- 24 Haziran 2016
- 7.231
- 26.158
-
- Konu Sahibi Dolunay2018
- #1
Merhaba guzel hanımlar bende dogum hikayemi sizlerle paylaşmak istedim. Hem yıllar sonra burayı acıp okumak adına paylasıcam.
Bebegimı cok istiyordum ve sonunda hamile kaldım Allaha sukur olsunkı her ay gayet iyiyken dogumuma uc hafta kala dusup ayagımı kırdım. Bendeki de sans gebelıgın son haftaları cok zor gectı benim ıcın, neyse 40 haftaya girdim bebegım den ses seda yok ne bı kanama, ne sancı korktuk tabi doktora gittik bı hafta daha beklıceksın dediler. Her ne kadar İcim rahat etmesede ertesi gun ayagımı alcısı ıcın ortopedıye gıtmıstık ordada kadın dogumcum İle konustuk oda ayagımdan dolayı beklememek gerektiğini soyledı pıhtılaşma olabilirmiş. Hemen Baska bı hastaneye gittik cunku orada beni bu ayakla dogum yaptıramıcaklarını soyledıler. Neyse gittik Baska bir yere nst ye baglandım sancı yok kontroller yapıldı. Oradaki doktorda cumaya kadar bekleyelim sancı gelmezse suni sancıyla dogurucaksın dedi.
Ben tabı baya bı korkuyorum. O gunun aksamı eve gittik surekli dua ediyorum. Annemi aradım dua istedim. O gece uyuyamadım korkudan salı sabahı Rabbim sesimi duydu ve ezanla sancılar hafiften basladı kalktım evde dolastım. Esimde sesime uyandı hemen ablasını aradı alt katımızdalar hemen yukarı çıktılar. Ben sancıyı evde cekmek istiyordum ama gidelim dediler sabah 09.30 gibi hastaneye vardık ve yatısım yapıldı. Ama sancılarım acayip arttı. Ve 40+3 gunluktu bebegım.
İlk muayenede hıc acılmam yokken o sancılarla yarım saatte 9 cm ulastı. Ama ne sancı kesılıyorum. Ayagımda alcı.
Sonra beni catala aldılar ama tabi hem sancım var hem dize kadar kocaman bı alcı ordada bana sonda taktılar canım baya yandı. Basımda dort bes doktor ebe var sancı geldikce ikin diyorlar ıkınıyorum olmuyor yarım saat ugrastım ölüyorum sandım. Birde kendimi cok zorladım hep altıma yaptım rezil oldum :) ama napım elimde degıldı. Bebegımın sacları ebenin eline geliyormus ama cıkmıyor o kadar zorlandımkı anlatamam. En son erkek doktor karnıma dogru bastırınca birde kesik attılar o an iste öldüm sandım bebegım o an dogdu ben kendimden gectım. Gozum ne bebeğimi gordu ne Baska bısey cok yorulmuştum. Neyse bebegi hıc gormedım basımı kaldırıcak halim bile yoktu onlarda hemn goturdu zaten bu sefer dikis derdi vardı 15 dakikada onun ıcın kaldım masada ıkı kisi dikti ıc ve dıs dikis harap olmustum iyice. Ne zaman bıtıcek diye sanırım otuz defa sormusumdur neysekı sonunda oda bitti ve gelip bana serum taktılar. Ve sureklı kontrol ediyorlar kanama oluyor ıcıme gazlı bezleri sokuyorlar cok acı cektım. Aklıma geldikce fena oluyorum.
Sonra bebegi getirdiler esim cantayı yollamış giydirmisler bı guzel olmus ki verdi hemsıre kucagıma emzır diye O an cok farklı oldum ısınamadım zaten cok agrım vardı ve zor gectıgı ıcın. Sonra toparlamaya baslayınca sevmelere doyamadım saka gibi bu minicik beden benimdi bana aitti :)
Sonra arabaya koyup bebegımide kucagıma verdiler odamıza gittik. Esım goruncelerım geldi cok duygulandım o andada esımı aglamaklı Görünce. Ve suan oglum 42 günlük o acıları bile unutturuyor sevgisi Allah isteyen herkese nasip etsin.
Benım hikayemde boyle :)
Bebegimı cok istiyordum ve sonunda hamile kaldım Allaha sukur olsunkı her ay gayet iyiyken dogumuma uc hafta kala dusup ayagımı kırdım. Bendeki de sans gebelıgın son haftaları cok zor gectı benim ıcın, neyse 40 haftaya girdim bebegım den ses seda yok ne bı kanama, ne sancı korktuk tabi doktora gittik bı hafta daha beklıceksın dediler. Her ne kadar İcim rahat etmesede ertesi gun ayagımı alcısı ıcın ortopedıye gıtmıstık ordada kadın dogumcum İle konustuk oda ayagımdan dolayı beklememek gerektiğini soyledı pıhtılaşma olabilirmiş. Hemen Baska bı hastaneye gittik cunku orada beni bu ayakla dogum yaptıramıcaklarını soyledıler. Neyse gittik Baska bir yere nst ye baglandım sancı yok kontroller yapıldı. Oradaki doktorda cumaya kadar bekleyelim sancı gelmezse suni sancıyla dogurucaksın dedi.
Ben tabı baya bı korkuyorum. O gunun aksamı eve gittik surekli dua ediyorum. Annemi aradım dua istedim. O gece uyuyamadım korkudan salı sabahı Rabbim sesimi duydu ve ezanla sancılar hafiften basladı kalktım evde dolastım. Esimde sesime uyandı hemen ablasını aradı alt katımızdalar hemen yukarı çıktılar. Ben sancıyı evde cekmek istiyordum ama gidelim dediler sabah 09.30 gibi hastaneye vardık ve yatısım yapıldı. Ama sancılarım acayip arttı. Ve 40+3 gunluktu bebegım.
İlk muayenede hıc acılmam yokken o sancılarla yarım saatte 9 cm ulastı. Ama ne sancı kesılıyorum. Ayagımda alcı.
Sonra beni catala aldılar ama tabi hem sancım var hem dize kadar kocaman bı alcı ordada bana sonda taktılar canım baya yandı. Basımda dort bes doktor ebe var sancı geldikce ikin diyorlar ıkınıyorum olmuyor yarım saat ugrastım ölüyorum sandım. Birde kendimi cok zorladım hep altıma yaptım rezil oldum :) ama napım elimde degıldı. Bebegımın sacları ebenin eline geliyormus ama cıkmıyor o kadar zorlandımkı anlatamam. En son erkek doktor karnıma dogru bastırınca birde kesik attılar o an iste öldüm sandım bebegım o an dogdu ben kendimden gectım. Gozum ne bebeğimi gordu ne Baska bısey cok yorulmuştum. Neyse bebegi hıc gormedım basımı kaldırıcak halim bile yoktu onlarda hemn goturdu zaten bu sefer dikis derdi vardı 15 dakikada onun ıcın kaldım masada ıkı kisi dikti ıc ve dıs dikis harap olmustum iyice. Ne zaman bıtıcek diye sanırım otuz defa sormusumdur neysekı sonunda oda bitti ve gelip bana serum taktılar. Ve sureklı kontrol ediyorlar kanama oluyor ıcıme gazlı bezleri sokuyorlar cok acı cektım. Aklıma geldikce fena oluyorum.
Sonra bebegi getirdiler esim cantayı yollamış giydirmisler bı guzel olmus ki verdi hemsıre kucagıma emzır diye O an cok farklı oldum ısınamadım zaten cok agrım vardı ve zor gectıgı ıcın. Sonra toparlamaya baslayınca sevmelere doyamadım saka gibi bu minicik beden benimdi bana aitti :)
Sonra arabaya koyup bebegımide kucagıma verdiler odamıza gittik. Esım goruncelerım geldi cok duygulandım o andada esımı aglamaklı Görünce. Ve suan oglum 42 günlük o acıları bile unutturuyor sevgisi Allah isteyen herkese nasip etsin.
Benım hikayemde boyle :)