- Konu Sahibi whathappened
- #1
.
Son düzenleme:
Depresyon.
- Konu Sahibi whathappened
- Başlangıç Tarihi
- Konu Sahibi whathappened
- #2
şuan ilaç tedavisi görüyormusun canım?
bu anlattıkların bana hayal gibi geliyor hiç umudum yok.
5 aydır bu illeti çekiyorum herşeyi denedim terapi, kitap, örgü, gezmek vs.. işe yaramadı....
sen karamsar baktığında canın istemese bile zorlayarak mı yendin bu hastalığı...
birde ben mesela 2 gün iyi oluyorum 1 tam gün kötü, sonra 3 gün iyi 2 gün kötü.... gecmiyor geçmiyor....
bu anlattıkların bana hayal gibi geliyor hiç umudum yok.
5 aydır bu illeti çekiyorum herşeyi denedim terapi, kitap, örgü, gezmek vs.. işe yaramadı....
sen karamsar baktığında canın istemese bile zorlayarak mı yendin bu hastalığı...
birde ben mesela 2 gün iyi oluyorum 1 tam gün kötü, sonra 3 gün iyi 2 gün kötü.... gecmiyor geçmiyor....
- Katılım
- 4 Nisan 2014
- Mesajlar
- 1.931
- Emoji Skoru
- 83
- Puanlar
- 83
- Konu Sahibi whathappened
- #3
Bende daha onceden boyleydim ama suan cok sukur iyiyim.
Ve hep dua ettim sende dua et ve kendinin farkina var.
Ne mutlu "TÜRKÜM" diyene...
- Katılım
- 13 Ekim 2010
- Mesajlar
- 8.139
- Emoji Skoru
- 4.871
- Puanlar
- 373
- Konu Sahibi whathappened
- #4
Ben boşanmadan sonra dibi gördüm.Hem de yıllarca..6 yıl..Toparlanmamın gecikmesinde ardarada olan sıkıntılar oldu...Kendini hep hoş tutmaya çalışacaksın...Ben çok önce böyle yapsaydım eminim şimdi daha güçlü olurdum..Hyatımızı kaliteli hale getirince depresyon azalıyor belki de bitecek...Şu sıralar daha iyiym..Ama sıkıntılar oldumu altüst oluyorum..Dengeyi kaybetmemeye çalışmak lazım..
Başka neler iyi gelir...Sıkıntılarda yine altüst olmayı nasıl engelleriz..
Başka neler iyi gelir...Sıkıntılarda yine altüst olmayı nasıl engelleriz..
- Konu Sahibi whathappened
- #5
ilaç tedavisi görüyormusun canım....
- Konu Sahibi whathappened
- #6
nasıl kurtuldun canım, hafif bir depresyondu sanırım seninki.
duasız 1 günüm geçmiyorki...
depresyondaki bir insanın allaha öyle bir yakarışı oluyorki, gönülden yardım istiyor...
6 yıl boyunca ilaç tedavisi gördünmü canım...
herkese ilacı soruyorum çünki kendi başıma atlatamıyorum artık 6 aydır kötüyüm artık iyileşmek istiyorum.
üniversitedeki profesör ilaçsız geçmez dedi...
Son düzenleme:
- Katılım
- 13 Ekim 2010
- Mesajlar
- 8.139
- Emoji Skoru
- 4.871
- Puanlar
- 373
- Konu Sahibi whathappened
- #7
Bazen ilaç kullandım ama çok yaramadı...şimdi 2-3 yıldır bir ilaç düzenliş olarak kullanıyorum.O biraz daha fayda etti..e..r ve p...l
Ama sıkıntılarım olduğunda yine fayda etmiyor..Sıkıntım olmadığında daha iyi oluyorum.. özel muayenahaneye gitiğim için seyrek gidiyorum..psikoterapi falan almadım....İyi arkadaş ,iyi aile ortamı falan iyi geliyor...
Ama sıkıntılarım olduğunda yine fayda etmiyor..Sıkıntım olmadığında daha iyi oluyorum.. özel muayenahaneye gitiğim için seyrek gidiyorum..psikoterapi falan almadım....İyi arkadaş ,iyi aile ortamı falan iyi geliyor...
- Katılım
- 13 Ekim 2010
- Mesajlar
- 8.139
- Emoji Skoru
- 4.871
- Puanlar
- 373
- Konu Sahibi whathappened
- #8
Ne oldu ki 6 ay önce...
- Konu Sahibi whathappened
- #9
Efexor ve paxil mi kulluaniyorsun canim. Evet kesinlikle aile Ortamı çok iyi geliyor Beniiyiydim hamilaligimde tekrar etti
- Katılım
- 4 Nisan 2014
- Mesajlar
- 1.931
- Emoji Skoru
- 83
- Puanlar
- 83
- Konu Sahibi whathappened
- #10
- Katılım
- 13 Ekim 2010
- Mesajlar
- 8.139
- Emoji Skoru
- 4.871
- Puanlar
- 373
- Konu Sahibi whathappened
- #11
Evet..2-3 yıl öncesinde ilaç işini sıkıladım ,özele gitim ondan öncesi okadar dikkat etmemiştim,özel hastaneye gitmiştim...En iyisi özel muayenahane..
Ben bir de zor bir işte çalışıyorum...İşin sıkıntıları da ekleniyor...Haline şükret yine de..İş sıkıntıları olduğunda sil baştan oluyorum,depresifleşiyorum...Şimdi yoğun bir yere geçiş yapacağım yer değişikliği yapıp..Biraz sakin bir yere gitmeye çalılşacağım araya tanıdık koyup...İnşallah benim için iyi ve hayırlı bir yere giderim..,
Ben boşanmadan sonra yine ayrılık acısı yaşadım..İşim stresliydi..İş ortamı kurtlar sofrasıydı..Ailemle ara ara kötü oluyordum...Arkadaşım,dostum yoktu...Evde bazen yalnız çok bunalıyordum..30 yaşını geçip hala evlenememiş olmak,cocuk için yumurta kalitemin yaşım geçtikçe azalıyor olması beni üzüyordu...Bir can yoldaşı bulamamayacak olmam beni üzüyordu...
Sıkıntım olmadığında daha iyi oluyorum...Ama yine d eeski benden eser yok..Bir hassasiyet geldi üstüme..
- Konu Sahibi whathappened
- #12
Efexor ve paxil mi kulluaniyorsun canim. Evet kesinlikle aile Ortamı çok iyi geliyor Beniiyiydim hamilaligimde tekrar etti
- Konu Sahibi whathappened
- #13
- Konu Sahibi whathappened
- #14
efexor ü 1 yıl kadar bende kullandım, ondan öncesi prozac 3 ay kullandım hafif geldi, efexor a geçtim iyiydim 75 mg kullanıyordum, iyiydim derken arada dediğin gibi yokluyordu ama atlatmaya çalışıyordum.
şimdi yeniden ilaca başlıycam doktor yine efexor yazarız dedi ama ben hafifinden yani lustral paxil gibi ilaçlardan baslamak istiyorum.
sen kaç mg lıkları kullanıyorsun canım ilaçların...
- Katılım
- 13 Ekim 2010
- Mesajlar
- 8.139
- Emoji Skoru
- 4.871
- Puanlar
- 373
- Konu Sahibi whathappened
- #15
e..r 150 mg,p..l 30mg...Skıntılı zamanlarda bana mısın demiyor..Yetmiyor..
- Konu Sahibi whathappened
- #16
yukarıdaki arkadaşın dediği gibi ilaç sadece destek oluyor işde.
ama bazen bazı hastalar neden bu ilacı kullanmakta geç kalmışım günlerimi kendime zehir etmişim diyorlar, bu ilaç mucizeymiş diyenler.... vs..
allah düşmanımın başına vermesin depresyon çok zor.
birde etraftan demezlermi herşey sende bitiyor, düşünme boşver falan diye iyice sinir oluyorsun. hayır benim düşündüğüm bişeyde yok, içimde bir hüzün garip bir his...
arkadaşlar aile ortamı falan unutturuyor ama evine döndüğün zaman derdinle başbaşasın...
- Konu Sahibi whathappened
- #17
allah yardımcın olsun canım sen epey şeyden sonra bu hale gelmişsin ben ise evde dura dura.
çocuk hala düşünüyormusun? bana doktor kalıcı bir korunma yöntemi bulmak lazım demişti.
ilaç kullanırken hamilelik falan çok zor benim 2 çocuğum var ben kendi kendime diyorumki bazen " bu çocukların günahınamı grdim hasta olduğum halde doğurdum" diyorum. depresyonda bir anneleri var ne derece sağlıklı bakılıyorki şahsen ben çok zor bakıyorum bazen babaneleri bakıyor çünki yataktan kalkamıyorum. felçli gibiyim...
- Katılım
- 13 Ekim 2010
- Mesajlar
- 8.139
- Emoji Skoru
- 4.871
- Puanlar
- 373
- Konu Sahibi whathappened
- #18
Benim hiç çocucuğum yok,tabiki istiyorum ,hatta bunun için üzülüyorum,35'i geçtim.İyiki çocukların olmuş..Onları hayatına neşe katan bir şey gibi düşün,daha iyi hissedersin belki..Çocuktan ,evlilikten mahrum kalsan daha çok içine koyardı,daha kötü olurdun..Hamilelik süresince mecbur ilaç kullanılamayacak...E evlilik olursa ben zaten kendimi daha iyi hissedeceğim zaten,hani ona üzülüyorum ya..Erkek çok sorunlu biri değilse mutlu olurum,o gazla bir süre ilaç kullanmadan çocuk doğururum..Çünkü ben bunları eksiklik sayıyorum ,onlar bana iyi gelecek..
Biri var,olacak mı bilmiyorum,biraz sorunlu bir ilşkimiz var,ama seviyorum ,iyi niyetli biri.....Bir süre yurt dışında çalışıp tr dönecek..Yalnız kalmaktan iyidir diye düşünüyorum..son konumda var,okuyabilirisn..Tabi ben ayrılıklara alışık olduğum için ne olur bilemiyorum...Belki de biter...İnanki haline şükret yine de..Üst üste ayrılık acısı yaşamak çok zor..Biliyorum beyinden kaynaklı bir şey ama ,olsun seni motive edeyim..Sıkıntılar artırıyor çünkü...
Son düzenleme:
- Konu Sahibi whathappened
- #19
Kusura bakmayın kızlar sürekli giremiyorum :)
Öncelikle ilaç konusuna gelelim. Evet bir dönem ilaç kullandım. Ama bir süre sonra bıraktım. Çünkü derman ilaçta değil bendeydi. Ben karamsar olmaya, ağlamaya devam etseydim hangi ilacı verseler derdime derman olmazdı. O yüzden ilaçlara pek bel bağlamadım. 6-7 yıl depresyon ile yaşadım, aslında bakarsanız depresyonda olduğumun farkında bile değildim.
Ve ben bu hastalığı laylaylom yenmedim. Önceleri kendimi kötü hissettiğim zaman oturup ağlardım acılı acılı şarkılar dinler küçük emraha bağlardım. Daha kötü şeyler düşünüp kendime acı üstüne acı çektirirdim. Ama bunun yanlış olduğunun farkına vardım. Kendimi kötü hissettiğim zamanlarda hemen o ortamdan uzaklaştım. İmkanım varsa eğer dışarı çıktım yürüdüm, çocuklarla ilgilendim insan içine karıştım. Ki bu benim için zordu çünkü intihardan sonra 30 kilo aldım ve kendime güvenim oldukça azaldı. Ama yılmadım. Eğer evden çıkamıyorsam kitap okudum (ama öyle acıklı duygulu kitaplar değil bildiğin kanlı manlı polisiye romanı
) Neşeli bir müzik açtım, yemek yaptım yani kısaca kafamı dağıtacak bir şeyler buldum. Hiç kendimi kötü hissedip ağladığım zaman olmadı mı ? Oldu, sonuçta duygusuz bir insan değilim. Ama uzun sürmesine izin vermedim. Ağladım ama daha çok ağlayım diye kötü şeyler düşünmedim. Bu da geçecek dedim ve bir an önce toparlandım.
Kimsenin beni üzmesine izin vermedim. Tabi kendimde üzmedim. Benim 10 günde düzelttiğim morali elin oğlu/kızı gelip 2 dakikada bozamaz, izin vermem
Sizde vermeyin, kimseye kendinizi üzdürmeyin sizde üzmeyin. Siz çok değerlisiniz. Önümüzde çok çok güzel yıllar var. 
Hayallerinizden öpüyorum.
Öncelikle ilaç konusuna gelelim. Evet bir dönem ilaç kullandım. Ama bir süre sonra bıraktım. Çünkü derman ilaçta değil bendeydi. Ben karamsar olmaya, ağlamaya devam etseydim hangi ilacı verseler derdime derman olmazdı. O yüzden ilaçlara pek bel bağlamadım. 6-7 yıl depresyon ile yaşadım, aslında bakarsanız depresyonda olduğumun farkında bile değildim.
Ve ben bu hastalığı laylaylom yenmedim. Önceleri kendimi kötü hissettiğim zaman oturup ağlardım acılı acılı şarkılar dinler küçük emraha bağlardım. Daha kötü şeyler düşünüp kendime acı üstüne acı çektirirdim. Ama bunun yanlış olduğunun farkına vardım. Kendimi kötü hissettiğim zamanlarda hemen o ortamdan uzaklaştım. İmkanım varsa eğer dışarı çıktım yürüdüm, çocuklarla ilgilendim insan içine karıştım. Ki bu benim için zordu çünkü intihardan sonra 30 kilo aldım ve kendime güvenim oldukça azaldı. Ama yılmadım. Eğer evden çıkamıyorsam kitap okudum (ama öyle acıklı duygulu kitaplar değil bildiğin kanlı manlı polisiye romanı
) Neşeli bir müzik açtım, yemek yaptım yani kısaca kafamı dağıtacak bir şeyler buldum. Hiç kendimi kötü hissedip ağladığım zaman olmadı mı ? Oldu, sonuçta duygusuz bir insan değilim. Ama uzun sürmesine izin vermedim. Ağladım ama daha çok ağlayım diye kötü şeyler düşünmedim. Bu da geçecek dedim ve bir an önce toparlandım. Kimsenin beni üzmesine izin vermedim. Tabi kendimde üzmedim. Benim 10 günde düzelttiğim morali elin oğlu/kızı gelip 2 dakikada bozamaz, izin vermem
Sizde vermeyin, kimseye kendinizi üzdürmeyin sizde üzmeyin. Siz çok değerlisiniz. Önümüzde çok çok güzel yıllar var. Hayallerinizden öpüyorum.
- Katılım
- 4 Nisan 2014
- Mesajlar
- 1.931
- Emoji Skoru
- 83
- Puanlar
- 83
- Konu Sahibi whathappened
- #20
Benzer Konular
