göre şerbet vermeyi biliyorsun. Bütün yurt arkadaşımdır aslında ama sadece 2,3 dostum var oradan. Zaman çabuk geçiyor, geçmez dediğim zaman geçti ve mezuniyet kapıya dayandı. Üzülme yani. Yine de duygular ilginçtir bak, ben de mezuniyet törenimi gözümde canlandırınca duygulanıyorum, mezuniyette ağlayıp da rezil olmam umarım. :)
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
dertleşmem lazım...
- Konu Sahibi mrsmile
- Başlangıç Tarihi
- 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
Tesekkur ederim bu guzel yorumunuz icin ben duygularin hepsini cok tavanda yasayan bir insanim bir kararini tutturamiyorum endiseliyim belki bosa ama bilmiyorum tek basima oldugumda dusunmeden edemiyorum..Yeni nesil boyle mi acaba diye dusunuyorum; heyecanlarini, sevinclerini yasamak varken surekli endiseliler..
Iyi arkadas edinecek miyim yerine, ne guzel yeni arkadasliklar kurucam diye pozitif bakis acisina sahip olmak hayati hem daha guzel hem de daha kolay kilar. Endiseli degil yeri, zamani geldiginde tedbirli ve temkinli olun.
Aileden ayrilmak ilk zamanlar zor gelecek. Uzuleceksin ama sonra ilerde oyle guzel anilar biriktireceksin ki yaslaninca hayatimin en guzel yillariydi diyeceksin
Bence bunlarin hayalini kur ve basarinin tadini cikar. Tebrikler ve basarilar :)
- 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
Bende onlarin yaninda guclu durmaya calisacam kesin..
Kafamda o kadar sacma seyler varki sanki yurttaki insanlarin hepsi kotu sanki kimsayle anlasamiyacam hepsi sacma belki ama suan gercekten bunalimdayim sanirim atlatmam uzun surecek...
- 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
Üniversite icin gidecem ve ailemden ilk defa ayrilacam ilk defa baska bir memlekette tek kalmak beni endiselendiriyor...
Benim gibi kizlar olacak biliyorum belki onlarda benin gibi dusunuyor ama dediğim gibi dertlesmem lazim ve burasi bana iyi geldi yorumunuz icin tesekkurler
- 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
Cook tesekkur ederim inşallahHem liseyi hem üniversiteyi ailemden ayrı okudum. Şu an böyle endişelere kapılman çok normal. ama gidince sende göreceksin ki özellikle üniversitede , yurtta çok güzel arkadaşlıklar, anılar biriktiriyorsun. kendi ayakların üzerinde durmayı öğreniyorsun. tabi ki gitme günün yaklaştıkça böyle şeyler hissediliyor. inşallah çok güzel üniversite yılları seni bekliyodur , keyfini çıkar
Annem kac gundur bu konu acilinca hep degistiryor baska seyler konusuyor aslinda onlarin hareketleri beni cok uzuyor
- 25 Ağustos 2014
- 20.340
- 48.173
ben de cok zorlanmistim iş icin sehirdisinda 1 yil yasamak icin ayrildigimda.. ilk 1-2 ay gercekten zor.. ama orda duzenini kurup alisip bir de arkadas edinince, inan geciyor, Allah'in izniyle.. simdi ayrilik psikolojisi sana boyle vesveseler veriyor..merhaba kızlar ablalarım...
ben burayı bazen dertleşmek için kullanıyorum ve yine dertleşecek bir konum var...
başka bir şehre okumaya gideceğim iki gündür bunun farkındayım diyebilirim kazandığımı öğrendiğimde şokun etkisi iki hafta geçmedi ve şimdi ise gitme piskolojisi bana ağır geldi dün ağladım düşündüm durdum...
içinizden başka şehri yazmasaydın diyen olabilir ama şartlar bunu gerektirdi ablalarım...
aslında güçlü bir kişiliğim var ama duygusallığımı içimde kendi kendime yaşıyorum...
tek kızım arkadaşlarım var ama halimden anlayan yok anneme anlatsam üzülecek zaten gitmeme üzülüyor...
bende nasıl arkadaş edinecem nasıl iyi olup olmadığını anlayacam yurt nasıl olacak gibi gereksiz evhamlara kapıldım...
sonra hayata bırak dedim kendi kendime ...
bilmiyorum nasıl olacak nasıl bu piskolojiden kurtulacam annemden ayrılığa nasıl alışacam...
okuduğunuz için teşekkür ederim bir abla bir kardeş olarak benimle konuşursanız çook sevinirim
- 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
İnsallah bende boyle anarim cok tesekkur ederim
- 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
Evet canim aynen oyle ve hergun dusundukce bunaliyorum gozlerim doluyor ...
Gerçekten çok zor ayrilmak ve benim gibi disardan duygusuz gibi gozuken bir kiz bile huzunleniyorsa digerlerini dusunemiyorum ....
Ayrilirken guclu gorunecem onlara ama ailem gittikten sonra kendimi dusunemiyorum ...
- 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
Cok tesekkur ederim ve hayirli olsun sana
İste yurt yaşantısını bilmiyorum üniversite ortamini bilmiyorum gerci okuyanlarda bilmeyerek gitti iste ama bunlar gozume cok buyuyor icim bunaliyor ...
- 25 Ağustos 2014
- 20.340
- 48.173
ilk hafta zor gecer, sonra okul telasi oyalar biraz.. sonrasinda hemen bayram var Allah nasip ederse
o aralarda da biraz zorlanirsin.. ama gittigin yerde guzel arkadaslarin olursa memlekete gidislerin bile seyreklesir : ) biz calistigimizdan bekar evinde kaliyorduk ogretmen arkadaslarimla.. ilk zamanlar ben her hafta gidiyordum evime, yorgunluk filan umrumda degildi.. sonradan kaynasinca tatillerde hep kizlarlaydim ve gidislerim cok seyreklesmisti ankara'ya.. 3 yil oldu yaklasik, ozlerim o gunleri.. ama ilk gidisimde asla aklima gelmezdi oyle isinacagim sevecegim.. - 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
Evet aynen benimde oyle herseyin hep en kotusunu dusunurum hic buyuk beklentilerim olmaz bazen cok iyi olur bazende dusundugum gibi birde ben okullar acilinca 2 gun gidemeyecem korkum kizlar hemen kaynasir mi bundan korkuyorumilk hafta zor gecer, sonra okul telasi oyalar biraz.. sonrasinda hemen bayram var Allah nasip ederse
- 25 Ağustos 2014
- 20.340
- 48.173
2 gunde kaynasilan ortamlar yaramaz zaten bosver.. ben o dedigim zamanlarda, gittigim yerdeki arkadaslarim oranin eskisiydi, ben yeniydim, biz arkadas olduk.. onemli olan kafa denkligi.. Rabbim iyi insanlarla karsilastirsin.. cok dua etEvet aynen benimde oyle herseyin hep en kotusunu dusunurum hic buyuk beklentilerim olmaz bazen cok iyi olur bazende dusundugum gibi birde ben okullar acilinca 2 gun gidemeyecem korkum kizlar hemen kaynasir mi bundan korkuyorum
Son düzenleme:
Ailelerimiz bize göre bu konuda daha hassas oluyor haklisin bu konuda.. mesela annem beni 8 yıldır gönderiyor bu yıl 9. yilimiz olcak inşallah ama hala otogara kadar geliyo ve her seferinde sarıldığımızda ağlıyo.. biz yeni bi hayata gidiyoruz sonuçta ama arkada kalan olan, gönderen olan, otobüse bindirip aşağıdan el sallayan olan taraf olmak çok daha zor..Cook tesekkur ederim inşallah
Annem kac gundur bu konu acilinca hep degistiryor baska seyler konusuyor aslinda onlarin hareketleri beni cok uzuyor
- 14 Ekim 2014
- 3.265
- 3.577
4 yıl önce bende aynı soru işaretleriyle Çanakkale'me okumaya gelmiştim.. Şimdi burada son 10. günümün içine girdim. 10 gün sonra memleketime döneceğim. Ve buradan ayrılacağım için resmen kahırdan ölebilirim. Salya sümük ağlıyorum günlerdir.. Başta alışma sürecinde elbette zorlanacaksın bu çok doğal. Ama bir süre sonra bir de bakacaksın ki acısıyla tatlısıyla en güzel günlerin oluvermiş. İlk defa kendi ayaklarının üzerinde durup bir birey olmaya orada başlayacaksın. Kendi kararlarını vermeye ve yetişkin biri olmaya başlayacaksın.. Kötü tecrübeler yaşayıp dersler çıkaracak ve olgunlaşacaksın.. En güzel günlerini de orada yaşayacaksın. Sırf bu yüzden şuan bulunduğun değil de üniversite yıllarını geçirdiğin şehir senin memleketin olacak. Ve zaman oradan ayrılma zamanını gösterdiğinde bu gelmiş geçmiş en zor anın olacak.. O yüzden çok şanslısın, üniversitede geçirdiğin her saniyenin kıymetini bilerek yaşa.. Çünkü gün geldiğinde keşke 1 senem daha olsaydı diyeceksin...merhaba kızlar ablalarım...
ben burayı bazen dertleşmek için kullanıyorum ve yine dertleşecek bir konum var...
başka bir şehre okumaya gideceğim iki gündür bunun farkındayım diyebilirim kazandığımı öğrendiğimde şokun etkisi iki hafta geçmedi ve şimdi ise gitme piskolojisi bana ağır geldi dün ağladım düşündüm durdum...
içinizden başka şehri yazmasaydın diyen olabilir ama şartlar bunu gerektirdi ablalarım...
aslında güçlü bir kişiliğim var ama duygusallığımı içimde kendi kendime yaşıyorum...
tek kızım arkadaşlarım var ama halimden anlayan yok anneme anlatsam üzülecek zaten gitmeme üzülüyor...
bende nasıl arkadaş edinecem nasıl iyi olup olmadığını anlayacam yurt nasıl olacak gibi gereksiz evhamlara kapıldım...
sonra hayata bırak dedim kendi kendime ...
bilmiyorum nasıl olacak nasıl bu piskolojiden kurtulacam annemden ayrılığa nasıl alışacam...
okuduğunuz için teşekkür ederim bir abla bir kardeş olarak benimle konuşursanız çook sevinirim
Velhasıl kelam en korkunç değil en güzel günlerine gidiyorsun; başarı ve mutluluk dolu yıllar diliyorum tatlım sana.. 
- 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
Amin canim cok dua ediyorum hep hayirlisini diliyorum allahtan
- 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
P
iyi dileklerin icin tesekkur ederim
Cok tesekkur ederim inan o kadar guzel yazmissin iki ozenmedim diyemem insallah canim bende boyle anarim4 yıl önce bende aynı soru işaretleriyle Çanakkale'me okumaya gelmiştim.. Şimdi burada son 10. günümün içine girdim. 10 gün sonra memleketime döneceğim. Ve buradan ayrılacağım için resmen kahırdan ölebilirim. Salya sümük ağlıyorum günlerdir.. Başta alışma sürecinde elbette zorlanacaksın bu çok doğal. Ama bir süre sonra bir de bakacaksın ki acısıyla tatlısıyla en güzel günlerin oluvermiş. İlk defa kendi ayaklarının üzerinde durup bir birey olmaya orada başlayacaksın. Kendi kararlarını vermeye ve yetişkin biri olmaya başlayacaksın.. Kötü tecrübeler yaşayıp dersler çıkaracak ve olgunlaşacaksın.. En güzel günlerini de orada yaşayacaksın. Sırf bu yüzden şuan bulunduğun değil de üniversite yıllarını geçirdiğin şehir senin memleketin olacak. Ve zaman oradan ayrılma zamanını gösterdiğinde bu gelmiş geçmiş en zor anın olacak.. O yüzden çok şanslısın, üniversitede geçirdiğin her saniyenin kıymetini bilerek yaşa.. Çünkü gün geldiğinde keşke 1 senem daha olsaydı diyeceksin...
iyi dileklerin icin tesekkur ederim
- 16 Aralık 2011
- 13.791
- 13.671
hepsi oluyor kuzular da büyüyor <3merhaba kızlar ablalarım...
ben burayı bazen dertleşmek için kullanıyorum ve yine dertleşecek bir konum var...
başka bir şehre okumaya gideceğim iki gündür bunun farkındayım diyebilirim kazandığımı öğrendiğimde şokun etkisi iki hafta geçmedi ve şimdi ise gitme piskolojisi bana ağır geldi dün ağladım düşündüm durdum...
içinizden başka şehri yazmasaydın diyen olabilir ama şartlar bunu gerektirdi ablalarım...
aslında güçlü bir kişiliğim var ama duygusallığımı içimde kendi kendime yaşıyorum...
tek kızım arkadaşlarım var ama halimden anlayan yok anneme anlatsam üzülecek zaten gitmeme üzülüyor...
bende nasıl arkadaş edinecem nasıl iyi olup olmadığını anlayacam yurt nasıl olacak gibi gereksiz evhamlara kapıldım...
sonra hayata bırak dedim kendi kendime ...
bilmiyorum nasıl olacak nasıl bu piskolojiden kurtulacam annemden ayrılığa nasıl alışacam...
okuduğunuz için teşekkür ederim bir abla bir kardeş olarak benimle konuşursanız çook sevinirim
mutsuz olacağını sanıyorsun ama alışma sürecinden sonra aile evine dönmek bile zor geliyor:)
- 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
Evet canim orasi oyle ve ben bunu dusundukce uzuluyorum aslinda bizimkilerin uzulmesine daha cok uzuluyorum
- 30 Mayıs 2015
- 573
- 197
Aslinda ailemin uzulmesine uzuluyorum annemin haline ben baskasinin aglamasina dayanamam onun yaninda aglayacagim varsada aglamam
cok tesekkur ederim yorumun icinİlk birkaç gün zor gelecek yalan değil canım. Ben ailemle hic iyi anlasamiyordum ancak buna rağmen beni yurda bırakıp da arabaya bindikleri an deli gibi ağlamaya başladım sen annene duskunmussun bir de. Tabi gözün korkmasın en fazla bir iki hafta gecis sureci yasarsin sonra alisiliyo ve ben alıştıktan sonra hic geri dönmek istememistim yazları bile. Yurtta okulda karsilastugin insanlara dikkat et öyle çok gezen çok içen ortamci insanlarla samimi olma sakin. Mesela bi oda arkadaşım vardı benim kız bildiğin keş. Su gibi alkol alıyor e çevresi de kendi gibi Ben de temkinliyim tabi kızı az çok tanımaya başlayınca mesafe koydum yalvarirdi su partiye gidelim arkadaşın evinde toplanicaz sen de gel falan yok diyordum bi gün bile takilmadim . bir gün bana bi arkadaşım senle tanışmak istiyor faceten ekledi kabul et ne olur falan filan diye yalvardı kabul ettim ama çocuğa yüz vermedim gecistirdim hep çünkü onun çevresine güvenmiyorum. Bir gün oda arkadaşım facesini açık bırakmış o benle tanışmak isteyen çocuk yazmış ki "ya kanka fenayim son günlerde yanıyorum morecalmi ayarla bana "merhaba kızlar ablalarım...
ben burayı bazen dertleşmek için kullanıyorum ve yine dertleşecek bir konum var...
başka bir şehre okumaya gideceğim iki gündür bunun farkındayım diyebilirim kazandığımı öğrendiğimde şokun etkisi iki hafta geçmedi ve şimdi ise gitme piskolojisi bana ağır geldi dün ağladım düşündüm durdum...
içinizden başka şehri yazmasaydın diyen olabilir ama şartlar bunu gerektirdi ablalarım...
aslında güçlü bir kişiliğim var ama duygusallığımı içimde kendi kendime yaşıyorum...
tek kızım arkadaşlarım var ama halimden anlayan yok anneme anlatsam üzülecek zaten gitmeme üzülüyor...
bende nasıl arkadaş edinecem nasıl iyi olup olmadığını anlayacam yurt nasıl olacak gibi gereksiz evhamlara kapıldım...
sonra hayata bırak dedim kendi kendime ...
bilmiyorum nasıl olacak nasıl bu piskolojiden kurtulacam annemden ayrılığa nasıl alışacam...
okuduğunuz için teşekkür ederim bir abla bir kardeş olarak benimle konuşursanız çook sevinirim
ben zaten sasirmadim umrumda bile olmadı tek kelime etmedim çünkü tahmin ettiğim şeylerdi. Sonra o kız defoldu gitti ben hep kendim gibi insanlarla takildim gezdim eglebdim ama kotu bisey yapmadım . takıldığın insanlara dikkat et derslerini de ihmal etme yeter :) biraz uzun oldu ama umarım iyi bir üniversite hayatin olur