- 31 Ağustos 2010
- 10
- 0
simdi nasıl anlattsam psikolojik olarak çok çöktüm.öğrenciyim 18 yasındayım.etrafımda ki herkes kötü davranıyor bana.annem mesela.her şeye baqırıyor-kızıyor.balkonları yıkamam baqırıyor bacaqımı morarttım hissetmedim dedim neler demedi kilmaz:geçen senelerde üstümde askılık parçaladı yani düşünün.aşırı sinirli.ters cevaplar verio,fiziksel özelliklerimle alay ediyo.hakaret ediyo-küfrediyo.korktuqumdan sesimi çıkartamıyorumda.öyle bir etki bıraktı bnde :a015:abim sesem gece gece gelip seni arkadaslarına rezil ederim hayatta hiç bir amacın yok salaksın aptalsın beceriksizssin dyip duruyor.bu sabah yine kriz geçirdim ağlayamyorum bile damla kalmıyo gzümde.kimseye derdimi anlatamıyorum tuvalet köselerinde ağlıyorum.etrafımda kndini beğenmiş insanlar var okulda da basarısısım diye ağızlarına sakız oluyorum.annemde onların basarısını görünce bna kızıyor.onun yanında mimik hareketleri bile yapamıyorum kzıyor.kriz geliyor sürekli bayılckmısın gbi oluyo dayanamıyorum artık.bıçak görüce onu anneme veya kndime batırasıjm geliyo ve etrafımda öyle iğrenç kendini beğenmiş insanlar varki.hepsi yanı basmda.kafamçokkarıştısimdi dcksiniz annenle konus.onula konusmaya bile çekiniyorum.konusamam.psikolaqa gt dceksiniz sorunum var dyipte gdemem.senin bi sorunun yok turp gbisin dck.snirlendiqimde deli gbi baqırıyorum gzlerim kararıyo basım çok aqrıyo.dalıp gdiyorum kapıya tyada bos duvarlara bakıp.konsantrasyonum bozuldu hiç bisey anlayamıyorum.sürekli azar azar nereye kadar.kaç yasındayım hala çocuk gbi papara yiyorum.herkesten kokuyorum.derdimi anlatack baska hiç bi tane kişi bile yok DERDİMİ SİZNLE PAYLAŞMAK İSTEDİM..ÇARESİZİM