- 28 Ağustos 2018
- 151
- 213
-
- Konu Sahibi LasTRomaNce_arzu
- #21
Ben tabiki ikimizin istediği bir zamnda olsun istiyorum ama onun tarafından bakıldığı zamn aslında hiç istemiyor ama oyalıyormuş gibi geldiği için üzgünüm.
Ben tabiki ikimizin istediği bir zamnda olsun istiyorum ama onun tarafından bakıldığı zamn aslında hiç istemiyor ama oyalıyormuş gibi geldiği için üzgünüm.Hem ikimiz de hazır ve istekli olunca olur çocuk demissiniz hem de adam daha istemiyor diye saydirmissiniz. Diğer konularda haklı sayilirsiniz ama onda bile siz bu kadar verici olduğunuz için durumlar böyle.
Daha 28 yaşındasınız, hiç birşey için geç kalmış sayılmazsınız. Vereceğiniz her karar sizin için hayırlı olur insallahEvet en baştan bir daha çocuk istemediğini dile getirse evlenemezdim.
Beni anlamasını bekliyorum işte böyle sadece annelik konusunda.O bunu anlamak istemiyor.Eşin eğer seni oyalamak için böyle yapıyorsa gerçekten çok bencil davranıyor canım.. mesela biz evlenmeden önce ben çocuk istediğimi HATTA çok istediğimi söyledim.. evlendik baktık olmuyor ve ben çok üzülüyorum.. eşim bana üzme kendini Rabbim nasip ederse olacak biz şifamızı arayacağız.. Rabbim nasip etmezse de en azından evlat ediniriz sende annelik duygusunu yaşamış olursun dedi.. Anne olmak senin en doğal hakkın dedi..
Beni anlamasını bekliyorum işte böyle sadece annelik konusunda.O bunu anlamak istemiyor.
Daha çok zamanın var çok gençsin falan diyen arkadaşlara katılmıyorum.. Ayrıca çocuk siz düşünür düşünmez olan bişey değil (çoğunlukla) Zaten 28 yaşındasınız bi problem çıkmayacağını sürecin uzamayacağını da bilemezsiniz. Eğer çocuk gerçekten istiyosanız eşinizin bencilliklerine artık bi dur deyip bu planınız için adım atmaya başlamalısınız.
İmza: 30 yaşında erken yumurta yetmezliği teşhisi almış. 37 yaşında hala çocuğu olmamış bi kadın.
Sonuna kadar katılıyorum sana canım..
Evet haklısınız.Hayır sunduğu gerekçeler çok sağlıklı kabul edilebilir gerekçeler değil direk istemiyorum dese olmuycakta o yuzden oyalıyor gibi düşündüğü miçin tepkiyle karşıladım.Sanki olsada olur olmasada olur nasıl olsa benim var sonucunu çıkardım ve bu beni çok üzdü.Daha çok zamanın var çok gençsin falan diyen arkadaşlara katılmıyorum.. Ayrıca çocuk siz düşünür düşünmez olan bişey değil (çoğunlukla) Zaten 28 yaşındasınız bi problem çıkmayacağını sürecin uzamayacağını da bilemezsiniz. Eğer çocuk gerçekten istiyosanız eşinizin bencilliklerine artık bi dur deyip bu planınız için adım atmaya başlamalısınız.
İmza: 30 yaşında erken yumurta yetmezliği teşhisi almış. 37 yaşında hala çocuğu olmamış bi kadın.
Yorum için teşekkür ederim.Allah en kısa sürede hayırlı bir evlat nasip eder umarım.Kendi çocuğunu istemen kadar doğal bir şey yok tatlım.. benim de eşimin ilk eşinden bir oğlu var..2,5 yıl oldu biz evleneli.. başlarda çok problem yaşadık.. çocuğun bana benim çocuğa alışmam zaman aldı.. sonra annesi de evlendi ve hemen bir çocuk daha yaptı.. gerçi annesiyle yaşıyor.. 15 günde bir geliyor bize.. ben kendimi adamıyorum ama.. bi annesi var onun.. hiç bir sorumluluğu üzerimde değil.. sadece bizdeyken iyi ve kaliteli zaman geçirmesi için elimden geleni yapıyorum o kadar.. bende kendi çocuğumu istiyorum en doğal hakkım.. ve 2 yılda 2 ameliyat 2 tüp bebek tedavisi bir dış gebelik halen çocuğuma kavuşmuş değilim.. çocuğu var diye sevdiğimden vazgeçmedim.. evlenmeseydin çocuklu adamla diyenlere de başına silah dayamadım diyorum.. evet herkesin evladı çok kıymetli.. bende annem babam için çok kıymetliyim.. herkes haddini bildiği sürece hiç sıkıntı olmuyor.. Rabbim tez vakitte isteyen herkese hayırlısıyla nasip etsin.. bu arada hamile kaldığımda eşinin oğlu çok sevinmişti..
Üzülmekte haklısınız ama bence konuşmanız daha faydalı olacaktır. Eşinize kırgınlıklarınızı söyleyin ve isteğinizin arkasında durup vazgeçmeyin. Sonra bi gün zaman kaybettiğiniz için pişman olmamak adına eğrisiyle doğrusuyla konuşup bi sonuca bağlayın bu konuyu havada bırakmayın sakın.Evet haklısınız.Hayır sunduğu gerekçeler çok sağlıklı kabul edilebilir gerekçeler değil direk istemiyorum dese olmuycakta o yuzden oyalıyor gibi düşündüğü miçin tepkiyle karşıladım.Sanki olsada olur olmasada olur nasıl olsa benim var sonucunu çıkardım ve bu beni çok üzdü.
Yorum için teşekkür ederim.Allah en kısa sürede hayırlı bir evlat nasip eder umarım.
Amin canım, sana da bana dagibigibiyim e de ve isteyen herkese Rabbim tez zamanda hayırlısıyla nasip etsin inşallah
Eşinizin iki çocuğu olduğu için artık çocuk beklentisi yok gibi o yüzden bahaneler sunup duruyor sizinde çocuk istemek en doğal hakkınız başkasının çocukları için kendinizi ertelemeyin zaten çoğu şeyi fazlasıyla yapıyorsunuz o çocuklar için eşinizle ciddi bir şekilde konuşun ve ikna edin o çocukların annesi nerde bu arada.Gerçekten çok üzgünüm artık yıldım vazgeçesim geliyor her şeyden.Eşimi çok seviyorum zaten ondan bu hallerim.1,5 sene flört ettik 6 ay nişanlı kaldım ve 9 aydır evliyim. .Çok iyi bir insan evine bağlı kötü alışkanlığı yok.Kavga esnasında hep benim alttan almamı susan taraf olmamı istiyordu bunu da aşıyoruz yani şimdilerde beni daha çok dinliyor. Bana karşıda çok ilgili istekli.Ama bir sorunumuz var ki onu aşamıyoruz.Meselemiz çocuk.Komşular kv ye henüz 9 aylık evli olmama rağmen çocuk olmuyor mu bir sorun mu var gibisinden bir şeyler sormuşlar belkide sormadılarda merakından ağız arıyor bilmiyorum orasını. Akşam otururken dile getirdi. Bende bir sorun yok sadece daha erken dedim.
Kendi evimize indik eşime anlattım.Güldük geçtik.İkimizin kendini hazır hisettiği bir zamanda olsun o çocuk herhangi birimizin zorlamasıyla yada aile baskılarıyla vs.ile değil tamamen sevgi ve istekle olsun istiyorum dedim.Oda ben kendi açımdan hazırım dedi.Bende ödemelerimiz şubatta bitiyor hap ile korunmayı bırakırım başka türlü korunuruz o zaman yazın doktora gideriz bir sorun yoksa ondan sonra çocuk yapabiliriz dedim.Bu kadar çabuk mu dedi bende erken olduğunu düşünüyorsan bekleriz sen hazırım deyince ben fikrimi söyledim dedim.Çok acele ediyosun bekleyelim dedi.Olur dedim bekeyelim sorun yok da seni bekletmeye iten nedir dedim.
Önce ekonomik gerekçeler sundu şartlarımız biraz daha iyileşsin dedi ki ikimizde çalışıyoruz ev bizim arabamız var .Arsa ve tarlada var.Sadece bir banka kredimiz var oda şubatta bitiyor.Sonra biraz gezelim tozalım başbaşa kalalım çocuk olunca zor olur diyor .Şimdi gezip tozuyomuyuz dedim.Evden işe işten eve ne gezmemiz var bizim dedim şimdi çocuk yok mu iki tane çocuk var. (eşimin ilk evliliğinden)Balayına gidemedik.Gerdek gecemin sabahı çocuklar bana geldi 1 hafta evlilik iznimde çocuklar hep bende kaldı.Normalde kv dede kalıyorlar biz çalıştığımız için zaten altlı üstlüyz o zamnlar dip dibe binalardaydık gündüzü geçtm bari akşam yanına alsaydı çocukları.O süre içerisinde nereye gidildiyse 4 kişi olarak gittik.El öpmeye aileme gittiğimde bile.Yalnız bir kahve içmeye bile gitmedik.Şimdide 4 kv kp de bize eklenince6 kişilik ördek ailesi gibi tuvalet hariç her yere beraber gidiyoruz.Tek başına gittiğimiz tek yer iş.Ağzımı açıp tek bişi söylemiyorum çocuklara annesine babasına ne zaman eşime bişi desem onlarda benim ailem diyor kıyamıyorum onlara bende susuyorum.Yatılı bir misafirliğe gitsek küçük kız babasıyla uyumak istiyor ben ablasıyla oda babasıyla yatıyor.Bizde kaldıkları geceler yatak odama biz uyurken girip girip çıkıyolar çocuk deyip susuyorum ne diyebilirm ki.Bu yalnız kalmak mı dedim. Ne yapayım çocuklarımımı atayım diyor.Ben at demedim dedim sadece kendinide benide kandırma yok yalnız kalalım yok hayatımızı yaşayalım gibisinden olmayacak hayalleri bana kurdurtma dedim.Bu sefer küçük kız 9 yaşında onu gerekçe gösterdi .Daha küçük Kıskançlık yapar mı üzülür mü çocuk olunca ,büyüsün istiyorum ablası kadar olsun b( geçen ay 12sine girdi )büyük kızdaiyi bir lise kazansın dersleri etkilenmesin.dedi.
Tabi bende artık dayanamdım.İste dedim benden daha neler istiyceksin çok merak ediyorum iste.Şey iste mesela büyük kız üniversiteye gitsin küçük kız liseye gitsin o zaman yaparız.Ama yok ozmanda evlilik çağı gelir birinin en iyisi ikisini evlendirelim onların çocuklarına bkarız dedim olmaz mı?Yada şey yapalım mesela ben çocuklara bakayım sen yeniden evlen hayatını yaşa gez dolaş ben annene babana çocuklarına bakar bakıcılık yaparım.İste dedim bunlarıda iste.Ben bu kadar eşek olduktan sonra senin vurduğun semer az gelir bana .
Elimden gelen tüm fedakarlıkları yapıyorum.O çocuklar için bu evlilik için.Kv kendi ağzıyla senin bu çocuklara yaptıklarını öz anneleri yapmadı diyor.Eşimi tanıdığım günden beri çocuklarla ilgiliyim.Zaten çocuk çok seven biriyim.Çalıştığımı kendimden çok o çocuklara eğitimlerine harcıyorum yeterki eksiklik hisetmesinler diye veli toplantlarına giderim her etkinliklerine katılırım benimsedim onları ama bana da yazık.Kendi çocuğumu istemem suç mu?Evet belki daha çok yorulucam ama şimdide az yorulmuyorum ki.En azından o zamn çocuğuma odaklanırım işten ayrılırım. Evlenmeden öncede bunu konuştuk ben çocuk çok severim isterim dedim.Bende isterim sorun yok dedi.Şimdi kırk dereden su getiryor .Evet yapmam demiyor ama ne zamn belli değil 28 yaşındayım oda 37 sine girdi .Yoruldum benden bunu istemeye hakkı yok ki .Evlendim evleneli evlilik hayatının tadını çıkaramadan 2 çocuk annesi oldum artık kendi çoçuğumunda annesi olmak istiyorum ilk çocuktan sonra biraz büyüsün diyede beklemek istyrm o zamnda 2.çocuğumu ne zamn yapıcam yaşı geçiyor.Hem ha deyince hemen olur mu olmaz mı belki bunun içinde bi zaman gerekicek bunun nesi anlaşılmıyor?Bu kadarını benden istemeye hakkı var mı?Tamam çocuklarını düşünmesi iyi bir şey babalığını takdir ediyorum ama bende insanım ve karısyım benide düşünmesi gerekemez mi?
Son olarak çocuklarına bu kadar düşünüyorsan evlenmeyip hayatını onlara adasaydın.Kendin yapmamışsın bunu evlendin şimdi benden hayatımı onlara adamamı bekliyorsun ne diyim yazık benden ne istesen az gelir bana iste dedim.Zaten bu saaten sonra çocuk falan yapmam dedim.Bir sürü konuştu ama ben hiç anlamadım kafam kazan gibiydi halada ağrıyor yattım uyudum hiç bişi demeden oda uyudu bana sarılarak seni çok seviyorum diye sağolsun beni çok seviyomuş.Evlenmeden düşünseydin bunları ,neden çocuklu adamla evlendin ,Kendin ettin kendin buldun vs.gibi yorum yapacak arkadaşlara duyrulur sadece içimi döküyorum incitmeyin lütfen.
aslında eşinizin söyledikleri,Gerçekten çok üzgünüm artık yıldım vazgeçesim geliyor her şeyden.Eşimi çok seviyorum zaten ondan bu hallerim.1,5 sene flört ettik 6 ay nişanlı kaldım ve 9 aydır evliyim. .Çok iyi bir insan evine bağlı kötü alışkanlığı yok.Kavga esnasında hep benim alttan almamı susan taraf olmamı istiyordu bunu da aşıyoruz yani şimdilerde beni daha çok dinliyor. Bana karşıda çok ilgili istekli.Ama bir sorunumuz var ki onu aşamıyoruz.Meselemiz çocuk.Komşular kv ye henüz 9 aylık evli olmama rağmen çocuk olmuyor mu bir sorun mu var gibisinden bir şeyler sormuşlar belkide sormadılarda merakından ağız arıyor bilmiyorum orasını. Akşam otururken dile getirdi. Bende bir sorun yok sadece daha erken dedim.
Kendi evimize indik eşime anlattım.Güldük geçtik.İkimizin kendini hazır hisettiği bir zamanda olsun o çocuk herhangi birimizin zorlamasıyla yada aile baskılarıyla vs.ile değil tamamen sevgi ve istekle olsun istiyorum dedim.Oda ben kendi açımdan hazırım dedi.Bende ödemelerimiz şubatta bitiyor hap ile korunmayı bırakırım başka türlü korunuruz o zaman yazın doktora gideriz bir sorun yoksa ondan sonra çocuk yapabiliriz dedim.Bu kadar çabuk mu dedi bende erken olduğunu düşünüyorsan bekleriz sen hazırım deyince ben fikrimi söyledim dedim.Çok acele ediyosun bekleyelim dedi.Olur dedim bekeyelim sorun yok da seni bekletmeye iten nedir dedim.
Önce ekonomik gerekçeler sundu şartlarımız biraz daha iyileşsin dedi ki ikimizde çalışıyoruz ev bizim arabamız var .Arsa ve tarlada var.Sadece bir banka kredimiz var oda şubatta bitiyor.Sonra biraz gezelim tozalım başbaşa kalalım çocuk olunca zor olur diyor .Şimdi gezip tozuyomuyuz dedim.Evden işe işten eve ne gezmemiz var bizim dedim şimdi çocuk yok mu iki tane çocuk var. (eşimin ilk evliliğinden)Balayına gidemedik.Gerdek gecemin sabahı çocuklar bana geldi 1 hafta evlilik iznimde çocuklar hep bende kaldı.Normalde kv dede kalıyorlar biz çalıştığımız için zaten altlı üstlüyz o zamnlar dip dibe binalardaydık gündüzü geçtm bari akşam yanına alsaydı çocukları.O süre içerisinde nereye gidildiyse 4 kişi olarak gittik.El öpmeye aileme gittiğimde bile.Yalnız bir kahve içmeye bile gitmedik.Şimdide 4 kv kp de bize eklenince6 kişilik ördek ailesi gibi tuvalet hariç her yere beraber gidiyoruz.Tek başına gittiğimiz tek yer iş.Ağzımı açıp tek bişi söylemiyorum çocuklara annesine babasına ne zaman eşime bişi desem onlarda benim ailem diyor kıyamıyorum onlara bende susuyorum.Yatılı bir misafirliğe gitsek küçük kız babasıyla uyumak istiyor ben ablasıyla oda babasıyla yatıyor.Bizde kaldıkları geceler yatak odama biz uyurken girip girip çıkıyolar çocuk deyip susuyorum ne diyebilirm ki.Bu yalnız kalmak mı dedim. Ne yapayım çocuklarımımı atayım diyor.Ben at demedim dedim sadece kendinide benide kandırma yok yalnız kalalım yok hayatımızı yaşayalım gibisinden olmayacak hayalleri bana kurdurtma dedim.Bu sefer küçük kız 9 yaşında onu gerekçe gösterdi .Daha küçük Kıskançlık yapar mı üzülür mü çocuk olunca ,büyüsün istiyorum ablası kadar olsun b( geçen ay 12sine girdi )büyük kızdaiyi bir lise kazansın dersleri etkilenmesin.dedi.
Tabi bende artık dayanamdım.İste dedim benden daha neler istiyceksin çok merak ediyorum iste.Şey iste mesela büyük kız üniversiteye gitsin küçük kız liseye gitsin o zaman yaparız.Ama yok ozmanda evlilik çağı gelir birinin en iyisi ikisini evlendirelim onların çocuklarına bkarız dedim olmaz mı?Yada şey yapalım mesela ben çocuklara bakayım sen yeniden evlen hayatını yaşa gez dolaş ben annene babana çocuklarına bakar bakıcılık yaparım.İste dedim bunlarıda iste.Ben bu kadar eşek olduktan sonra senin vurduğun semer az gelir bana .
Elimden gelen tüm fedakarlıkları yapıyorum.O çocuklar için bu evlilik için.Kv kendi ağzıyla senin bu çocuklara yaptıklarını öz anneleri yapmadı diyor.Eşimi tanıdığım günden beri çocuklarla ilgiliyim.Zaten çocuk çok seven biriyim.Çalıştığımı kendimden çok o çocuklara eğitimlerine harcıyorum yeterki eksiklik hisetmesinler diye veli toplantlarına giderim her etkinliklerine katılırım benimsedim onları ama bana da yazık.Kendi çocuğumu istemem suç mu?Evet belki daha çok yorulucam ama şimdide az yorulmuyorum ki.En azından o zamn çocuğuma odaklanırım işten ayrılırım. Evlenmeden öncede bunu konuştuk ben çocuk çok severim isterim dedim.Bende isterim sorun yok dedi.Şimdi kırk dereden su getiryor .Evet yapmam demiyor ama ne zamn belli değil 28 yaşındayım oda 37 sine girdi .Yoruldum benden bunu istemeye hakkı yok ki .Evlendim evleneli evlilik hayatının tadını çıkaramadan 2 çocuk annesi oldum artık kendi çoçuğumunda annesi olmak istiyorum ilk çocuktan sonra biraz büyüsün diyede beklemek istyrm o zamnda 2.çocuğumu ne zamn yapıcam yaşı geçiyor.Hem ha deyince hemen olur mu olmaz mı belki bunun içinde bi zaman gerekicek bunun nesi anlaşılmıyor?Bu kadarını benden istemeye hakkı var mı?Tamam çocuklarını düşünmesi iyi bir şey babalığını takdir ediyorum ama bende insanım ve karısyım benide düşünmesi gerekemez mi?
Son olarak çocuklarına bu kadar düşünüyorsan evlenmeyip hayatını onlara adasaydın.Kendin yapmamışsın bunu evlendin şimdi benden hayatımı onlara adamamı bekliyorsun ne diyim yazık benden ne istesen az gelir bana iste dedim.Zaten bu saaten sonra çocuk falan yapmam dedim.Bir sürü konuştu ama ben hiç anlamadım kafam kazan gibiydi halada ağrıyor yattım uyudum hiç bişi demeden oda uyudu bana sarılarak seni çok seviyorum diye sağolsun beni çok seviyomuş.Evlenmeden düşünseydin bunları ,neden çocuklu adamla evlendin ,Kendin ettin kendin buldun vs.gibi yorum yapacak arkadaşlara duyrulur sadece içimi döküyorum incitmeyin lütfen.
Gerçekten çok üzgünüm artık yıldım vazgeçesim geliyor her şeyden.Eşimi çok seviyorum zaten ondan bu hallerim.1,5 sene flört ettik 6 ay nişanlı kaldım ve 9 aydır evliyim. .Çok iyi bir insan evine bağlı kötü alışkanlığı yok.Kavga esnasında hep benim alttan almamı susan taraf olmamı istiyordu bunu da aşıyoruz yani şimdilerde beni daha çok dinliyor. Bana karşıda çok ilgili istekli.Ama bir sorunumuz var ki onu aşamıyoruz.Meselemiz çocuk.Komşular kv ye henüz 9 aylık evli olmama rağmen çocuk olmuyor mu bir sorun mu var gibisinden bir şeyler sormuşlar belkide sormadılarda merakından ağız arıyor bilmiyorum orasını. Akşam otururken dile getirdi. Bende bir sorun yok sadece daha erken dedim.
Kendi evimize indik eşime anlattım.Güldük geçtik.İkimizin kendini hazır hisettiği bir zamanda olsun o çocuk herhangi birimizin zorlamasıyla yada aile baskılarıyla vs.ile değil tamamen sevgi ve istekle olsun istiyorum dedim.Oda ben kendi açımdan hazırım dedi.Bende ödemelerimiz şubatta bitiyor hap ile korunmayı bırakırım başka türlü korunuruz o zaman yazın doktora gideriz bir sorun yoksa ondan sonra çocuk yapabiliriz dedim.Bu kadar çabuk mu dedi bende erken olduğunu düşünüyorsan bekleriz sen hazırım deyince ben fikrimi söyledim dedim.Çok acele ediyosun bekleyelim dedi.Olur dedim bekeyelim sorun yok da seni bekletmeye iten nedir dedim.
Önce ekonomik gerekçeler sundu şartlarımız biraz daha iyileşsin dedi ki ikimizde çalışıyoruz ev bizim arabamız var .Arsa ve tarlada var.Sadece bir banka kredimiz var oda şubatta bitiyor.Sonra biraz gezelim tozalım başbaşa kalalım çocuk olunca zor olur diyor .Şimdi gezip tozuyomuyuz dedim.Evden işe işten eve ne gezmemiz var bizim dedim şimdi çocuk yok mu iki tane çocuk var. (eşimin ilk evliliğinden)Balayına gidemedik.Gerdek gecemin sabahı çocuklar bana geldi 1 hafta evlilik iznimde çocuklar hep bende kaldı.Normalde kv dede kalıyorlar biz çalıştığımız için zaten altlı üstlüyz o zamnlar dip dibe binalardaydık gündüzü geçtm bari akşam yanına alsaydı çocukları.O süre içerisinde nereye gidildiyse 4 kişi olarak gittik.El öpmeye aileme gittiğimde bile.Yalnız bir kahve içmeye bile gitmedik.Şimdide 4 kv kp de bize eklenince6 kişilik ördek ailesi gibi tuvalet hariç her yere beraber gidiyoruz.Tek başına gittiğimiz tek yer iş.Ağzımı açıp tek bişi söylemiyorum çocuklara annesine babasına ne zaman eşime bişi desem onlarda benim ailem diyor kıyamıyorum onlara bende susuyorum.Yatılı bir misafirliğe gitsek küçük kız babasıyla uyumak istiyor ben ablasıyla oda babasıyla yatıyor.Bizde kaldıkları geceler yatak odama biz uyurken girip girip çıkıyolar çocuk deyip susuyorum ne diyebilirm ki.Bu yalnız kalmak mı dedim. Ne yapayım çocuklarımımı atayım diyor.Ben at demedim dedim sadece kendinide benide kandırma yok yalnız kalalım yok hayatımızı yaşayalım gibisinden olmayacak hayalleri bana kurdurtma dedim.Bu sefer küçük kız 9 yaşında onu gerekçe gösterdi .Daha küçük Kıskançlık yapar mı üzülür mü çocuk olunca ,büyüsün istiyorum ablası kadar olsun b( geçen ay 12sine girdi )büyük kızdaiyi bir lise kazansın dersleri etkilenmesin.dedi.
Tabi bende artık dayanamdım.İste dedim benden daha neler istiyceksin çok merak ediyorum iste.Şey iste mesela büyük kız üniversiteye gitsin küçük kız liseye gitsin o zaman yaparız.Ama yok ozmanda evlilik çağı gelir birinin en iyisi ikisini evlendirelim onların çocuklarına bkarız dedim olmaz mı?Yada şey yapalım mesela ben çocuklara bakayım sen yeniden evlen hayatını yaşa gez dolaş ben annene babana çocuklarına bakar bakıcılık yaparım.İste dedim bunlarıda iste.Ben bu kadar eşek olduktan sonra senin vurduğun semer az gelir bana .
Elimden gelen tüm fedakarlıkları yapıyorum.O çocuklar için bu evlilik için.Kv kendi ağzıyla senin bu çocuklara yaptıklarını öz anneleri yapmadı diyor.Eşimi tanıdığım günden beri çocuklarla ilgiliyim.Zaten çocuk çok seven biriyim.Çalıştığımı kendimden çok o çocuklara eğitimlerine harcıyorum yeterki eksiklik hisetmesinler diye veli toplantlarına giderim her etkinliklerine katılırım benimsedim onları ama bana da yazık.Kendi çocuğumu istemem suç mu?Evet belki daha çok yorulucam ama şimdide az yorulmuyorum ki.En azından o zamn çocuğuma odaklanırım işten ayrılırım. Evlenmeden öncede bunu konuştuk ben çocuk çok severim isterim dedim.Bende isterim sorun yok dedi.Şimdi kırk dereden su getiryor .Evet yapmam demiyor ama ne zamn belli değil 28 yaşındayım oda 37 sine girdi .Yoruldum benden bunu istemeye hakkı yok ki .Evlendim evleneli evlilik hayatının tadını çıkaramadan 2 çocuk annesi oldum artık kendi çoçuğumunda annesi olmak istiyorum ilk çocuktan sonra biraz büyüsün diyede beklemek istyrm o zamnda 2.çocuğumu ne zamn yapıcam yaşı geçiyor.Hem ha deyince hemen olur mu olmaz mı belki bunun içinde bi zaman gerekicek bunun nesi anlaşılmıyor?Bu kadarını benden istemeye hakkı var mı?Tamam çocuklarını düşünmesi iyi bir şey babalığını takdir ediyorum ama bende insanım ve karısyım benide düşünmesi gerekemez mi?
Son olarak çocuklarına bu kadar düşünüyorsan evlenmeyip hayatını onlara adasaydın.Kendin yapmamışsın bunu evlendin şimdi benden hayatımı onlara adamamı bekliyorsun ne diyim yazık benden ne istesen az gelir bana iste dedim.Zaten bu saaten sonra çocuk falan yapmam dedim.Bir sürü konuştu ama ben hiç anlamadım kafam kazan gibiydi halada ağrıyor yattım uyudum hiç bişi demeden oda uyudu bana sarılarak seni çok seviyorum diye sağolsun beni çok seviyomuş.Evlenmeden düşünseydin bunları ,neden çocuklu adamla evlendin ,Kendin ettin kendin buldun vs.gibi yorum yapacak arkadaşlara duyrulur sadece içimi döküyorum incitmeyin lütfen.
Çocukların annesi evli başka şehirde çocuğu var gününü gün ediyor ne zamn çocukları. görme günü gelse tatildeyim diyordu.Asla çocuklarını aramayıp sormuyor görüşmek istemiyor.Eşinizin iki çocuğu olduğu için artık çocuk beklentisi yok gibi o yüzden bahaneler sunup duruyor sizinde çocuk istemek en doğal hakkınız başkasının çocukları için kendinizi ertelemeyin zaten çoğu şeyi fazlasıyla yapıyorsunuz o çocuklar için eşinizle ciddi bir şekilde konuşun ve ikna edin o çocukların annesi nerde bu arada.