• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çok umutsuzum...

Morgana pendragon

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
13 Aralık 2022
16
12
3
26
merhaba bu ilk konum..
ne yazacağımı bile bilemiyorum.Bir derdim var .. Çoook yalnızım..insanlarla samimiyet kuramadığımı fark ediyorum...yani hep yüzeysel geçici arkadaşlıklar.. Aslında sorun ben de mi diye psikologdan görüş almak istedim ama sınavlara hazırlanıyorum hiç vaktim ve de nakdim yok🙃

Aslında kısa vadede tek başına takılmak iyi geliyor ama bir mutluluk bir sevinç oldu mu paylaşmayı istiyor insan.


Dıştan görüntüm buz gibidir var olan 3 -5 arkadaşım bile bunu onaylar.Birkac kere bu huyumu değiştirmeye de çalıştım ama ben de cok sırıttı samimiyet.Arkadaş canlısı olan insanlardan da değilim ama yine de sevebileceğim birine ve sevilmeye MUHTACIM..Bana sorarsanız onlarca arkadaşım var derim bazılarında gözlerim parlayarak söz ederim hatta ama galiba onlar için öylesine biriyim ben aramazsam hiç kimse aramaz beni.Yani hepsi için vazgeçilebilir biriyim
Etrafı inceliyorum da bir arkadaş grubunun en sevileni kim? neden seviliyor gibi analiz için bunun cevabını bulamadım..
Sınavımın stresini paylaşıp rahatlayacak biri bile yok.
Birini sevmek ve azıcık sevilmek istiyorum
Nasıl bu kadar çok insan arasında böylesine yalnız kalabildim😭
Var mı aranızda benim gibi biri ne yapılır geçer mi?Neden çok sevip hiç sevilmiyorum ki😔
 
Daha yakın gördüklerinle daha çok konuş akşamları mesaj at. ortak özelliğiniz varsa ordan konuş daha çok ısınmana yardımcı olur.
Bir de genel olarak çok arkadaşı olanın bile yakın arkadaşı 2 3 kişi oluyor. Herkes herkesle derin arkadaşlık kurmuyor
Mesela ben bir arkadaşımla lisede çok yakın değildik mezun olduğumuz sene yazın yabancı diziler hakkında konuşmuştuk yakınlaşmıştık. Sonra başka daha yakın arkadaşlarım olmasına rağmen bir sırrımı ona söylemiştim hala tek o biliyor. Daha iyi arkadaş olduk. O ara her gün yazışıyoduk sık araşıyoduk
Şu an iş güç o kadar iletişime geçmiyoz. 2-3 ayda bir anca araşıyoz ama yinede arayınca o kadar uzun süre konuşmamış gibi oluyoruz.
 
Neden çok sevip hiç sevilmiyorum ki😔
Kendin demişsin soğuk ,donuk biriyim diye. Arkadaş canlısı da degilmissin.
Tam olarak nasıl 'cok sevip sevilmeyen' oluyorsun sence?
Olaylari birazcık değerlendiriyor olabilirsin bence.
Biraz arkadaslik ilişkilerini aç, ornekler ver. Daha yararlı yorumlar gelecektir
 
merhaba bu ilk konum..
ne yazacağımı bile bilemiyorum.Bir derdim var .. Çoook yalnızım..insanlarla samimiyet kuramadığımı fark ediyorum...yani hep yüzeysel geçici arkadaşlıklar.. Aslında sorun ben de mi diye psikologdan görüş almak istedim ama sınavlara hazırlanıyorum hiç vaktim ve de nakdim yok🙃

Aslında kısa vadede tek başına takılmak iyi geliyor ama bir mutluluk bir sevinç oldu mu paylaşmayı istiyor insan.


Dıştan görüntüm buz gibidir var olan 3 -5 arkadaşım bile bunu onaylar.Birkac kere bu huyumu değiştirmeye de çalıştım ama ben de cok sırıttı samimiyet.Arkadaş canlısı olan insanlardan da değilim ama yine de sevebileceğim birine ve sevilmeye MUHTACIM..Bana sorarsanız onlarca arkadaşım var derim bazılarında gözlerim parlayarak söz ederim hatta ama galiba onlar için öylesine biriyim ben aramazsam hiç kimse aramaz beni.Yani hepsi için vazgeçilebilir biriyim
Etrafı inceliyorum da bir arkadaş grubunun en sevileni kim? neden seviliyor gibi analiz için bunun cevabını bulamadım..
Sınavımın stresini paylaşıp rahatlayacak biri bile yok.
Birini sevmek ve azıcık sevilmek istiyorum
Nasıl bu kadar çok insan arasında böylesine yalnız kalabildim😭
Var mı aranızda benim gibi biri ne yapılır geçer mi?Neden çok sevip hiç sevilmiyorum ki😔
Kızz devlet hastanesinde randevu oluyor bedava git birine buraya konu açıp internette takılacak zamanı olan haftada 1 saat ona harcar.
 
merhaba bu ilk konum..
ne yazacağımı bile bilemiyorum.Bir derdim var .. Çoook yalnızım..insanlarla samimiyet kuramadığımı fark ediyorum...yani hep yüzeysel geçici arkadaşlıklar.. Aslında sorun ben de mi diye psikologdan görüş almak istedim ama sınavlara hazırlanıyorum hiç vaktim ve de nakdim yok🙃

Aslında kısa vadede tek başına takılmak iyi geliyor ama bir mutluluk bir sevinç oldu mu paylaşmayı istiyor insan.


Dıştan görüntüm buz gibidir var olan 3 -5 arkadaşım bile bunu onaylar.Birkac kere bu huyumu değiştirmeye de çalıştım ama ben de cok sırıttı samimiyet.Arkadaş canlısı olan insanlardan da değilim ama yine de sevebileceğim birine ve sevilmeye MUHTACIM..Bana sorarsanız onlarca arkadaşım var derim bazılarında gözlerim parlayarak söz ederim hatta ama galiba onlar için öylesine biriyim ben aramazsam hiç kimse aramaz beni.Yani hepsi için vazgeçilebilir biriyim
Etrafı inceliyorum da bir arkadaş grubunun en sevileni kim? neden seviliyor gibi analiz için bunun cevabını bulamadım..
Sınavımın stresini paylaşıp rahatlayacak biri bile yok.
Birini sevmek ve azıcık sevilmek istiyorum
Nasıl bu kadar çok insan arasında böylesine yalnız kalabildim😭
Var mı aranızda benim gibi biri ne yapılır geçer mi?Neden çok sevip hiç sevilmiyorum ki😔
Kardeşiniz, kuzeniniz falan yok mu? Anne baba sağ ve beraber mi? Bunlara dayanıyor olabilir yalnızlık hissin izin kaynAğı.
 
Bir kitapta okumustum insanlari dinlemek lazimmis onlarin arkadasi olmak icin…iyi bir dinleyicimisiniz?
Onlarin ozel gunlerini kutlarmisiniz? Sizin bir sirrinizi bilirler mi? Onlara vakit ayirirmisiniz? Gorusurmusunuz sik sik? Gorustugunuzde guler yuzlu positif misiniz? Arkadaslik kurdugunuz kisiler ortak noktaniz var mi? Onalara benzermisiniz?
Bu sorulari bir cevaplayin belki size yardimci olabilirler…
 
Kendin demişsin soğuk ,donuk biriyim diye. Arkadaş canlısı da degilmissin.
Tam olarak nasıl 'cok sevip sevilmeyen' oluyorsun sence?
Olaylari birazcık değerlendiriyor olabilirsin bence.
Biraz arkadaslik ilişkilerini aç, ornekler ver. Daha yararlı yorumlar gelecektir
Merhaba tam anlatamamışım afedersiniz
Soğuk görünüyorsun ama aslında öyle değilsin derler tanıştıktan sonra evet yeni insanlarla tanışmakta engel oluyor bu durum ama var olanlar neden araya mesafe girince eski dostum muhabbetine giriyorlar halbuki bir telefon uzaktayım 😔
 
Bir kitapta okumustum insanlari dinlemek lazimmis onlarin arkadasi olmak icin…iyi bir dinleyicimisiniz?
Onlarin ozel gunlerini kutlarmisiniz? Sizin bir sirrinizi bilirler mi? Onlara vakit ayirirmisiniz? Gorusurmusunuz sik sik? Gorustugunuzde guler yuzlu positif misiniz? Arkadaslik kurdugunuz kisiler ortak noktaniz var mi? Onalara benzermisiniz?
Bu sorulari bir cevaplayin belki size yardimci olabilirler…
Saat 12 oldu mu ilk ben kutlarım doğum günlerini ..
Dinlerim de zaten sakin bir yapım var
Vakit ayırırım aslında onlar da herhalde biraz sever beni ama üniversite sona erip de ayrılınca neden dostluk da bitiyor. Bir tanecik dostum olsun isterdim😢
 
neden araya mesafe girince eski dostum muhabbetine giriyorlar halbuki bir telefon uzaktayım 😔
Araya mesafe girince dostluklar eski gücünü kaybeder ama komple de bitmez, bu haftasonu mesela 6 sene önce ayrıldığım işteki 4 arkadaş bulusacagiz, geçen haftasonu 2 sene önce işten ayrılan arkadaşımla bir şeyler içip tiyatroya gittik, her hafta bir gün geçen sene ayrıldığım işten az samimi olduğum bir çocukla spor etkinligimiz var, iki ay önce küçük bir tur yaptım, teee 9 sene önce mezun olduğum üniversite yıllarından cocuklarla biri Ankara'da biri diyarbakir'da buluştum.
Yani mesafe girmesi arkadaşlıklarin bitmesine sebep değil ki .
Ama bu biraz da gayretle olur. Mesela üni yıllarımdan cogu arkadaşlarımla sosyal medyada ekliyiz, resimlerini beğenir bazen yorum yazarım. Eğer İstanbul paylaşımı yaptılarsa vakti varsa gezdirmek istediğimi söylerim - ki genelde buluşuruz - böylece dostluk pekiştirmis oluruz. Ben de onların şehrine gideceksem önceden haber verir hiç yoktan bir çay kahve içecek boşluk ayarlayabilir mi sorarım .
Böyle boyle bağımız hiç kopmaz.
Ya da son isimden ayrıldıktan sonra iş yerinden sevdiğim kızları genelde bir oyuna davet ederim, onlar da öncesinde bana bir içecek ismarlar, böylece birkaç ayda bir de olsa bir iletisimimiz olur. Bazen onlar beni davet eder..ya da bu beraber spor dalı yaptığım çocukla merhaba-merhabaydik. Bir kere onun mesleği ile ilgili bir konuda soru sormustum, benim için araştırıp cevap vermişti. Teşekkür için buluşalım falan filan derken bu spor etkinliğini önerdim,geldi. Sonra hep gelmeye başladı,şimdi daha yakın iki arkadaşız...
Gibi gibi gibi
Boyle böyle insan birbirinin hayatında kalıyor. Ben ilkokul arkadaşlarımla bile hala sıksık buluşurum (aynı muhitte oturduğum için komsuculuk takiliriz). Gittiğim ülkede bir gün tanışıp arkadaş olduğum insanlara bile kartpostal atıyorum 😂
Size de bunu öneririm.
Ha bir de şey demişsiniz;
Aslında kısa vadede tek başına takılmak iyi geliyor ama bir mutluluk bir sevinç oldu mu paylaşmayı istiyor insan.
Normalde arkadaşsiz güzel güzel takilirken uzuntude sevinçte birilerini arıyorsanız bu da çok doğru değil. Çünkü sizin de onların üzüntüsünü sevincini dinlemeniz,bazen sıkılsanız da destek olmanız lazım.
Benim telefonuma sürekli mutsuz, aşık,platonik, utanmış, heyecanlı, endiseli kız aramaları /mesajları gelir. Genelde de destek olurum, hiçbir sey yapamazsam dinlerim. Ya da kalbi kırık arkadaşı oyalamak için bir plan yaparım... Kendim böyle bir insan olduğum için arkadaşlarıma şu salak mesajı atma hakkını kendimde görüyorum, onlar da benimle ciddi ciddi konuşup mesaj atmamaya ikna ediyorlar 🙈🙈
IMG_20221214_161443.webp

Gibi gibi, biraz da ne verirsen onu alirsin arkadaşlıkta.
Sadece dengeyi bulmak önemli. Ne sen sadece ver, hep sen ara, sen planla.
Ne de onların isteklerine kulaklarını tıka sadece kendin arkadaşa ihtiyacın olduğunda ara.
Bir denge bulununca uzun yıllar devam ediyor bence dostluklar.
Onun dışında anlatacak şeylerin olsun. Buluşunca 'sen nasılsın,ne yapıyorsun?' sorusuna 'hiiiç' cevabı veren , anlatacak şeyleri olmayan insanlarla buluşmak bir yerden sonra sıkıcı olur.
 
Araya mesafe girince dostluklar eski gücünü kaybeder ama komple de bitmez, bu haftasonu mesela 6 sene önce ayrıldığım işteki 4 arkadaş bulusacagiz, geçen haftasonu 2 sene önce işten ayrılan arkadaşımla bir şeyler içip tiyatroya gittik, her hafta bir gün geçen sene ayrıldığım işten az samimi olduğum bir çocukla spor etkinligimiz var, iki ay önce küçük bir tur yaptım, teee 9 sene önce mezun olduğum üniversite yıllarından cocuklarla biri Ankara'da biri diyarbakir'da buluştum.
Yani mesafe girmesi arkadaşlıklarin bitmesine sebep değil ki .
Ama bu biraz da gayretle olur. Mesela üni yıllarımdan cogu arkadaşlarımla sosyal medyada ekliyiz, resimlerini beğenir bazen yorum yazarım. Eğer İstanbul paylaşımı yaptılarsa vakti varsa gezdirmek istediğimi söylerim - ki genelde buluşuruz - böylece dostluk pekiştirmis oluruz. Ben de onların şehrine gideceksem önceden haber verir hiç yoktan bir çay kahve içecek boşluk ayarlayabilir mi sorarım .
Böyle boyle bağımız hiç kopmaz.
Ya da son isimden ayrıldıktan sonra iş yerinden sevdiğim kızları genelde bir oyuna davet ederim, onlar da öncesinde bana bir içecek ismarlar, böylece birkaç ayda bir de olsa bir iletisimimiz olur. Bazen onlar beni davet eder..ya da bu beraber spor dalı yaptığım çocukla merhaba-merhabaydik. Bir kere onun mesleği ile ilgili bir konuda soru sormustum, benim için araştırıp cevap vermişti. Teşekkür için buluşalım falan filan derken bu spor etkinliğini önerdim,geldi. Sonra hep gelmeye başladı,şimdi daha yakın iki arkadaşız...
Gibi gibi gibi
Boyle böyle insan birbirinin hayatında kalıyor. Ben ilkokul arkadaşlarımla bile hala sıksık buluşurum (aynı muhitte oturduğum için komsuculuk takiliriz). Gittiğim ülkede bir gün tanışıp arkadaş olduğum insanlara bile kartpostal atıyorum 😂
Size de bunu öneririm.
Ha bir de şey demişsiniz;

Normalde arkadaşsiz güzel güzel takilirken uzuntude sevinçte birilerini arıyorsanız bu da çok doğru değil. Çünkü sizin de onların üzüntüsünü sevincini dinlemeniz,bazen sıkılsanız da destek olmanız lazım.
Benim telefonuma sürekli mutsuz, aşık,platonik, utanmış, heyecanlı, endiseli kız aramaları /mesajları gelir. Genelde de destek olurum, hiçbir sey yapamazsam dinlerim. Ya da kalbi kırık arkadaşı oyalamak için bir plan yaparım... Kendim böyle bir insan olduğum için arkadaşlarıma şu salak mesajı atma hakkını kendimde görüyorum, onlar da benimle ciddi ciddi konuşup mesaj atmamaya ikna ediyorlar 🙈🙈Eki Görüntüle 3176905
Gibi gibi, biraz da ne verirsen onu alirsin arkadaşlıkta.
Sadece dengeyi bulmak önemli. Ne sen sadece ver, hep sen ara, sen planla.
Ne de onların isteklerine kulaklarını tıka sadece kendin arkadaşa ihtiyacın olduğunda ara.
Bir denge bulununca uzun yıllar devam ediyor bence dostluklar.
Onun dışında anlatacak şeylerin olsun. Buluşunca 'sen nasılsın,ne yapıyorsun?' sorusuna 'hiiiç' cevabı veren , anlatacak şeyleri olmayan insanlarla buluşmak bir yerden sonra sıkıcı olur.
Haklısınız kirmadan anlattığınız için sağolun sizin güzel bir karakteriniz varmış.... ben pek öyle değilim sakinim çok sakin .. ne mutlu size
Sınav senem olmasa birtakım topluluklara katılır daha çok kişiyle tanışırdım belki o zaman anlaşabileceği çok seveceğim birilerine rastlayabilirdim .bu nasıl anlatılır ki sanki temel bir ihtiyaç halini aldı ve artık dayanılamaz bir hal aldı.Yoksa bunun bdv 'deki onca soruna nazaran basit bir dert olduğu söylenebilir.
 
Haklısınız kirmadan anlattığınız için sağolun sizin güzel bir karakteriniz varmış.... ben pek öyle değilim sakinim çok sakin .. ne mutlu size
Sınav senem olmasa birtakım topluluklara katılır daha çok kişiyle tanışırdım belki o zaman anlaşabileceği çok seveceğim birilerine rastlayabilirdim .bu nasıl anlatılır ki sanki temel bir ihtiyaç halini aldı ve artık dayanılamaz bir hal aldı.Yoksa bunun bdv 'deki onca soruna nazaran basit bir dert olduğu söylenebilir.
İnsanlardan bekleme mesela hep
Sen de biraz gayretli ol
İnsanları ara sor
Samimiyet kur
Bir yerlere davet et
Sohbet ortamı oluştur
Böyle böyle pekişir arkadaşlık
 
Back
X