şimdi hanımlar ben annem kardeşim beraber yaşıyoruz.babam rahmetli oldu 13 sene önce.
kardeşim o zaman 10 yaşındaydı.o yaşına rağmen olgun karşıladı.hiç ağlama yada psikolojik bir sıkıntı görmedik bu konuda.
neyse annem zaman içinde büyüttü onu fakat tüm erkeklerin parazitliğini çaresizliğini eleştirirken kendide parazit gibi bir erkek yetiştirmiş oldu. beni de aşağılamaktan zevk aldığı bir kadın olarak.yani karşı olduğu herşeyi yaptı diyelim çocuk yetiştirmek üzerine.
annemin kardeşimi narsist bir parazit gibi yetiştirmesi yüzünden beni tanımaz saygısızdır hatta benle kavga edip beni kovmanın yolunu arar. ben çalışıyorum. o lisans mezunu ufak süreli iş varsa çalışıyor yoksa issiz
annemin dul yetim maaşı yetmiyor iş seçiyor.kısıtlı imkan içinde.annem şimdi hiç mutlu değil onuda beğenmiyor ama bana söylediği gibi söylemiyor. söyledim uyardım diyor. konunun bu kısmı böyle kalsın.
annem çocukluğunda genç kızlığında dedemden dayak yemiş anlata anlata beynimize kazıdı.
babam ölene kadar kardeşim pek bilmez babamın sülaleyi aşağılaya aşağılaya bi hal olurdu bana.
babamın vefatında en çok o yıprandı antidepresan kullanıyor. tek bitane. eskiden düzensiz kullandığı için dozu 75mg iken 150 mg çıktı.
psikiyatr a sadece ilaç yazdırmaya gidiyor.psikoloğa gitmek istemiyor.öyle başağrısı hapı gibi senelerdir içip duruyor.hastalığında değişen bişey vardır ilaç değiştirir dr dedim ama ikna olmuyor.
uzattım ama aşağıya örnek olay yazmak istiyorum.sözde major depresyon teşhisi ile senelerdir aynı hapta.ayrıca hapıda öyle aniden kesilecek gibi değil.uyuşturucu gibi baya baya hasta edecek kadar yoksunluk belirtisi oluyor.forumda psikolog yada o tarz mesleği olan annesi böyle durumda olan üyelerimizden hangi psikolojik hastalıklara benziyor yorumlarınızı bekliyorum.
örnek olay:
şimdi annem sürekli düzenden dert yanar hep bizi suçlar.kardeşimin işsiz olup öğlene kadar yatması ve hizmetçi gibi ondan hizmet beklemesi de psikolojik olarak yıpratıyor annemi.
ben erzak dolabını düzelttim mesela düzenli şekilde. yarım kalan bakliyatlarıda.fakat annem üstüne bana başka bakliyat aldırıp yaptığım düzeni bozarak bana işime karışma diyor.bakliyat dolabı doluluktan yarımkalan yada doldurduğu bakliyatlar kurtlanıyor kelebek oluyor.hiçbir şeyi temizlemiyorsun diyor.halbuki uyardım ve karşma dedi.
2. durum buzdolabına yığar içindekiler çürür atmaz. ben attı mı kızar bana.ben yiyeceğim onları der yemez daha beter olur. ben iyice pislik olmadan atıyorum çöpe hep bu konuda kavga ettik.ayrıca pazarlıkları tıkınca buzdolabına önce kalan yiyecekleri bulamadığımız içinde çürüyor.
ben çok düzenli olduğumu idda etmiyorum.fakat annemin yaptıkları yüzünden beni aşağılamasından yıldım.
kardeşim o zaman 10 yaşındaydı.o yaşına rağmen olgun karşıladı.hiç ağlama yada psikolojik bir sıkıntı görmedik bu konuda.
neyse annem zaman içinde büyüttü onu fakat tüm erkeklerin parazitliğini çaresizliğini eleştirirken kendide parazit gibi bir erkek yetiştirmiş oldu. beni de aşağılamaktan zevk aldığı bir kadın olarak.yani karşı olduğu herşeyi yaptı diyelim çocuk yetiştirmek üzerine.
annemin kardeşimi narsist bir parazit gibi yetiştirmesi yüzünden beni tanımaz saygısızdır hatta benle kavga edip beni kovmanın yolunu arar. ben çalışıyorum. o lisans mezunu ufak süreli iş varsa çalışıyor yoksa issiz
annemin dul yetim maaşı yetmiyor iş seçiyor.kısıtlı imkan içinde.annem şimdi hiç mutlu değil onuda beğenmiyor ama bana söylediği gibi söylemiyor. söyledim uyardım diyor. konunun bu kısmı böyle kalsın.
annem çocukluğunda genç kızlığında dedemden dayak yemiş anlata anlata beynimize kazıdı.
babam ölene kadar kardeşim pek bilmez babamın sülaleyi aşağılaya aşağılaya bi hal olurdu bana.
babamın vefatında en çok o yıprandı antidepresan kullanıyor. tek bitane. eskiden düzensiz kullandığı için dozu 75mg iken 150 mg çıktı.
psikiyatr a sadece ilaç yazdırmaya gidiyor.psikoloğa gitmek istemiyor.öyle başağrısı hapı gibi senelerdir içip duruyor.hastalığında değişen bişey vardır ilaç değiştirir dr dedim ama ikna olmuyor.
uzattım ama aşağıya örnek olay yazmak istiyorum.sözde major depresyon teşhisi ile senelerdir aynı hapta.ayrıca hapıda öyle aniden kesilecek gibi değil.uyuşturucu gibi baya baya hasta edecek kadar yoksunluk belirtisi oluyor.forumda psikolog yada o tarz mesleği olan annesi böyle durumda olan üyelerimizden hangi psikolojik hastalıklara benziyor yorumlarınızı bekliyorum.
örnek olay:
şimdi annem sürekli düzenden dert yanar hep bizi suçlar.kardeşimin işsiz olup öğlene kadar yatması ve hizmetçi gibi ondan hizmet beklemesi de psikolojik olarak yıpratıyor annemi.
ben erzak dolabını düzelttim mesela düzenli şekilde. yarım kalan bakliyatlarıda.fakat annem üstüne bana başka bakliyat aldırıp yaptığım düzeni bozarak bana işime karışma diyor.bakliyat dolabı doluluktan yarımkalan yada doldurduğu bakliyatlar kurtlanıyor kelebek oluyor.hiçbir şeyi temizlemiyorsun diyor.halbuki uyardım ve karşma dedi.
2. durum buzdolabına yığar içindekiler çürür atmaz. ben attı mı kızar bana.ben yiyeceğim onları der yemez daha beter olur. ben iyice pislik olmadan atıyorum çöpe hep bu konuda kavga ettik.ayrıca pazarlıkları tıkınca buzdolabına önce kalan yiyecekleri bulamadığımız içinde çürüyor.
ben çok düzenli olduğumu idda etmiyorum.fakat annemin yaptıkları yüzünden beni aşağılamasından yıldım.
