- 6 Ağustos 2016
- 57
- 14
- 37
- Konu Sahibi Deryaa2987
- #1
merhabalar herkese.konuya direk giricem ama neolur ağır eleştiriler yapmayın 
ben istanbulda yaşıyorum 6sene önce bir evlilik yaptım şiddet nedeniyle ayrıldım evliliğim topu topu 2yıl sürdü.boşanınca boşluğa düştüm hayata küstüm çünkü psikolojim bozuldu ama işe girdim çalıştım çabaladım düzeldim.sonra biri çıktı karşıma neden bilmiyorum ama ilk görüşte çok etkilendim ondan ve onun beni bulmasına imkan yoktu ben onu buldum ulaştım ve tanıştık.doğuluydu bende doğuluyum oda benden hoşlandı birbirimizi tanıttık ama ben ilk gün evlenip ayrıldığımı söylemedim tanıştıktan iki gün sonra tekrar buluştuk ve ciddi bi şekilde konuştuk anlattım herşeyi bu arada bir tanede çocuğum var.herşeyi dürüst bi şekilde anlattım.oda kabul etti eğer bana telefonda söyleseydin sana direk yol verirdim ama seni gördükten sonra çok güzeldin etkilendim bende gördüğümde aşık oldum dedi kopmam şuan zor dedi.ve görüşmeye başladık çok üzerime düşüyordu hatta ailesine nerdeyse sölicekti ben beklettim biraz.seni ilk gördüğümde evleneceğim kız bu dedim içimden dedi bana ama keşke bu durumun olmasaydı ailem kabul etmez ama ben şansımı denicem savaşıcam dedi.yaklaşık 2 yılı geçti görüşmeler devam etti bu arada ailesine annesine söyledi beni annesi çok tepki gösterdi ne işin var çocuklu kadınla sana kızmı yok gibi laflar ettiler biz sürekli onların yüzünden ayrıldık barıştık ya o beni aradı ya ben onu olamadık birbirimizsiz oda bende çok acılar çektik.
Görüştüğümüz süre boyunca hep ona destek oldum maddi manevi o hep odundu ama ben herşeye göz yumdum çünkü onu çok seviyordum.kalbimi çok kırdığı zamanlar oldu beni hep üzüyordu herşey ilk günkü gibi olmadı hiç bir zaman ama ayrıldığımda daha çok üzülüyordum.sonra bir ara ayrıldık o gitti başkasıyla görüştü ama yine bana döndü.ben ona herşeyde destek oldum maddi ihtiyacı oldu yardımcı oldum manevi olarak hep destek oldum hep fedakarlık yaptım karşılığındada beni gerçekten sevsin istedim seviyorduda biliyordum.
Sonra ailesi bunu evlendirmeye kalktı tutturdular evleneceksin diye.oda bana ben evlenmek istemiyorum ama mecburum dedi hep.ailesine okadar bağlı değil ama ana baba ahı alamam ana bana bulunmaz ama karı her zaman bulunur diyordu.sabredersen biz yine ayrılmayız beni sen gibi kimse çekemez anlaşamam ben kimseyle bekle bende boşanayım kavuşuruz bu süredede görüşürüz diyordu hep ben giç öyle bişey istemedim razı gelmedim öyle birşeye.çünkü biliyorum ailesi bile bulsa evleneceği kızı sonuçta karısı olacak yaşayacaklar çok şey duygusuz mu olacak herşey bende görücü usulü evlendim ama yine insan iyi günlerinde paylaşıyor çok şeyi.ben hep ona diyordum seversin karın olacak sonuçta oda bana benim için sevgi defteri kapandı ben senden sonra karım dahi olsa sevmem kimseyi isterse dünya güzelini getirsinler diyordu.
Öyle inandırıcı konuşuyorduki ben hep ona inandım saf gibi.
Ailesi bir kız buldu köylülerindenmiş kız 18yaşında okula bile göndermemişler kzıı sanırım.benim sonradan haberim oldu görüşüldükten sonra anlatmış bana ama anlatmadan önce ben anladım çünkü o zaman zarfında bana biraz soğuk davranıyordu ben anladım kzıı beğendiğini ve söyledim sen beğenmişsin yok dedi etkilenme beğenme yok sadece mecbur olduğum için mantıken evlenicem bikaç tane kız buldular diğerlerine göre bu daha iyi dedi.
Kızla görüşmeye başladılar ve ben tabiki ondan çoktan ayrıldım onlar yeni başlamış görüşmeye arkadaşıma öyle demiş.ama çok görüşmüyolarmış.
Ben ondan ayrılmak için onu unutmak için her yolu denedim gezdim kafamı dağıtmaya çalıştım psikoloğa gittim arkadaşlarımla dertleştim başka birini hayatıma almaya çalıştım ama başkasıyla normal muhabbet ederken bile hep ona ihanet ediyormuşum gibi geldi onunla ayrı olsak bile.
Ve depresyona girdim sanki tat almıyorum giç bişeyden çocuğumla ilgileniyorjm unutmaya çalışıyorum yine unutamıyorum.
Ailesi çocuğuma bile laf söylemiş madem görücü ısulü evlenmiş madem şiddet görmüş neden çocuk yapmış hadi yapmış çocuğu neden bırakmamış ben öyle çocuğu s...atarım getirmem yanımda demiş babası
Bunlar nasıl insanlar vicdansızlar ben o bebeği nasıl bırakayım.ben onların beni istememesini anladım zaten evlenmek te istemedim onunla aam başka biriyle evlenmesini anlamıyorum
Beni çok seviyordu öyle diyordu başkasını sevemem diyordu
Şimdi zor tutuyorum kendimi onu aramamak için kaç kere gururuma yenik düştüm onu aradım ama bu sefer tutuyorum bu acı çok ağır geliyor
ben istanbulda yaşıyorum 6sene önce bir evlilik yaptım şiddet nedeniyle ayrıldım evliliğim topu topu 2yıl sürdü.boşanınca boşluğa düştüm hayata küstüm çünkü psikolojim bozuldu ama işe girdim çalıştım çabaladım düzeldim.sonra biri çıktı karşıma neden bilmiyorum ama ilk görüşte çok etkilendim ondan ve onun beni bulmasına imkan yoktu ben onu buldum ulaştım ve tanıştık.doğuluydu bende doğuluyum oda benden hoşlandı birbirimizi tanıttık ama ben ilk gün evlenip ayrıldığımı söylemedim tanıştıktan iki gün sonra tekrar buluştuk ve ciddi bi şekilde konuştuk anlattım herşeyi bu arada bir tanede çocuğum var.herşeyi dürüst bi şekilde anlattım.oda kabul etti eğer bana telefonda söyleseydin sana direk yol verirdim ama seni gördükten sonra çok güzeldin etkilendim bende gördüğümde aşık oldum dedi kopmam şuan zor dedi.ve görüşmeye başladık çok üzerime düşüyordu hatta ailesine nerdeyse sölicekti ben beklettim biraz.seni ilk gördüğümde evleneceğim kız bu dedim içimden dedi bana ama keşke bu durumun olmasaydı ailem kabul etmez ama ben şansımı denicem savaşıcam dedi.yaklaşık 2 yılı geçti görüşmeler devam etti bu arada ailesine annesine söyledi beni annesi çok tepki gösterdi ne işin var çocuklu kadınla sana kızmı yok gibi laflar ettiler biz sürekli onların yüzünden ayrıldık barıştık ya o beni aradı ya ben onu olamadık birbirimizsiz oda bende çok acılar çektik. Görüştüğümüz süre boyunca hep ona destek oldum maddi manevi o hep odundu ama ben herşeye göz yumdum çünkü onu çok seviyordum.kalbimi çok kırdığı zamanlar oldu beni hep üzüyordu herşey ilk günkü gibi olmadı hiç bir zaman ama ayrıldığımda daha çok üzülüyordum.sonra bir ara ayrıldık o gitti başkasıyla görüştü ama yine bana döndü.ben ona herşeyde destek oldum maddi ihtiyacı oldu yardımcı oldum manevi olarak hep destek oldum hep fedakarlık yaptım karşılığındada beni gerçekten sevsin istedim seviyorduda biliyordum.
Sonra ailesi bunu evlendirmeye kalktı tutturdular evleneceksin diye.oda bana ben evlenmek istemiyorum ama mecburum dedi hep.ailesine okadar bağlı değil ama ana baba ahı alamam ana bana bulunmaz ama karı her zaman bulunur diyordu.sabredersen biz yine ayrılmayız beni sen gibi kimse çekemez anlaşamam ben kimseyle bekle bende boşanayım kavuşuruz bu süredede görüşürüz diyordu hep ben giç öyle bişey istemedim razı gelmedim öyle birşeye.çünkü biliyorum ailesi bile bulsa evleneceği kızı sonuçta karısı olacak yaşayacaklar çok şey duygusuz mu olacak herşey bende görücü usulü evlendim ama yine insan iyi günlerinde paylaşıyor çok şeyi.ben hep ona diyordum seversin karın olacak sonuçta oda bana benim için sevgi defteri kapandı ben senden sonra karım dahi olsa sevmem kimseyi isterse dünya güzelini getirsinler diyordu.
Öyle inandırıcı konuşuyorduki ben hep ona inandım saf gibi.
Ailesi bir kız buldu köylülerindenmiş kız 18yaşında okula bile göndermemişler kzıı sanırım.benim sonradan haberim oldu görüşüldükten sonra anlatmış bana ama anlatmadan önce ben anladım çünkü o zaman zarfında bana biraz soğuk davranıyordu ben anladım kzıı beğendiğini ve söyledim sen beğenmişsin yok dedi etkilenme beğenme yok sadece mecbur olduğum için mantıken evlenicem bikaç tane kız buldular diğerlerine göre bu daha iyi dedi.
Kızla görüşmeye başladılar
ve ben tabiki ondan çoktan ayrıldım onlar yeni başlamış görüşmeye arkadaşıma öyle demiş.ama çok görüşmüyolarmış.Ben ondan ayrılmak için onu unutmak için her yolu denedim gezdim kafamı dağıtmaya çalıştım psikoloğa gittim arkadaşlarımla dertleştim başka birini hayatıma almaya çalıştım ama başkasıyla normal muhabbet ederken bile hep ona ihanet ediyormuşum gibi geldi onunla ayrı olsak bile.
Ve depresyona girdim sanki tat almıyorum giç bişeyden çocuğumla ilgileniyorjm unutmaya çalışıyorum yine unutamıyorum.
Ailesi çocuğuma bile laf söylemiş madem görücü ısulü evlenmiş madem şiddet görmüş neden çocuk yapmış hadi yapmış çocuğu neden bırakmamış ben öyle çocuğu s...atarım getirmem yanımda demiş babası
Bunlar nasıl insanlar vicdansızlar ben o bebeği nasıl bırakayım.ben onların beni istememesini anladım zaten evlenmek te istemedim onunla aam başka biriyle evlenmesini anlamıyorum
Beni çok seviyordu öyle diyordu başkasını sevemem diyordu
Şimdi zor tutuyorum kendimi onu aramamak için kaç kere gururuma yenik düştüm onu aradım ama bu sefer tutuyorum bu acı çok ağır geliyor
Adam evlenip bir kızın hayatını kaydırıp size geri dönecek diye mi umdunuz? 
