- Konu Sahibi kolonyali_mendil
-
- #1
böyle düşünenlere de kızıyorum ben biraz...neyse...
inanki yazdığın herşeyi tek tek ben de hissediyorum. ama bu duygulara teslim olmamamamız gerekiyor. çünkü umutsuzluğun da depresyonun da sonu yok. güçlü olmak ve bu işin peşinden koşmak zorundayız.
bir de bu durumun bizi çok hassaslaştırdığını dşünüyorum. iyi niyetli soruları bile saldırı gibi anliyoruz bazen. dün bayram ziyaretinde eşimin kaçarak evlendiği için ailesiyle uzun zamandır görüşmeyen kuzenini gördüm. ben nişanlıyken kız kaçmıştı. en az 6 yıldır ilk kez görüştük ve bana herkesin içinde yüksek sesle tedavi görüp görmediğimi sordu. ve bir semt polikliniğindeki kadın doğumcuyu önerdi. doktor aramadığımı söyleyip konuyu geçiştirdim. ama o kadar kızdım ve üzüldüm ki bir kaç saat sonra migrenim tuttu ve şiddetli başağrım başladı.
kızın art niyet taşımadığını sakin kafayla düşününce görebiliyorum. ama o an onu boğabilirdim..
biraz rahatlamayı, her söze kulak asmamayı, başka şeylerle mutlu olmayı öğrenmek zorundayız.. inşallah başarabilirz.
.depresyona girme sebebidir.
hamile misin ? niye degilsin ? bebek ne zaman gelecek? eeee? ler gibi soru isaretlerini sozlu olarak her duydugunda ofkeden delirirsin, sonra ofke yerini caresizliğev birakir.
icinde her daim bir huzun tasirsin, artik aglamaya her daim hazirsindir. bir de buna sanki seninle dalga geciyormus gibi televizyonda habire cikan programlar ( tup bebek - cocuk bakimi - ) eklenince iyice sinersin kendi icine. gecmise donersin, acaba neden ben diye bir plak takilir beyninin icine...
hayirlisi buymus dersin disariya, iceriye ise soyleyecek soz bulamazsin. cocuk sahibi olamamak gizli gizli olmektir, oldugunun farkina kimse varmaz cunku yasamsal formun halihazirda devam etmektedir.
dogdun ve oldun sen, tekildin ikilenemedin bittin...
.depresyona girme sebebidir.
hamile misin ? niye degilsin ? bebek ne zaman gelecek? eeee? ler gibi soru isaretlerini sozlu olarak her duydugunda ofkeden delirirsin, sonra ofke yerini caresizliğev birakir.
icinde her daim bir huzun tasirsin, artik aglamaya her daim hazirsindir. bir de buna sanki seninle dalga geciyormus gibi televizyonda habire cikan programlar ( tup bebek - cocuk bakimi - ) eklenince iyice sinersin kendi icine. gecmise donersin, acaba neden ben diye bir plak takilir beyninin icine...
hayirlisi buymus dersin disariya, iceriye ise soyleyecek soz bulamazsin. cocuk sahibi olamamak gizli gizli olmektir, oldugunun farkina kimse varmaz cunku yasamsal formun halihazirda devam etmektedir.
dogdun ve oldun sen, tekildin ikilenemedin bittin...
Damdan düşenin halini, yine damdan düşen anlar...Çocuğu olan, hele ki uğraşmadan hamile kalanlar bizim gibileri ne anlar??? Bir de 30 lu yaşlardaysan vay haline!!!... Çooook zor canım. Aynı duyguları bende fazlasıyla yaşıyorum. Bebek reklamlarına ve kürtaj olmaya çalışan, kürtajı savunan kadınlara illet oluyorum. Biz para verip, doktor doktor gezip, 1001 türlü zorluklarla mücadele edip yapamıyoruz.... Allah yar ve yardımcımız olsun.evlat hasretiyle yananlar ve hak edenler anne baba olsun İnşallah....
söyleyecek söz bulamıyorum 13 yıl tedaviler 4 gebelik ikisi ikiz gebelik kaybedilen 6 bebek dayanılmaz acılar ve sonuç ortamda birinin ağzından çıkan şu cümle allah herkezin gönlüne göre veriyor sanki ben bu kadar acıyı hakediyorum onu söylemek ister gibi ama yinede isyan etmedim hiç
şükürler olsun rabbim bana peygamberlere verdiği sınavı vermiş elbet mükafatta vericektir
rabbim hayırkı evlatlar versin yüzümüzü yere eğcek evlatlar vermesin
canım ya böyle lafını sözünü bilmeyenler çok etraftainanki yazdığın herşeyi tek tek ben de hissediyorum. ama bu duygulara teslim olmamamamız gerekiyor. çünkü umutsuzluğun da depresyonun da sonu yok. güçlü olmak ve bu işin peşinden koşmak zorundayız.
bir de bu durumun bizi çok hassaslaştırdığını dşünüyorum. iyi niyetli soruları bile saldırı gibi anliyoruz bazen. dün bayram ziyaretinde eşimin kaçarak evlendiği için ailesiyle uzun zamandır görüşmeyen kuzenini gördüm. ben nişanlıyken kız kaçmıştı. en az 6 yıldır ilk kez görüştük ve bana herkesin içinde yüksek sesle tedavi görüp görmediğimi sordu. ve bir semt polikliniğindeki kadın doğumcuyu önerdi. doktor aramadığımı söyleyip konuyu geçiştirdim. ama o kadar kızdım ve üzüldüm ki bir kaç saat sonra migrenim tuttu ve şiddetli başağrım başladı.
kızın art niyet taşımadığını sakin kafayla düşününce görebiliyorum. ama o an onu boğabilirdim..
biraz rahatlamayı, her söze kulak asmamayı, başka şeylerle mutlu olmayı öğrenmek zorundayız.. inşallah başarabilirz.
canım arkadaşım acıların hüzünlerin son bulacak inş az kaldı RABBİM çektiğin sıkıntıların karşılığını verecek inş
senin hikayeni okuyasıya kadar kendimizi çok uğraşmış görüyordum meğer sen bizden kat kat fazla uğraşmışsın bu yolda
az kaldı canım mükafatını almaya
inanıyorum bu sefer mutlu sonla bitecek
veeeeeeeeeee sıra bize gelecek
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?