merhabalar,
3 ay önce buraya gelin geldim ve mecburen işimden ayrıldım mühendisim, fırsat bu fırsat bir yıl çalışmayacağım dedim, kpss kursuna yazıldım birkaç gün sonra başlıyorum ama işler düşündüğüm gibi gitmediçalışmaya çok alışmışım evde oturmak canımı çok sıkar oldu. Ne benim ne de eşimin ailesi burada değil, eş yok dost yok arkadaş yok komşu bile yok ( çok bunalıyorum, bişeyler yapmam gerekli. Ben de düşündüm, evlenmeden önce şeker hamurundan kurabiye pastalar yapar hediye ederdim, çok da beğenilirdi. Neden burada yapıp satmayayım dedim Ama bunun için de çevre gerekiyor, o da bende yok Karşıyakada oturuyorum. Bu işle ilgilenebilecek birileri var mıdır burada, ne bileyim cafe, pastane, butik pastacılar gibi ..
Lütfen bir fikir verin, bunalıma girmek üzereyim
benim fikrim eğitimine uygun bir meslek bulsan. o kadar yıl boşuna okumadın yani , ama yine de sen bilirsin nasıl mutlu olacaksan:)
elin adamı için gül gibi işini bırakırsan böyle olur işte.. kızlarımız hiç akıllanmayacak...
pardon da siz neye dayanarak böyle bir yorum yapıyorsunuz?? Gül gibi bir işim olduğunu nerden çıkardınız, ne biliyorsunuz ki hakkımda?? Benim aklım kendime yeter, zeka seviyemle ilgili yorum yapmaya da hakkınız yok. Farkındaysanız mühendisim dedim, bir mühendis ne şartlarda yetişiyor ne sıkıntılarla o derslerini veriyor ve özel sektörde nasıl muamelelerle karşılaşıyor en ufak bir fikriniz var mı acaba??
Elin adamı diye bahsettiğiniz eşim benim bu yoldaki en büyük destekçim, evlendikten sonra çalışmaya devam edicem dedim kabul etti, bırakıyorum dedim ağzını açıp tek laf etmedi, bana dediği tek şey ''sen ne şekilde mutlu olacaksan öyle davran, ben her şekilde senin yanındayım, benim için önemli olan tek şey senin huzurun, mutluluğun'' kendisinin ne benim parama ne de işime ihtiyacı tenezzülü yok. Şunu da bilmenizi isterim ki işimden ayrıldıktan sonra başka iş fırsatları da çıktı karşıma, hatta ben aramadan beni bulanlar oldu. Evde oturup kpssye hazırlanmak tamamiyle kendi tercihim. Elin adamı için değil, kendim için verdim bu kararı...
Ders çalışmaktan arta kalan zamanlarımda boş boş oturup zaman öldüreceğime, kendime bir meşkale arayarak, aktivite arayarak mı hakettim bu yorumunuzu? Hanımefendi kusura bakmayın ben insanlarla birlikteyken mutlu olan biriyim, ben ürettiğimde takdir aldığımda mutlu olan biriyim. Siz nasıl yaşarsınız bilmem, ama benim derdimi de niyetimi de anlayamamışsınız. Lütfen sırf yorum yazmış olmak için yazmayınız, en azından benim sayfama...