- 7 Ağustos 2011
- 14.264
- 14.664
-
- Konu Sahibi Baharyagmuru35
- #1
Allah sabırlar versin ilk öncelikle sana. okudum ve duygulandım. senin için çok zor anlıyabiliyorum ama kendini asla bırakma. hep birşeylerle ilgilen boş kalma. Zaten çoğu arkadaşlar iyi gün dostudur. kötü gününde kimseyi göremessin... Ama bunlar da gelir geçer.. bir bakmışsın yanı başında sevgilin elini tutuyorsun. sen orda iyi ol ki o da cezaevinde iyi olsun canım...
ben sana gerçekten üzlüyorum...hayat bir erkekten ibaret değil
bu yaşta kendini bu kadar salarsan ilerde nasıl bir ruh halinde olursun tahmin etmek zor değil
okuyor musun? çalışıyor musun? bilmiyorum
geleceğe dair daha özel daha güzel planların olmalı
bir erkeğe saplanıp kalmak değer mi? bence hiçbir erkek için değmez,değmemeli..
Şimdi ne alakası var birine saplanıp kalmanın ? Bi erkeğe bağlanıp onu bekliyorum diye mi saplantılı oluyorum ? Cezaevine gitti diye onu bırakıp başkasına gitmem daha saçma değil mi ? Genel olarak konuşuyorum yanlş anlamayın ama ondan ona gitsem bu seferde adım başka bişeye çıkardı ben sadece bir erkeğ sevip onu düşünüp onu bırakmadığım beklediğim için mi saplantılı oluyorum ? O zaman evlilerde saplantılı ? Ayrıca buraya neden yalan yazayım ki ? kitaplarımın fotolarını koyabilirm ..
yazdıklarımı yanlış anlayacağını biliyordum zaten.. Neyse
sen kabul etmesende sevgilini çok saplantı haline getirmişsin. Sanki dünya onun etrafında dönüyor.
tamam bekleyebilirsin istersen ömrünün sonuna kadar onu bekle
hem onu bekleme git başkasını bul gibi bir cümlem olmadı
bekle ama kendini bu kadar hırpalaman, üzmen dogru değil
bazı şeyleri akışına bırakmak lazım
sürekli buhranlarda olup en güzel günlerini mahvetme bak bu yaşlar bir daha gelmiyor
ben bunu anlatmaya calıştım
..........
Yaşın kaç ve okuyor musun?
Bu konunda kapanmaz inşallah.
Ayaz artık sana ne diyelim, ne duymak istiyosun bizden?
18 yaşındasın ve aşktan öte bağımlı gibi davranıyosun.
Cezaevi zaten çok başka bi'olay ama ondan önceki şeyler de mükemmel değil.
Neyse sayılı gün çabuk geçer, derslerini ihmal etme.
18 yaşındayım evet açıktan bankacılık okuyorum ve lise kpss çalışıyorum .
Sabah bir programda duydum birine bagli olmak guzeldir bağımlı olmak degil karistirmayin. Bizler bişey ler diyecegiz yine ayaz kabul etmek istemeyecek yazicaz yazicaz hepsi boşa gidecek iki gun sonra yine benzer bir konu acacak. Bilmiyorum cumleleri mantikli kuran bir insan nasil birseyleri anlayamaz. Eski bir konusunda yoo öyle bir sey olmayacak demis mesela yazdigim birseye karsilik ama bir çözüm de sunamiyor çünkü sadece sartlanmis.
Sevgilim cezaevinde onu çok özlüyorum o yanımda olmadığı için sesini bile duyamadığım ondan haber alamadığım için çok acı çekiyorum içim çok skılıyor zaten .. En yakın arkadaşım aynı zamanda biricik sevgilimdi hala öyle ama malesef cezaevinde olduğu için görüşemiyoruz da haberleşmiyoruz da .. O kalbimde , aklımda , fotoğraflarda , videolarımızda , geceleri başımı yastığa koyduğumda hayallerimde , biraz hava almak için balkona çıktığımda sandalyeme oturduğumda şöyle etrafa bakarken aklıma gelen anılarımızda , ve bana gitmeden önce attığı mesajlarda var , tşörtünü kokladığım zamanlarda var .. Hayatımda her yerimde her şeyimde ama gerçek anlamda yanımda değil ..
Geçen günü ne yaptığımı söylesem delirmişsin sen dersiniz ama inanın özlem insanı öyle bir hale getiriyor ki tşörtünü koklayarak ve ağlayarak kokun var yanımda bak diye sayıkladım sürekli ...
Asla vazgeçmeyeceğim ve onu bırakmayacağım tabi ki de .
Fakat kendimi çok yalnız hissediyorum .. Nebiliym çıkıp dolaşıyorum hava almak için tek başıma ya da ailemle .. Kpss çalışmaya başladım bugün . Sonra açıktan okuyorum sınavlara az kaldı kitaplarıma çalışıyorum .. İnternete giriyorum , tv izliyorum , müzik dinliyorum , şarkı söylüyorum , yazılar yazıyorum kendimce .. Ama ben o kadar yalnız hisssediyorum ki kendimi ne yapacağım bilmiyorum .. Sevgilimle hep konuşurduk geceleri yatmadan öncede konuşurduk 2 saat falan . Ben dışarı çıktığımda kıskançlık yapar arardı sürekli nerdesin ne yapıyosun diye . Şimdi ise dışarı çıktığımda beni arayıp nerdesin ne yapıyosun diyen kimse yok .. Beni merak eden yok .. Mesaj atan arayan hç kimsem yok .. Arkadaş derseniz lise bitince pek görüşmedik zaten birsürü arkadaşım vardı ama çok yakın değildik . Bikaç arkadaşımla faceden konuşuyoruz ama sadece o kadar . Sadece yakın arkadaşım sayılan liseden kalma bi arkadaşm vardı ona da ne zaman yazsam bir işi oluyor . Ben de hep işin var seninde maşallah cidden bir daha yazmayım en iyisi dedim ve tartıştık demin .. Zaten ben illaha da bana yazmak zorundasın illa da benimle ilgilenmek zorundasın diye birşey yazmadığım halde benimle tartıştı .. Yani sonuçta kimse kimseyle ilgilenmel diye birşey yoktur ortada sohbet edilir nebiliym dertler paylaşılınır gülünür eğlenilir budur yani .
Kısacası hiç arkadaşım yok .. Ne sohbet edeceğim biri var ne de dertlerimi anlatabilceğim bir dert ortağım .. Hiç biri yok ..
Anladım.
Bir insana bağlanmak gerçekten kötü.
Yalnız olmayı sen mi seçtin yoksa sevgilin mi istemedi çevrendekileri?
Selam.Üye olmadan önce senin konuşarını okuyordum.Meseleyi biliyorum.Sana defalarca ayrıl denildi ayrılmayacaksın bunun farkındayım o yüzden bu konuda üstelemek istemiyorum kendin yaşarsın kendin görürsün ama iyi ama kötü.Cezanın tek amacı kişiyi hürriyetten yoksun bırakmak değildir.Cezaların ıslah niteliği de bulunur.Ülkemizde bu ne kadar yapılabiliyor orası tartışmaya açık konu ama bu konuda güzel şeyler de oluyor.Faruk Eremin suçlu psikolojisiyle alakalı bir yazısını okumuştum orada bazı hapishaneler vapurun su üzerinde bıraktığı iz gibi mahpusu etkilemez bazıları tekerleğin çamurda bıraktığı iz gibi etkiler gibi bir şey diyordu.Hapishanenin içi suça bulaşmış şiddete eğilimli insanlarla dolu.Bu insanların oluşturduğu toplulukta yaşayan sevgilin bundan etkilenecek.Sevgilin şu an cezaevinin ilk günlerinde zaman zaman pişmanlık hissediyor,kendini dinliyor,yeri geliyor topluma ve adalet sistemine kin duyuyor. Çıkış zamanına yakın tahliye olma heyecanı,cezaevinde dinlediği hikayelerin buhranı,gelecek kaygısı gibi sebeplerle daha ''dengesiz'' ruh halinde olacak.Öncelikle bunları iyi anlamanı istiyorum.Sana gelince madem çok seviyorsun her şeye rağmen devam edeceksin kendi psikolojini güçlü tutmak zorundasın.O çıktığında aynı insan olmaması maalesef çok güçlü bir ihtimal,bu yüzden daha dik durmalısın.Neler yapabilirsin peki? Öncelikli önerim destek al.Kendine küçük hedefler koy.Örneğin bu hafta kpssde 3 konu bitireceğim ve bunu bizim için yapacağım gibi.Zamanla,hedeflerin büyüdükçe aklını meşgul etmeye başlarsın daha güçlü bir bayan haline gelirsin.Umarım.
Ben istemedim . Kafama göre birini bulsam da ne biliyim herkes kendi derdinde .. Ya da ilk başlarda çok yakın arkadaş edinmiş kişilerdi e sonradan da o kişilerin arasına girilmiyor malesef . Mesela yurda gttiğimdede bi hafta kız yurdunda kaldım . odada 8 kişilikti ama 7 kişiydik bir kişi gelmemişti . iki kz benim okulda aynı sınıftan arkadaşımdı ama şans eseri onlar liseden beri tanışıyorlarmış ve 4 senedirde yapışık ikiz gibi birbirlerinden hiç ayrılmıyorlar ve çok yakın arkadaşlarmış . Sınıf arkadaşlarımla aynı odada kalsam da iyi anlaşsam da sonuçta sıkı sıkıya onların birbirleriyle olduğu gibi bi bağ kuramazdım ikisiyle hep 3.kişi oldum . Nebiliym diğer 2 kız da aynı sınıftalardı ve onlar birbiriyle yakın oldular . Diğer 5.kız da başka okuldaydı yarım saatlik mesafedeydi okulu bizim yurda . Ve kendi alemindeydi okula sabah gidip akşam geliyordu sessizdi çok . 6.kız da laz'dı ve çok hareketli kıpır kıpırdı onunla bununla takılıyodu 2 tane sevgilsi vardı sürekli başka odadaki kızlarla takılıyodu bizim odaya hiç gelmiyodu gece gelincede 5lere kadar uyumuyordu . 7.de ben oluyorum . Yani görüyorsunuz orda bile şanssızdım . Odamın dışında da bissürü kız vardı hatta bir kız kendi odasına çağırdı gel benim odamda kal 4 kişilik bi tek ben kalıyorum falan dedi . Onunla çok iyi anlaşmştım odamdaki kızlardan daha çok sevmiştim ama malesef o kadar şanssızım ki o da okulunu uzatmş ocakda bitiyormuş okulu . E şimdi ben onun odasında kalsam okula kendi odamdakilerle birlikte kalkıp gidiyordum , onunla kalsam gidemezdim ( yolu tam bilmiyordum ) onun okulu da oraya yakın başka bir yerdeydi . Ve o gittiğinde ben yalnız kalacaktım odada ve zaten gitmesine 4 ay falan kalmştı . Yani orda bile birsürü kız varken hep tek takıldım . Akşam yemeği için onlar okuldan kart aldılar başka bi yerde daha ucuz yeemek için ben de onu öğlen yemeği için alınıyor sanmışım meğer akşam içinmiş almamıştım çok yemek seçiyorum diye bir de öğlen diye . O yüzden de akşamları tek başıma çıkıp yiyiyordum . Vs..vs..
Siz de beni yanlş anlamşsnz ben lütfen yanlş anlamayın demiştim .. Siz böyle dediniz demedim tabiki de . Zaten gördüğünüz üzre kendimi duvarlardan duvarlara vurmuyorum . Derslere veriyorum çoğu zamanımı . Ağlamıyorum gün içinde bir kez bile .
ağlamıyorum diyorsun ama daha bu ayın 2 sin de açtıgın konuda aynen şöyle yazmışsın:
2.derdim ise gerçi asıl sebebim bu çok kötü durumdayım . Ders çalışmaya başlıyorum çalışırken bianda ağlamaya başlıyorum . Gece 1e 2ye kadar uyuyamıyorum ya da ağlayarak uyuyorum ama sabah istemsiz olarak 6 da uyanıyorum ve iç sıkıntısından artık çığlık atmak istiyorum .. Resmen ölmeyi bile düşünmeye başladım . O kadar çok içim sıkılıyor ki anlatamam size ..
bu gelgitlerle psikolojin bozulabilir. Silkelen ve kendine gel..
hayatta hiçbirşey senden daha değerli ve önemli olmasın...