aynen çok tuhaflar, ne gerek var. Sadece boyumla dalga geçseler iyidir. Açık tenliyim diye dalga geçme mi dersin, burnumla dalga geçme mi dersin,boyumla mı hep birşey buluyorlar.Seni anlıyorum ben zayıfım ama kısayım birkaç kez sevmediğim kişiler beni boyumla ilgili laflar ederek sinir etmeye çalıştı iki üç kez bozdum bir daha söylemediler.İnsanlar tuhaf,gerçekten.
O akraba da pek sevilecek bi akraba değil bence canım sinsi içten pazarlıklı ne diye kalkıp sana anlatıyor ki?? Sen eşinle mutlu oldukça çatlar onlar hiççç takma kafana benceEşimin bir akrabası, çok sevdigim saydıgım biri söyledi bunu. İnanmam dedim, ama içim içimi yiyor. Ya isterlerse manken olsunlar umrumda degil. Ama benimle neden böyle alay ettiklerini ve umursamamadıklarını çözebilmiş degilim.
Canim benim bosver senin yerinde olsam zerre takmam ama yazik onlaraki senden nefret edecek kadar seni takmislar sen seni dusunup plan yapacak kadar akillarindasin onlarinBundan yaklasık yedi sekiz ay önce evlendim, diger konulardan bildiginiz üzere birçok sorun yaşadım.
Yaklaşık bir haftadır feci başagrısı cekmekteyim. Doktorum Aşiri strese ve üzüntüye baglı panik atak ve anksiyete oldugunu söyledi. Mutlu olamıyorum artık. Eşim destek çıkmaya çalişıyor ama ailesi sonuçta onlarıda kötüleyemiyor. Eşime çok şey söyledim onlar hakkında şimdi vicdan azabı çekiyorum. Ailemin yüzüne nasıl bakacaksın diyor. Ben kötü birşey söylemedim halbuki.
Dün ögrendigim birsey beni tam delirtti. Tüm ailenin içinde en kısası benim. Eşim beni böyle begendigi halde ailesinden hep laflar işitmek çok yıprattı beni.
Dün ögrendigim şey ise delirtcek beni, yazın bir akrabanın dügünü var, tüm bacılar ortaklaşa eltimle bu kıza inat daha zayıflıyalım, yanımızda dahada kilolu ve çirkin gözüksün demişler. Duyduklarıma inanamadım, yoktur öyle birşey desemde taktım kafayaBeni ne ararlar ne sorarlar. Hep arayan soran benim. Benimle alıp veremedikleri ne var anlamadım. Keşke şu hayyatta yok olabilsem ( dayanamıyorum artık. Ben ne güzel ailem büyüdü derken, onlar hep görüntümle dalga geçiyorlar. Kendime güvenim bile kalmadı.
hep aglıyorum, basdönmem, başagrım aşırı kalp atışlarımda cabası.
Hiç onların yanında bile olmak istemiyorum artık. Hep sıkıntı basıyor beni. Hepsini çok severken nefret eder hale geldim. Ve bunu eşimede yansıttım, onuda üzdüm. Ben nasıl bir insanım yaaa
Haklısınız dogru söylüyorsunuz, benim bu bunalım hallerimden bir çekilde çıkmam gerek onlara inat.
Zaten eşim onların yanında birşey demedigi için sanırım olay bu raddeye geldi. Eşim bazı şeyleri gördükçe degişmeye başladı gibi. Ama bu şimdilik böyle olan bir durum. En azından beni anlamaya çalışıyor. Ama ailesini savunuyor hala oda normal ailesi sonuçta. Ama anladıgım birşey var ailesi hakkında birşey konuşmamak gerekiyormuş. Ama artık bazı şeyleri gördügü ve bunalttıgı için nasıl istiyorsan öyle davran demekte artık. Ailemde olsa diyor.esinle de aran iyi deyildi.
Seni tinlamiyordu diye hatirliyorum.
su an nasilsiniz esinle ?
Cunku genel bir seni ciddiye almama problemi var sanki hem esinin, hem de ailesinin.
Ben hep destek olmaya iyi niyetli olmaya calısırken onlara yakın olmaya calısırken. Kendilerini benden uzak tutmaya calısıyorlar. Hatta eşimin yegeni yeni evlendigimizde amcamda ne çirkin bir kadınlar evlenmiş demiş. Kendiside hep pohpohlanır, bizim mankenimiz diye. Bunlar nasıl insanlar, kişilik degilde görüntüye bakıyorlar. Deli oldum, güvenim kalmadıHerkesin içinde görümcem dalga geçti. Hep laf işitttim kayınvalidemden, hiç iyi birşey görmedim. Çöküntüdeyim resmen. Beni ailem çöp tenekesinde bulmadı ya, bu nasıl bir insanlıktır. Bıktım artık
neden kurgulayım ki pardon ama? :)Psikologa gitme fikrini uygula lutfen biraz da kurguluyorsun gibi geliyor hadi bi iki tanesi manyak hepsi mi manyak.Takinti yaptin sanirim.
kurguluyorsun derken kendince oyle dusunduklerini oyle yaptiklarini tahmin ettigini hissettim .zayiflayalimda yanimizda daha cirkin dursun sozleri bana cok tuhaf geldi,yani sana bunu yapmalari icin sebep goremedim.neden kurgulayım ki pardon ama? :)