çok bilmiş bebek duayenleri

aç bu çocuk elini emiyo

aç bu cocuk emzik veriyorum kabul etmiyo

zaten bu bebekler hep ac bu insanlara kalsa hiçbirimizin sütü yok ve cocuklarımız ac
 
yeniden okudumda topik i, neler e izin vermişiz o şaşkınlıkla , zaman geçtikçe insan daha iyi görüyor o anları ,şimdiki aklım olsa diyor insan ,ay tüm hamiş topiklerine gidip uyarasım geldi, :KK31::KK9:
 
Her okuduğum yazıda yaşadıklarımdan bişeyler buluyorum..Benim problemim daha hamileyken başladı.Bir sağlık problemimden dolayı sezeryanla doğum yapacağım eşimin ailesi tarafından öğrenildiğinde kabus başladı.Zaten kayınvalidem ve kardeşleri herşeyime karışıyorlardı,iş iyice sarpasardı.Ben hep terbiyemden sustum ama susmamak lazımmış anladım.Önce kayınvalidem bana edindiği "büyük tecrübelerden" bahsetmeye başladı.Yok bir tanıdığının bebeği de sezeryanla 15 gün erken alınmış,bebek ilk 15 gün tek gözü açık kalmış,15 günün sonunda diğer gözü açılmiş.Daha buna benzer bir sürü saçma sapan kötü ve mantıksız şeylerle çok güzel giden hamileliğimin son 20 gününü mahvetti.Doğumdan önce eşime hastanede kendisinin ve annemin kalmasını istediğini söylediğim.Eşim de kabul etti.Ama kayınvalıdem ve bilmiş kardeşleri olaya el koyup kıyamadıkları eşim yerine kayınvalidemin kalmasına karar vermişler ben doğumdayken.Üstelik 2 gece de horul horul uyudu.Bi keresine gece çok susadım ama horlamasından sesimi duyuramadım ve saatlerce yatakta bekledim.Suit odada kaldık kendi annem salonda uyuyodu kayınvalidem benim kaldığım odada yattığı için.Bu arada tabi emzirme zamanında tepemde dikilp aklı sıra emerken bebeğimin nefes almasını sağlıyorudu parmağıyla göğüsüme bastırarak.Eve çıkınca malesef bir de göğüs uçlarım yara oldu.Zaten uykusuzluk ve her kafadan bir ses çıkması beni yormuştu,yaralar da iyice katladı sıkıntımı.Ağlaya ağlaya emzirirken kayınvalidem sanki ben emzirmek istemiyomuşum gibi "emzireceksin,mecbursun!!"diye resmen üstüme geliyordu.Bir de akşam 22:00'de yattığı odanın kapısını kapatıp uyuyarak sabah 07:00 de uyanıp ben gece boyunca uyumayan bebeğimi yeni uyutmuşken ve uykusuzluktan ölürken (bu arada kendi annemle kaldık aynı odada,o da sabah kadar benimle uyumuyordu,sabah kayınvalidem kalkınca gidip yatıyordu 2 saat)bilmiş tavırlarla "hadi kahvaltı yapda bebeğe süt olsun ,vitamin olsun "diyerek beni iyice çileden çıkarıyordu.Eminim sütü olsa bana asla vermez,emzirirdi.Zaten bebeği anneme ve bana vermemek için elinden geleni yapıyordu.Bebeğimi ilk günler hep kendisi taşıyordu sanki annesi oymuş gibi.Artık ben gösterdiğim gereksiz fazla sabrın farkına varıp olaya müdahale etmeye başladım.Doktora gittiğimizde kucağında sıkı sıkıya tutup bırakmadığı bebeğimle bizimle odaya girmek isterken eşime"hadi bebeği al da içeri girelim" dediğimde suratının ifadesi inanılmazdı.Sonrasında da buraya yazamacağım kadar çok yaşadığımız saçmalalıkların ardından hep müdahalelerle uzaklaştırdım etrafımdan.Tabi bazen salağa yattı,bazen alındı ve her zaman eşimin yanında "ben hiç bişeyinize karışmam,kendiniz bilirsiniz" diyerek saf ve iyi anneyi oynadı.Tabi bu arada kardeşleri de kendisinden eksik kalmayıp her şeye müdahale etmeye çalıştılar.Şimdi çoğunuzun aklında neden bu kadar müdahale ettirdin diye bir soru uyanmış olabilir,haklısınız.Açıklamak gerekirse;eşim tek çoçuk olduğu için ve kayınvalidemin kardeşlerinin ikisinin de çocuğu olmadığı için eşimi aşırı derecede sahiplenmiş durumdalar.Ben de hep aman kötülük olmasın,benden yana kalpleri kırılmasın
onlar büyük onlara saygısızlık olmasın,nasılsa eşimle mutluyuz,onları da idare edeyim diyerek malesef en büyük hatayı baştan yaptım.Yüz göz olmayı da hiç istemedim.Ama malesef beni zıvanadan çıkardılar,bir kaç laf söylemek durumunda kaldım.Artık benim rahatsız olduğumu tavır ve davranışlarımdan anlıyorlar .Tabi huylu huyundan vazgeçmez arada yine yapmaya çalışıyorlar fakat altta kalmıyorum.Ama 9 ay oldu ve ben de bittim.Eşim malesef konduramıyor,farkında ama çok üzülüyor.Olayların hep onun olmadı zamanlarda olması da manidar.Artık müdahale ediyor,karıştırmamaya çalışıyor .Umarım hep mantıklı olur ve böyle benim yanımda olur.Yani baştan herkes tavrını göstersin.Saygılı olacağım dediğiniz zaman malasef karşınızdakiler sizi sesi çıkmıyor olarak algılıyor.Annem zaten çok asil kadın ,tahriklere kapılmıyor ,muhattap olmuyor ve kendi aralarında yaşadıklarını bana hiç aksettirmiyor ama ben farkındayım.Yani anne kız bizi ezik zannettiler,herşeyi kendileri mahvettiler.Benim yaşadıklarım ders olsun,tavrınızı hep gösterin.Anne olan sizsiniz,o bebeği en iyi siz anlarsınız.İçgüdüleriniz size en doğru yolu gösterir.Tabi ki büyüklerin tecrübelerinden faydalanacağız ama kendi seçtiğimiz ,güvendiğimiz büyüklerden.Çok uzun olmuş yazım,kusura bakmayın ama hala atlatamıyorum yaşadıklarımı,en güzel zamanlarımı mahvettiler,onları hiç affetmeyeceğim.Daha buraya yazmadığım çok şey var.En kısa zamanda psikoloğa gideceğim,ama buraya yazarak da bayağı rahatladım.Allah herkesin çocuğuna iyiylik ,sağlık versin..
 
pelina .!.:
Her okuduğum yazıda yaşadıklarımdan bişeyler buluyorum..Benim problemim daha hamileyken başladı.Bir sağlık problemimden dolayı sezeryanla doğum yapacağım eşimin ailesi tarafından öğrenildiğinde kabus başladı.Zaten kayınvalidem ve kardeşleri herşeyime karışıyorlardı,iş iyice sarpasardı.Ben hep terbiyemden sustum ama susmamak lazımmış anladım.Önce kayınvalidem bana edindiği "büyük tecrübelerden" bahsetmeye başladı.Yok bir tanıdığının bebeği de sezeryanla 15 gün erken alınmış,bebek ilk 15 gün tek gözü açık kalmış,15 günün sonunda diğer gözü açılmiş.Daha buna benzer bir sürü saçma sapan kötü ve mantıksız şeylerle çok güzel giden hamileliğimin son 20 gününü mahvetti.Doğumdan önce eşime hastanede kendisinin ve annemin kalmasını istediğini söylediğim.Eşim de kabul etti.Ama kayınvalıdem ve bilmiş kardeşleri olaya el koyup kıyamadıkları eşim yerine kayınvalidemin kalmasına karar vermişler ben doğumdayken.Üstelik 2 gece de horul horul uyudu.Bi keresine gece çok susadım ama horlamasından sesimi duyuramadım ve saatlerce yatakta bekledim.Suit odada kaldık kendi annem salonda uyuyodu kayınvalidem benim kaldığım odada yattığı için.Bu arada tabi emzirme zamanında tepemde dikilp aklı sıra emerken bebeğimin nefes almasını sağlıyorudu parmağıyla göğüsüme bastırarak.Eve çıkınca malesef bir de göğüs uçlarım yara oldu.Zaten uykusuzluk ve her kafadan bir ses çıkması beni yormuştu,yaralar da iyice katladı sıkıntımı.Ağlaya ağlaya emzirirken kayınvalidem sanki ben emzirmek istemiyomuşum gibi "emzireceksin,mecbursun!!"diye resmen üstüme geliyordu.Bir de akşam 22:00'de yattığı odanın kapısını kapatıp uyuyarak sabah 07:00 de uyanıp ben gece boyunca uyumayan bebeğimi yeni uyutmuşken ve uykusuzluktan ölürken (bu arada kendi annemle kaldık aynı odada,o da sabah kadar benimle uyumuyordu,sabah kayınvalidem kalkınca gidip yatıyordu 2 saat)bilmiş tavırlarla "hadi kahvaltı yapda bebeğe süt olsun ,vitamin olsun "diyerek beni iyice çileden çıkarıyordu.Eminim sütü olsa bana asla vermez,emzirirdi.Zaten bebeği anneme ve bana vermemek için elinden geleni yapıyordu.Bebeğimi ilk günler hep kendisi taşıyordu sanki annesi oymuş gibi.Artık ben gösterdiğim gereksiz fazla sabrın farkına varıp olaya müdahale etmeye başladım.Doktora gittiğimizde kucağında sıkı sıkıya tutup bırakmadığı bebeğimle bizimle odaya girmek isterken eşime"hadi bebeği al da içeri girelim" dediğimde suratının ifadesi inanılmazdı.Sonrasında da buraya yazamacağım kadar çok yaşadığımız saçmalalıkların ardından hep müdahalelerle uzaklaştırdım etrafımdan.Tabi bazen salağa yattı,bazen alındı ve her zaman eşimin yanında "ben hiç bişeyinize karışmam,kendiniz bilirsiniz" diyerek saf ve iyi anneyi oynadı.Tabi bu arada kardeşleri de kendisinden eksik kalmayıp her şeye müdahale etmeye çalıştılar.Şimdi çoğunuzun aklında neden bu kadar müdahale ettirdin diye bir soru uyanmış olabilir,haklısınız.Açıklamak gerekirse;eşim tek çoçuk olduğu için ve kayınvalidemin kardeşlerinin ikisinin de çocuğu olmadığı için eşimi aşırı derecede sahiplenmiş durumdalar.Ben de hep aman kötülük olmasın,benden yana kalpleri kırılmasın
onlar büyük onlara saygısızlık olmasın,nasılsa eşimle mutluyuz,onları da idare edeyim diyerek malesef en büyük hatayı baştan yaptım.Yüz göz olmayı da hiç istemedim.Ama malesef beni zıvanadan çıkardılar,bir kaç laf söylemek durumunda kaldım.Artık benim rahatsız olduğumu tavır ve davranışlarımdan anlıyorlar .Tabi huylu huyundan vazgeçmez arada yine yapmaya çalışıyorlar fakat altta kalmıyorum.Ama 9 ay oldu ve ben de bittim.Eşim malesef konduramıyor,farkında ama çok üzülüyor.Olayların hep onun olmadı zamanlarda olması da manidar.Artık müdahale ediyor,karıştırmamaya çalışıyor .Umarım hep mantıklı olur ve böyle benim yanımda olur.Yani baştan herkes tavrını göstersin.Saygılı olacağım dediğiniz zaman malasef karşınızdakiler sizi sesi çıkmıyor olarak algılıyor.Annem zaten çok asil kadın ,tahriklere kapılmıyor ,muhattap olmuyor ve kendi aralarında yaşadıklarını bana hiç aksettirmiyor ama ben farkındayım.Yani anne kız bizi ezik zannettiler,herşeyi kendileri mahvettiler.Benim yaşadıklarım ders olsun,tavrınızı hep gösterin.Anne olan sizsiniz,o bebeği en iyi siz anlarsınız.İçgüdüleriniz size en doğru yolu gösterir.Tabi ki büyüklerin tecrübelerinden faydalanacağız ama kendi seçtiğimiz ,güvendiğimiz büyüklerden.Çok uzun olmuş yazım,kusura bakmayın ama hala atlatamıyorum yaşadıklarımı,en güzel zamanlarımı mahvettiler,onları hiç affetmeyeceğim.Daha buraya yazmadığım çok şey var.En kısa zamanda psikoloğa gideceğim,ama buraya yazarak da bayağı rahatladım.Allah herkesin çocuğuna iyiylik ,sağlık versin..
Genişletmek için tıkla...

aynı yazdıklarını bende yasadım tıpa tıpp okurken bunu benmı yazdım bıle dedım yanı.. kabus gıbıydı o gunlerr sutum kesıldıı aglamaktann 3 ay hergun agladım kv yuzunden sımdı konusmuyorum sadece mrb mrbb .. nefret edıyorumm
 
daha beş günlük bebeğim var konuyu okumaya başladım gülmekten devam edemedim sezeryan dikişlerim acıyor:)okuduklarım çok tanıdık geldi şimdiden benim en sinir olduğum şöyle yapmayalım dediğimde yapmaya devam etmesi doktorlar yapmayın diyor dediğimde ise şimdiki doktorlar bilmiyor eski büyükler daha iyi biliyor demesi. tamam kabul ediyorum eskiler de çok güzel tecrübe aktarıyor ama yanıldıkları hiç mi konu yok...:KK4:
 
suksuk .!.:
aynı yazdıklarını bende yasadım tıpa tıpp okurken bunu benmı yazdım bıle dedım yanı.. kabus gıbıydı o gunlerr sutum kesıldıı aglamaktann 3 ay hergun agladım kv yuzunden sımdı konusmuyorum sadece mrb mrbb .. nefret edıyorumm[/QUOTE

olan yine bize oluyo,moralımız bozuluyo,çocuklarımıza harcayacak enerjimiz kalmıyo..politik olmamız lazım ve ne kadar zor olsa da takmamamız gerek..bu arada mesaj gönderemiyorum malesef,100 tane yazı yazınca gönderebilecekmişim suksuk :)
Genişletmek için tıkla...
 
pelina .!.:
Her okuduğum yazıda yaşadıklarımdan bişeyler buluyorum..Benim problemim daha hamileyken başladı.Bir sağlık problemimden dolayı sezeryanla doğum yapacağım eşimin ailesi tarafından öğrenildiğinde kabus başladı.Zaten kayınvalidem ve kardeşleri herşeyime karışıyorlardı,iş iyice sarpasardı.Ben hep terbiyemden sustum ama susmamak lazımmış anladım.Önce kayınvalidem bana edindiği "büyük tecrübelerden" bahsetmeye başladı.Yok bir tanıdığının bebeği de sezeryanla 15 gün erken alınmış,bebek ilk 15 gün tek gözü açık kalmış,15 günün sonunda diğer gözü açılmiş.Daha buna benzer bir sürü saçma sapan kötü ve mantıksız şeylerle çok güzel giden hamileliğimin son 20 gününü mahvetti.Doğumdan önce eşime hastanede kendisinin ve annemin kalmasını istediğini söylediğim.Eşim de kabul etti.Ama kayınvalıdem ve bilmiş kardeşleri olaya el koyup kıyamadıkları eşim yerine kayınvalidemin kalmasına karar vermişler ben doğumdayken.Üstelik 2 gece de horul horul uyudu.Bi keresine gece çok susadım ama horlamasından sesimi duyuramadım ve saatlerce yatakta bekledim.Suit odada kaldık kendi annem salonda uyuyodu kayınvalidem benim kaldığım odada yattığı için.Bu arada tabi emzirme zamanında tepemde dikilp aklı sıra emerken bebeğimin nefes almasını sağlıyorudu parmağıyla göğüsüme bastırarak.Eve çıkınca malesef bir de göğüs uçlarım yara oldu.Zaten uykusuzluk ve her kafadan bir ses çıkması beni yormuştu,yaralar da iyice katladı sıkıntımı.Ağlaya ağlaya emzirirken kayınvalidem sanki ben emzirmek istemiyomuşum gibi "emzireceksin,mecbursun!!"diye resmen üstüme geliyordu.Bir de akşam 22:00'de yattığı odanın kapısını kapatıp uyuyarak sabah 07:00 de uyanıp ben gece boyunca uyumayan bebeğimi yeni uyutmuşken ve uykusuzluktan ölürken (bu arada kendi annemle kaldık aynı odada,o da sabah kadar benimle uyumuyordu,sabah kayınvalidem kalkınca gidip yatıyordu 2 saat)bilmiş tavırlarla "hadi kahvaltı yapda bebeğe süt olsun ,vitamin olsun "diyerek beni iyice çileden çıkarıyordu.Eminim sütü olsa bana asla vermez,emzirirdi.Zaten bebeği anneme ve bana vermemek için elinden geleni yapıyordu.Bebeğimi ilk günler hep kendisi taşıyordu sanki annesi oymuş gibi.Artık ben gösterdiğim gereksiz fazla sabrın farkına varıp olaya müdahale etmeye başladım.Doktora gittiğimizde kucağında sıkı sıkıya tutup bırakmadığı bebeğimle bizimle odaya girmek isterken eşime"hadi bebeği al da içeri girelim" dediğimde suratının ifadesi inanılmazdı.Sonrasında da buraya yazamacağım kadar çok yaşadığımız saçmalalıkların ardından hep müdahalelerle uzaklaştırdım etrafımdan.Tabi bazen salağa yattı,bazen alındı ve her zaman eşimin yanında "ben hiç bişeyinize karışmam,kendiniz bilirsiniz" diyerek saf ve iyi anneyi oynadı.Tabi bu arada kardeşleri de kendisinden eksik kalmayıp her şeye müdahale etmeye çalıştılar.Şimdi çoğunuzun aklında neden bu kadar müdahale ettirdin diye bir soru uyanmış olabilir,haklısınız.Açıklamak gerekirse;eşim tek çoçuk olduğu için ve kayınvalidemin kardeşlerinin ikisinin de çocuğu olmadığı için eşimi aşırı derecede sahiplenmiş durumdalar.Ben de hep aman kötülük olmasın,benden yana kalpleri kırılmasın
onlar büyük onlara saygısızlık olmasın,nasılsa eşimle mutluyuz,onları da idare edeyim diyerek malesef en büyük hatayı baştan yaptım.Yüz göz olmayı da hiç istemedim.Ama malesef beni zıvanadan çıkardılar,bir kaç laf söylemek durumunda kaldım.Artık benim rahatsız olduğumu tavır ve davranışlarımdan anlıyorlar .Tabi huylu huyundan vazgeçmez arada yine yapmaya çalışıyorlar fakat altta kalmıyorum.Ama 9 ay oldu ve ben de bittim.Eşim malesef konduramıyor,farkında ama çok üzülüyor.Olayların hep onun olmadı zamanlarda olması da manidar.Artık müdahale ediyor,karıştırmamaya çalışıyor .Umarım hep mantıklı olur ve böyle benim yanımda olur.Yani baştan herkes tavrını göstersin.Saygılı olacağım dediğiniz zaman malasef karşınızdakiler sizi sesi çıkmıyor olarak algılıyor.Annem zaten çok asil kadın ,tahriklere kapılmıyor ,muhattap olmuyor ve kendi aralarında yaşadıklarını bana hiç aksettirmiyor ama ben farkındayım.Yani anne kız bizi ezik zannettiler,herşeyi kendileri mahvettiler.Benim yaşadıklarım ders olsun,tavrınızı hep gösterin.Anne olan sizsiniz,o bebeği en iyi siz anlarsınız.İçgüdüleriniz size en doğru yolu gösterir.Tabi ki büyüklerin tecrübelerinden faydalanacağız ama kendi seçtiğimiz ,güvendiğimiz büyüklerden.Çok uzun olmuş yazım,kusura bakmayın ama hala atlatamıyorum yaşadıklarımı,en güzel zamanlarımı mahvettiler,onları hiç affetmeyeceğim.Daha buraya yazmadığım çok şey var.En kısa zamanda psikoloğa gideceğim,ama buraya yazarak da bayağı rahatladım.Allah herkesin çocuğuna iyiylik ,sağlık versin..
Genişletmek için tıkla...

canım inanki gözlerim doldu okurken .neyseki farketmişsin geç olmadan .hemen bir pisikologa gidip izlerinide silebilirsen daha ne olsun .benim annemde hemen kızar bana kayınvalidemi eleştirince .sen duyma kızım der bırak konuşsun ;saygını bozma ,onunda torunu kötülüğünü istermi gibi daha bir ton laf ,ama inanınki sustukça işler dahada sarpa sarıyo.ben şimdi ücretsiz izindeyim ekimde iş baş yapıcam .kızım 16 aylık olduğunda daha şimdiden telaşı düştü kayınvalideme.çalıştığı işyerinde biraz daha kalabilecekken şimdiden çıktı ben buraya gelir bakarım falan diyo (kesinlikle sormak yok belki sana baktirmicam ben )ve şuan öyle bir çıkmazdayımki eve gelicem ve kayınvalidem ve kayınpederimle her akşam yemek yicem .ne olur bana bi akıl verin nnnnnnnnnnnnnnnnn .kayınvalidmin evine götürsem kayınpederim dehşet sigara içiyo ve evin heryeri kokuyo ve birde o evinde doğalgaz faturasınıda ben ödemek zorunda kalırım .(ki bu ay 480 tl geldi kızlar battık)ne yapsam bilmiyorum .benim için kayınpederim inanınki kaynanamdan daha büyük sorun.daha da özele inmek istiyorum (en sinir olduğum eşim alevi ben sünniyim ve eşimle bizim aramızda hiç bir zaman sorun olmadı bu ama kayınpederimle aramda çok ciddi sorun .o kadar saygısız lafları varki bir susuyorum iki susuyorum ama inanın bazen yeter diye patlıyorum ki eşimde yeter artık baba dediği çok yer var .eşimde susturmasa daha neler söyleyecek.)daha yazarım ama inanınki roman olur .
 
pelina .!.:
suksuk .!.:
aynı yazdıklarını bende yasadım tıpa tıpp okurken bunu benmı yazdım bıle dedım yanı.. kabus gıbıydı o gunlerr sutum kesıldıı aglamaktann 3 ay hergun agladım kv yuzunden sımdı konusmuyorum sadece mrb mrbb .. nefret edıyorumm[/QUOTE

olan yine bize oluyo,moralımız bozuluyo,çocuklarımıza harcayacak enerjimiz kalmıyo..politik olmamız lazım ve ne kadar zor olsa da takmamamız gerek..bu arada mesaj gönderemiyorum malesef,100 tane yazı yazınca gönderebilecekmişim suksuk :)
Genişletmek için tıkla...

ahh cnm yaa takmayalımdaa takıyoruz ıste zamana ıhtıyacımz varr :KK50:
Genişletmek için tıkla...
 
ayseebrutasdelen .!.:
canım inanki gözlerim doldu okurken .neyseki farketmişsin geç olmadan .hemen bir pisikologa gidip izlerinide silebilirsen daha ne olsun .benim annemde hemen kızar bana kayınvalidemi eleştirince .sen duyma kızım der bırak konuşsun ;saygını bozma ,onunda torunu kötülüğünü istermi gibi daha bir ton laf ,ama inanınki sustukça işler dahada sarpa sarıyo.ben şimdi ücretsiz izindeyim ekimde iş baş yapıcam .kızım 16 aylık olduğunda daha şimdiden telaşı düştü kayınvalideme.çalıştığı işyerinde biraz daha kalabilecekken şimdiden çıktı ben buraya gelir bakarım falan diyo (kesinlikle sormak yok belki sana baktirmicam ben )ve şuan öyle bir çıkmazdayımki eve gelicem ve kayınvalidem ve kayınpederimle her akşam yemek yicem .ne olur bana bi akıl verin nnnnnnnnnnnnnnnnn .kayınvalidmin evine götürsem kayınpederim dehşet sigara içiyo ve evin heryeri kokuyo ve birde o evinde doğalgaz faturasınıda ben ödemek zorunda kalırım .(ki bu ay 480 tl geldi kızlar battık)ne yapsam bilmiyorum .benim için kayınpederim inanınki kaynanamdan daha büyük sorun.daha da özele inmek istiyorum (en sinir olduğum eşim alevi ben sünniyim ve eşimle bizim aramızda hiç bir zaman sorun olmadı bu ama kayınpederimle aramda çok ciddi sorun .o kadar saygısız lafları varki bir susuyorum iki susuyorum ama inanın bazen yeter diye patlıyorum ki eşimde yeter artık baba dediği çok yer var .eşimde susturmasa daha neler söyleyecek.)daha yazarım ama inanınki roman olur .
Genişletmek için tıkla...

yaşadıklarımı yazayım sana da fikir olsun: annem de kv de bana yakın otoruyolar ama ben oğlum 3 ayllıkenden beri çalışıyorum ve bakıcıya bırakıyorum..gerçi zaten ikisi de bakamam demişti de..neyse bakıcı da zor,iyi birini bulmak,bulduuğunu alıştırmak sonra da elinde tutmak,,saçmasapan sebeplerle gidiyolar çünkü..hatta bazen haber bile vermeden..ama annem de kv de devamlı gelip giderler oğlumun yanına,oynarlar ,kontrol ederler giderler..sağolsunlar..
çok bakıcı değiştirdim,sonunda 1 yıldır istediğim gibi bir bakıcım vardı. bu sefer de kadın ameliyat oldu,acil şekilde bend e bir anda bakcıısız kaldım..şimdi o gelene kadar (inş. 1 aya lkadar başlıcak tekrar),annem ve kv bakıylar oğluma..kendi annen olsa da zor inan.1 gün , 1 gün bakıyolar..her sabah uykudan uynadırıp götürüyosun çocuğu,soğukmuş,açmış demeden,çanta hazırla,hangi kıyafeti oyuncağı nerde bilmiyosun..akşam orda ye,eve 9 gibi dön..uyut vs... ev ne durumda bulaşık mı var ütü mü var,temiz mi bihabersin..gece kalkıp hepsini yapıyorum..
annemler biz gelip baksalar bu sefer de ,gece kalk hem öğlen yemeği için hem akşam için yemek yap...bir de sizin kp de gelip sizde iycekmiş,ççooookk zor..devamlı düzneli olmak zorundasın,kv geliyo enikonu...hele ki sigara içen kp varsa fena,bişey de diyemszin,gerçi dersin mutlaka da kontorl edemezsin,sorun olur,aklın kalır..
ben kv severim iyidir anlayışlıdır,bana sormadan ne dışarı çıkarırı oğlumu ne değişik bişi yedirir..ama gel gör ki,istediğinde telefon açsan,yanlış anlar,şunu yap,bunu yesin diyemezsin,şunu giydir,böyle davran diyemezsin..
bence en güzeli sen bakıcı tut,kv de ki:siz yorulmayın,bakım zor iş,bakıcı tutuyorum,siz de gelir seversiniz istediğiniz zaman deyin..böylece her akşam beraber yemekten kp den kurtulursunuz...bakıcınız hem ev işlerinizi yardım eder.
baştan böyel yapın ki sonradan sorun olmasın...
 
pelina .!.:
Her okuduğum yazıda yaşadıklarımdan bişeyler buluyorum..Benim problemim daha hamileyken başladı.Bir sağlık problemimden dolayı sezeryanla doğum yapacağım eşimin ailesi tarafından öğrenildiğinde kabus başladı.Zaten kayınvalidem ve kardeşleri herşeyime karışıyorlardı,iş iyice sarpasardı.Ben hep terbiyemden sustum ama susmamak lazımmış anladım.Önce kayınvalidem bana edindiği "büyük tecrübelerden" bahsetmeye başladı.Yok bir tanıdığının bebeği de sezeryanla 15 gün erken alınmış,bebek ilk 15 gün tek gözü açık kalmış,15 günün sonunda diğer gözü açılmiş.Daha buna benzer bir sürü saçma sapan kötü ve mantıksız şeylerle çok güzel giden hamileliğimin son 20 gününü mahvetti.Doğumdan önce eşime hastanede kendisinin ve annemin kalmasını istediğini söylediğim.Eşim de kabul etti.Ama kayınvalıdem ve bilmiş kardeşleri olaya el koyup kıyamadıkları eşim yerine kayınvalidemin kalmasına karar vermişler ben doğumdayken.Üstelik 2 gece de horul horul uyudu.Bi keresine gece çok susadım ama horlamasından sesimi duyuramadım ve saatlerce yatakta bekledim.Suit odada kaldık kendi annem salonda uyuyodu kayınvalidem benim kaldığım odada yattığı için.Bu arada tabi emzirme zamanında tepemde dikilp aklı sıra emerken bebeğimin nefes almasını sağlıyorudu parmağıyla göğüsüme bastırarak.Eve çıkınca malesef bir de göğüs uçlarım yara oldu.Zaten uykusuzluk ve her kafadan bir ses çıkması beni yormuştu,yaralar da iyice katladı sıkıntımı.Ağlaya ağlaya emzirirken kayınvalidem sanki ben emzirmek istemiyomuşum gibi "emzireceksin,mecbursun!!"diye resmen üstüme geliyordu.Bir de akşam 22:00'de yattığı odanın kapısını kapatıp uyuyarak sabah 07:00 de uyanıp ben gece boyunca uyumayan bebeğimi yeni uyutmuşken ve uykusuzluktan ölürken (bu arada kendi annemle kaldık aynı odada,o da sabah kadar benimle uyumuyordu,sabah kayınvalidem kalkınca gidip yatıyordu 2 saat)bilmiş tavırlarla "hadi kahvaltı yapda bebeğe süt olsun ,vitamin olsun "diyerek beni iyice çileden çıkarıyordu.Eminim sütü olsa bana asla vermez,emzirirdi.Zaten bebeği anneme ve bana vermemek için elinden geleni yapıyordu.Bebeğimi ilk günler hep kendisi taşıyordu sanki annesi oymuş gibi.Artık ben gösterdiğim gereksiz fazla sabrın farkına varıp olaya müdahale etmeye başladım.Doktora gittiğimizde kucağında sıkı sıkıya tutup bırakmadığı bebeğimle bizimle odaya girmek isterken eşime"hadi bebeği al da içeri girelim" dediğimde suratının ifadesi inanılmazdı.Sonrasında da buraya yazamacağım kadar çok yaşadığımız saçmalalıkların ardından hep müdahalelerle uzaklaştırdım etrafımdan.Tabi bazen salağa yattı,bazen alındı ve her zaman eşimin yanında "ben hiç bişeyinize karışmam,kendiniz bilirsiniz" diyerek saf ve iyi anneyi oynadı.Tabi bu arada kardeşleri de kendisinden eksik kalmayıp her şeye müdahale etmeye çalıştılar.Şimdi çoğunuzun aklında neden bu kadar müdahale ettirdin diye bir soru uyanmış olabilir,haklısınız.Açıklamak gerekirse;eşim tek çoçuk olduğu için ve kayınvalidemin kardeşlerinin ikisinin de çocuğu olmadığı için eşimi aşırı derecede sahiplenmiş durumdalar.Ben de hep aman kötülük olmasın,benden yana kalpleri kırılmasın
onlar büyük onlara saygısızlık olmasın,nasılsa eşimle mutluyuz,onları da idare edeyim diyerek malesef en büyük hatayı baştan yaptım.Yüz göz olmayı da hiç istemedim.Ama malesef beni zıvanadan çıkardılar,bir kaç laf söylemek durumunda kaldım.Artık benim rahatsız olduğumu tavır ve davranışlarımdan anlıyorlar .Tabi huylu huyundan vazgeçmez arada yine yapmaya çalışıyorlar fakat altta kalmıyorum.Ama 9 ay oldu ve ben de bittim.Eşim malesef konduramıyor,farkında ama çok üzülüyor.Olayların hep onun olmadı zamanlarda olması da manidar.Artık müdahale ediyor,karıştırmamaya çalışıyor .Umarım hep mantıklı olur ve böyle benim yanımda olur.Yani baştan herkes tavrını göstersin.Saygılı olacağım dediğiniz zaman malasef karşınızdakiler sizi sesi çıkmıyor olarak algılıyor.Annem zaten çok asil kadın ,tahriklere kapılmıyor ,muhattap olmuyor ve kendi aralarında yaşadıklarını bana hiç aksettirmiyor ama ben farkındayım.Yani anne kız bizi ezik zannettiler,herşeyi kendileri mahvettiler.Benim yaşadıklarım ders olsun,tavrınızı hep gösterin.Anne olan sizsiniz,o bebeği en iyi siz anlarsınız.İçgüdüleriniz size en doğru yolu gösterir.Tabi ki büyüklerin tecrübelerinden faydalanacağız ama kendi seçtiğimiz ,güvendiğimiz büyüklerden.Çok uzun olmuş yazım,kusura bakmayın ama hala atlatamıyorum yaşadıklarımı,en güzel zamanlarımı mahvettiler,onları hiç affetmeyeceğim.Daha buraya yazmadığım çok şey var.En kısa zamanda psikoloğa gideceğim,ama buraya yazarak da bayağı rahatladım.Allah herkesin çocuğuna iyiylik ,sağlık versin..
Genişletmek için tıkla...

şimdi ben de okudum yazdıklarınızı, ben de inanılmaz şeyler yaşadım, şimdi ne babaanne ile ne de eşi ile görüşmüyorum, bunu söylemek ne acı; çünkü benim eşim de tek çocuk. yaşadıklarımı unutamıyorum, unatamayacağım da sanırım, kızım 14. ayın içinde.bizim ailemiz zaten 3-5 kişi o 3-5 kişi de birbiri ile görüşmüyor. yani okuyunca yaşadıklarım o kadar net bir daha canlandı ki, bizde bu durumun düzelmemesinin bi sebebi de eşimin ailesinin hiç bi şey olmamış gibi davranması ve benimle bi şeyleri düzeltmek için en ufak bi çaba bile göstermemeleri. Allah sizin, eşinizin ve yavrunuzun sağlığını korusun. en önemlisi bu.
 
Kayınvalideden inciler:

-lohusanın mezarı 40 gün açık olurmuş (Zaten apar topar sezaryana alınmışım, sen de korku filmi gibi üstüme daha beter çök)
-(meme uclarım yara olup iyileştikten sonra) biraz düzelmiş bari, neydi o öyle leş gibiydi.(Sensin hayvan ölüsü diyesim geldi)
-cep telefonunu bebeğin kulağının dibine tutup akrabalarına çığlıklarını dinletmeler (itinayla püskürttük, telefonunu odaya bile sokamadı)
-(3 gün kaldı bizde, sonra 3gün annem kaldı, bu geri geldi, toplamda 5 günlük sezaryanlıyım ve zor yürüyorum) Ben gittiğimde daha iyiydin, kötülemişsin.(Evet annem senin gibi güzel bakamadı bana. Sen öğlen yemek yapmayınca daha hızlı iyileşiyordum)
Bir de bize miras bıraktığı çocugu ayakta sallamaya alıştırmak var. Şimdi çocuk ayaktan bıraktığımız an gözlerini açıyor.

Görümce:
-Aynı babası, aynı dedesi. Alnının kırışıkları aynı dedesi ( Yuh ya, biri yaşlılıktan kırışık, öteki sudan çıktığından.Aynı babası olması da imkansız, ne rengi ne şekli benziyor)
-Göğüslerin o kadar da büyümemiş. (Ne kadar da büyümemiş?? Sen eski halini nerden biliyosun da kıyaslama yapıyorsun? Madem gözünü diktin baktın be utanmaz, bari edebinle sussana.)

Kendi annem de feci bir inci dökücüdür.
-Aç bu çocuk, aranıyor, meme ver. Sağma meme ver.(Süt dolu da göğüslerim, ben çocuktan mememi kıskanıyorum)
-(Meme uçlarım acıdan kopacak artık, dokunamıyorum bile) Bunda ne vaaaar, benimkini göreydin, kan akardı.
-(Meme ucumu yıkarken ağlıyorum acıdan) Emzir, emzirdikçe iyileşir. Sağma, emzir: ( Bu neyin kafası?)
-(Bi de beni çıldırtıp lafları duyduktan sonra eve gelen temizlikçiye şikayet etmesi var) Kaynanaya herşeyi söyleyemiyor, annesi olunca sinirini benden çıkarıyor. Neyse ben bakıyım,üzerime düşeni yapıyım vicdanım rahat etsin ( Şimdi isterse 6 ay baksın, vicdanı için baktığını biliyorum, bi de eve gelen temizlikçiye şikayet ettiğini inkar ediyor, kulaklarımla duymuş olmasam inanırdım)

Bi de annemin komşusu var.
-Aç bu çocuk. Değil, kilo alımı normal, az önce emzirdim diyince, kız aaaaaçççç. :KK47: ( Senin iki çocugunun obezite sebebi ortada)
-Patik giydirin, ayaklarından üşür, patiği çıkarın erkek çocuk sıcagı sevmez ( Benim pasif anam da ağzını açıp bi şey demez, sağolsun bildiğini paylaşıyormuş. Kadın ahkam kesiyor boş boş)

Artık vericem cevaplarını. İlk şok dalgasıyla kimseye birşey diyememiştim.
 
Son düzenleme:
marjinalfaydali .!.:
Kayınvalideden inciler:

-lohusanın mezarı 40 gün açık olurmuş (Zaten apar topar sezaryana alınmışım, sen de korku filmi gibi üstüme daha beter çök)
-(meme uclarım yara olup iyileştikten sonra) biraz düzelmiş bari, neydi o öyle leş gibiydi.(Sensin hayvan ölüsü diyesim geldi)
-cep telefonunu bebeğin kulağının dibine tutup akrabalarına çığlıklarını dinletmeler (itinayla püskürttük, telefonunu odaya bile sokamadı)
-(3 gün kaldı bizde, sonra 3gün annem kaldı, bu geri geldi, toplamda 5 günlük sezaryanlıyım ve zor yürüyorum) Ben gittiğimde daha iyiydin, kötülemişsin.(Evet annem senin gibi güzel bakamadı bana. Sen öğlen yemek yapmayınca daha hızlı iyileşiyordum)
Bir de bize miras bıraktığı çocugu ayakta sallamaya alıştırmak var. Şimdi çocuk ayaktan bıraktığımız an gözlerini açıyor.

Görümce:
-Aynı babası, aynı dedesi. Alnının kırışıkları aynı dedesi ( Yuh ya, biri yaşlılıktan kırışık, öteki sudan çıktığından.Aynı babası olması da imkansız, ne rengi ne şekli benziyor)
-Göğüslerin o kadar da büyümemiş. (Ne kadar da büyümemiş?? Sen eski halini nerden biliyosun da kıyaslama yapıyorsun? Madem gözünü diktin baktın be utanmaz, bari edebinle sussana.)

Kendi annem de feci bir inci dökücüdür.
-Aç bu çocuk, aranıyor, meme ver. Sağma meme ver.(Süt dolu da göğüslerim, ben çocuktan mememi kıskanıyorum)
-(Meme uçlarım acıdan kopacak artık, dokunamıyorum bile) Bunda ne vaaaar, benimkini göreydin, kan akardı.
-(Meme ucumu yıkarken ağlıyorum acıdan) Emzir, emzirdikçe iyileşir. Sağma, emzir: ( Bu neyin kafası?)
-(Bi de beni çıldırtıp lafları duyduktan sonra eve gelen temizlikçiye şikayet etmesi var) Kaynanaya herşeyi söyleyemiyor, annesi olunca sinirini benden çıkarıyor. Neyse ben bakıyım,üzerime düşeni yapıyım vicdanım rahat etsin ( Şimdi isterse 6 ay baksın, vicdanı için baktığını biliyorum, bi de eve gelen temizlikçiye şikayet ettiğini inkar ediyor, kulaklarımla duymuş olmasam inanırdım)

Bi de annemin komşusu var.
-Aç bu çocuk. Değil, kilo alımı normal, az önce emzirdim diyince, kız aaaaaçççç. :KK47: ( Senin iki çocugunun obezite sebebi ortada)
-Patik giydirin, ayaklarından üşür, patiği çıkarın erkek çocuk sıcagı sevmez ( Benim pasif anam da ağzını açıp bi şey demez, sağolsun bildiğini paylaşıyormuş. Kadın ahkam kesiyor boş boş)

Artık vericem cevaplarını. İlk şok dalgasıyla kimseye birşey diyememiştim.
Genişletmek için tıkla...

gözümden yaş geldi yemin ederim:KK70:
 
Üşüyo bu cocuk üşüyo.. Bu cumleyi Turkceden kaldirmak istiyorum. Yanimdayken soylenmesi yetmiyomus gibi telefonla arayip soyleyenler bile oldu. Üşümüyo cocugum yahuu üşüse anlamaz miyim allah allah.. Millete kalsa kat kat giydircez illa terletcez.. Sonra da hasta edecez..
 
soğuk su içme sütün üşür :KK37:
sen ekmek yemiyorsun ondan sütün doyurucu olmuyor bak su gibi :KK52:

doktor göbeği düşmeden yıkamayın dediydi... kayınvalidem hergün ''yıkadınmı artık çocuğu?''

2 sene geçti üstünden ama hala dün gibi yaşadıklarım
şimdi 2. geliyor bakalım bunda neler döktürcekler :KK33:
 
ay kızlar valla ne zamanır giremiyodum ama inanın gülerek okudum .benim kızımda 9 aylık olmak üzre ;kaynanam: elinden tutup yürütüyosun değilmi ,çabuk yürümesi lazım valla deyip duruyo ve sinirimi bozuyo .hayır nereye yetişicez bilmemki allah sağlık versin benim acelem yok diyorum ,kaynanmdan cevap;sen hırslı olacaksınki bebeğinde hırslanıp yürüyecek .of of
 
kızlar çok komik hepsi ya :)
size son gördüğüm birşeyden bahsedeyim... geçen pazar benden 1,5 ay sonra doğum yapan komşuma gittim. kızını emziriyor. bebiş de boğazına aldırdı öksürüyor. komşum harika bir hareket yaptı hayran kaldım kendi göğsüne vurdu !! napıyorsun sen dedim böyle vurunca geçermiş dedi... tövbe yarabbim....:KK52:
 
konuu harika olmuş ya gülmekten bi hal oldu. aynen benim kaynana çocuküşüyo üşüyo dedi üstüne battaniye örttüm. kısa zaman sonra bu çocuğun üstünü örtme o kadar isilik olur yanar dedi ya bana kafayı yedirecekti bi hafta kaldı ama benim zamanımda diye bi başlıyodu hay senin zamanınada sanada diyesim geliyodu :) gitti de kurtuldum şükürbide şu bana inatla bebeği lavabo pompası gibi tükürüklü tükürüklü öpmese buna bi çare bulun kızlaaar
 
doymuo bu çocuk ah bi çorba içsede doysa (kızım 4 aylık ve emio )

çocuk uyurken sende uyu (e o zaman kım yemek yapacak)

bız sızı nasıl buyuttuk dr lar her seyı bılemıolar (evet adam 6 sene zevk olsun dıe okumus)

hergun yıkama bronsıt olur (teshıs koyma ozelliğimizde var)

cocuk bu aglar ole buyur

ve aklıma gelmeyen bır suru zırva :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X