Derdim kendimle (kendi kişisel gelisimimle)

ikicocukannesiyim

Yeni Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
29 Mart 2024
62
17
29
Merhaba, ben küçük yaşlarda anne baba kayıpları yaşadım,ilgisiz ve bakımsız olarak büyümek zorunda kaldım. İhmal edilen bir çocuk oldum ve bir takım yalnis ilişkilerim oldu ergenlik döneminde (madde bagimlisi bir sevgilim olmuştu. Uzun yıllar 8 sene gibi bir süre onun tedavi olup bırakması için çok uğraşmıştım , en son nişanlanmıştım ama evliliğe gitmeden (şükür ki gitmedi ) nişani attık . Bu süre sarfında ben yinede 4 yillik bir bölüm mezunuyum fakat kendimi hiç geliştiremedim o yıllara dönüp baktigimda koca bi boşluk. Sadece okumak için okunan bir okul .. Heybeme ne eklemisim ne katmisim dediğimde koca bir hiç .. Ne güzel arkadasliklar var ne bi dil eğitimi.. ne farklı yurtdisi deneyimleri (Erasmus gibi ) yani bilmiyorum 30 lu yaslardayim iki çocuğum mutlu bir evliliğim var ama kendimi yetersiz hissediyorum kendime bir şeyler katmak geliştirmek istiyorum fikir verirseniz çok sevinirim şimdiden teşekkürler 🌼
 
Bundan sonra Erasmus zaten olmaz yabancı dil öğrenin bu kadar istiyorsanız ben başladım bir dil bir insan diyerek üçüncü dilim bakalım nolcak
 
Tam da benzer hislerle boğuşuyorum bugunlerde. İç mimarım bir cesaret kendi sirketimi kurdum. Ama piyasa o kadar kötü ki is yapamıyorum. Belki yeteri kadar uğrasmıyorum bilmiyorum ama gelen işler de bir şekilde gidiyor. 1 yıl oldu tam doğru düzgün kar edemedim. Bu başarısızlık hissi ve bu kadar boş kalmak beni iyiden iyiyiye yiyip bitiriyo. Üstüne hamilelik istiyorum 1 seneyi geçti o da olmuyor. Kendimi inanılmaz başarısız hissediyorum. Ne kariyer ne annelik hiçbiri olmadı. Çok şükür guzel bi evliliğim var eşim beni çok iyi idare ediyor ama biliyorum bu iki konu da onun da cok canını sıkıyor üstüne üstlük coğu anlamda evin maddi yükü onun üzerinde. Cok bunaldım...
 
Ne güzel mutlu bir evliliğiniz ve iki tane de çocuğunuz var. Yaşları kaç bilmiyorum ama eğer okula gidiyorlarsa siz de bu arada belediyelerin açtığı kurslara katılabilirsiniz. 30lu yaşlar emin olun hala çok erken yaşlar bir şeylerde başarılı olabilmek için. Hala dil öğrenebilirsiniz, hala kitap okuyabilirsiniz, el işi yaparak belki para kazanabilirsiniz. Emin olun yapılacak o kadar çok şey var ki...
 
Merhaba, ben küçük yaşlarda anne baba kayıpları yaşadım,ilgisiz ve bakımsız olarak büyümek zorunda kaldım. İhmal edilen bir çocuk oldum ve bir takım yalnis ilişkilerim oldu ergenlik döneminde (madde bagimlisi bir sevgilim olmuştu. Uzun yıllar 8 sene gibi bir süre onun tedavi olup bırakması için çok uğraşmıştım , en son nişanlanmıştım ama evliliğe gitmeden (şükür ki gitmedi ) nişani attık . Bu süre sarfında ben yinede 4 yillik bir bölüm mezunuyum fakat kendimi hiç geliştiremedim o yıllara dönüp baktigimda koca bi boşluk. Sadece okumak için okunan bir okul .. Heybeme ne eklemisim ne katmisim dediğimde koca bir hiç .. Ne güzel arkadasliklar var ne bi dil eğitimi.. ne farklı yurtdisi deneyimleri (Erasmus gibi ) yani bilmiyorum 30 lu yaslardayim iki çocuğum mutlu bir evliliğim var ama kendimi yetersiz hissediyorum kendime bir şeyler katmak geliştirmek istiyorum fikir verirseniz çok sevinirim şimdiden teşekkürler 🌼
Öyle bir hayatta bence gayet iyi yere gelmişsiniz. Kendinize haksızlık etmeyin. Geçmişe bakıp yorumlamak kolay ama içinde bulunurken öyle olmuyor işte. Şimdiki zamana odaklanın ne yapabilirsiniz ona bakın plan yapın
 
X