Dolmuşu, taksiyi geçtim bir zamanlar Serpil Yeşilyurt ve annesi vardı bilir misiniz..
Evlerinden annesiyle yanlış hatirlamiyorsam bir kina gecesi için güle oynaya çıktılar belki de.. Peki ya sonrası..
Cezaevinden yeni cikmis, ağzından iğrenç salyalar akıtan bir ergen sürüsünün "taze kan isteriz" homurtulariyla hışmına uğradılar..
Serpil öğretmene ne oldu peki.. Burdan sonrası yurek kaldirmiyor..
Bu olay geceli kaç sene oldu, üstünden kaç sene geçti.. Nerdeyiz? Hicbir ilerleme var mi? Kaç bin tane boyle olay oldu bu tur o günden bu güne.. Peki bu pisliği yapanlar simdi nerdeler
bilmem ne affına uğrayıp salıverildiler..
Ya hic bir aci bir anneye, "keşke kızımı kurşunla oldurselerdi, daha fazla aci cekmezdi" gibisinden bir cümle kurdurtabilir mi? Bu anne kurdu.. Onun yüreğinin acisini ne sen ne ben anlarız kimse anlayamaz..
Milletvekillerimiz, umarım bu hazin olaydan bir ders çıkarıp az olsun empati yapıp, çözümün "dans" da bilmem neyde değil, yasaları düzenleyip adaleti saglamakta olduğunu bir an önce anlar, inşallah.
İnşallah benim ülkemde bir gün, bilimsel çalışmalarla, aldığı uluslararasi odullerle kendinden söz ettirecek bir gün, boyle vahşet ve katliamlarla değil..
O kadar sinirim piskolojim bozuk ki darmadaganim bende, uyuyamiyorum.....