- 28 Ağustos 2018
- 151
- 213
-
- Konu Sahibi LasTRomaNce_arzu
- #81
Sizi hiç tanımıyorum ve asla tanımadığım insanla ve hayatları hakkında peşin hüküm vermem.Tepkim gerçekten yorumunuza şahsınıza değil.Söyledikleri benimkine çok benzer. Tepkiniz kişiye özel anladım. :)
Bilmiyorum .İhtimal dahilinde olabilir. Ama öyle olsa eşim benle paylaşırdı diye düşünüyorum.Yinede emin olmadan birşey diyemem.Acaba eşiniz sizin olmadığınız bir zaman çocukların fikrini mi aldı bu konuda? Küçük kız babasıyla uyumak istiyor diyorsunuz belki babasına kardeş istemediğini kardeşi olursa onu artık sevmeyeceğini düşündüğünü söylüyordur.
Çocuklardan şikayet etmemiş ki, aksine eşinin görmediği, ama evlendiğinden beri yaptığı şeyleri söylemiş. Eşi kadının çabasını görmeyecek kadar körse konu sahibinin suçu yok ki. Evet bence de adam bebek istemiyor ve oyalıyor ama o zaman evlenmeden önce isterim demeyecekti. Konunun en başında ben hazırım demiş zaten. Buna rağmen birsürü bahane üretince konu sahibi madem öyle evlenmeseydin demiş.Kendi yazdıklarınızı yeniden okuyun olur mu? Adam belli ki 2 çocuğu olduğu için çocuk istemiyor. E siz bunu tahmin edebilecek yaştasınız bence .
'Son olarak çocuklarına bu kadar düşünüyorsan evlenmeyip hayatını onlara adasaydın.' şu yazdığınız cümle sizce normal mi? Adam sizi kandırmamış ki çocuklarım var demiş. Sürekli olarak çocuklardan şikayet etmişsiniz. İyice bir okuyun isterseniz...
Aslında sinirlenmenizi gerektirecek bi durum yok.Yorum için teşekkür ederim.Evet olaylar hızlı geliştiği için anlaşılması güç olabilir.Ancak sorun şu ki ben hazırım dedikten sonra ard arda gerekçeler sunması ve sunduğu gerekçelerde tatmin edici oladığı için ve sanki oyalıyormuş hissi uyandırdı bende.Kaldık ki erken olduğunu ifade ettim ama onun erkeniyle benim ki bir değil ki küçük çocuk 12 olucak diğeri iyi bir lise kazanıcak sonra yani bahsi geçen zaman dilimleri çok uzun sitemim buna.Çocuklu oluşuna değil.
İnanın tüm anlayışımı sabrımı ve sevgimi çocuklara veriyorum.Çünkü gözlerindeki eksikliği bir kadın olarak his ediyorum.Ve bu yüzden asla incitemek adına elimden geleni yapıyorum.Ki zaten onlarda bunun farkında öyle olmasa bana anne demezlerdi bazen abla da derler.balkonda beni beklemezlerdi.Her gün içinde telefon ile görüşmezdik.Ama eşimin kaygısı başka sanırım bende uyandırdığı hissiyat şu ki ilgi sevgi bölünecek diye korkuyor bence o yüzden bu bahaneler.Umarım bununda üstesinden geliriz.Sizin içinde mutluluklar dilerim şimdiden. Her şey gönlünüzce olsun.Aslında sinirlenmenizi gerektirecek bi durum yok.
Eşiniz çocuğunun psikolojisini değil de, atıyorum x kredimizin bitmesine 3 yıl var, bitsin yapalım bi çocuk deseydi sizi bu kadar irite etmezdi durum.Biraz kendi kendinizi hırslandırmışsınız.
Ama eşiniz bence çok dürüst davranmış, saçmasapan bahaneler uydurarak sizin kafanızı da karıştırabilirdi.
Küçüğün 12 yaşına 3 yıl var, zaten ikinci evliliğini yapmış birine de bence 4-5 yıldan önce çocuk verilmemeli.
Bende boşandım ve benim de 2 çocuğum var, önümüzdeki yıl evleniyorum tekrar.
Eşinizin çocuklarla ilgili endişelerini o kadar iyi anlayabiliyorum ki.
Lütfen bu konuda biraz daha sakin olun, siz anlayabilen empati kurabilen bi kadına benziyorsunuz, bunu aşabilirsiniz.
Çocukların annesi hiç ilgilenmiyor mu?
UslupSaldırganlık derken ? Nasıl bir üslup acaba?
Ben düşüncelerimi yazdım , doğru olmak zorunda değil . Biliyorsunuz değil mi? Çok kabasınız.
Korkmasın mı ?Ama eşimin kaygısı başka sanırım bende uyandırdığı hissiyat şu ki ilgi sevgi bölünecek diye korkuyor bence o yüzden bu bahaneler.
Korkusu ona bana hiç kimseye bir şey kazandırmaz.Ben nasıl ki onunla evlenirken çocukları olduğunu bilerek kabul edip evlendim ve sorumluluklarını üstüme aldım.Oda benimle evlenirken çocuk istediğimi bilerek ve kabul ederek evlendi.Yapacak bir şey yok dengeyi kurmak zorunda.Korkmasın mı ?
Düşünsenize çocuklarıya ilgilenmeyen lanet bir eski eşiniz var, çocukların bu konuda ne kadar yaralandığının farkındasınız, o iki melek yavrunuza babannesi bakıyor ve siz çalışıyorsunuz. Yani babanneyi, ve çocukları ve dahi onların tüm duygusal ihtiyaçları sizde. Sonra evlenmeye karar veriyorsunuz, hakkınız, ve bi sorumluluk daha alıyorsunuz. Onunda duygusal ihtiyaçlarını karşılamak için çırpınırken, hayatınıza bir bireyin daha katılma fikrini atıyor ortaya birileri..
Bu kadar çok şeyle savaşırken şunu istiyor insan;
Bi birinden sıyrılabilsem, diğer sorumluluklara yer açıcam da..
Şuan yer yok :)
Eşinizle çok benzer durumlarımız, ben anlayabiliyorum hakverebiliyorum ama sizin böyle hissetmemeniz normal.
Bunca yükünün üzerine bi de denge kurması gerek maalesef kimsenin kırılmaması için.
Hepsini okudumGerçekten çok üzgünüm artık yıldım vazgeçesim geliyor her şeyden.Eşimi çok seviyorum zaten ondan bu hallerim.1,5 sene flört ettik 6 ay nişanlı kaldım ve 9 aydır evliyim. .Çok iyi bir insan evine bağlı kötü alışkanlığı yok.Kavga esnasında hep benim alttan almamı susan taraf olmamı istiyordu bunu da aşıyoruz yani şimdilerde beni daha çok dinliyor. Bana karşıda çok ilgili istekli.Ama bir sorunumuz var ki onu aşamıyoruz.Meselemiz çocuk.Komşular kv ye henüz 9 aylık evli olmama rağmen çocuk olmuyor mu bir sorun mu var gibisinden bir şeyler sormuşlar belkide sormadılarda merakından ağız arıyor bilmiyorum orasını. Akşam otururken dile getirdi. Bende bir sorun yok sadece daha erken dedim.
Kendi evimize indik eşime anlattım.Güldük geçtik.İkimizin kendini hazır hisettiği bir zamanda olsun o çocuk herhangi birimizin zorlamasıyla yada aile baskılarıyla vs.ile değil tamamen sevgi ve istekle olsun istiyorum dedim.Oda ben kendi açımdan hazırım dedi.Bende ödemelerimiz şubatta bitiyor hap ile korunmayı bırakırım başka türlü korunuruz o zaman yazın doktora gideriz bir sorun yoksa ondan sonra çocuk yapabiliriz dedim.Bu kadar çabuk mu dedi bende erken olduğunu düşünüyorsan bekleriz sen hazırım deyince ben fikrimi söyledim dedim.Çok acele ediyosun bekleyelim dedi.Olur dedim bekeyelim sorun yok da seni bekletmeye iten nedir dedim.
Önce ekonomik gerekçeler sundu şartlarımız biraz daha iyileşsin dedi ki ikimizde çalışıyoruz ev bizim arabamız var .Arsa ve tarlada var.Sadece bir banka kredimiz var oda şubatta bitiyor.Sonra biraz gezelim tozalım başbaşa kalalım çocuk olunca zor olur diyor .Şimdi gezip tozuyomuyuz dedim.Evden işe işten eve ne gezmemiz var bizim dedim şimdi çocuk yok mu iki tane çocuk var. (eşimin ilk evliliğinden)Balayına gidemedik.Gerdek gecemin sabahı çocuklar bana geldi 1 hafta evlilik iznimde çocuklar hep bende kaldı.Normalde kv dede kalıyorlar biz çalıştığımız için zaten altlı üstlüyz o zamnlar dip dibe binalardaydık gündüzü geçtm bari akşam yanına alsaydı çocukları.O süre içerisinde nereye gidildiyse 4 kişi olarak gittik.El öpmeye aileme gittiğimde bile.Yalnız bir kahve içmeye bile gitmedik.Şimdide 4 kv kp de bize eklenince6 kişilik ördek ailesi gibi tuvalet hariç her yere beraber gidiyoruz.Tek başına gittiğimiz tek yer iş.Ağzımı açıp tek bişi söylemiyorum çocuklara annesine babasına ne zaman eşime bişi desem onlarda benim ailem diyor kıyamıyorum onlara bende susuyorum.Yatılı bir misafirliğe gitsek küçük kız babasıyla uyumak istiyor ben ablasıyla oda babasıyla yatıyor.Bizde kaldıkları geceler yatak odama biz uyurken girip girip çıkıyolar çocuk deyip susuyorum ne diyebilirm ki.Bu yalnız kalmak mı dedim. Ne yapayım çocuklarımımı atayım diyor.Ben at demedim dedim sadece kendinide benide kandırma yok yalnız kalalım yok hayatımızı yaşayalım gibisinden olmayacak hayalleri bana kurdurtma dedim.Bu sefer küçük kız 9 yaşında onu gerekçe gösterdi .Daha küçük Kıskançlık yapar mı üzülür mü çocuk olunca ,büyüsün istiyorum ablası kadar olsun b( geçen ay 12sine girdi )büyük kızdaiyi bir lise kazansın dersleri etkilenmesin.dedi.
Tabi bende artık dayanamdım.İste dedim benden daha neler istiyceksin çok merak ediyorum iste.Şey iste mesela büyük kız üniversiteye gitsin küçük kız liseye gitsin o zaman yaparız.Ama yok ozmanda evlilik çağı gelir birinin en iyisi ikisini evlendirelim onların çocuklarına bkarız dedim olmaz mı?Yada şey yapalım mesela ben çocuklara bakayım sen yeniden evlen hayatını yaşa gez dolaş ben annene babana çocuklarına bakar bakıcılık yaparım.İste dedim bunlarıda iste.Ben bu kadar eşek olduktan sonra senin vurduğun semer az gelir bana .
Elimden gelen tüm fedakarlıkları yapıyorum.O çocuklar için bu evlilik için.Kv kendi ağzıyla senin bu çocuklara yaptıklarını öz anneleri yapmadı diyor.Eşimi tanıdığım günden beri çocuklarla ilgiliyim.Zaten çocuk çok seven biriyim.Çalıştığımı kendimden çok o çocuklara eğitimlerine harcıyorum yeterki eksiklik hisetmesinler diye veli toplantlarına giderim her etkinliklerine katılırım benimsedim onları ama bana da yazık.Kendi çocuğumu istemem suç mu?Evet belki daha çok yorulucam ama şimdide az yorulmuyorum ki.En azından o zamn çocuğuma odaklanırım işten ayrılırım. Evlenmeden öncede bunu konuştuk ben çocuk çok severim isterim dedim.Bende isterim sorun yok dedi.Şimdi kırk dereden su getiryor .Evet yapmam demiyor ama ne zamn belli değil 28 yaşındayım oda 37 sine girdi .Yoruldum benden bunu istemeye hakkı yok ki .Evlendim evleneli evlilik hayatının tadını çıkaramadan 2 çocuk annesi oldum artık kendi çoçuğumunda annesi olmak istiyorum ilk çocuktan sonra biraz büyüsün diyede beklemek istyrm o zamnda 2.çocuğumu ne zamn yapıcam yaşı geçiyor.Hem ha deyince hemen olur mu olmaz mı belki bunun içinde bi zaman gerekicek bunun nesi anlaşılmıyor?Bu kadarını benden istemeye hakkı var mı?Tamam çocuklarını düşünmesi iyi bir şey babalığını takdir ediyorum ama bende insanım ve karısyım benide düşünmesi gerekemez mi?
Son olarak çocuklarına bu kadar düşünüyorsan evlenmeyip hayatını onlara adasaydın.Kendin yapmamışsın bunu evlendin şimdi benden hayatımı onlara adamamı bekliyorsun ne diyim yazık benden ne istesen az gelir bana iste dedim.Zaten bu saaten sonra çocuk falan yapmam dedim.Bir sürü konuştu ama ben hiç anlamadım kafam kazan gibiydi halada ağrıyor yattım uyudum hiç bişi demeden oda uyudu bana sarılarak seni çok seviyorum diye sağolsun beni çok seviyomuş.Evlenmeden düşünseydin bunları ,neden çocuklu adamla evlendin ,Kendin ettin kendin buldun vs.gibi yorum yapacak arkadaşlara duyrulur sadece içimi döküyorum incitmeyin lütfen.
Çok uzun yazmışım gerçekten kupayı hakediyosunuz.Çok teşekkür ederim okuduğunuz için.Hepsini okudum
Haklısın.
Tamam da sizin durumunuz sizce de farklı değil mi?Uslup
Ya görende kundakta bebeden bahsediyo zannetcek. Bu kadın bakıcı olarak işe başlasada bu konuyu acsa hayiŕdir hanim abla bilmiyo muydun deriz. Aradaki fark bu işte. Evlenmis ertesi gunu sabahtan yollamislar cocuklari. Buda ayıptır ya. A yıp ! Bu cocuklar öz bakimlarini ve yeme icne faaliyetlerini basarabilcek yaştalar.
Cocuklarin ilgiye muhakkak ihtiyaci var ama bu dugunun ertesi gunu degil mesela. Kadin arada bi nefes alabilirse daha istekli yaklasir bunalmaz.
Ya 2 cocugum var suan buz gibi balkonda kendime vakit ayirmaya calisiyorum. Cocuklari 9 30 10nda yatirmaya calisiyorum ki esimle iki lafin belini kırayim. Ceee eee ben kötü anne dimi. Hele birde üveysen yansın geceler. Cıks cıks.
Sadece halinize cok üzüldüm.Gerçekten çok üzgünüm artık yıldım vazgeçesim geliyor her şeyden.Eşimi çok seviyorum zaten ondan bu hallerim.1,5 sene flört ettik 6 ay nişanlı kaldım ve 9 aydır evliyim. .Çok iyi bir insan evine bağlı kötü alışkanlığı yok.Kavga esnasında hep benim alttan almamı susan taraf olmamı istiyordu bunu da aşıyoruz yani şimdilerde beni daha çok dinliyor. Bana karşıda çok ilgili istekli.Ama bir sorunumuz var ki onu aşamıyoruz.Meselemiz çocuk.Komşular kv ye henüz 9 aylık evli olmama rağmen çocuk olmuyor mu bir sorun mu var gibisinden bir şeyler sormuşlar belkide sormadılarda merakından ağız arıyor bilmiyorum orasını. Akşam otururken dile getirdi. Bende bir sorun yok sadece daha erken dedim.
Kendi evimize indik eşime anlattım.Güldük geçtik.İkimizin kendini hazır hisettiği bir zamanda olsun o çocuk herhangi birimizin zorlamasıyla yada aile baskılarıyla vs.ile değil tamamen sevgi ve istekle olsun istiyorum dedim.Oda ben kendi açımdan hazırım dedi.Bende ödemelerimiz şubatta bitiyor hap ile korunmayı bırakırım başka türlü korunuruz o zaman yazın doktora gideriz bir sorun yoksa ondan sonra çocuk yapabiliriz dedim.Bu kadar çabuk mu dedi bende erken olduğunu düşünüyorsan bekleriz sen hazırım deyince ben fikrimi söyledim dedim.Çok acele ediyosun bekleyelim dedi.Olur dedim bekeyelim sorun yok da seni bekletmeye iten nedir dedim.
Önce ekonomik gerekçeler sundu şartlarımız biraz daha iyileşsin dedi ki ikimizde çalışıyoruz ev bizim arabamız var .Arsa ve tarlada var.Sadece bir banka kredimiz var oda şubatta bitiyor.Sonra biraz gezelim tozalım başbaşa kalalım çocuk olunca zor olur diyor .Şimdi gezip tozuyomuyuz dedim.Evden işe işten eve ne gezmemiz var bizim dedim şimdi çocuk yok mu iki tane çocuk var. (eşimin ilk evliliğinden)Balayına gidemedik.Gerdek gecemin sabahı çocuklar bana geldi 1 hafta evlilik iznimde çocuklar hep bende kaldı.Normalde kv dede kalıyorlar biz çalıştığımız için zaten altlı üstlüyz o zamnlar dip dibe binalardaydık gündüzü geçtm bari akşam yanına alsaydı çocukları.O süre içerisinde nereye gidildiyse 4 kişi olarak gittik.El öpmeye aileme gittiğimde bile.Yalnız bir kahve içmeye bile gitmedik.Şimdide 4 kv kp de bize eklenince6 kişilik ördek ailesi gibi tuvalet hariç her yere beraber gidiyoruz.Tek başına gittiğimiz tek yer iş.Ağzımı açıp tek bişi söylemiyorum çocuklara annesine babasına ne zaman eşime bişi desem onlarda benim ailem diyor kıyamıyorum onlara bende susuyorum.Yatılı bir misafirliğe gitsek küçük kız babasıyla uyumak istiyor ben ablasıyla oda babasıyla yatıyor.Bizde kaldıkları geceler yatak odama biz uyurken girip girip çıkıyolar çocuk deyip susuyorum ne diyebilirm ki.Bu yalnız kalmak mı dedim. Ne yapayım çocuklarımımı atayım diyor.Ben at demedim dedim sadece kendinide benide kandırma yok yalnız kalalım yok hayatımızı yaşayalım gibisinden olmayacak hayalleri bana kurdurtma dedim.Bu sefer küçük kız 9 yaşında onu gerekçe gösterdi .Daha küçük Kıskançlık yapar mı üzülür mü çocuk olunca ,büyüsün istiyorum ablası kadar olsun b( geçen ay 12sine girdi )büyük kızdaiyi bir lise kazansın dersleri etkilenmesin.dedi.
Tabi bende artık dayanamdım.İste dedim benden daha neler istiyceksin çok merak ediyorum iste.Şey iste mesela büyük kız üniversiteye gitsin küçük kız liseye gitsin o zaman yaparız.Ama yok ozmanda evlilik çağı gelir birinin en iyisi ikisini evlendirelim onların çocuklarına bkarız dedim olmaz mı?Yada şey yapalım mesela ben çocuklara bakayım sen yeniden evlen hayatını yaşa gez dolaş ben annene babana çocuklarına bakar bakıcılık yaparım.İste dedim bunlarıda iste.Ben bu kadar eşek olduktan sonra senin vurduğun semer az gelir bana .
Elimden gelen tüm fedakarlıkları yapıyorum.O çocuklar için bu evlilik için.Kv kendi ağzıyla senin bu çocuklara yaptıklarını öz anneleri yapmadı diyor.Eşimi tanıdığım günden beri çocuklarla ilgiliyim.Zaten çocuk çok seven biriyim.Çalıştığımı kendimden çok o çocuklara eğitimlerine harcıyorum yeterki eksiklik hisetmesinler diye veli toplantlarına giderim her etkinliklerine katılırım benimsedim onları ama bana da yazık.Kendi çocuğumu istemem suç mu?Evet belki daha çok yorulucam ama şimdide az yorulmuyorum ki.En azından o zamn çocuğuma odaklanırım işten ayrılırım. Evlenmeden öncede bunu konuştuk ben çocuk çok severim isterim dedim.Bende isterim sorun yok dedi.Şimdi kırk dereden su getiryor .Evet yapmam demiyor ama ne zamn belli değil 28 yaşındayım oda 37 sine girdi .Yoruldum benden bunu istemeye hakkı yok ki .Evlendim evleneli evlilik hayatının tadını çıkaramadan 2 çocuk annesi oldum artık kendi çoçuğumunda annesi olmak istiyorum ilk çocuktan sonra biraz büyüsün diyede beklemek istyrm o zamnda 2.çocuğumu ne zamn yapıcam yaşı geçiyor.Hem ha deyince hemen olur mu olmaz mı belki bunun içinde bi zaman gerekicek bunun nesi anlaşılmıyor?Bu kadarını benden istemeye hakkı var mı?Tamam çocuklarını düşünmesi iyi bir şey babalığını takdir ediyorum ama bende insanım ve karısyım benide düşünmesi gerekemez mi?
Son olarak çocuklarına bu kadar düşünüyorsan evlenmeyip hayatını onlara adasaydın.Kendin yapmamışsın bunu evlendin şimdi benden hayatımı onlara adamamı bekliyorsun ne diyim yazık benden ne istesen az gelir bana iste dedim.Zaten bu saaten sonra çocuk falan yapmam dedim.Bir sürü konuştu ama ben hiç anlamadım kafam kazan gibiydi halada ağrıyor yattım uyudum hiç bişi demeden oda uyudu bana sarılarak seni çok seviyorum diye sağolsun beni çok seviyomuş.Evlenmeden düşünseydin bunları ,neden çocuklu adamla evlendin ,Kendin ettin kendin buldun vs.gibi yorum yapacak arkadaşlara duyrulur sadece içimi döküyorum incitmeyin lütfen.
:))Çok uzun yazmışım gerçekten kupayı hakediyosunuz.Çok teşekkür ederim okuduğunuz için.
Anneleri kaç yaşında bıraktı bilmiyoruz,fakat şu anda ilgilenen babaanne daha fazla rol oynamalı süreçte.Sadece halinize cok üzüldüm.
Ne demk balayı sabahı çocuklar geldi?At demz kimse çocuklarını,ama bi sınır olsun.
Ne demek odama girmek?
Anneleri terbiye vermemiş mi?
Sınırlarınızı cizin
Anne babasına da belli edin.
Anneleri resmen çocuklarına baktırıyor size.Ohh ne güzel is..
Kesinlikle..Anneleri kaç yaşında bıraktı bilmiyoruz,fakat şu anda ilgilenen babaanne daha fazla rol oynamalı süreçte.
İlk günler çocuklar babalarını görüp babannesi tarafından etkinliklere götürülüp,daha fazla ilgiyle oyalanabilirdi.
Birinin hürriyetinin başladığı yerde diğerininki sona erer,herkesin kazanacağı bir yol izlenmeli...
:))
Ben "biliyordun,adamın 2 çocuğu var,istemeyebilir"diyenlere katılmıyorum.
Herkes gerçek bir aile olmaya evleniyor,yoksa ailenizle de pekala yaşardınız.
Büyük kız lise kazansın tamam,geçecek 2 yıl,küçük kız ortaokula gidiyor ve lse sınavlarına hazırlanıyor olacak,o vakte kadar büyük üni hazırlıklarına girişecek elbette.
Eşiniz genç çocuksuz bir kadınla evlenirken çocuk isteyeceğini hesaba katmalıydı.
Ayrıca eşinizin sizin ikinci,onun dördüncü çocuğunu isteyeceğini tahmin etmiyorum.
Bir tanıdık ne kadar istese de eşi istemedi,benim ilk evlilikten de çocuğum var diyerek.